คนสวนกับต่างโลก ภาค พิภพพฤกษา

ตอนที่ 5 : คนสวน กับต่างโลก ภาค พิภพพฤกษา ตอนที่ 5 หญิงสาวในชุดดำ

คนสวน กับต่างโลก  ภาค พิภพพฤกษา ตอนที่ 5 หญิงสาวในชุดดำ

คารีสมีเรื่องกังวลใจ กับการพบกันล่าสุดของท่านหญิงวิเรร่า มารดาของคุณชายเจ็ด  ท่าที่ของนางแสดงออกอย่างชัดเจนว่าตกใจ เมื่อพบเห็นผลไม้ที่คารีสยื่นให้

"เจ้าได้มันมาจาก วาเลนติโน่ จริง ๆ หรือ ตอนนี้คุณชายเจ็ดอยู่ที่ไหน" เสียงของท่านหญิงสั่นเครือเล็กน้อย ขณะที่ถามขึ้นอย่างเร่งรีบ นางคล้ายกับจะรีบไปหาบุตรชายของตนเสียเดี๋ยวนั้น

"คุณชายน้อยให้แจ้งต่อไปว่า เมื่อท่านพบเห็นเมล็ดนี้ ให้บอกว่า คุณชายสบายดี เรื่องอื่นๆ คุณชายจะแจ้งเมื่อได้พบกัน" คารีสรีบบอกสมทบ เมื่อเห็นอาการไม่สบายใจ ของท่านหญิง

"ขอบใจเจ้ามากคารีส.....เจ้าไปพักผ่อนเถอะ"ท่านหญิงวิเรร่าบอกปัด ๆ คารีสสัมผัสได้ว่า ในน้ำเสียงของท่านหญิงยังคงมีความไม่สบายใจอยู่ในนั้น

กลับมาที่โรงกักสัตว์เก่า ของตระกูล ที่อยู่ห่างไกลจากแปลงสมุนไพรประมาณ หนึ่งกิโลเมตร

ตั้งแต่วาเลนถูกลงโทษ แม้แต่ที่พักของเด็กน้อยก็ถูกกำหนดให้เป็นหนึ่งในโรงกักสัตว์เก่า ๆ ที่ทรุดโทรม มันเป็นสถานที่ ๆ เคยใช้เป็นที่พักของเหล่าสัตว์อสูรที่ตระกูลล่ามาได้ ผู้อาวุโสส่วนใหญ่ลงความเห็นให้คุณชายเจ็ด ต้องถูกกักบริเวณ และถูกโทษทัณฑ์ จากการกระทำอันอุกอาจ

แต่ตอนนี้ สถานที่แห่งนี้ถูกงดใช้ชั่วคราวเพราะ มันทั้งเก่าและทรุดโทรม เป็นไปได้ว่ามันอาจจะพังทลายจากการโดนโจมตีจากสัตว์อสูร และเพื่อป้องกันสถานการณ์ที่อาจทำให้สัตว์อสูรหลบหนี และทำให้ตระกูลสูญเสียรายได้ ที่แห่งนี้จึงถูกงดใช้ชั่วคราว

วาเลนมองไปรอบ ๆ เด็กจากต่างโลกคิดว่าดีที่เป็นเขา หากนี่เป็นองค์ชายเจ็ดคนเดิม ในสถานการณ์นี้ เขาจะรับได้หรือไม่ จากองค์ชายสูงศักดิ์ ถูกลดฐานะให้อยู่เป็นคนสวน อยู่กับดิน กินกับทราย เขาจะรับสถานะนี้ได้อย่างไร

วาเลนมองไปยังถาดใส่อาหาร ที่อยู่ใกล้ ๆ เขารับมันมาจากเด็กคนหนึ่งที่เดินถือมาส่งเขา ตอนที่เขาเดินทางมาถึงโรงกักสัตว์

เด็กน้อยคนนั้นดูท่าทางกระวนกระวาย เป็นอย่างมาก ก่อนจะรีบวิ่งหายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อส่งถาดอาหารเสร็จสิ้นโดยไม่พูดสิ่งใดสักคำ

วาเลนละสายตาจากมัน ก่อนจะหันมาจัดแจงนำใบไม้รอบ ๆ มาปูรองพื้นให้สูงขึ้น เพื่อใช้ต่างที่นอน

จากการดูแลสวนสมุนไพรของตระกูลในวันนี้ ทำให้วาเลนนั้นได้รู้จักกับสมุนไพรไปไม่น้อยกว่า หกสิบชนิด จากร้อยกว่าชนิดในแปลงสมุนไพรของตระกูล

เด็กน้อยหยิบสมุนไพรบางตัวติดมือมาด้วย  ก่อนจะนำมันไปเผาไฟอ่อน ๆ ให้เกิดควันบาง ๆ  ลอยไปรอบ ๆ ที่พัก สมุนไพรตัวนี้มันคือ ว่านราตรี มีคุณสมบัติไร่แมลงกลางคืน รวมถึงสัตว์มีพิษ ตัวเล็ก ๆ ไม่ให้มารบกวน

ด้วยประสบการณ์จากโลกก่อน วาเลนไม่รู้ว่าโลกนี้มันจะมี ยุงหรือ สัตว์มีพิษที่หากินกลางคืน เหมือนกันไหม แต่เพื่อความสบายใจ วาเลนจึงนำมันติดมือมาด้วย

หลังจัดการกับสมุนไพรเรียบร้อย เด็กน้อยก็ยกถาดใส่อาหารมาเปิดออกดู ในนั้นมีอาหารหน้าตาน่ากินอยู่สี่ห้าอย่าง วาเลนหยิบถาดเล็ก ๆ  อีกอันที่วางอยู่คู่กันขึ้นมาดู ในนั้นใส่ผลมาลู มาเกือบเต็ม ขอบถาด

ผลมาลู หรือผลมอมเมาเหล่านี้คนจัดอาหารคงเป็นคนที่รู้จักวาเลนเป็นอย่างดี มันจึงเป็นหนึ่งในสิ่งที่ถูกส่งมาด้วย

วาเลนมองผลมอมเมา  ตรงหน้า ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดเข้ากับสิ่งแปลกปลอมเล็ก ๆ ที่หากไม่สังเกตุดี ๆ จะไม่สามารถรู้ถึงความแตกต่างได้เลย แต่มันไม่ใช่กับวาเลน เด็กน้อยที่คลุกคลีกับต้นไม้มามาก อีกทั้งตอนนี้ยังมีสัมผัสพิเศษที่คอยแสดง และเก็บข้อมูลให้ทุกครั้งที่สัมผัสกับอะไรก็ตาม

จึงทำให้ไม่มีสิ่งใดเล็ดลอดจากการตรวจสอบของเด็กน้อยไปได้ เลย

"นี่มัน.....ผลน้ำตาอสรพิษ"วาเลนอุทานออกมาเบา ๆ แววตาของเด็กน้อยพลันกระตุกด้วยความโกรธเกี้ยว

"ถูกต้อง.... มันคือ น้ำตาอสรพิษ"มีเสียงของหญิงสาวดังขึ้นใกล้ ๆ กับวาเลน ขนของเด็กน้อยลุกซู่อย่างฉับพลัน ไม่กล้าขยับหันไปมอง คน ๆ นี้เข้ามาใกล้ขนาดนี้โดยที่เขาไม่รู้ตัวได้อย่างไร และมาตั้งแต่เมื่อไหร่

จากอากัปกิริยาของวาเลน หญิงสาวสังเกตเห็นตัวที่แข็งทื่อ ของเด็กน้อย จึงรอบยิ้มอย่างขบขัน

"และนั่นก็เป็นหลักฐานชี้ชัดได้ดีที่สุด ว่า มีคนอยากให้เจ้าตาย!!"

สิ้นคำพูดหญิงสาวลึกลับในชุดดำโพกผ้าคลุมหน้าก็เคลื่อนกายอย่างรวดเร็วราวกับภูติผี มาโผล่อยู่ตรงหน้าของวาเลน อย่างฉับพลัน

มือขาวราวผลึก ยกขึ้นก่อนจะปลดผ้าคลุมหน้าลงช้า ๆ เผยให้เห็นใบหน้าที่ดูคุ้นตา นัตย์ตาสีดำสนิทของหญิงสาว จับจ้องมายังวาเลนอย่างไม่วางตา ราวกับกำลังสำรวจบางสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกสนใจในตัวเด็กน้อยเบื้องหน้า

-------------------------------------------

แต่ละตอนอาจสั้นยาวไม่เท่ากันนะครับพอดีพิมพ์ในโทรศัพท์ แล้วเอามาลงในโน๊ตบุ๊คอีกที  อาจมีคำผิดอยู่บ้าง 

แต่อย่างไงก็ขอให้สนุกกับนิยาย นะครับ ^^