เหตุผลของคนตาย

ลำดับตอนที่ #3 : วันที่ 10 พฤศจิกายน 2011 เวลา 20.26 นาฬิกา

 

วันที่ 10 พฤศจิกายน 2011 เวลา 20.26 นาฬิกา (ร้านดิ เอ๊กโซดิก)

ร้าน ดิ เอ๊กโซดิก เป็นหนึ่งในร้านที่ได้ชื่อว่าเป็นแหล่งรวมคนวัยทำงานในสังคมชั้นสูง และวันนี้ก็เป็นเหมือนเช่นเคย ที่ในร้านเต็มไปด้วยหนุ่มสาวที่อยู่ในวัยมีไฟ ที่ทั้งพร้อมจะสนุกสนานกับเพื่อน และสานสัมพันธ์กับคนหน้าใหม่ที่จะได้เจอ

“เฮ๊ย...เอก ทางนี้”

เสียงเรียกของภาสกรณ์ดังกว่าเสียงเพลงป๊อบเนิบช้าที่กำลังบรรเลงอยู่ไม่น้อย เอกณรงค์ที่เพิ่งก้าวเข้ามาในร้านหันตามเสียงเรียกทันที เพื่อนคนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ด้วย อันเป็นกลุ่มเพื่อนที่เคยเรียนร่วมกันในสาขาแพทย์ศาสตร์ต่างก็หันมาโบกมือเรียกบ้าง หมอเอกจึงรีบเดินตัดผ่านโต๊ะต่างๆ ในร้านดิ เอ็กโซดิกที่มีคนนั่งอยู่ทุกโต๊ะมารวมกลุ่มกับเพื่อนๆ เพราะไม่อยากเป็นเป้าสายตา แต่ด้วยหน้าตาหล่อเหลาและร่างสูงสะดุดตา หญิงสาวหลายคนที่อยู่ในร้านก็ต่างหันมาสนใจชายที่เพิ่งมาใหม่ บางรายถึงกับหันมองจนเหลียวหลัง ถึงหมอเอกจะทำเป็นมองไม่เห็น แต่เพื่อนในกลุ่มก็ยังแซวก่อนที่ชายหนุ่มจะมาถึงโต๊ะด้วยซ้ำ

“มาถึงก็ขโมยซีนเลยนะ พวกฉันนั่งตั้งนานไม่เห็นหญิงจะหันมาแลเลย”

หมอเอกยิ้มรับโดยไม่เถียงอะไร เพราะสำหรับเขาการตกเป็นที่สนใจของเพศตรงข้าม เป็นหนึ่งในเรื่องปกติทีเดียว

“นัดทุ่มครึ่งมาป่านนี้ ไม่ค่อยจะสายเลยนะแก”

“ก็ไม่ได้สายอะไรนักหนา แค่ล่าช้าเล็กน้อยเอง”

            ถึงเพื่อนจะสายเป็นปกติ นายแพทย์ภาสกรณ์หรือหมอเก๋ก็อดจะบ่นไม่ได้ เช่นเดียวกับที่หมอเอกก็ยังคงเถียงกลับเช่นเดิม ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่อาจเป็นเพียงอดีตเพื่อนร่วมเรียน ที่นัดเที่ยวกันเป็นบางครั้ง แต่หมอเก๋ก็เป็นเพื่อนสนิทที่สุดที่หมอเอกมี และหมอเก๋ที่เป็นหนุ่มสังคมตัวยงก็พอจะรู้ว่าเพื่อนไม่ชอบเข้าสังคม จึงพยายามดึงตัวหมอเอกออกมาเฮฮากับเพื่อนๆ คนอื่นเป็นระยะ

            หลังจากพูดทักทายกันเสร็จแล้วหมอเอกก็ขยับจะเรียกบริกรมาสั่งเครื่องดื่ม แต่หมอเก๋หันไปส่งสัญญาณให้พนักงานบริกรที่ยืนใกล้ๆ เสียก่อน บริกรที่หมอเก๋จ้างไว้จึงหันไปส่งสัญญาณให้กลุ่มนักดนตรีอีกทอด ก่อนที่เพลงช้าจากบนเวทีจะแปรเปลี่ยนเป็นเพลงอวยพรวันเกิด ที่มีหมอเก๋ร้องครอเสียงดังพร้อมกับกลุ่มเพื่อนฝูงในโต๊ะ

“Happy Birthday to you!

 Happy Birthday to you!

Happy Birthday! Happy Birthday! Happy Birthday to you!

Happy Birthday to you!

Happy Birthday to you!

Happy Birthday! Happy Birthday! Happy Birthday to you!

Happy Birthday to you!

Happy Birthday to you!

Happy Birthday! Happy Birthday! Happy Birthday to เอก”

            ระหว่างที่เพลงกำลังบรรเลงบริกรคนเดิมก็นำเค้กวันเกิดปักเทียนสว่างไสว มาวางบนโต๊ะตรงหน้าหมอเอก ทำให้คนในร้านพลอยให้ความสนใจไปด้วย ชายหนุ่มยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าที่เพื่อนๆ ทำตัวไม่ต่างกับสมัยเรียน ทั้งที่แต่ละคนอายุไม่ต่ำกว่าสามสิบปีบางคนก็มีครอบครัวแล้วด้วยซ้ำ

ถึงอย่างนั้นหมอหนุ่มก็ไม่ขัดศรัทธาเพื่อน พอถึงท่อนจบที่ลงท้ายชื่อของตัวเอง หมอเอกก็ก้มลงเป่าเทียนท่ามกลางเสียงปรบมือของคนรอบตัว ไม่เว้นแม้แต่คนในร้านที่แอบสนใจชายหนุ่มแปลกหน้าอยู่

“Happy Birthday นะคะคุณเอก ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ”

เสียงตะโกนข้ามโต๊ะของสาวสวยในชุดแซกสายเดี่ยวสีเพลิง ดึงสายตาของหมอเอกและเพื่อนๆ ให้มองไปยังหญิงสาวแปลกหน้า

ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรหลายอย่างที่สะดุดตา สะดุดใจหมอเอกไม่น้อย ชายหนุ่มจึงหันไปยิ้มเป็นเชิงขอบคุณ เธอยิ้มตอบพร้อมกับยกแก้วที่ถืออยู่ในมือเป็นการเชิญชวนกลายๆ

ด้วยความประทับใจที่มีอย่างปัจจุบันทันด่วนทำให้หมอเอกที่นิสัยชอบลุยมากกว่าพูดลุกขึ้นไปหาหญิงสาวคนนั้นทันทีท่ามกลางเสียงแซวของเพื่อนๆ  แต่ถึงอย่างนั้นหมอหนุ่มก็ไม่ใส่ใจเพื่อนฝูงนัก เพราะสิ่งที่เขาสนใจในเวลานี้ คือสายตาและรอยยิ้มซ่อนความนัยของหญิงสาวแปลกหน้า ที่เขาเพิ่งเคยได้พบในค่ำคืนนี้

………Brake………