คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter five ::: 100% :::
Flirt Love วุ่นรักป่วนหัวใจนายนักดนตรี
วอเทอร์
ตอนที่ 5
**แวะมาแก้คำผิดงับ**
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
'จินยองเอง แจ็คกี้เปิดประตูเร็ว'
แจ็คสันที่กำลังวุ่นวายอยู่กับการแต่งตัวก็รีบออกมาเปิดประตูให้กับจินยอง อย่าลืมสิว่าวันนี้วันอะไร วันที่จินยองมารับ ใช่แล้ว
' 2nd Concert Love Story in Seoul '
"แจ็คกี้ทำไมยังแต่งตัวไม่เสร็จอีกอะ! ไปๆรีบไปแต่งเลยเดี๋ยวจินยองช่วยเอง"จินยองรีบดันหลังแจ็คสันเข้าห้องนอนไปเพื่อที่จะแต่งตัวอย่างรวดเร็วและรีบไปที่งานคอนเสิร์ตกัน
"อย่าดุสิจินยองงี่ แจ็ครีบอยู่ แต่ไม่รู้จะใส่เสื้อตัวไหนดีอะ"แจ็คสันยืนเลือกเสื้อหลากหลายตัวที่วางเรียงบนเตียง
"เดี๋ยวจินยองเลือกเอง อืม เอาตัวนี้แล้วกัน จะได้ไม่ร้อนมาก"จินยองคว้าเสื้อสีขาวแขนกุดที่ข้างๆมันผ่ามาลงมาลึกมาก ข้างหน้าก็ปักตัวอักษรYGเอาไว้ ตัวนี้แจ็คสันสั่งทำมาจากอินสตาแกรมเลยนะ แพงมากเลยด้วย
"โอเค ต่อไปกางเกง ใส่ขาสั้นไปแล้วกัน ในคอนมันร้อน"จินยองคว้ากางเกงยีนส์ขาสั้นสีดำมิดไนท์ให้แจ็คสัน แจ็คสันก็รับไปใส่อย่างว่าง่าย
ถามว่าจินยองแต่งตัวยังไงหรอ เสื้อสีขาวธรรมดาๆตัวหนึ่งกับกางเกงยีนส์แท้ขาเดฟสีซีดขาดๆ แต่ขาดแบบแหกมากจนแจ็คสันยังหวาดเสียวแทนเลย (พี่แจบอมปล่อยให้จินยองใส่มาได้ยังไงนะ-สองคนนี้เป็นแฟนกันครับ)
"จินยองงี่ ใส่แบบนี้มันจะไม่โป๊ไปหน่อยหรอ เราอาย"แจ็คสันบอกแขนขาวทั้งสองก็กอดพุงตัวเองไว้
"ไม่หรอกน่า เซ็กซี่ดี เผื่อได้กินหนุ่มๆที่คอนด้วย ฮ่าๆ"จินยองพูดติดตลกก่อนจะคว้าน้ำหอมมาฉีดแจ็คสัน
"เราจะฟ้องพี่แจบอม"แจ็คสันตีขาจินยองตรงที่กางเกงขาดสูงๆ
"เจ็บนะ! จะฟ้องพี่แจบอมเหมือนกันให้หักเงินเดือนเลย"
"ยอมแล้วครับ._."แจ็คสันได้แต่สงบเสงี่ยมทำไรจินยองไม่ได้นี่นะ
"โอเคตอนนี้ก็เรียบร้อยละ อะหมวกใส่ไว้แดดตอนบ่ายมันร้อน"
"จินยองไม่ใส่หรอ"แจ็คสันขยับหมวกให้เข้าที่แล้วก็เอ่ยถามจินยอง
"ไม่ได้เอามา จะให้ยืมหรอ"จินยองถาม ก็แจ็คสันเป็นนักสะสมหมวกพอๆกับของยูคยอมเลย แถมขี้หวงอีก
"อืม ก็ถ้าเป็นใบนี้ก็ได้ล่ะนะ"แจ็คสันสวมหมวกปักลายใบสีชมพูอ่อนให้กับจินยอง
"หวานไปไหมเนี่ย แต่ก็ขอบใจนะ"
"ไม่เป็นไรไปกันเถอะ"แล้วแจ็คสันกับจินยองก็มุ่งตรงไปยังสถานที่จัดคอนเสิร์ตของยูคยอม
.
.
.
"โอ้ยคนเยอะชะมัด"จินยองบ่นทันทีที่มาถึงตัวอาคารจัดแสดง
"ลุงแจซอกครับ เดี๋ยวกลับบ้านไปเลยนะครับ ไม่ต้องรอผม ตอนกลับเดี๋ยวผมจะโทรหานะครับ"
"โอเคครับคุณจินยอง"ลุงแจซอกขับออกไปแล้ว
"ป้ะแจ็คสัน ไปซื้อของออฟฟิเชี่ยลกัน"จินยองจูงมือแจ็คสันเดินไปด้วยกัน แกว่งไปมาอย่างร่าเริง
"กินเบอร์เกอร์นะแจ็คกี้"จินยองหันมาบอกแจ็คสัน หลังจากที่ตระเวณซื้อของกันจนเหนื่อยทั้งคู่ ตอนนี้ของเต็มไม้เต็มมือของทั้งคู่ไปหมดเลย เรียกได้ว่าทั้งงานนี้
“กินๆ เอาไก่ทอดชีสนะ ส่งถุงมาเดี๋ยวถือให้”แจ็คสันเอาของที่ตัวเองซื้อมารวบไปไว้มือข้างเดียวกัน ก่อนจะยื่นมือข้างที่ว่างไปขอถุงที่เต็มไปด้วยของที่จินยองซื้อมาถือไว้
“เคๆแจ็คกี้รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวเราไปต่อคิวซื้อก่อน”จินยองเดินไปเข้าแถวซื้อแฮมเบอร์เกอร์ สำหรับเขาและเพื่อน
จึ้ก จึ้ก
“คุณครับ รบกวนช่วยสวมนี่ไว้ด้วย”แรงสะกิดไหล่ของแจ็คสันทางด้านหลังก่อนจะตามมาด้วยคำขอจากชายแปลกหน้าคนหนึ่ง ชายคนนั้นยื่นเสื้อแจ็กเก็ตมาให้กับแจ็คสัน
“เอ่อ ครับ?”แจ็คสันไม่ยอมรับเสื้อจากอีกฝ่าย เขามึนงงกับสถานการณ์ในตอนนี้ ผู้ชายคนนี้เอาเสื้อมาให้เขาทำไมกัน
“คุณคิมยูคยอมฝากมาให้คุณใส่ครับ แล้วก็ฝากจดหมายนี่มาให้ด้วย”ชายคนนั้นจัดการเอาเสื้อคลุมไหล่แจ็คสันไว้ก่อนจะส่งจดหมาย แจ็คสันได้แต่รับไว้งงๆ ชายคนนั้นพอให้ของหมดแล้วก็เดินจากไปเลย
‘เสื้อมันกว้างมากนะรู้ไหม ใส่ไว้ด้วยหล่ะแจ็คสัน รู้ไหมว่าผมไม่ชอบเวลามีคนอื่นมามองสัดส่วนของแจ็คสันแบบนี้เลย ไว้เจอกันในคอนเสิร์ตนะ -คิมยูคยอม’
-///-
เขาเห็นผมได้ยังไง
ไม่ใช่ว่าต้องเตรียมตัวอยู่หรอกหรอ
ช่างมันเถอะ
แต่แม่ง
...เขินหวะ
“แจ็ค.. แจ็คกี้ ..หวังแจ็คสัน!”เสียงจินยองที่ตะโกนอัดข้างหูปลุกแจ็คสันออกจากห้วงความคิด
“หะๆ อะไร”
"จะกินไหมเนี่ย เบอร์เกอร์ของนายอะเดี๋ยวก็โยนทิ้งเลย"จินยองส่งเบอร์เกอร์ให้แจ็คสันสลับกันกับเอาของที่ตัวเองฝากไว้ตอนแรกมาถือไว้
"อย่าดุซี่จินยอง"แจ็คสันย่นจมูกใส่ ก็จินยองน่ะบางครั้งก็ดีบางทีก็ดุ เหมือนคุณแม่คนสวยของเขาเลยก็ว่าได้
"ก็เรียกแล้วแจ็คกี้ไม่ยอมตอบเองนี่ มัวแต่ยืนหน้าแดงอยู่ได้ ...ในกระดาษนั่นมีอะไร?"จินยองหรี่ตามองแจ็คสันที่สะดุ้งเผลอขยำกระดาษในมือเสียจนยับยู่ยี่
"ว่าไง คืออะไร?"จินยองยังคงคาดคั้นไม่เลิก"เกี่ยวกับเสื้อที่คลุมอยู่ใช่ไหม?"
"งืออ จินยองอย่ากดดันเราดิ อะๆเราให้อ่านก็ได้"แจ็คสันส่งกระดาษที่บรรจุข้อความจากยูคยอมให้จินยองอ่าน
"โอ้แม่เจ้า จินยองจะเป็นลม นายทำเสน่ห์ใส่ยูคยอมป่ะเนี่ย"จินยองแซวขำๆ ถึงแม้จะเป็นไอดอลที่ชอบแค่ไหนเขาก็ไม่ชอบใครไปมากกว่าแจบอมหรอกน่ะ
แจบอมน่ะ
น่ารักที่สุดสำหรับเขาแล้ว :)
อย่าไปบอกแจบอมนะทุกคน
แฟนผมขี้เขิน ;-)
.
.
.
สามสิบนาทีก่อนคอนเสิร์ตจะเริ่ม จินยองและยูคยอมแยกกันไปแล้ว เพราะทั้งคู่ไม่ได้ซื้อบัตรพร้อมกันเลยไม่ได้นั่งใกล้กัน แจ็คสันตื่นเต้น แม้จะเป็นคอนครั้งที่สองของยูคยอมแล้ว แต่เขาก็ยังตื่นเต้นอยู่ดี จะชมและดื่มด่ำกับบรรยากาศให้เต็มปอดเลย อ่า อยากดูคอนเสิร์ตแล้วสิ
แจ็คสันนั่งรอเวลาที่จะได้เจอกับยูคยอมในคอนเสิร์ตอย่างสงบ ทั้งๆที่ใจมันเต้นตุบตับ จบคอนนี้ไปก็งานแฟนไซน์สุดพิเศษอีก จะไม่ให้เขาตื่นเต้นเลยคงไม่ได้หรอก เอาเถอะมาดูคอนกันดีกว่า กดเลื่อนปุ่มแท่งไฟสามสเต็ปแต่มีความหมายลึกซึ้งให้ทำงาน พอเห็นว่าใช้การได้จึงรู้สึกมั่นใจมากขึ้น เตรียมพร้อมโบกให้ยูคยอม
Three!
Two!
One!
Go!
Welcome to our world~!
One-one two three four!
'กรี๊ดดดดด~!'
'คิมยูคยอม คิมยูคยอม คิมยูคยอม'
คอนเสิร์ตเริ่มแล้ว เขานั้นตื่นเต้นสุดๆไปเลย หน้าจอแอลอีดีจอใหญ่ตรงกลางแสดงภาพนับถอยหลัง ก่อนที่แสดงกลองแบ็คอัพของยูคยอมจะนำจังหวะขึ้นมา บรรดาแฟนคลับของยูคยอมกรีดร้องกันอย่างตื่นเต้น ส่งเสียงรับอย่างคึกคัก แจ็คสันเองก็ไม่น้อยหน้าใครเขย่งเท้าโบกแท่งไฟกะหย่องกะแหย่งอยู่โซนหน้าสุด
แสงสีเสียงนั้นตระการตาทำเอาแฟนคลับทุกคนตื่นเต้นมากกว่าเดิมจนเมื่อไฟทั้งหมดถูกตัดเสียงเกากีต้าร์โปร่งไฟฟ้าตัวคู่ใจของยูคยอมก็ถูกดีดโดยฝีมือของใครไปไม่ได้ นอกเสียจากยูคยอม
"โว้วววว คิมยูคยอมฮยอง เท่สุดๆไปเลยครับ"แจ็คสันป้องปากโดยมือข้างที่ว่างก่อนจะตะโกนออกไป ยูคยอมกำลังเล่นกีต้าร์อยู่ ศีรษะหนากำลังโยกไปตามทำนองเพลงเบาๆอย่างชวนหลงใหล เส้นผมสีแดงเพลิงพลิ้วไหวไปตามจังหวะของการเคลื่อนตัวของยูคยอม จนเพลงแรกก็ได้จบลง
"สวัสดีครับ !!!!"ยูคยอมตะโกนใส่ไมค์ก่อนจะหันไปโค้งให้กับผู้ชมรอบทิศทาง
"กรี๊ดดดดดด~!"เสียงกรี๊ดจากแฟนคลับดังสนั่นหวั่นไหว
"พร้อมจะสนุกกันหรือยังง !!!!"ยูคยอมถามคำถามเอนเตอร์แฟนคลับของเขา
"พร้อมแล้ว!!!!"
"งั้นไปสนุกกันต่อเลย วันทูทรีโก!"
ยูคยอมเปลี่ยนจากกีต้าร์โปร่งสบายๆมาเป็นกีต้าร์ไฟฟ้า กีต้าร์ถูกดีดออกมาอย่างไพเราะจากยูคยอม แฟนคลับร้องเล่นเต้นกับเพลงของยูคยอมอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย ร้องไปเต้นไปกระโดดเย้วๆกันอย่างสุดพลัง แจ็คสันก็ไม่อายใครแล้ว เขากระโดดโลดเต้นโบกแท่งไฟอย่างทุ่มสุดตัวกันเลยทีเดียว
คอนเสิร์ตดำเนินไปเรื่อยๆจนถึงช่วงกลางคอนเสิร์ต ยูคยอมวางกีต้าร์ไฟฟ้ากับขาตั้งกีต้าร์ของเขาและคว้าไมค์ออกมาจากขาไมค์เดินเล่นไปทั่วสเตจก่อนจะเดินมาด้านหน้าเวทีคว้าน้ำแร่ที่ทีมงานวางเตรียมไว้ขึ้นมาเปิดกระดกอยู่หลายอึก
"โอเค สวัสดีทุกคนคร้าบ~ สวัสดีกันอีกรอบนึง"ยูคยอมโค้งตัวลงก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาเอาไมค์ขึ้นจ่อปากก่อนจะพูดอะไรบางอย่างแถมยังไล่สายตามองไปทั่วรอบสเตจ
"เหนื่อยกันหรือยัง!"ยูคยอมถามแล้วยื่นไมค์หาแฟนคลับ
‘ยังไม่เหนื่อย!’แฟนคลับตอบกลับมา
"อะไรนะ เหนื่อยกันแล้วหรอ"ยูคยอมเอามือปล้องหูแสดงท่าทางราวกับกำลังแอบฟัง
‘ยังไม่เหนื่อยยย!’เสียงแฟนคลับเพิ่มเดซิเบลขึ้นอีก ยูคยอมจึงยอมพยักหน้าเข้าใจ
"แต่ผมเหนื่อยแล้วอะ"ยูคยอมแกล้งบึนปากก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มสดใส พวกที่แอบเอากล้องเข้าคอนเสิร์ตแอบกดชัตเตอร์กันยกใหญ่
"งั้นตามธรรมเนียมๆมาเล่นเวฟกันก่อนดีกว่า"
"จะเริ่มจากฝั่งขวามือของผมนะ"ยูคยอมว่าแล้วก็เดินก้าวขายาวๆไปที่ขวามือตัวเองก่อนจะนับจังหวะวิ่ง
"หนึ่ง สอง สาม!"ยูคยอมวิ่งกวาดแขนให้แฟนคลับที่เขาวิ่งผ่านยกแขนขึ้นเล่นเวฟกัน
"กรี๊ดดังดังๆ ไม่ได้ยินเลยยยย!"ยูคยอมวิ่งไปพูดใส่ไมค์
'กรี๊ดดดดด~!'
จนจบสุดขอบสเตจยูคยอมถึงเดินกลับมาที่ตรงกลางเหมือนเดิม
"สุดยอดมาก เด็กน้อยของยูคยอมสุดยอดมากๆเลย"ยูคยอมชื่นชมแฟนคลับของเขา แฟนคลับกรี๊ดรับกันอย่างพออกพอใจ
"เอาหล่ะ วันนี้จะขอพักช่วงเวลาแห่งการร้องไว้เท่านี้ก่อน อ้ะๆ อย่าพึ่งเสียใจไป เพราะสเตจต่อไปคือ แดนซ์แมชชีน! อยากดูขอเสียงกรี๊ดหน่อยเร็วววว!"ยูคยอมทำหน้าที่เอนเตอร์แฟนคลับอย่างสุดยอดมาก ตั้งแต่ดูคอนเสิร์ตมาเขายังไม่หยุดยิ้มเลย อีกฝ่ายกระชากใจเขาไปอย่างซ้ำๆอีกแล้ว พอพ้นเสียงของยูคยอมไปไฟในคอนเสิร์ตก็ดับลงก่อนแสงสีแดงจะสาดลงกลางเวทีจุดเดียว
ประตูบานใหญ่บานหนึ่งถูกใช้เป็นฉาก พอเพลงขึ้นร่างสูงใหญ่ของยูคยอมก็ออกมา
'กรี๊ดดดดด ยูคยอมมี่โอ้ปป้า!!!'ป้ายไฟสีสวยขยับๆไปมาอย่างดีดดิ้น ยูคยอมออกมาในชุดที่ค่อนข้างเซ็กซี่ เสื้อยืดสีขาวดีเทลรูขาดๆแต่มันกลับทำให้ยูคยอมดูเท่เซ็กซี่ขยี้ใจสาวๆ
แจ็คสันตัวแข็งทื่อไปด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด เหนือความคาดหมายที่เขาคิดไว้มากๆ สเตจนี้ทำแจ็คสันพูดไม่ออกบอกไม่ถูกรู้อย่างเดียวคือ
'แจ็คสันถูกสาปให้เป็นทาสของคิมยูคยอมตลอดไป'
ฮือ แจ็คสันคนนี้ใจบ่ดี ตายๆ เขาเหมือนกำลังจะตาย นั่น ถ้าเต้นอะไรกันลงไปเลื้อยๆกับพื้นแบบนั้น โว้ยยยย แท่งไฟไม่บงไม่โบกแม่งแล้ว แจ็คสันจะเป็นลมครับบบบ! ทึ้งหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เซ็กซี่เกินไป
แคว่ก!
'กรี๊ดดดดดดดดด!!!!! คิมยูคยอม!!!! ฉันรักคุณณ อร้ายย'
ว้ากกกก! แจ็คสันคนนี้ก็อยากจะกรี๊ดๆให้กับยูคยอมเหมือนกันติดที่ว่าเสียงเขาไม่แหลมพอเลยกรี๊ดไม่ได้ ยูคยอม คิมยูคยอมโดนแบ็คอัพแดนซ์สองคนกระชากเสื้อ พระเจ้าช่วยกล้วยอบน้ำผึ้ง ฉีกเลย เสื้อฉีกหมดเลย เวรกรรมเอ๊ย ขอสูดยาดมนิดนึงก่อนจะเป็นลมไปจริงๆ
.
.
.
"หากว่าเรากำลังสบายจงปรบมือพลัน"
แปะ! แปะ!
"หากว่าเรากำลังสบายจงปรบมือพลัน"
แปะ! แปะๆ
"หากว่าเรากำลังมีสุขหมดเรื่องทุกข์ใดๆทุกสิ่ง มัวประวิงอะไรกันเล่า ขอเสียงกรี๊ดดังๆ"
'อร๊ายยยยย อร๊ายยยยย'
"โอเคเยี่ยมมาก ตอนนี้กี่โมงแล้วเด็กๆ"ยูคยอมแสร้งทำเป็นถามเวลาแฟนคลับ
"อืมม ดึกแล้วเนาะ หลายคนก็เหนื่อยแล้วเนาะ"ยูคยอมย่นคิ้ว ก่อนจะพยักเพยิดหน้าเหมือนจะให้แฟนคลับเห็นด้วย
'ไม่เหนื่อยยยยย!'
"แปลว่าแข็งแรงกันดีอยู่ แต่ตอนนี้เราได้ดำเนินมาถึงช่วงสุดท้ายของคอนเสิร์ตแล้ว"ยูคยอมพูดจบเสียงโห่งอแงของแฟนๆก็ดังระงมขึ้นมาทันที
"ช่วยไม่ได้เนอะ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา แต่ยังไงเราก็จะกลับมาพบกัน จริงไหม?"
"ผมยังมีคอนเสิร์ต งานแฟนไซน์และมีตติ้งกับเด็กๆทุกคนอยู่นะ อย่าลืมนัดของเราสิครับ"ยูคยอมยิ้ม
"งั้น เข้าสู่ช่วงบทเพลงส่งท้ายกันเลย มิวสิค!"
수백 번 성공한적 없는 고백
(หลายร้อยคำสารภาพที่ไม่สำเร็จ)
자신감이 없는 나 should I just go back
(ฉันรู้สึกไม่มั่นใจ ฉันควรยอมแพ้เลยดีไหม)
반드시 고백한다 말만 하면 뭐해 in the end
(ฉันว่าจะสารภาพแน่ๆ แต่มันคงไร้ความหมาย ถ้าสุดท้ายไม่มีอะไรตอบกลับมา)
니 앞에서 들 수 없는 나의 고개
(เงยหน้าขึ้นมาเวลาอยู่ตรงหน้าเธอไม่ได้เลย)
เสียงดนตรีโทนอบอุ่นถูกเปิดขึ้นมา ยูคยอมก็เริ่มร้องเพลงในท่อนแรกอย่างเท่ๆในสไตล์ของเขา แท่งไฟถูกปรับให้เปิดค้างไว้ก่อนจะโบกไปพร้อมๆกัน
난 니가 좋아 이 말이 도대체 왜 어려운지
(ฉันชอบเธอ ทำไมคำพวกนี้ถึงยากจังล่ะ)
말 하려다 말려다 말 하려다 말려다
(ฉันยังลังเลที่จะพูดมัน ซ้ำแล้วซ้ำอีก)
편지를 써서 주는 것 마저도 왜 힘이 들지
(ทำไมมันยากแบบนี้ ก็แค่เขียนจดหมายธรรมดาๆ ฉบับหนึ่ง)
썼다가 또 찢었다 썼다가 또 찢었다
(เขียนแล้วก็ฉีกทิ้ง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า)
너의 마음이 나와 달라
(เธออาจไม่ได้รู้สึกเหมือนกันกับฉัน)
너를 두 번 다신 못 볼까 봐 그게 너무 두려워서
(อาจจะไม่ได้เจอเธออีกเลยก็ได้ นั่นแหละที่ฉันกลัว)
말할 용기가 나질 않아
ไม่มีความกล้าที่จะบอกออกไป
이렇게 노래를 빌려 나의 마음을 너에게 열게
(เพลงๆ นี้ทำให้ฉันยอมเปิดใจบอกความรู้สึกกับเธอ)
เสียงดนตรีเงียบลงไปพักหนึ่งได้ ก่อนที่เสียงของยูคยอมจะพูดออกไมค์
"เด็กๆครับ ผมรักพวกคุณนะ"ยูคยอมกระซิบผ่านไมโครโฟนก่อนเสียงเพลงจะเล่นต่อ
I love you, baby I, I love you (아주 오래 전부터)
I love you, baby I, I love you (รักมานานแล้ว)
I love you, baby I, I love you
I Do
.
.
.
คอนเสิร์ตจบลงแล้ว ตอนนี้ผมกำลังเดินออกมาจากโถงแสดงคอนเสิร์ต ผมนัดกับจินยองไว้ที่หน้าร้านเบอร์เกอร์ร้านเดิมที่พึ่งทานไปก่อนเข้าคอนเสิร์ต
คอนเสิร์ตวันนี้สนุกมากตั้งแต่ต้นจนจบงาน มันเป็นช่วงเวลาที่พิเศษมากๆสำหรับพวกเรา สำหรับแฟนๆที่คอยซัพพอร์ตยูคยอมมาตลอด การเห็นเขาได้ประสบความสำเร็จหรือเฉิดฉายบนเวทีคอนเสิร์ตเป็นที่สุดของความภูมิใจของพวกเราแล้วแหล่ะครับ
"แจ็คกี้~"จินยองเดินเตาะแตะออกมาหาผมที่ยืนรอออยู่
"หิวหรือเปล่าจินยอง"ผมถาม จินยองน่ะตัวบางแต่กินเก่งมากเลยนะ แหงล่ะแฟนเป็นเจ้าของร้านอาหารนี่นา
"ไม่อะ พี่แจบอมบอกว่าจะทำไว้ให้ เดี๋ยวกลับไปกินที่บ้าน เดี๋ยวขอโทรหาลุงแจซอกแป๊บนึงนะ"จินยองว่าแล้วก็กดมือถือยิกๆก่อนจะรอสายให้ปลายสายตอบกลับมา
"ลุงไม่รับอะ หรือจะหลับแล้วกันนะ"จินยองขมุ่นคิ้ว เอาไงดีล่ะ
"งั้นหรอ งั้นเรานั่งแท็กซี่กลับกันดีไหม"แจ็คสันพยายามหาทางออกให้กับตัวเขาและเพื่อน
In your eyes noses lips...ติ๊ด!
"ครับ"แจ็คสันสไลด์จอกดรับสายก่อนจะกรอกเสียงตอบกลับไป
(แจ็คสันกลับบ้านหรือยัง)เสียงยูคยอมดังออกมาจากปลายสายของแจ็คสัน จินยองหรี่ตามองหน้าเพื่อนรักทันที
"อยู่ที่ร้านเบอร์เกอร์หน้าคอนอยู่เลยครับ"
(จะกลับบ้านยังไง)ยูคยอมถามเขา
"นั่งแท็กซี่ครับ รุ่นพี่ไปพักผ่อนเถอะครับเล่นคอนเสิร์ตมาเหนื่อยๆ"แจ็คสันบอกออกไปอย่างเป็นห่วงสุขภาพอีกฝ่าย
(เดี๋ยวกลับพร้อมผมเถอะนะ รออยู่ที่นั่นเดี๋ยวให้คนไปรับ)
"ครับ?"แจ็คสันขานรับอย่างงงๆ จะค้านแต่ว่าสายก็ถูกตัดไปเสียแล้ว
"ว่าไงครับคุณแจ็คสัน"แจ็คสันได้แต่ส่งยิ้มให้แห้งๆเมื่อเพื่อนเอ่ยแซวออกมาเป็นนัยน์ๆ ไม่รู้เหมือนกันว่ายูคยอมมาติดใจอะไรเขานักหนากัน พอได้เจอกันครั้งนึง จากนั้นก็เจอกันบ่อยเลย
"คุณแจ็คสันครับ"เสียงเรียกจากด้านหลังของเขาสองคนดังขึ้น แจ็คสันก็หันไปมองและพบกับชายคนเดิมที่เอาเสื้อมาให้เขาใส่ เขาทั้งคู่ได้แต่เดินตามผู้ชายคนนั้นไปเรื่อยๆจนถึงประตูที่ปิดป้ายไว้ว่า ห้องพักของคิมยูคยอม
แกร่ก
"รุ่นพี่สวัสดีครับ"แจ็คสันยกมือไหว้ทักทายยูคยอม
"สวัสดีครับ!"จินยองเอ่ยทักทายอย่างกะตือรือร้น ก็นี่มันคิมยูคยอมไอดอลที่เขาติ่งมานานนับสองปีเศษได้เลยนะ วันนี้ได้เข้ามาในห้องพักเลย บุญของไอ้จินยองมันจริงๆเลย
"สวัสดีครับ"ยูคยอมพยักหน้าทักทายเล็กน้อย ก่อนจะหันไปชวนแจ็คสันให้มานั่งคุยกัน แจ็คสันและจินยองเลยเดินไปนั่งที่โซฟามุมห้อง
"หิวไหมแจ็คสัน อะขนม"ยูคยอมยื่นขนมที่ได้จากแฟนๆให้กับแจ็คสัน แจ็คสันเลือกแกะแท่งช็อกโกแลตทาน จินยองก็นั่งงับเวเฟอร์ช็อกโกแลตรสอร่อยกินตุ้ยๆ
"จินยองใช่ไหม?"ยูคยอมหันมาถามเพื่อนของคนตัวเล็ก
"คะ ครับ!"จินยองใช้หลังมือปาดเศษขนมออกก่อนจะตอบรับอย่างกะตือรือร้นเช่นเคย
"อย่าลืมมางานแฟนไซน์ของผมนะครับ ไว้เจอกันในงานนะ"ยูคยอมส่งยิ้มให้ก่อนจะเดินไปเปลี่ยนชุดและลบเครื่องสำอางที่หนักหน้าออก
"อ้ากกก แจ็คสันนน เขาจำเราได้ด้วย"จินยองยิ้มหน้าบ้านเป็นจานดาวเทียม เขย่าๆตัวแจ็คสันอย่างบ้าคลั่ง
"จ้าๆรู้แล้วน่าาา"แจ็คสันนั่งหน้านิ่งแต่หัวโยกตามแรงเขย่าของจินยอง ช็อกโกแลตที่จงใจงับก็พลาดไปเลอะข้างแก้มแทน แถมจินยองไม่สนใจจะเช็ดออกให้อีกด้วย
ยูคยอมเดินกลับออกมาหาทั้งคู่พร้อมกับสวมหมวกอำพรางใบหน้ากับสวมแมสสีดำ
"กินเลอะอีกแล้วนะแจ็คสัน"ยูคยอมคว้าทิชชู่มาเช็ดแก้มของแจ็คสัน จินยองได้แต่ส่งสายตาล้อเลียนมาให้แจ็คสันกับยูคยอมแถมยังทำมือเอานิ้วชี้สองข้างมาชนๆกันอีก ชิปเลยจ้า พายเรือเองแล้วกันนะจินยอง
"ไปกันเถอะ"แล้วทั้งสามคนก็เดินแอบๆออกไปทางข้างตึกที่เชื่อมไปกับลานจอดรถพิเศษ ทางพวกนี้ถูกจัดทำขึ้นมาสำหรับพวกนักร้องนักแสดงที่มาทำการแสดง
"บ้านจินยองอยู่ไหนล่ะ"จินยองเงยหน้าจากมือถือและตอบคำถามของยูคยอม
"อยู่ถนนที่02/546ครับ ใกล้ๆกับคอนโดของแจ็คสัน"จินยองบอกเสร็จแล้วก็ก้มหน้าเล่นมือถือต่อ
"โอเค เดี๋ยวผมไปส่งนะ"ยูคยอมขับรถไปเรื่อยๆอย่างสบายๆราวกับว่าไม่มีความเหนื่อยล้าจากการทำงานเลยซักนิด แต่ถ้าใครลองทำแบบยูคยอมก็คงจะรู้ว่ามันเหนื่อยขนาดไหน
"ขอบคุณที่มาส่งนะครับ"จินยองกล่าวขอบคุณยูคยอมก่อนจะโบกมือลาเพื่อนรักและเดินหิ้วของพะรุงพะรังเข้าบ้านไป เอ่อ คฤหาสน์
"วันนี้สนุกมากเลยนะครับ"แจ็คสันพูดยิ้มๆให้กับยูคยอม
ยูคยอมหันมามองทางแจ็คสันหน่อยนึงก่อนจะเอ่ยตอบในทำนองเดียวกัน เขามีความสุขทุกครั้งที่ได้ขึ้นคอนเสิร์ตได้เล่นสนุกกับผู้ชมของเขาทั้งฮอลล์ งานตรงนี้ถึงแม้ว่าจะต้องเสียสละพื้นที่ส่วนตัวให้กับแฟนๆก็ไม่เป็นไร เพราะเขาเต็มใจที่จะทำ
เมื่อลอบมองไปเห็นแฟนคลับตัวเล็กกำลังนั่งสัปหงกก็ทำให้เขาอดที่จะแอบยิ้มไม่ได้ คงจะเพลียจากการทำกิจกรรมมาทั้งวันล่ะนะ เขาบอกให้อีกฝ่ายนอนไปก่อนจะให้คำสัญญาว่า ถ้าถึงแล้วจะปลุกให้เอง
"แจ็ค แจ็คสันตื่น"ยูคยอมเรียกเบาๆเขาขับรถเลี้ยวเข้ามาจอดในที่จอดของคอนโดเรียบร้อยแล้ว ทำไมถึงจอดน่ะหรอ ก็เพราะวันนี้ผมจะค้างคืนที่นี่ยังไงล่ะ
"อืออ..."แจ็คสันขมุ่นคิ้วก่อนจะหันหน้าหนีสัมผัส
ริมฝีปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อยตามแรงการหายใจของตัวเอง แต่ไม่มีทีท่าว่าแจ็คสันจะตื่น เพราะเวลานี้เขาควรแยกย้ายกลับบ้านพักผ่อนกันได้แล้ว เหลือแค่เขาที่ยังไม่นอน เพราะดูแล้วแฟนคลับตัวน้อยของเขาคงอยู่ในห้วงนิทราที่กำลังมีความสุขคงจะไม่ยอมตื่นง่ายๆ
ผู้ชายอะไรทำไมปากแดง
แก้มก็อมชมพูมีเลือดฝาด
หน้าเนียนใสกิ๊ง
ถ้าผมจะแอบขอลองสัมผัสจะได้ไหมนะ
ยูคยอมเลื่อนหน้าตัวเองขยับเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยหวานของแจ็คสันที่กำลังยั่วยวนยูคยอมอยู่ มือหนาข้างซ้ายเลื่อนไปประคองใบหน้าของแฟนคลับตัวน้อย ก่อนที่จะถูกทาบทับด้วยริมฝีปากหยักของยูคยอม
จุ้บ
จ๊วบ
ริมฝีปากเล็กนั่นช่างดึงดูดตัวของเขาอย่างนี้คิดไว้เลย มันทั้งนุ่มนิ่มน่าบดขยี้แรงๆ และก็หอมหวานน่าทะนุถนอม แต่น่ารักแบบนี้ใครจะไปอยากรังแกแจ็คสันลงได้ละนะ
"แจ็คสันครับ"ยูคยอมเขย่าตัวแจ็คสันเบาๆหลังจากที่ถอนจูบออกมาแล้ว
"หื้อ~ หม่ามี๊" (0_0|||)แจ็คสันลืมตาขึ้นทีละข้างก่อนจะพบความเป็นจริงที่ว่าเขากำลังนอนอยู่บนรถของยูคยอมตั้งหาก
"ไงเด็กดี"ยูคยอมขยี้หัวอีกฝ่ายก่อนจะส่งยิ้มอบอุ่นให้
"ถึงนานแล้วหรอครับ ขอโทษครับพอดีผมหลับเพลิน"ยูคยอมยิ้มให้อย่างเอ็นดูคนตรงหน้า เอาล่ะการกระทำของแจ็คสันเข้าแผนที่เขาวางไว้ทั้งหมดพอดี
"อืมนานแล้วล่ะ มีคนแถวนี้ไม่ยอมตื่นปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น เลยขับมาจอดที่โรงรถก่อน นี่ก็ดึกแล้วด้วย เหนื่อยมากอยากจะรีบพักผ่อน"
(_ _) (._.)
แจ็คสันได้แต่ก้มหน้าสำนึกผิดฟันขาวเผลอขบกัดลงมาที่บนริมฝีปากสีสวย ยูคที่เห็นแบบนั้นจึงรีบเอ่ยต่อ
"ถ้าวันนี้จะขอค้างด้วยสักคืนจะเป็นอะไรไหม แจ็คสัน?"ยูคยอมจ้องตาอีกฝ่าย
"เอ่อ ผมไม่ เอ่อ ได้สิครับ"แจ็คสันตอบตกลงทันทีเพราะเห็นยูคยอมเริ่มหาวปากกว้างออกมา ให้ขับรถกลับไปถ้าเกิดประสบอุบัติเหตุจะทำยังไง เท่ากับเขาฆ่ายูคยอมเลยนะ
"ขอบใจนะ งั้นขึ้นห้องกันเถอะ อยากพักจะแย่แล้ว"ยูคยอมและแจ็คสันลงจากรถและตรงไปที่ห้อง852ของแจ็คสัน
____________________________________________________________________
โปรดติดตามตอนต่อไป
คุยกันซักแป้บนึง : อันยองงง กลับมาเจอกันในตอนที่ห้านะคะ จบกันไปเรียบร้อยแล้วกับตอนนี้ คอนเสิร์ตของยูคยอมได้จัดแสดงแล้วเนาะ เป็นยังไงกันบ้าง ไหนๆใครแอบซื้อบัตรไปนั่งดูเป็นเพื่อนแจ็คสันบ้างเนี่ย ตอนนี้ไม่มีไรมาก มีมาให้ฟินกันเล็กๆกับฉากจูบระดับเด็กอนุบาลของยูคยอม เมื่อทั้งคู่คบกันเดี๋ยวรู้เรื่องค่ะ ตอนหน้าเจอกันที่ห้องแจ็คสันน้าค้า จุ้บ รักคนอ่าน เม้นท์ก็ได้ไม่เม้นท์ก็ได้ แต่กดโหวต100%ให้เค้าที ใครกดให้เดี๋ยวแจกจูบยูคยอมเลยนะ 555 บัย
ความคิดเห็น