เหตุผลของคนตาย

ลำดับตอนที่ #19 : วันที่ 18 พฤศจิกายน 2011 เวลา 14.07 นาฬิกา

วันที่ 18 พฤศจิกายน 2011 เวลา 14.07 นาฬิกา (หน้าคลีนิคนิรนาม ประจำโรงพยาบาล...)

            การเดินกลับไปกลับมาไม่ได้ช่วยให้ความกล้าเพิ่มขึ้น แต่มันเหมือนกลับยิ่งเพิ่มความต้องการที่จะวิ่งหนีออกไปจากสถานที่นี้ และออกจากสถานการณ์เลวร้ายที่กำลังเผชิญ แต่เอกณรงค์รู้ดีว่ามันไม่มีประโยชน์ใดๆ ที่จะทำ เพราะต่อให้เขาวิ่งหนีไปไหนก็ไม่อาจหนีเงามืดของตัวเองพ้น

ร่างสูงซ่อนใบหน้าคมสันที่เผือดซูบไว้ภายใต้หมวกแก็ป และซ่อนแววตาหวาดหวั่นอิดโรยด้วยความเครียดไว้เบื้องหลังแว่นตาดำสนิท หมอเอกเดินเข้ามาในเขตโรงพยาบาลหลายชั่วโมงแล้ว และใช้เวลากว่าชั่วโมงเดินผ่านหน้าประตูของคลีนิคนิรนาม แต่ก็ไม่กล้าพอจะเดินเข้าไปข้างใน เพื่อทำตามสิ่งที่ตั้งใจเอาไว้

ในที่สุดกว่าที่มือเรียวจะยื่นไปยังลูกบิดประตูที่เขียนเอาไว้ว่าเป็นคลีนิคนิรนามได้ มันก็ชื้นเหงื่อจนชุ่ม แต่แล้วทันใดนั้นหมอเอกรู้สึกเหมือนว่าใครกำลังจ้องมอง ชายหนุ่มจึงหันไปมองด้านหลัง และพบสายตาของเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง ที่เขาเคยพบที่เรือนจำกำลังจับจ้องมองเขาด้วยแววตาสงสัยใคร่รู้

“คุณหมอเอกณรงค์ใช่ไหมครับ”

เสียงทักทายจากเจ้าหน้าที่ชาย ที่หมอเอกจำได้รางๆ ว่าเป็นหนึ่งในฝ่ายซ่อมบำรุง ส่งผลให้หมอหนุ่มตกอยู่ในสถาณการณ์น่าอึดอัด

“สวัสดีครับคุณหมอ ว่าแต่คุณหมอมาทำอะไรที่นี่เนี่ย”

คำถามนั้นไม่ทำให้หมอเอกอยากตอบแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามนายแพทย์หนุ่มรีบยกมือจับปีกหมวกให้ต่ำลง ก่อนจะรีบหลีกลี้หนีหน้า จากแววตาที่กระหายความหายนะของผู้อื่นที่เห็นได้อย่างชัดเจนบนใบหน้าของเจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุง

………Brake………