ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : ปลุกใจ~
ขอโทดน้าาาาาา ที่หายไปนาน555 เราจะกลับมาเอาให้จบเล้ย~
หลังจากที่จบศึกที่อิตาลีและประสาทที่ซุกหัวนอนของทุกคนพังทลายไป เย้ พวกเราเลยไม่มีที่นอนจ้าาาาา กว่าทุกคนจะตบตีเรื่องที่นอน สควอโล่บอกว่านอนโรงแรมก็ได้ แต่มาม่อนบอกว่าโรงแรมที่ซันซัสจะนอนได้มีแค่โรงแรม10ดาวเท่านั้นอย่างต่ำ =_= ซึ่งราคาอย่าว่าละ10ดาว+ สุดท้ายทุกคนก็ตกลงกันว่าจะไปญี่ปุ่นตอนตี2กว่า สควอโล่เรียกเจ็ทของวาเรียออกมารับทุกคน ให้ไปถึงให้เร็วเหมือนเดินไปเข้าห้องน้ำ ซึ่งราคามันต่างอะไรกับโรงแรมอันนี้ก็ไม่ทราบ แต่นั้นคือเรื่องดีเพราะจะได้ไปหาเพื่อนๆแล้ว เย้
ไม่!
การเดินทางถึงจะเร็วสุดชีวิตนักบิน แต่มันก็ยังเหนื่อยอยู่ดี เราถูกปล่อยลงทางเข้าฐานทัพทันทีที่ถึงการบุกเข้าไปโดยไม่ถามคนข้างในก็เป็นเรื่องถนัดซะด้วยซิ้
ตื้ดดดดดดดดดดดด ตื้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ตื้ดดดดดดดด
เสียงเตือนภัยดังสนั่นลั่นฐานทัพแต่มันไม่ได้กวนเวลานอนใครทั้งนั้นเพราะทุกคนไม่มีใครได้นอน ใช่สินะวันนี้พวกสึนะก็ไปบุกฐานทัพที่นั้นเหมือนกันนิ คนที่อยู่ตอนนี้ก็คงหลับกันไม่ลงหรอก
แผละ!!
"คะ เค้ก..!"ฉันร้องขึ้นเมื่อเค้กสีชมพูประดับม่วงประทับเข้าที่หน้าเลวี่และต่อมาเป้าหมายคือฉันแต่เจ้าของเค้กก็หยุดชะงักทันทีที่มองหน้าเป้าหมาย
"ชิซูมิ!"
"พี่เบี้ยงกี้โปรดใจเย็น พี่เกือบทำหน้าหนูพัง T^T"ฉันบ่นเพราะเสียวสุดๆเค้กห่างจากหน้าฉันแค่คืบ แต่พวกวาเรียฉันมั่นใจว่าเขารู้แน่นอนถึงการมาของพี่เบี้ยงกี้ แต่นิ่งค่ะท่านผู้อ่าน!!!!
"เอ่อ คิดว่าศัตรูหน่ะ พวกนายมาได้ยังไงนิ"พี่เบี้ยงกี้ถามแบบไม่แคร์พร้อมกับสายตาที่บอกว่า'ขอโทดนะ แต่เธอก็เข้ามาได้แบบดีๆได้ไม่ใช่หรอ'
"พวกนายอะ ฉันเกือบหน้าแหกสนใจกันหน่อยเหอะ=_="
"ชิชิ เจ้าชายว่าอาจจะดูดีกว่าหน้าปกติ"เบลที่เอามือพาดหัวและพูดแบบไม่กลัวโดนปาดคอ
"พูดถูกใจสุดๆเลยรุ่นพี่"ฟรานแทกกับเบลทีนึง
"เอ้ะ ซันซัสดูลูกน้องนายสิ! ฉันก็คนในแฟมิลี่นะ!!!"ฉันที่ทำไรไม่ได้หันไปฟ้องซันซัสแทน
"อืม ฉันจะไปพัก หาที่พักให้ด้วย"ซันซัสตอบแบบไม่สนใจและหันไปหาพี่เบี้ยงกี้
"โอเค"
"เห้ยยยยย ไอบ้าซันซัส!!!!!!!!!!!!!!"
หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็พร้อมใจกันกลับมาฐานทัพพวกเคียวโกะออกไปรับพวกเขาแต่แน่นอนวาเรียไม่ไป เป็นโมเม้นที่นอนตีพุงอยู่ถิ่นเขาโดยที่ไม่แคร์เจ้าบ้าน หน้าด้านสมเป็นวาเรีย คุฟุฟุ(คิดถึงมุคุโร่ไปอีก) อีกจุดประสงค์คือฉันเป็นแวมไพร์นะเว้ย! ห้ามลืม!!!!! จะให้ไปรับพวกสึนะที่สะบักสะบอมทั้งตัวมีหวังพวกนั้นจะตายเอา และฉันก็อดเลือดมานานมากและด้วย ไม่อยากกินแล้วอะ อยากเป็นเหมือนคนปกติเขา T^T แต่ลืมไปฉันไม่ใช่คน ฉันขังตัวเองอยู่ในห้องและประกาศออกไปว่าถ้าพวกนั้นยังไม่เก็บแผลตัวเองให้ปลอดภัยฉันจะไม่ทน- -
ก็อกๆ โครม!
"เห้ย!"ฉันสะดุ้งลุกขึ้นจากเตียงทันที เพราะอะไรหน่ะหรอ วาเรีย! มัน! พัง! ประตูห้องฉันนนนนนน "ทำบ้าไรกับประตูห้องฉันนนนนน"
"และแกจะล็อกประตูทำซากอะไรละวะ!!!!!"สควอโล่ตะโกนกลับมา
"ก็มันห้องส่วนตัวช้านนนนนน!"
"ชิชิชิ ตอนแรกเจ้าชายจะเปิดเองและนะจะได้พังน้อยหน่อย แต่ช้าไปนิด"เบลบอก
"บอสบอกไม่ทันใจเลยเปิดเองเลย"มาม่อนเสริม อ๋อนี่คงเพลิงพิโรธ มันไม่ใช่ข้อแก้ตัวที่ควรฟัง!
"และจะพังทำไมละวะ! เคาะก็จะไปเปิดให้ละ ถ้าเมื่อกี้ฉันขยันอีกนิดลุกไปเปิดประตูหน้าไม่เละเป็นจุลไปและหรอ!!!!!"ฉันบ่น
"เรื่องมากจิงๆยัยผู้หญิง บอสอุสามาตามนะ"เลวี่บ่น
"อะไรไอหนวดปลาหมึกทอด!"กล้าดียังไงมาบ่น!
"เอ๊ะ ยัย.."เลวี่หุปปากเงียบเมื่อซันซัสหันไปมองแรง
"เอ้ะๆๆๆๆๆๆ ไปกันเถอะจ๊ะชิซูมิจังงงงงง เดียวจะตีกันอีกป่าวๆ"เจ้ลูซซูเรียเดินเข้ามาดึงฉันออกไป
"แบร่~ "โดยที่ไม่ลืมทิ้งท้ายให้เลวี่เบาๆ
ตอนนี้ทุกคนอยู่ที่ห้องประชุมรวมซึ่งที่นั่งเยอะมาก แต่วาเรียไม่นั่งค่ะ ความเถื่อนและถ่อยมันทำให้ทุกๆคนนั่งไม่เป็นที่ ซันซัสพิงกำแพงควอโล่ยืนพิงคนละฝั่ง เบลนั่งเอกขเนกและพร้อมจะหลับ มาม่อนไปนั่งกับรีบอร์นบนโต๊ะ เลวี่ยืนกับซันซัสไม่กล้าพิง เจ้ลูซซูเรียแทบจะนั่งพับเพียบบนเก้าอี๋ ฉันนั่งบนโต๊ะประชุมข้างๆเบล และทุกคนก็มากันพร้อมหน้าพร้อมตายกเว้นฮิบาริ=_= ชอบทำตัวแปลกแยกก็คนนี้ละ(<<เขาแค่เกลียดการสุมหัวย่ะ)
"คืองี้นะมันดีมากเลยที่วาเรียตัดสินใจมากัน เพราะช้อยจำเป็นต้องมีคนไว้เผื่อเลือกเยอะๆ"โชอิจิ พูดเปิดประเด็นขึ้นมา
"อะไรคือช้อย"ฉันถามแทนทุกคนเพราะสีหน้าทุกคนเป็นแบบ ฉันไม่รู้นะ? อะไรคือช้อยหรอ? ตัวเลือกอะไร?
"ช้อยคือเกมที่ฉันกับคุณเบียคุรันเคยเล่นด้วยกันสมัยเรียน เราจะกำหนดผู้เล่นและสถานที่เล่นโดนการเลือก จะมีฐานทัพเป็นที่มั่นและถ้าใครล้มอีกฝ่ายได้ก่อนก็จะชนะ และก็จะได้ของตอบแทนไปจะเป็นอะไรก็ได้เงินทองหรอของที่อยากได้ แต่ช้อยไม่เคยทำเป็นเกมที่เล่นได้จริงมาก่อน แต่สำหรับคุณเบียคุรันเขาทำได้แน่ๆ"โชอิจิพูดและทำหน้าเคลียดพลางทำพวกสึนะเคลียดไปตามๆกัน
"แล้วไงต่อ~"ทุกคนมองมาที่ฉันแบบทำไมเธออารมดี
"ชิชิชิชิ น่าสนุกจัง"เบลพูดต่อ
"โวยยย ไร้สาระวะ!!!"สควอโล่บ่น
"เอ่อใจเย็นๆนะ เรื่องนี้มันสำคัญมากเลยนะ"โชอิจิพูดต่อ
"สำคัญและไง จำเป็นต้องทำหน้าแบบสึนะตอนนี้หรอ55555555"ฉันขำขึ้นมาทุกคนในวาเรียก็ยิ้มตาม "ไม่เห็นต้องเคลียดเลยกับอีแค่ผู้ชายมีปานใต้ตาสีม่วง ฉันว่าเขาสักชัว=_="
"5555"เสียงหัวเราะของทุกคนก็เกิดขึ้นอีกครั้ง^^
"อย่าเคลียดเลยสึนะ มีวาเรียอยู่ทั้งทีไม่แพ้หรอก> <"ฉันเดินไปกระซิบกับสึนะและเดินกลับห้อง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น