ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บพล็อต

    ลำดับตอนที่ #89 : Fic :(KenChin) :: Chapter 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 207
      0
      29 เม.ย. 52








                    CHAPTER 1








     

                ฉันชอบคุณค่ะ  คุณชินโด..

                ไสหัวเธอไปซะ.. ผมตวาดใส่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง  เด็กสาวผมเปียที่น้ำตากำลังหนองหน้า ผมมองดูด้วยแววตาเฉยชา  ก่อนจะหันหลังกลับ เดินหน้าไปยังตึกเรียน

                หัวใจของฉัน..มีไว้ให้เจ้านั่นแค่คน ๆ เดียว

     

     

               

                                                          ++++++++++++++++++++++++++++++

     

     

     

                เซย์..เธอจะเอาขนมฉันไปไหนน่ะ ผมมองดูเจ้าของเสียงที่กำลังวิ่งเล่นไปมา ดวงสีดำของไอเคนกำลังฉายแววโกรธ  หมอนั่นทำทีงอนแก้มป่องเหมือนเด็ก ๆ

                แบ่งกันกินมั้งสิ! เป็นแฟนกันแต่ขี้งกแบบนี้ เลิกคบกันเลย!”

                เฮ้ๆ..คำว่ารักของฉันมันมีค่าแค่ขนมปังเมล่อนเหรอ!”  ผมมองดูเพื่อนชายของตนที่กำลังยืนอยู่กับหญิงสาวนัยน์ตาสีส้ม ทั้งสองหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ ก่อนจะแกะขนมปังกินด้วยกัน

                ใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข..

                ไม่ได้อยากเห็นสักหน่อย..

                ชินโด.. ฉันยืมชีทคณิตหน่อยสิ คิยะกล่าวด้วยสีหน้าเรียบ ๆ ยัยนั่นส่งยิ้มให้ผมเหมือนกำลังอ้อนวอน

                ไปขอน้องชายเธอสิ.. ผมกล่าว

                ก็หมอนั่นให้เซย์ไปแล้วนะสิ.. คิยะตอบกับผม ก่อนจะแบมือมาขอใหม่อีกครั้ง ผมหยิบมันออกมาด้วยสีหน้าเซง ๆ  ว่าแล้วยัยนั่นก็เดินจากไปทันที เมื่อได้ของที่ต้องการ

                แล้วเมื่อไร..ผมจะได้สิ่งที่ต้องการบ้างล่ะ ? ในเมื่อความหวังมันเริ่มริบรี่ตามที

              เฮ้ชิน! แกดูยัยนั่นสิ ต่อไปต้องอ้วนเป็นหมูตอนแน่ๆ ไอเคนกระโดดมานั่งข้างๆ ผม เจ้านั่นกอดคอผมก่อนจะก้มหัวลงมาต่ำ จนเหมือนจะวางคางบนไหล่ของผม

                น้ำเสียงทีเล่นทีจริงของหมอนั่น กับท่าทีเหมือนกำลังนินทาคน มันทำให้ยัยตาแดงนั่นโกรธขึ้นมา

                เป็นหมูแล้วทำไม!  ฉันหันไปชอบชินโดก็ได้!” เซย์กล่าวก่อนจะหันมาเกาะแขนผม ไอเคนจึงรีบรั้งตัวผมไปกอดทำนองหึงหวง

                ฉันไม่ให้ชินโดหรอกน่า! เพราะเธอเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น!” เคนพูดด้วยน้ำเสียงเชิงตะโกน คนทั้งห้องหันมาสนใจเมื่อได้ยิน ว่าแล้วก็ส่งเสียงแซวกันมาดังระงม

                ...ถ้าอย่างนั้น..ฉันเป็นของใครล่ะ ?...

                นายมันบ้า!”

                ที่บ้าก็บ้ารักเธอไง.. ท่าที สวีทหวานของสองคนนี่ ทำเอาผมชักรำคาญ แต่มือของเคนที่กำลังสวมกอดผม มันช่างอบอุ่น และมันคงจะดีกว่านี้ ถ้าผมได้กอดตอบ..

                วี๊ด..วิ่ว.. ทุกคนในห้องส่งเสียงร้องแซวกันอีกครั้ง  ..

                จะรักกันไป..ถึงเมื่อไร..

              งี่เง่า...

     

     

     

     

     

     

                                                      ++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     

     

     

     

     

    หอพัก

              เฮ้ชิน! นายหยิบสบู่อันใหม่ให้หน่อยสิ..

                ออกมาเองสิ ..ฉันไม่ว่าง..  ผมตะโกนบอกเจ้านั่น  ไอเคนทำเสียงตึงตังนิดหน่อยด้วยความไม่พอใจ   แต่ดูเหมือนเจ้านั่นจะยังไม่ยอมเดินมาหยิบของ

                แปปเดียวน่า..  เจ้านั่นร้องบอก

                ฉันทำงานอยู่!” ผมตะโกนกลับไป ครั้งนี้มันยอมลงทุนเดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว ทว่าจู่ๆ ร่างของหมอนั่นก็ล้มลงมาที่ตักของผม

                กลิ่นแชมพูอ่อน ๆ โชยออกมาจากเส้นผมของหมอนั่น   ใบหน้าของเราที่ห่างกันไม่ถึงคืบทำเอาใจผมเริ่มสั่นไหว  ร่างกายที่ถูกปิดไว้ด้วยผ้าขนหนูเพียงชิ้นเดียว..

                ผม..ต้องการเคน..

                อุก..  ร่างกายของเจ้านั่นตอบสนองทันที เมื่อปากของผมเริ่มชอนไชเข้าไปในปากของเคน  ร่างข้างใต้ตัวผมเริ่มดันตัวผมให้ออกหาก ทว่าลิ้นของผมกลับไม่ยอมหยุดการรุกล้ำ

                มันเป็นจูบที่เร้าร้อน..

              ..อื้ม.. ผ่านไปเกือบ 5 นาที ที่ปากของเรายังค้างอยู่ด้วยท่าทางแบบนั่น มือของผมเริ่มไล้ไปตามผิวเนียนๆ ของหมอนั่น  ก่อนจะเลื่อนไปปลดปมผ้าขนหนูช้า ๆ

                แค่ครั้งเดียว..ได้โปรด.. มอบฝันอันแสนหวานให้ฉัน...

              พ..พอแล้ว.. เสียงของไอเคนพูดอย่างขาดห้วงเมื่อเราถอนจูบออกจากกัน ผมไล้มือไปตามใบหน้าของหมอนั่น ก่อนจะผลักร่างของไอเคนลงไปบนพื้น ตามด้วยร่างของผมที่ทาบลงไปบนตัวของเคน

                จะทำอะไรน่ะ..อะ!” หมอนั่นร้องเสียงหลง  เมื่อผมเลื่อนมือไปจับตรงจุดรับความรู้สึก  ผมสัมผัสมันอย่างหลงใหล...ร่างของไอเคนเริ่มตะเกียดตะกายออกจากตัวของผม  ความพยายามทั้งดันทั้งผลักดูจะไม่เป็นผล เมื่ออารมณ์ของหมอนั่นเริ่มคล้อยตามผม..

                อื้ม.. เสียงครางของเคนเริ่มดังออกมาเรื่อย ๆ  เมื่อผมกำลังหยอกล้อกับหัวนมของหมอนั่น ผมทั้งกัดและดูดสลับกันไปมา  ตามตัวของหมอนั่นเริ่มเต็มไปด้วยตุ่มเล็ก ๆ ที่มักจะเกิดขึ้น ในเวลาที่คนเรามักจะขนลุก..

                รอยแดงที่เกิดจากการดูดนี่..มันทำผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก  เหมือนกับร่างของเคนทั้งหมดจะเป็นแค่ของผมคนเดียว..

                ฉ..ฉัน..

                ไปกับฉัน..นะ.. ผมตัดบทพูดไปโดยปริยายก่อนจะจูบเคนอีกครั้ง  ครั้งนี้มันดูรุนแรงกว่าครั้งก่อน เมื่อหมอนั้นพยายามดันลิ้นของผมออกมา มันจึงกลายเป็นว่าเจ้านั่นกำลังจูบตอบผม

                ผมถอนจูบออก   จุดอ่อนไหวของผมกับไอเคนเริ่มตั้งชันขึ้นตามๆ กัน..ผมดึงกางเกงออกก่อนจะยกขาของเคนมาพาดบ่าเอาไว้..

                ไปพร้อม ๆ กับฉัน...นะ..ผมพูดทิ้งท้ายก่อนจะเริ่มดันเจ้านั่นเข้าไปในตัวเคน  สักครั้งหนึ่งที่เราได้เป็นหนึ่งเดียวกัน..ถึงนายจะเกลียดฉัน แต่ความรู้สึกครั้งนี้..ฉันจะไม่ลืมมันไปเด็ดขาด..

                อึก..เจ็บ..เอามันออกไปนะไอชิน!” หมอนั่นกำลังพยายามตะโกน ก่อนจะผลักผมด้วยแรงทั้งหมดที่มีอยู่ 

                เจ็บ.. เคนยังคงพูดเช่นเดิมซ้ำไปซ้ำมา แต่ดูเหมือนหมอนั่นกำลังเหนื่อยจึงไม่ขัดขืนอะไรผมเลย   ผมได้แต่รั้งตัวเคนขึ้นมาก่อนจะจูบเพื่อเป็นการปิดปาก..

                อา.. น้ำสีขาวข้นไหลออกมาจากจุดอ่อนไหวของผมเมื่อผมกระแทกซ้ำๆ กันไปหลายครั้ง   ผมถอนมันออกมาช้าๆ  เมื่อผมรู้สึกพอใจ ต่างกับเจ้านั่นที่ไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด..

    น้ำตาของไอเคนไหลออกมาไม่หยุดทันที ผมรีบใส่กางเกงให้เรียบร้อยก่อนจะลุกขึ้นนั่ง

                ต่างจากหมอนั่นที่ยังคงเอามือก่ายหน้าผากเอาไว้  น้ำสีใสไหลออกมาเรื่อย ๆ

                ขอโทษที่ทำให้ร้องไห้...แต่ฉัน....

              นาย..ไปอาบน้ำเถอะ.. ผมพยายามกลั้นเสียงพูด  บางทีการกระทำครั้งนี้อาจจะทำให้เจ้านั้นเกลียดผม  แต่ว่า..ผมอยากให้เคนได้รับรู้

                รับรู้ความในใจของผมทั้งหมด..

                ฉัน.. เสียงของหมอนั่นดูแหบแห้ง  ผมรั้งตัวเคนขึ้นนั่งก่อนจะส่งผ้าขนหนูให้

                อย่ามา..แตะตัวฉันอีก.. เคนพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า ๆ แล้วก็เรียบเฉย เจ้านั่นลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำด้วยท่าทางกระเพกๆ  ผมอยากจะเข้าไปช่วย..

                แต่ตอนนี้..หมอนั่นคงจะเกลียดผมไปแล้ว...

                ฉันขอโทษ..

                อย่ามาพูดอะไรที่มันน่ารำคาญอีกเลย..อย่าเข้ามาใกล้ฉันอีก!” หมอนั่นบอกก่อนจะปิดประตูห้องน้ำไป  นั่นสินะ..ผมยังจะหวังอะไรที่ไม่มีทางเป็นไปได้อีกเหรอ ..?

                ผมทำแบบนั่นลงไป ทั้งๆ ที่รู้ว่าจะไม่เหลืออะไรอีก..

                แม้กระทั่งคำว่าเพื่อน...

     

     

     

     

     

     

                                                                                       ติดตามตอนต่อไปด้วยยิ่งดีนะจ๊ะ =w=

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                                                              *******************************

     

                                                                              มาคุยกับลีกันหน่อย!!   

                                        บางคนอาจจะยังไม่ทราบ แต่ว่าลีกับคริสเป็นคนละคนกันจ้า!

                                         ภาษาเขียนอาจคล้าย ๆ กันนะ เพราะข้าน้อยสองคนช่วยกันแต่ง

                                        แต่นาน ๆ ทีจะช่วยเหลือ  แล้วก็มีบางคนยังไม่รู้..

                                         ความจริงลีเป็นผู้หญิง..แต่ไม่ขอเอ่ยชื่อจริงนะ!

                                         ( ไอตาคริสดันไปบอกคนอื่นว่าลีเป็นผู้ชาย!)

                                        แล้วที่อยากจะบอกคือเขาก็เป็นพวกสาวกเคนชินเหมี๊ยนกัน!

                                        มีพล็อตสองคนนี้ตั้งเยอะเน๊ะ!  แอบมีแพลนจะวาดเป็นการ์ตูนด้วยเน้อ!

                                        แต่อาจจะไม่ได้เป็นจริง ( เพราะไอตาคริสกีดกัน )

                                        แล้วก็..ลีไม่ค่อยถนัดใช้อิโมชั่น ฟิคที่แต่งนี่เลยพยายามเรทน้อย ๆ ด้วย

                                        กลัวโดนแบน 55+ 

                                        เอาไว้เจอกันใหม่ในตอน 2 นะจ๊ะ!  จุฟ ๆ

                   

     

     

     

     

     

     

     

    Hey Girl - เพลงสามี 55+

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×