พระรองผู้นั้นเป็นของข้า

วันหนึ่งลู่ชิงเซียนตื่นมาพบว่า…

ตัวเองกลายเป็นตัวประกอบที่ไม่เคยปรากฏตัวเลยในนิยาย ‘ชายาสกุลลู่’

มีเพียงไม่กี่ประโยคอธิบายความเป็นมาว่า ‘ลู่ชิงเซียนหลังเกิดมาเพียงสามเดือน ก็มีนักพรตท่านหนึ่งทำนายว่านางเกิดมาพร้อมดาวหายนะ พิฆาตบิดามารดา ทำให้คนรอบตัวประสบแต่โชคร้าย ท่านเจ้าเมืองและฮูหยินผู้เป็นบุพการีหวาดกลัวว่านางจะนำความพินาศมาสู่ตระกูล จึงคิดจะสังหารตั้งแต่เป็นทารก ทว่าด้วยความเฉลียวฉลาดของลู่ชิงเหลียน บุตรสาวคนโตทั้งยังเป็นพี่สาวของนาง ช่วยกล่าววาจาโน้วน้าวบิดาให้ละเว้นความตาย ส่งน้องสาวคนนี้ไปอยู่หมู่บ้านห่างไกล ใช้ชีวิตในหุบเขา มีอิสระไม่ต้องทุกข์ทรมานตามคำทำนาย’ 

ช่างเป็นพี่สาวที่ประเสริฐยิ่ง แน่นอนว่าพี่สาวคนนั้นก็คือนางเอกนั่นเอง

หลังจากการพบเจอของพระเอกและนางเอก ร่วมกันฟันฝ่าผ่านอุปสรรคมากมายจนได้ครองคู่ในที่สุด 

เรื่องราวดำเนินไปถึงตอนจบ ทุกคนต่างพบความสุข แต่ทำไมพระรองที่ทุ่มเทเสียสละเพื่อนางเอกกลับต้องทุกข์ทรมานอยู่คนเดียวเล่า

เซี่ยหมิงฉี จากคุณชายผู้สูงส่งร่วงหล่นลงมาเป็นขอทานข้างถนน สูญสิ้นทุกสิ่ง ทั้งยังเสียสติ กลายเป็นคนบ้าที่วันๆวิ่งเล่นราวกับเด็กห้าขวบ 

ลู่ชิงเซียนทนดูไม่ได้ จุดจบแสนอัปยศนี้ของเขา นางจะถางหญ้า ฟันหนาม สร้างหนทางใหม่ให้เขาเดินต่อไปเอง!

นิยายเรื่องอื่นของเจี่ยเจีย