[GOT7 x BNIOR] Just leave me alone [End]
“การไม่ผูกพันกับอะไร ในอนาคตเราจะไม่เสียใจ”
ผู้เข้าชมรวม
56,955
ผู้เข้าชมเดือนนี้
22
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“การไม่ผูกพันกับอะไร ในอนาคตเราจะไม่เสียใจ”
ผมอยู่คนเดียวมาตลอดตั้งแต่ผมอายุสิบห้า พ่อแม่จากผมไปโดยที่ไม่ได้ร่ำลา ผมขายบ้านหลังเก่าที่เคยอยู่กับครอบครัว ส่งต่อเจ้าขนปุยที่เคยรักให้กับลูกพี่ลูกน้องไป ของเล่นที่เคยหวงนักหวงหนาก็นำไปบริจาค ของใช้ทุกอย่างที่ผมเคยรัก เคยผูกพัน ของทุกอย่างในชีวิตหรือแม้แต่คนที่ผ่านเข้ามา ผมคิดเสียว่ามันเป็นเพียงแค่อดีตที่ผมเลือกจะทิ้งมันไว้ข้างหลัง แล้วก้าวเดินออกมาใช้ชีวิตเพียงลำพังแบบไม่ต้องผูกพันกับอะไร สิ่งเดียวที่ผมยังอนุญาตให้ตัวเองรักและพกมันติดตัวอยู่ไม่ห่างก็คงจะมีแค่รูปครอบครัวที่ผมใส่มันไว้ในกระเป๋าเงินใบเดียวเท่านั้น
ชีวิตผม เป็นไปได้ผมจะไม่เอาตัวเองไปเกี่ยวข้องหรือผูกพันกับใคร เพราะผมไม่อยากที่จะเสียใจที่เสียใครไปอีกแล้ว ผมรู้ตัวว่าลองให้ผมรักหรือผูกพันกับอะไร ผมจะให้ไปทั้งใจ รักไปทั้งหมด ให้ไปทั้งชีวิต ผมไม่พร้อมและไม่อยากที่รักใครหรืออะไรทั้งนั้น เพราะนั่นหมายถึงถ้าใครคนนั้นหายไป เขาก็เอาชีวิตผมไปด้วย
มีวันนึงที่ผมเคยบอกกับเพื่อนว่า ถ้าไม่อยากเสียใจก็ไม่ต้องไปรักซะตั้งแต่แรกก็จบมั้ย ผมคิดว่าผมเท่มากที่พูดประโยคนั้นสอนเพื่อนที่อกหักมาหมาดๆไป แต่มันกลับตอกกลับผมมาอย่างทันควัน และทำให้ผมหยุดไปชั่วขณะ “แล้วนี่มึงหายใจทำไม ในเมื่อสักวันมึงก็ตาย” ผมอึ้งและไม่รู้จะตอบมันยังไง เพราะจนป่านนี้ผมเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่า ที่ผมหายใจอยู่นี่ ผมทำไปเพื่ออะไร
fic เรื่องแรกที่แต่ง ฝากด้วยนะคะ
พูดคุยกันได้ที่แท็ก #จินยองไม่รัก
theme create by
ผลงานอื่นๆ ของ nosmoking ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ nosmoking
"#จินยองไม่รักที่เรารักมาก"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นเลย อยากจะบอกว่าฟิคสนุกมากกกกกกกกกกก ไม่ได้อวยหรืออะไรเลย แต่พูดจากใจจริงๆ คือเราอ่านฟิคเยอะ หลายแนว แต่มาเจอเรื่องนี้คือยอม ไรเตอร์แต่งยังไงคะให้สนุกขนาดนี้ คำว่าสนุกคือไม่ใช่แค่อ่านแล้วฟิน เขินแค่นี้จบ แต่อ่านแล้วรู้สึกถึงความน่ารักของตัวละครแต่ละตัว แอบมีความคิดดีๆของตัวละครนั้นๆแฝงอยู่ด้วย เช่น ตอนจินยองโทษตัวเอง แล้วคุณแม่ของแจบอมก็พ ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นเลย อยากจะบอกว่าฟิคสนุกมากกกกกกกกกกก ไม่ได้อวยหรืออะไรเลย แต่พูดจากใจจริงๆ คือเราอ่านฟิคเยอะ หลายแนว แต่มาเจอเรื่องนี้คือยอม ไรเตอร์แต่งยังไงคะให้สนุกขนาดนี้ คำว่าสนุกคือไม่ใช่แค่อ่านแล้วฟิน เขินแค่นี้จบ แต่อ่านแล้วรู้สึกถึงความน่ารักของตัวละครแต่ละตัว แอบมีความคิดดีๆของตัวละครนั้นๆแฝงอยู่ด้วย เช่น ตอนจินยองโทษตัวเอง แล้วคุณแม่ของแจบอมก็พูดให้ฟังซึ่งเราอ่านแล้วน้ำตาไหลเลย ทั้งๆที่ตอนนั้นก็ไม่ได้เศร้าซะจนต้องร้องไห้ แต่อ่านแล้ว เฮ้ย มันคือเรื่องจริงของชีวิต ถ้าใครไม่เจอแบบนั้นก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง แล้วความน่ารักของฟิคเรื่องนี้อีกอย่างก็คือ เราสามารถอ่านวนซ้ำๆไปมาได้หลายรอบโดยที่ไม่เบื่อเลย ปกติถ้าอ่านฟิค อ่านแล้วก็อ่านเลย รอบเดียว มากสุดคือสอง แต่เรื่องนี้ ฮือ5555555555 เราอ่านมากกว่าห้ารอบค่ะ //เขินอ่อน แสดงให้เห็นว่าไรท์แต่งได้ดีมากๆ คือไม่ต้องพรรณนา สาธยายอะไรมากมายเลย แต่ไรท์ทำให้คนอ่านกลับมาอ่านได้อีก อ่านแล้วก็ยังคงมีความสุขเหมือนเดิมได้อีก ไรท์เก่งมากๆเลย อันนี้ขอชื่นชมจริงๆค่ะ ในส่วนของฟิค ขอบคุณนะคะที่ไม่ดราม่ามากจนเกินไป อย่างตอนท้ายๆก็แอบกลัวว่าไรท์จะจบแบบคาดไม่ถึงรึเปล่านะ เช่นจินยองอยากอโลนงี้ ทิ้งคุณฟักทองให้เดียวดายเหมือนเดิม555555 แต่ก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง แต่ก็ไม่ได้จบแบบแฮปปี้ง่ายๆ จบแบบมีเหตุมีผลซึ่งเราชอบในจุดๆนี้ เอาเป็นว่าครบทุกรสชาติเลย เค็ม(อะไรเค็ม555555) เผ็ด(จินยองจอมยั่ว) เปรี้ยว(จินยองตัวแสบ) หวาน(ละมุนละไมอยู่ในทุกตอน> อ่านน้อยลง
`tk.sl♡ | 25 ม.ค. 59
2
0
"#จินยองไม่รักที่เรารักมาก"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นเลย อยากจะบอกว่าฟิคสนุกมากกกกกกกกกกก ไม่ได้อวยหรืออะไรเลย แต่พูดจากใจจริงๆ คือเราอ่านฟิคเยอะ หลายแนว แต่มาเจอเรื่องนี้คือยอม ไรเตอร์แต่งยังไงคะให้สนุกขนาดนี้ คำว่าสนุกคือไม่ใช่แค่อ่านแล้วฟิน เขินแค่นี้จบ แต่อ่านแล้วรู้สึกถึงความน่ารักของตัวละครแต่ละตัว แอบมีความคิดดีๆของตัวละครนั้นๆแฝงอยู่ด้วย เช่น ตอนจินยองโทษตัวเอง แล้วคุณแม่ของแจบอมก็พ ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นเลย อยากจะบอกว่าฟิคสนุกมากกกกกกกกกกก ไม่ได้อวยหรืออะไรเลย แต่พูดจากใจจริงๆ คือเราอ่านฟิคเยอะ หลายแนว แต่มาเจอเรื่องนี้คือยอม ไรเตอร์แต่งยังไงคะให้สนุกขนาดนี้ คำว่าสนุกคือไม่ใช่แค่อ่านแล้วฟิน เขินแค่นี้จบ แต่อ่านแล้วรู้สึกถึงความน่ารักของตัวละครแต่ละตัว แอบมีความคิดดีๆของตัวละครนั้นๆแฝงอยู่ด้วย เช่น ตอนจินยองโทษตัวเอง แล้วคุณแม่ของแจบอมก็พูดให้ฟังซึ่งเราอ่านแล้วน้ำตาไหลเลย ทั้งๆที่ตอนนั้นก็ไม่ได้เศร้าซะจนต้องร้องไห้ แต่อ่านแล้ว เฮ้ย มันคือเรื่องจริงของชีวิต ถ้าใครไม่เจอแบบนั้นก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง แล้วความน่ารักของฟิคเรื่องนี้อีกอย่างก็คือ เราสามารถอ่านวนซ้ำๆไปมาได้หลายรอบโดยที่ไม่เบื่อเลย ปกติถ้าอ่านฟิค อ่านแล้วก็อ่านเลย รอบเดียว มากสุดคือสอง แต่เรื่องนี้ ฮือ5555555555 เราอ่านมากกว่าห้ารอบค่ะ //เขินอ่อน แสดงให้เห็นว่าไรท์แต่งได้ดีมากๆ คือไม่ต้องพรรณนา สาธยายอะไรมากมายเลย แต่ไรท์ทำให้คนอ่านกลับมาอ่านได้อีก อ่านแล้วก็ยังคงมีความสุขเหมือนเดิมได้อีก ไรท์เก่งมากๆเลย อันนี้ขอชื่นชมจริงๆค่ะ ในส่วนของฟิค ขอบคุณนะคะที่ไม่ดราม่ามากจนเกินไป อย่างตอนท้ายๆก็แอบกลัวว่าไรท์จะจบแบบคาดไม่ถึงรึเปล่านะ เช่นจินยองอยากอโลนงี้ ทิ้งคุณฟักทองให้เดียวดายเหมือนเดิม555555 แต่ก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง แต่ก็ไม่ได้จบแบบแฮปปี้ง่ายๆ จบแบบมีเหตุมีผลซึ่งเราชอบในจุดๆนี้ เอาเป็นว่าครบทุกรสชาติเลย เค็ม(อะไรเค็ม555555) เผ็ด(จินยองจอมยั่ว) เปรี้ยว(จินยองตัวแสบ) หวาน(ละมุนละไมอยู่ในทุกตอน> อ่านน้อยลง
`tk.sl♡ | 25 ม.ค. 59
2
0
ความคิดเห็น