คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : วันที่ 6 ธันวาคม 2011 เวลา 22.07 นาฬิกา
วันที่ 6 ธันวาคม 2011 เวลา 22.07 นาฬิกา (ห้องนอนของหมอเอก)
ภายในห้องเงียบสนิทปราศจากสุ่มเสียงใดๆ ถึงแม้ว่าจะมีเสียงจากภายนอกเล็ดรอดเข้ามาเป็นระยะ แต่เอกณรงค์ก็มิได้ใส่ใจมัน เพราะเขากำลังจดจ่ออยู่กับสิ่งที่กำลังทำอยู่ตรงหน้า หลังจากวางปากกาในมือลงบนโต๊ะเขียนหนังสือ หมอเอกก็มองจดหมายที่เขาเพิ่งจะเขียนเสร็จด้วยแววตาเสียใจ เนื่องจากมันมีหลายสิ่งหลายอย่างในจดหมายนี้ ที่เขาเขียนขึ้นจากความรู้สึกส่วนลึกและเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยเปิดเผยมาก่อน เขารู้ดีว่ามันจะทำร้ายความรู้สึกของคนที่ได้อ่านจดหมายฉบับนี้
ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินไปนั่งบนเตียง พร้อมกับอ่านทบทวนเนื้อความในจดหมาย เมื่อแน่ใจในสิ่งที่ตัวเองเขียน เอกณรงค์ก็ค่อยๆ บรรจงพับมันและวางบนโต๊ะข้างเตียง แต่เมื่อยกมือออกจากจดหมาย เขาก็แลเห็นภาพที่ได้ถ่ายร่วมกับบิดาและมารดา
มือที่สั่นเทาด้วยแรงอารมณ์หยิบภาพแห่งความสุขนั้นขึ้นมา มันทำให้สีหน้าและแววตาของเขาเจ็บปวดจากความเสียใจมากยิ่งขึ้นไปอีก เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขากำลังจะพลากรอยยิ้มไปจากบุคคลทั้งสองในภาพ แต่ ณ จุดนี้เขาก็ไม่อาจหันหลังหวนกลับได้
สุดท้ายหมอเอกจึงตัดสินใจแกะกรอบรูปออก แล้วซ่อนจดหมายเอาไว้ด้านหลัง ก่อนจะวางกลับลงที่เดิม ขณะที่ชายหนุ่มกำลังวางกรอบรูป กระจกใสได้สะท้อนภาพใบหน้าของหมอเอก เทียบกับใบหน้าบนภาพถ่ายที่อยู่ใต้กระจก มันทำให้เห็นถึงความแตกต่างในวันที่มีความสุขในภาพ กับวันนี้ที่มีความทุกข์ใจอย่างใหญ่หลวง
………Brake………
ความคิดเห็น