พระเจ้าเอกทัศน์ กษัตริย์ที่ถูกหน้าประวัติศาสตร์กลืน
ภาพของขุนทหารอยุธยาผู้เจ็บช้ำ สูญเสียมาตุภูมิ ......และพ่ายแพ้อย่างยับย่อย ในสงครามเกียรติยศ " ยุทธภูมิสุริยาศน์อมรินทร์ 2310 " ไม่เคยปรากฏในหน้าประวัติศาสตร์ที่ใหนเพราะผู้แพ้ ไม่ได้เขียนประวัติศาสตร์
ผู้เข้าชมรวม
15,023
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9
ผู้เข้าชมรวม
15.02K
หมวด : เกร็ดประวัติศาสตร์
อัปเดตล่าสุด : 11 มี.ค. 53 / 04:25 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ยุทธภูมิสุดท้ายแห่งอโยธยาศรีรามเทพนคร"มหานครไร้พ่าย
ที่ดำเนินมาถึง 14 เดือนเศษ สูญเสียทั้งกำลังพล กำลังใจ และถูกลูกหลานดูหมิ่นว่าอัปยศอดสูไม่กล้าสู้หน้าข้าศึกพม่ารามัญ
หากแต่ว่ากษัตริย์ผู้ยิ่งยงพระองค์สุดท้ายของราชอาณาจักรอโยธยาศรีรามเทพนครแห่งนี้ กลับต่อกรอย่างสุดความสามารถจนต้องพระแสงปืนสวรรคต
ไม่มีแม้เสียงสวดมนต์อุทิตส่วนกุศล
ไม่มีแม้พระมหาปราสาทเมรุมาศแห่งราชอาณาจักรอโยธยาศรีรามเทพนคร
ไม่มีแม้อนุสาวรี เพื่อแสดงถึงความหาญกล้าแห่งวีรกษัตริย์แห่งอโยธยา
มีแต่คำครหาว่าตาขาวขี้ขลาด ไม่อาจหาญสู้พม่าข้าศึก............
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ภาพอุนทหารอยุธยาผู้เ็บ้ำ สูเสียมาุภูมิ ......และพ่ายแพ้อย่ายับย่อย ในสรามเียริยศ " ยุทธภูมิสุริยาศน์อมรินทร์ 2310 "
ผู้่อรบว่า 14 เือน นถึวันสิ้นพระนร เ็บปว แสนเ็บปวและเ็บ้ำ ้อมาอัปยศอสู้วยลูหลานประนามว่าอ่อนแอและลาเลา ไม่มีแม้ระทั้อนุสาวรีย์อทหารหาอยุธยาผู้วายนม์ ในานะอ "ผู้แพ้"ในสราม
นไทยอาะยัินิสัยใอ ูถู ้ำเิมและประนาม"ผู้แพ้"ในสัมไทย้วยันในทุเรื่อทั้ารเมือ เศรษิและารีฬา นถึทุวันนี้ ......
"ผู้ไม่เ้าใวามพ่ายแพ้ ย่อมไม่อาะเป็นผู้นะที่ยิ่ให่ไ้"
ประวัิศาสร์อมนุษย์สอนไว้เ่นนี้........เสมอมา
และ "หายิ่ไม่เ้าใใน"หัวใ"อผู้พ่ายแพ้(ที่เป็นนไทย้วยัน)แล้ว ยิ่ยาและห่าไล...ที่ะเ้าใในำว่า "สมานันท์" ในสถานาร์ปัุบัน"
อีมุมมอหนึ่อประวัิศาสร์ไทย ที่ไม่วร่าแ่ารำ เลย.......เพราะมันไม่เยิะไปรับใ้ใร
ยุทธภูมิสุริยาศน์อมรินทร์ 2310
"แม้เลือหยสุท้ายูไหลสิ้น
....อย่าไ้หมิ่น
.....หมายศรีอยุธยาาิ
... เป็นทาส”
เรื่อราวแทนอนุสร์สถาน...แห่วีรรรม"ไพร่"ทหารหาอยุธยาในประวัิศาสร์อสรามรั้เสียรุศรีอยุธยา ยุทธภูมิสุริยาศน์อมรินทร์ ในปีพ.ศ. 2310 ในแผ่นินสมเ็พระที่นั่สุริยาศน์อมรินทร์ หรือเ้าฟ้าเอทัศน์ (รมุนอนุรัษ์มนรี) พระราโอรสในพระเ้าอยู่หัวบรมโศ์ พระเษาร่วมมาราอเ้าฟ้าอมะเื่อ หรือเ้าฟ้าอุทุมพร(รมุนพรพินิ) ับารศึรั้สุท้ายออโยธยา
หา "วามริ"อเรื่อนี้ปราอยู่ ออุทิศแ่มหาวีรรรมแห่มหาษัริย์และเหล่าทหารหาผู้พ่ายแพ...........แ่ไม่เยมีอนุสาวรีย์.....ในประวัิศาสร์ไทย
เมหมอแห่ารสิ้นสุ .....ไ้มาเยือนแล้ว
เมื่อสรามย่าเ้าเือน 4 หลัฤูน้ำหลาผ่านไป มันเป็นเวลานานว่า 13 เือนล่วมาแล้ว ที่ทหารหาอโยธยามิอาั้แนวรับปะทะทัพพม่าไ้ ่ายยายันและ่ายหัวรอ ่ายสุท้ายอแนวรับ้านนอพระนรรป้อมมหาไย และสะพานูื่อป่าสั ถูทัพหน้าอัวะและทัพสวามิภัิ์าลุ่มแม่น้ำปิเ้าีระหนาบนมิอา้านทานไ้อี่อไป ทหารหาศรีอยุธยาทัพพระยามหามนรี แทัพระเิระเิ้ามลอูเมือเ้าสู่พระนร อโยธยาสูเสียไพร่พลพร้อมศัสราวุธเป็นำนวนมา เหล่าไพร่ทหารอิโรยและเสียวั บ้า็หลบหนี บ้า็ทุรนทุรายาพิษบาแผลรร์ บ้า็เหม่อลอยแทบเป็นบ้าเสียสิ.........
........เมื่อยุทธศาสร์และยุทธวิธีสรามอเหล่าเสนาทหารอโยธยาผิพลานสิ้นแล้ว อทัพผสมอัวะว่า 70,000 ไพร่พล ็รุเ้าั้่ายรายล้อมิิำแพพระนร หมายเผ็ศึทำลาย “เมือที่มิอา่อรบไ้ ” อย่ารุศรีอยุธยาให้ราบาบ
่ายให่อพม่าั้ทัพอยู่ที่ อนวัสีุ และอนปาประสบ โยมีเนเมียวเสหบีเป็นแม่ทัพให่ ส่วน่ายย่อยหน่วยไพร่ราบ ไพร่ม้า ไพร่้าและไพร่ปืนให่ ่า็รุืบเ้ายึพื้นที่อนวัหน้าพระเมรุ ร้ามพระราวัหลว ั้านปืนให่ที่วัท่า วัาร้อ
.........เผาำหนัและสร้า่ายที่เพนีย บุเ้าี่ายทหารอยุธยาที่วัสามพิหาร เาะวัมป วันาปลื้ม วัศรีโพธิ์ ทาทิศเหนือและะวันออใล้ับประู้าวเปลือ...........
...........ส่วนทา้านทิศใ้และะวัน ทหารอัวะผู้ฮึเหิมไ้บุเ้าเ้ายึ่ายอทหารศรีอยุธยาไว้ไ้ทั้หม ่ายวัภูเาทอ วัระาย วัเ่า วัสุเรนทร์ วัแ วัพลับพลาไย
..............่ายีนสวนพลูถูีแในืนที่ 19 ่ายวัไยวันาราม ถูีแใน 8 ืนอาร้านศึ ่ายเ็นโยเฟ บ้านโปุเส บ้านฮอลันา
.............่าล้วนถูพม่าที่แยำลัเป็น 27 ส่วน ระายัวเ้าโมีอย่าโหม วันสุท้ายออโยธยา .....ใล้เ้ามาทุะ
สถานาร์ยัสับสนยิ่นั
...........เพลานี้สมเ็พระที่นั่สุริยาศน์อมรินทร์ ยืนบัาารรบป้อันพระนร บริเว่ายผนบประู้าวเปลือ้านทิศเหนือ ท่ามลาเหล่าแม่ทัพนายอน้อยให่ที่เหลือรอาารสัหารออัวะในศึนอพระนร ่าปรึษาหารือันว่าะแ้ไยุทธศาสร์และยุทธวิธีในารป้อันพระนราภายในไ้อย่าไร
.......ทรมีรับสั่ให้ปืนนา่า ๆ ที่อยู่บนเิเทินรอบำแพพระนรและบนป้อมทุป้อม ยิสัาร้ามน้ำอทหารพม่าทุ ๆ ทาอย่าแ็ัน มิให้้าศึสามารถผ่านวาหนาม้ามูน้ำมามาไ้โยสำเร็
........... ่วราวหนึ่ มีระแสรับสั่ให้พระยามหามนรีและมหาเล็หุ้มแพร นำำลัทหารำนวนหนึ่ีหนีออไปามทิศใ้ เพื่อไปอำลัาหัวเมือะวันออ เมรและำลัอรมหมื่นเทพพิพิธ มานาบรบ่ายพม่า้านนอเพื่อหัทาทิศะวันออให้ไ้ และมีรับสั่ให้เ้าพระยาท้ายน้ำ หลวยระบัรเมือราบุรี รมพระนรบาลนำไพร่ทหารแยเป็นออเป็นหลายลุ่ม ีหนีออไปทาทิศะวันออเียใ้รประูเาะแ้ว เพื่อไปอำลัาหัวเมือนรศรีธรรมราและปัานีทาใ้ ให้มา่วยระหนาบศึพระนร
..........รั้นเมื่อพระอ์มอมาที่หลวยระบัรนหนึ่ที่อยู่ห่าาพระอ์มาพอสมวร ทรรัสื่นมและทอพระเนรเห็นวามรุ่เรืออหลวระบัรผู้นั้นในอนา แ่ยัมิไ้พบหน้าอย่าัเน ทหารม้าเร็วนำสารเ้ามาราบทูลว่า ทหารพม่าที่ั้ 3 ่าย อยู่ทาสะพานูื่อป่าสั รับป้อมมหาไย้ามน้ำเ้ามามาผิปิวิสัย มีารุินพูนึ้นมาเป็นำนวนมา พวพม่าอัวะำลัทำอะไรอยู่ันแน่ ?
ึมีรับสั่ให้ปืนให่ระมยิให้มาว่าเิม พร้อมทั้รับสั่ให้ส่ทหารออไปทำลาย่ายที่้ามมาในทันที พระยาลาโหมึรีบราบทูลว่า ำลัทหารส่วนป้อมมหาไยนั้นยัมิเพียพอที่ะรัษาเิเทิน่ายป้อม ไม่สามารถรวบรวมไพร่ทหารออไปี่ายพม่าที่เ้ามาประิไ้อีใน่วเพลาอันใล้นี้
................ยัมิทันที่ะไ้มีรับสั่่อ ทหารม้านำสารอีนายหนึ่็ฝ่าวล้อมอเหล่าราอรัษ์ เ้ามาราบทูล่าวว่า พระราวัหลวถูปืนให่ถล่มไฟไหม้อย่าหนัในหลาย ๆ ุ ึมีรับสั่ให้ย้ายเหล่าสนมนาในออมาอยู่ในพระำหนัสระแ้วและสวนระ่ายที่ิับวัพระศรีสรรเพโยเร็ว
.............ใน่ายบัาารรบมีแ่วามวุ่นวายและโลาหล ทหารม้านำสารเ้ามารายาน่าวาหลาย ๆ ทิศทา มามายและสับสน เหล่าทหารอรัษ์ พระำรวหลว มหาเล็หุ้มแพรและุนนาั้น่า ๆ เินันไปมาอย่าวัไว่ใน่ายรบประู้าวเปลือในพระนร มีรับสั่ใหุ้นทหารหลวบาส่วน ั้่ายรับศึภายในพระนร้านทิศเหนือ บริเว่านผนบหน้าวัมหาธาุราบูระเป็นารเร่่วน และให้ยิปืนให่แลปืนน้อยประันหน้าับ่ายวัพระเมรุ ่ายวัศรีโพธิ์อพม่าอัวะ
.............แล้วยัทรมีรับสั่อีมามาย............มามายเสียเหลือเิน...........
ลับพระราวัหลว เรียมัวีฝ่าวล้อม
.........พระเ้าเอทัศน์เส็ลับมาที่วัหลว พระที่นั่สุริยามรินทรมหาปราสาท ท่ามลาเปลวเพลิและเสียปืนให่ที่ระหน่ำยิอย่าผิสัเ นาสนมำนัล่าย้ายเ้าไปพำนัทาำหนัสระแ้วและสวนระ่ายามบัา พระอ์โปรให้มีารประุมปรึษาเหล่าุนนาและเสนาทหารอรัษ์ให้เรียมพร้อมในารีฝ่าวล้อมทาทิศใ้หาหน่วยอพระยามหามนรี สามารถีฝ่าออไปไ้ริ ุนนาผู้ให่ทูลอให้ลอารเส็หนีนว่าะทราบ่าวทัพหัวเมือะวันออและใ้เสีย่อน
.............อย่าไร็ี ุนนาผู้ให่บาน็เสนอให้พระอ์ยอมสวามิภัิ์ับอัวะใน่วเวลาที่ับันนี้ สมเ็พระที่นั่สุริยาศ์นอมรินทร์ มีรับสั่เิพิโรธว่า “ หาพม่ามีปี้ามูลอหอรบที่เป็นัปราารเหล็แห่ทวารวีเ้ามาไ้เท่านั้น เราึะยอม แ่หาในเพลานี้ เราหายอมอ่อน้อให้ไม่ “
..............ุนนาในรมพระสัสีถวายรายานแ่พระอ์ว่าไพร่ทหารเหลือราว 40,000 นภายในำแพพระนร แ่เสบียอาหารนี้นั้นอาะอยู่ไ้อีไม่เินเือน
...........พระเ้าเอทัศน์เส็เ้าบรรทมท่ามลาเสียปืนให่ระมยิและเสียรีร้อใอนาสนมำนัล ทรโอบอพระมเหสีแล้วปลอบใ่า ๆ นานา โยทรสัาว่าะรีบนะศึในรั้นี้ให้เร็วที่สุ เหล่านาใน่าอเ้าเฝ้าร่วมบรรทม้วยเพราะวามหวาลัว........ อย่าที่สุ
.........ในืนนั้น พม่าเือบะลุถึุหมายในารุราำแพพระนรรำแพส่วนอแนวำแพสะพานหัวรอูื่อป่าสัแล้ว....!!!!!!!
เส็หนีเมื่อ่าวทัพพม่าบุเ้ามาในพระนร
ราวี 4 อวันึ้น 11 ่ำ เือน 5 ( เมษายน วันเนาสราน์ ) พม่าอัวะ็สามารถบุเ้าพระนรไ้ เมื่อแผนพระ "มโหสถบัิ" ที่เยใ้ับเมือำแพเพร บรรลุสู่วามสำเร็ ทัพสวามิภัิ์ทัพหน้าาลุ่มแม่น้ำปิ ลอำแพเ้าสู่พระนร ำแพอีส่วนหนึ่ถูเผารานพัทลายล ทหารพม่าทัพอหน้าและไพร่สวามิภัิ์่ารูันเ้าใน่อที่พัทลายลนั้นอย่าับห่าฝน
....ารบุเ้าำแพพระนรไ้นี้ ไม่มีุนทหารอยุธยาผู้ใไ้าิมา่อน!!!!!!
..........สมเ็พระที่นั่สุริยาศน์อมรินทร์พระทัยเป็นยิ่นั เมื่อทหารม้าเร็ววิ่วบฝ่าวล้อมและเหล่าุนนาทหารมาที่พระที่นั่อย่าไม่เรลัวพระอาาในอนเ้ามื แ้ให้ทราบ่าวว่าทัพพม่าฝ่าแนวป้อันอ่ายผนบวัหน้าที่ป้อมมหาไย วัฝาและำปาพลไ้แล้ว ำลัเ้าปะิ่ายลอ้าวเปลือและระายำลัไปทั่วพระนรทุทิศทา เสียศึรบัมปนาทและวันไฟพวพุ่อยู่ใล้ที่ประทับเ้ามาทุ ๆ ะ ึทรมีรับสั่ให้เร่ส่ทหาราฟาะวันและใ้ที่็ไม่สามารถมา่วยไ้ทันแล้ว ให้ไปั้รับที่่ายหน้าวัมหาธาุ
..........แ่ทุอย่า็ูะสายเสียสิ้นแล้ว เพราะ่าย่านวัมหาธาุเสียทีแ่พม่าไปเมื่อรุ่สา และเมื่อมีทหารนำสาราุ่า ๆ เ้ามารายานว่า ทหารพม่าและทหารสวามิภัิ์่าบุฝ่าวาหนาม้ามูเมือเ้าีประูพระนรทุ้านพร้อม ๆ ัน บ้า็สามารถทะลวเ้ามาภายในพระนรไ้แล้ว ึเิเหุวามวุ่นวายโลาหลภายในพระนร ทหารอโยธยา้านอื่น ๆ ็พลันมิไ้ทันไ้ระวััว ถูีโอบา้านหลัพ่ายศึอย่ารวเร็ว ประูหลาย ๆ ้านถูเปิออ โยเพาะ้านะวันออ ทหารบนเิเทิน่ารบอย่ามิไ้ย่อท้อ แ่็มิอา้านำลัทหารพม่าที่ไหลเลื่อนเ้ามาเป็นำนวนมา
...........ลอน่วเพลาบ่าย ไพร่ทหารแระายาะวันออมาสู่ะวัน ใล้พระราวัหลว แนว้านปะทะอยู่ที่หน้าประูพระราวัและสนามหลว พระเ้ารุสยามึทรเ้าไปเรียมพระอ์ในุสรามเราะหนัลิบทอ ล้าย ๆ ับุออรัษ์ เพื่อพลาัว แล้วึเส็หนีภัยไปทาะวันอพระนรทีู่ะปลอภัยมาที่สุในยามนี้ รมทหารล้อมวัราอรัษ์ุ้มันพระอ์และพระาิส่วนหนึ่ลมาาพระที่นั่ เส็ผ่านทาประูมหาโภราอพระบรมมหาราวั ลเรือผ่านลอท่อ เร่เินทาไปยัพระราวัหลั........
........ทัพอัวะ หัเ้าสู่วัพระศรีสวรรเพแล้วในเวลาเียวัน!!!!!
...........เมื่อพระเ้ารุศรีอยุธยาเส็ถึพระราวัหลั ทรรับสั่ให้ัารรวบรวมไพร่ทหารเพื่อีฝ่าออไปโยพลัน ........ทันในั้น ทหารม้าเร็วประูะวัน็วิ่เ้ามาแ้่าวว่า ทหารสวามิภัิ์พม่า ไ้ย้ามูฝ่าวาหนามเ้าสู่ประูให่ท่าวัหลัแล้ว ให้พระอ์เร่เส็หนีไปทาอื่นเถิ
................ แ่มิทันะล่าวบสิ้นระบวนวาม ทหารม้าพม่าพร้อมปืนาบศิลาำนวนมา เ้าปะทะับทหารอรัษ์ที่พยายามรวบรวมันั้วล้อมนำพระเ้าเอทัศน์เส็หนี เิารปะทะันั้นะลุมบอน เสียาบและปืนัสลับันเป็นโลาหลใล้ประูให่ท่าน้ำ เ้าสวานโปนำไพร่ทหารมอวิ่ฝ่าเ้าสู่พระราวัหลั โยไม่ไ้ิว่าษัริย์อยุธยาศรีเทพทวารวีะประทับเรียมหนีอยู่ที่รนั้น ส่วนนายทัพพม่า พละนันทอถิ มายีไยสู เะพละอและพระราบุรี ่า็เ้ารุมรบับลุ่มทหารหลวอรัษ์
.............ารรบที่วุ่นวายโลาหล ไม่รับรู้ว่าใรเป็นใรที่บริเวประูให่ท่าวัหลั
...........พลันเมื่อสิ้นเสียปืนเสียหนึ่ ร่าอสมเ็พระที่นั่สุริยาศ์นอมรินทร์็ล้มลสวรรในทันที โยทหารหมู่ให่ออัวะ ยัไม่รู้้วย้ำว่าไ้ปะทะับทัพอรัษ์อษัริย์อโยธยาอยู่ ทหารอ์รัษ์มีำนวนน้อยว่า่าล้มายเป็นราพลีและไ้ยอมำนนในที่สุ
ถวายพระเพลิบรมศพ ษัริย์แห่อโยธยา
เมื่อทหารอัวะสามารถเ้ายึรอและวบุมส่วน่า ๆ อพระนรนสิ้นแล้ว อทัพพม่าไ้ำรวนทหารอโยธยาที่เหลือว่า 20,000 นไว้ามที่ั้่าย่า ๆ รวมทั้เ้าปล้นสมภ์ยึทรัพย์ ศัสราวุธาพระราวัหลว วัวาอาราม รวมทั้บ้านเรือนราษร
..........หน่วยทหารหลวพม่าเ้าวบุมเลย ไพร่ ทหาร ุนนา พระาิพระวศ์ และสนมำนัล เนเมียวเสหบีแม่ทัพให่าวล้านนาแห่อัวะ ให้สอบสวนพระาิพระวศ์รวมทั้สนมนาในว่าพระเ้าเอทัศน์เส็ไปอยู่ที่ไหน แ่็หามีผู้ใล่วรู้ว่าเส็สวรรเสียแล้ว ึมีำสั่ให้ไปรับัวพระเ้าอุทุมพรมาาวัประู่ทรธรรม
นรุ่ึ้นอีวันหนึ่ ทหารม้าเสื้อเราะแทอ สััรมราอรัษ์หลวอัวะ ไ้นำเ้าฟ้าสอสาน พระอนุาอสมเ็พระที่นั่สุริยาศน์อมรินทร์พระอ์หนึ่ที่ถูลพระอาาให้เป็นะพุ้ห้า้า มาสอบสวน ไ้วามว่าเห็นพระอ์เลื่อนบวนหนีไปทาทิศะวัน ึให้ัทหารออ้นหาร่วมับุนนาอโยธยาและพระาิพระวศ์ำนวนหนึ่ ึไ้มาพบพระบรมศพนอนสวรรอยู่ที่บริเวประูะวัน
ทันทีที่พบพระบรมศพ แม่ทัพให่พม่าไ้สั่ารให้เหล่าุนทหาร ทหารหลว ไพร่ทหาร และไพร่ราบอพม่าอัวะทั้หม้มลราบถวายวามเารพพระบรมศพษัริย์แห่ทวารวีศรีอยุธยาเป็นรั้สุท้าย พร้อมปรารภว่า
"...พระเ้าเพยูเไม่ไ้มีพระราประส์ให้ับพระอ์แบบไร้ีวิเ่นนี้ หาแ่้อารับพระอ์แบบัิยราา เเ่นัรพรริราพึะสามารถระทำ เพื่อเป็นพุทธราาแห่มพูทวีป ..."
เมื่อเสร็วามพระบรมศพ เนเมียวผู้แม่ทัพให่ึมีำสั่เรียให้นายทัพหน่วยที่เ้ารบปะทะับเหล่าอรัษ์และฝ่าวล้อมอพระเ้ารุสยาม นายทัพพม่า และพระราบุรีเ้ามารายาน้วยสำนึ ึมีำสั่ให้ประหารีวินายทัพในทันที
เหุเพราะารสัหารษัริยราา เป็นารัพระราโอารศึอพระเ้ามัระในพันธะแห่ัรพรริรา ทำให้เสื่อมพระเียริยศไปทั่วแว่นแว้น แ่ไ้ปูนบำเหน็ให้ับลูเมียที่บ้านเิ ในวามีวามอบที่ไ้พึระทำ แล้วึสั่ให้เลยศึศรีอยุธยาที่เหลืออยู่ นำพระบรมศพไปถวายพระเพลิที่วัพระศรีสรรเพ พร้อมับสั่ให้ัารเลิมลออทัพในัยนะที่พระเ้า้าเผือแห่อัวะสามารถเ้าทำลาย เมือที่มิอา่อรบไ้ ลราบาบะนี้ ..............
__________________
เ้าอระทู้อ่านแล้วรู้สึว่า ารที่วันนี้ เราเรียนประวัิศาสร์ แล้วพูถึารเสียรุ เพราะหนัสือประวัิศาสร์เียนไว้อย่านั้น พอมาเอับอันนี้ ึ่เป็นหมายเหุพม่าที่แปลเป็นไทย และหมายเหุที่นไทยเียนไว้บาส่วน ทำให้เรานึถึบาสิ่บาอย่า
ผู้แพ้........ ไม่มีสิทธิเียนประวัิศาสร์
ปล.โหว เม้น เพื่อให้ึ้นท๊อป็ยัี
ผลงานอื่นๆ ของ I.Armando ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ I.Armando
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น