รำพันรัก
ยามพ่ายแพ้แย่จริงสิ่งที่คิด
เศร้าดวงจิตผิดพลาดไม่อาจแก้
เกิดเพราะเราเขลาไปใจปรวนแปร
ทำงอแงแชเชือนเลือนละเลย
        ไม่มั่นคงความคิดจึงผิดแผน
ต่างดูแคลนว่าโง่พุธโธ่เอ๋ย
ความแตกต่างย่างเยือนเหมือนไม่เคย
ต่างละเลยสิ่งดีดีมีให้กัน
        ต่างคนคิดต่างคนทำถลำลึก
มิเคยนึกถึงวันเก่าสองเรานั้น
เคยเคียงคู่อยู่ข้างร่วมบางบรรณ
ต่างสุขสันต์หวานชื่นทุกคืนมา
        ตั้งแต่นี้พลัดพรากจากกันแล้ว
เพราะมีแนวเส้นขนานกั้นขวางหน้า
สูญสิ้นสุขทุกข์ครองนองน้ำตา
ด้วยเรามาถือดีมีต่อกัน
        คุณก็แน่ฉันก็แน่ไม่แพ้พ่าย
รักจางหายจากใจไม่ไหวหวั่น
ต่างทุ่มเถียงกันไปได้ทุกวัน
เลิกร้างกันเป็นสิ่งดีมีทางเดียว
        ทั้งที่เรารักกันอยู่ต่างรู้ดี
แต่ไม่มีใครยอมใครให้เฉลียว
เพราะมานะถือดีนี้จริงเชียว
ไม่แลเหลียวสิ่งใดจำใจลา
        รักสลายใจข้าให้อาดูร
ยามสิ้นสูญรักไปให้โหยหา
มองย้อนกลับวันวานที่ผ่านมา
ในอุราช้ำตรมระทมทรวง
        อยากคืนกลับรักเก่าเราหวานชื่น
ให้ยั่งยืนยาวไกลใจแหนหวง
แต่เป็นได้แค่ฝันอันหลอกลวง
ข้าช้ำทรวงจริงหนาอยากบ้าตาย
....................................................................................................................................................................................
ด้วยใจที่โหยหาความรักที่จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ        เพราะความถือดีของเราทั้งสองฝ่าย
  จึงรำพันมาด้วยบทกลอนที่กลั่นจากใจของผู้เขียน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น