ลำดับตอนที่ #32
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : เลือก
วันนี้วันที่ทุกคนต้องไปร่วมแข่งช้อยที่ไอบ้าเบียคุรันมันบังคับให้ไป อยากถามมันจริงๆว่าแล้วไง ถ้าไม่ไปเป็นไรปะ แต่ทำไม่ได้=..= ฉันอยู่ในชุดวาเรียในสมัยนี้มีแหวนกล่องทุกอย่างอาวุธที่ปรับปรุงแล้วทุกอย่าง ทุกอย่างสามารถใช้ได้อย่าคล่องแคล่ว
"อีกนานไหม"เสียงคนที่ยืนพิงขอบประตู(ที่พังแล้ว)พูดขึ้น
"ฮิบาริ?!"
"..."
ฉันมัดผมขึ้นอย่าลวกๆและลุกขึ้น
"นายมีอะไรรึป่าว"ฉันถามและลุกขึ้นจากเก้าอี๋
"มี ฉันจะทดสอบอะไรบางอย่าง"ฮิบาริพูดและกัดริมฝีปากตัวเองอย่างแรงจนเลือดไหล ฉันเป็นแวมไพร์ขาดเลือดมานานมากสัญชาติญานทำให้ฉันพุ่งเข้าไปหามันทันที เลือด!!!!! เลือด!!! แต่เลือดแค่นี้ มันจะไปอะไร ฉันว่านายคงต้องเปลี่ยนเสื้อ :)
"..."ฮิบาริติดกระดุมเสื้อที่หลุดลุ่ย ไม่ ทุกคนห้ามคิดลึก! ฉันก้แค่แกะกระดุมเสื้อเม็ด2เม็ดก็มันไม่สะดวกต่อการดูดเลือดนิหน่า
"..."
"ไปศาลเจ้านามิโมริเถอะ"ฮิบาริพูดและเลี้ยวไปทางออก
"ไม่ไปหาพวกสึนะก่อนหรอ"ฉันถามเผื่อเขาอาจจะลืม
"ไปสิถ้าคิดว่าพวกนั้นยังจะรอ"ฮิบาริพูดและหันมามองแค่หางตา
ฉันหันหลังเดินไปทางห้องประชุม หมับ!!
"ยัยสัตว์กินพืชโง่เง่า ดูเวลาซะ"เขาพูดและลากฉันไปที่ทางออกศาลเจ้านามิโมริทันที
"รอฉันอยู่หรอ"
"ทำอะไรของพวกคุณ"
"คุณฮิบาริ ยามาโมโตะ ชิซูมิ"สึนะที่ทำหน้าเหมือนปวดอึเหมือนเห็นพวกเราก็เหมือนได้ปลดทุกข์ เราเป็นส้วมหรอ!
"เอาละนะ"สึนะเปิดกล่องวองโกเล่ทำให้ทุกคนเปิดกล่องตามไปเดียววาเรียด้วยก็เช่นกัน และฉันก็จุดไป จะว่าไปไฟทำไมสีแปลกๆ และออดีน ปริ๊น โอเว่น และเลขที่ปรากฏบนข้างๆหน้าของไอเบียคุรันนั้น 35ล้านเฟียมม่าโวเทด ก้แค่20=_=
"สะ 35 ล้านเฟียมม่าโวเทด"โชจังพูดเหมือนตะลึงกับจำนวนสุดๆ
"โอ้โห โอ้โห 35ล้านเลยหรือนี่ เอาละฉันให้เกียรติวองโกเล่ในการเลือกสถานที่แล้วกันนะ สึนะโยชิคุง"ไพ่ลายสวยๆไหล่ออกมาจากหูของเบียคุรัน นี่ไม่ใช่คนใช่ไหมตอบ!
"รุ่นที่10การ์ดของศัตรู.."โกคุเดระที่ไม่ไว้ใจเบียคุรันสุดชีวิตพูดขึ้น
"ไม่หรอกครับ คุณเบียคุรันไม่โกงหรอก"นายก็ไว้ใจเบียคุรันสุดชีวิตเช่นกัน- - และการ์ดเขากับการ์ดเรามันต่างกันตรงไหน เดียวกลับไปเอาไพ่ที่ฐานทัพมาและบอกให้เจ้าเบียคุรันรอ จะเป็นไปได้เรอะ
"เอาละนะ"สึนะหยิบการ์ดหนึ่งใบขึ้นมา
'อัสนี'
ตอนนี้ทั้งคนทั้งสัตว์เหมือนอยู่ในสภาวะไร้แรงโน้มท่วง ฉันที่ยืนอยู่ข้างสควอโล่อยู่ตอนแรกก็โดนไอฉลามขว้าฉันไปโอบเอาไว้เพราะฉันกำลังลอยกลับหัว!
"ฉันจะฆ่านายเบียคุรัน!!!!!"
ตุ๊บ!
สัตว์กล่องทั้ง3ตัวของฉันวิ่งเข้ากล่องอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ใช่แค่สัตว์กล่องของฉัน ไม่ว่าจะนัทสึหรืออุริโรลหรือจีโร่โคจีโร่ก็เข้ากล่องหมด
"ไงสึนะโยชิคุง"เสียงไอคนหน้าหล่อแต่โง่(มั้ง)พูดขึ้น
"บะ เบียคุรัน"สึนะที่เปลี่ยนโหมดเป็นคนธรรมดาที่โมเอะๆ ผู้น่าปกป้อง~
"จะฆ่าฉันหรอชิซูมิจัง~รอให้ฉันได้ครองโลกก่อนน้า"ไอเจ้าบ้าเอ่ย!
"แกได้ตายก่อนครองโลกแน่ไอปานม่วง-.-"ฉันพูดทั้งๆที่ยังนั่งอยู่บนซิกแพกของสควอโล่
"จะลุกได้ยังฟร้าาาาา ยัยอ้วน!"สควอโล่มันบ่น
"ไม่ลุกเว้ย~"
"นี่นี่ มีแต่เด็กกะโปโลทั้งนั้นเลยแค่นี้บลูเบลคนเดียวก็จัดการได้นะ"ยัยเด็กผมฟ้าที่นำเสนอชื่อตัวเอง เตี้ยและยังสะเออะ เปลี่ยนมือตัวเองให้เป็นดาบธาตุพิรุณไร้รสนิยม - -
ฟึบ ตู้ม!!!!!!
"ใจเย็นๆสิครับบลูเบล คุณชิซูมิ ท่านเบียคุรันตั้งตารอที่จะสนุกวันนี้มานานนะครับ"ไอหัวสีเขียวอ่อนพูดขึ้นและเหมือนเอารากไม้มารัดดาบของยัยเด็กบลูเบล ไม่ต้องตกใจทำไมมันถึงพูดชื่อฉันเพราะแค่เธอเปลี่ยนมือเป็นดาบ ผงระเบิดฉันก็ไปแล้ว ผงระเบิดของฉันสีสวยกว่าหัวพวกแกอีก!(สีเลือด)
":p ฉันแค่ตกใจนะ"ฉันแลบลิ้นทำหน้าตาใสซื่อไป ความจริงเล็งจุดตาย
"ชิชิ เจ้าชายกำลังจะทำเลยนะ"เบลเดินมาบ่นข้างๆเพราะโดนฉันตัดหน้า
"นี่อะฉันให้"ไอหัวเขียวเข้มเอาตุ๊กตามาให้ฮารุกับเคียวโกะ
"นี่แกจะทำอะไรหน่ะ!"พี่เบียงกี้ที่โอบพวกเธอสองคนอยู่นั้นก็ยังคงตกใจ
ฟึบ
"ขอโทษทีนะครับ เดซี่ชอบเด็กผู้หญิงสวยๆน่ะครับโดยเฉพาะคนที่กำลังจะตาย"ไอหัวเขียวอ่อนลากมันออกไปแต่ไม่ลืมทิ้งทวนไว้ให้สาวๆกลัวเล่น
"ตายบ้านแกเส่!!!!!"สควอโล่บ่นก่อนใคร
"หึ เดียวก็รู้ไง"ฉันแทบจะพุ่งเข้าไปตั้นหน้ามันแต่โดนซันซัสหันมามองให้หยุด เออ หยุดก็ได้!
"เอาละแน่นอนว่าช้อยคือการเลือก กฏของเราก็คือกฏทาเก็ต"เบียคุรันหยิบอะไม่รู้หมุนๆได้ขึ้นมา "นี่คือรูเล็ตมันจะเลือกผู้เล่นในเกม"ข้างๆรูเล็ตมีโฮโรแกรมขนาดใหญ่และมีสัญลักษณ์ของธาตุต่างๆอยู่ ฉันธาตุไรวะ! มีทั้งวายุ นภา พิรุณ อัสนี สรุปฉันธาตุไรวะ!
"เอามือขวามาวางไว้สินับ1-3และหมุนไปด้านขวานะ"เบียคุรันออกคำสั่ง มีสิทธิ์ไรมาสั่งสึนะฟะ ใครคิดเหมือนกันมั่ง!!!!!
"เอ่อ"
"1"
"ดะเดียวครับ"
"2"
"คือ"
"3"
ฟึบ รูเล็ตหมุนทันทีด้วยแรงของเบียคุรันคนเดียว ไอสึนะซื่อบื้อ=_=
ภาพโฮโลแกรมฝั่งวองมีนภา วายุ พิรุณ อัสนี เมฆา และไม่มีธาตุอีก2 ฝั่งเบียคุรันมีมายา2 เมฆา1 อรุณ1 พิรุณ1
"หุหุ พวกนายคงไม่ให้แรมโบ้ลงใช่ม้าาาาา"ฉันหันไปถามสึนะ ใช่เพราะตรงนี้มีคนใช้ธาตุอัสนีได้น้อยมากกกกก มีแรมโบ้แน่นอนเขาเด็ก โกคุเดระซึ่งเขาต้องลงเป็นวายุ และฉัน :)
"เอ่อ จะดีหรอชิซูมิจังคือซันซัสอนุญาติหรอ"สึนะทำท่าเหมือนไม่อยากให้ฉันลงเลยเอาซันซัสมาอ้าง
"ลงไปสิ"ซันซัสตอบแบบไม่สนใจ
"ถ้านายไม่ให้ฉันลงฉันไม่ลงก็ได้นะ แค่วองโกเล่ก็แพ้ไป ไม่เคยได้ยินหรอ อ่อนแอ..ก็แพ้ไป :)"
"แน่นอนอยู่แล้วละ เพราะทางเราไม่มีอัสนีที่จะลงได้และพร้อมเป็นกำลังรบจิงๆ"โชจังตอบแทน
"พูดดีนิหว่า"
"เห้ๆ เธอจะลงคนเดียวหรอ เจ้าชายก็อยากลงมั้งนะ ชิชิชิชิ งั้นฉันแย่งไอหมอนี่เอง"เบลพูดและเมินโกคุเดระอย่างหน้าด้าน
"อืม"ซันซัสตอบตกลงแบบเอาแต่ใจ
"เห้ย พวกแกจะบ้ารึไง ฉันต่างหากที่จะลง!"โกคุเดระหันมาโวย สงสัยอยากลงจัด
"แล้วใครจะดูยัยเตี้ยนี้ละฟร้าาาาาา คิดดิ!!!!"สควอโล่พูด
"ฉันก็ดูแลตัวเองได้ไหมล้า!"ฉันหันไปทวงความแข็งแกร่งของตัวเองคืน ฉันเป็นวาเรียนะ จะไปอ่อนแอได้ยังไงกัน
"ฉันก็ลงนะ"ฮิบาริพูดขึ้น
"เอ่อ นายต้องลงอยู่แล้วเพราะว่าเมฆามีแค่นายคนเดียวนิ เคียวยะ"พี่ดีโน่จับไหล่ฮิบาริและพูดแบบกลัวตายสุดๆ
"ปล่อย"ฮิบาริพูดและยกท่อนฟาขึ้นมาดูท่าจะไม่ทันเปื้อนเลือดศัตรู เลือดพวกเดียวกันก่อนนิละ
"เอ่อ สรุปคือ นภา สึนะโยชิคุง วายุ โกคุเดระคุง พิรุณ ยามาโมโตะคุง อัสนี ชิซุยจัง เมฆา ฮิบาริคุง ไม่มีธาตุคือฉันกับสปาน่า
"นี่แกอย่างมาออกนอกหน้ารุ่นที่10นะ!"โกคุเดระเดือดดาลขึ้นมาหลังจากที่โชอิจิสรุป
"เอ่อ ฉันว่าแบบนี้ก็ดีแล้วอะนะ"สึนะพูด
"งั้นก็แล้วแต่รุ่นที่10เลยครับ T_T"
"บอส"สควอโล่หันไปหาซันซัส แต่ซันซัสก็ไม่สนใจอีกต่อไป ฉันจะทำให้เห็นเองว่าฉันดูแลตัวเองได้!
"เอาละนะๆ เริ่มแนะนำผู้ต่อสู้ฝ่ายเรามั้ง พิรุณที่หยุดนิ่ง บลูเบล ศพคนเป็นที่น่าฆ่าทิ้ง เดซี่ หมอกคือยักษ์มายา โทริคาบูโตะ และก็ซารุ เมฆาแสนอ่อนโยน คิเคียว"
ฟืบ~
รูเล็ตนั้นฉายแสงไปที่หน้าอกของเดซี่และโชอิจิ
"อะโอ้ย โอ้ย มันเอาไม่ออก!"โชอิจิที่ทุรณทุรายอยู่กับพื้นโดยมีสปาน่ากับสึนะพยุงอยู่
"มันเอาไม่ออกหรอกหน่ะโชจัง นั้นละเครื่องหมายทาเก็ท"เบียคุรันพูดขึ้น
"เดียวก่อนเบียคุรันถ้าปล่อยให้ไฟดับเครื่องชนที่เป็นพลังชีวิตไหล่ออกมาแบบนี้ถึงตายได้นะ"รีบอร์นถามขึ้น
"อืมมมมม งั้นก็ถือว่าหมดเวลาและกัน ส่วนกรรมการก็..."
"พวกเราเอง"
"ชะ เชลแบล็กโรลนิ"สึนะพูดขึ้น
"อะไรหน่ะ เอากรรมการเป็นพวกตัวเองแบบนี้หน่ะ"โกคุเดระพูด
"อะไรกันสาวๆพวกนี้ยุติธรรมดีออก และแน่นอนของรางวัลก็คือวองโกเล่ริงและมาเล่ริง ฐานในการสร้างโลกใหม่ของฉันไง"โทริคาบูโตะได้สร้างภาพมายาเป็นพลุและยิงขึ้นเป็นปรากฏเป็นรูปแหวน
"ไม่มีสไตล์เอาซะเลย"โกคุเดระบ่น
"เดียวเอาออกให้"
ตู้มมมมมทมม
อย่าไปสงสัยว่าใครพูดข้างบนฉันเอง ผงระเบิดที่ผสมไฟดับเครื่องชนถูกเข้ากระทบเข้ากับภาพมายาของโทริคาบูโตะเต็มๆ ทำให้ภาพมายาหายไป ต่อให้พลุที่มันสร้างจะสวย แต่มันก็ไม่คืออยู่ดีแหละย่ะ
"ค่ะ ผู้ที่ไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขันเรามีที่ชมค่ะ ใครโจมตีถูกที่รับชมจะถูกปรับแพ้ค่ะ อีก3นาทีจะเริ่มการแข่งขันนะค่ะ"เชลแบล็กโลพูดและจากไป
:) จะได้สู้แล้ว ใครอ่อนแอก็แพ้ไป T^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น