รักต้องห้าม

“ไม่เอาหรอกค่ะเรื่องไร้สาระพันธ์นั้น”

ฉันตอบคุณตาที่กำลังพยันเพยอให้ฉันไปเรียนในมหาลัยเนเธอแลนด์แถมเมืองที่ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาเมืองโคคแฮม (Cochem) ซึ่งมหาลัยแห่งนี้จะซ่อนตัวอยู่ใจกลางของหุบเขา คนส่วนใหญ่จึงมักจะไม่เคยเห็น นักศึกษาส่วนใหญ่จึงเป็นพวกลูกท่านหลานเธอ หรือไม่ก็พวกเศรษฐีมีตังน่ะนะ

                “ทำไมกันละแคทเทอรีน หลานเองก็.....”

                “ไม่ค่ะ คุณตาจะบอกหนูเป็นพันครั้งหนูก็ขอบอกว่าไม่”

ฉันพูดตัดบทก่อนที่คุณตาจะพูดต่อไป

                “แต่มันอยู่ในสายเลือด ตระกูลเราทุกคนตั้งแต่รุ่นทวดของทวดเรามาทุกรุ่นก้ต้องเข้ามาเรียนในมหาลัยแห่งนี้ และก็.....”

                “ก็ต้องดำรงตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายค้านในสภา”

ฉันพูดตัดบทคุณตาอีกครั้งอย่างรู้ทัน  เพราะคุณตาพูดแบบนี้กับฉันมาเป็นร้อยกว่ารอบแล้วเรื่องการดำรงค์ตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายค้านในมหาลัยโคคแฮมที่เนเธอแลนด์

                “ก็นั้นแหละเราสืบถอดกันมาอย่างยาวนาน”

คุณตาบอกกับฉันก่อนจะทำสีหน้าหดหู่ใจ

                “แล้วยังไงค่ะ ผลสุดท้ายเราก็แพ้ฝ่ายประธานสภานักศึกษาเหมือนเดิม”

ฉันบอกเมื่อนึกถึงประวัติเรื่องราวของฝ่ายค้านที่คุณตาเคยเอามาให้อ่านเมื่อไม่นานมานี้เอง ไม่ว่าจะอ่านประวัติคุณทวดคุณตา คุณแม่ทุกคนก็พ่ายแพ้ให้กับเหล่าประธานสภานักศึกษาอยู่ดีนั้นแหละ

                “ไม่แน่รุ่นของหลานอาจจะชนะก็ได้นะแคทเทอรีน”