คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Crying like a child [ผู้วิจารณ์ : เมนี่]
แบบฟอร์มฝากวิจารณ์นิยาย
ชื่อนิยาย : Crying like a child
นามปากกา : อยากไปโตเกียว
ลิงค์หรือแบนเนอร์ :
แนวนิยาย : รักเศร้าๆ
ผู้วิจารณ์ : เมนี่
สิ่งที่อยากจะฝาก : ฝากด้วยใจค่ะ ^u^
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วิจารณ์นิยายเรื่อง Crying like a child
ชื่อเรื่อง Cryin' like a child!
แค่ชื่อเรื่องก็บอกแล้วว่าเศร้า ดูเจาะกลุ่มเป้าหมายได้ค่ะ ว่าเรื่องนี้มันเศร้าน่ะ ใครต้องการอ่านแบบหวานแหววกรุณากด x ออกไป :]
โครงเรื่อง (Plot)
น่าสนใจในระดับหนึ่ง ชอบคำโปรยเรื่องค่ะ อ่านแล้วเศร้าเหมือนกับว่าเราไปเป็นนางเอกของเรื่องเลย ฮ่า
ตัวละคร (Character)
โดยส่วนตัวชอบคาแรคเตอร์ของท็อปมากๆ ค่ะ รู้สึกเข้ากับใบหน้าหล่อแต่ติดโฉดนั่น :] แค่อ่านคาแรคเตอร์ท็อปก็อยากจะอ่านเนื้อเรื่องซะแล้ว ส่วนมิกกิ นางเอก คาแรคเตอร์ยังไม่ชัดเจน บางครั้งก็ดูเงียบๆ เฉยชา แต่บางครั้งก็เหมือนจะรั่วๆ แต่นี่แหละคือผู้หญิง ถ้าดูอีกแง่หนึ่งก็คือมิกกิดูเป็นธรรมชาติตามแบบผู้หญิงทั่วไปที่มีอยู่จริง ไม่ได้เมคขึ้นมา สำหรับโซล ต้องเป็นตัวละครที่หลายๆ คนชอบ ตามแบบฉบับพระรองซีรีย์เกาหลี {รวมถึงเราด้วย ฮ่าๆ} เป็นผู้ชายที่น่าติดตามมากค่ะ
บทสนทนา
โดยส่วนตัวแล้วชอบบทที่บรรยายมากกว่าบทสนทนา เพราะบรรยายได้ค่อนข้างดีมากๆ บรรยายได้เห็นภาพเลยค่ะ แถมยังสอดแทรกอารมณ์ขันไว้ได้อย่างไม่ขัดกัน ขอติเรื่องภาษานิดหนึ่งนะคะ อ่านไปแล้วพอเจอประโยคแบบนี้
“อ่อ เว่ย เห่ย เมิง เห่ ” เหมือนอารมณ์มันจะชะงักกึก คิดว่ามันคือภาษาพูด แต่ดูไม่สวยงามเลยค่ะ ^^ ยังไงใช้แบบถูกๆ ดีกว่านะค่ะ {อ๋อ เว้ย เห้ย เฮ้} ถึงจะอ่านไม่ได้ฟีล แต่อ่านได้ลื่นกว่าค่ะ ^^
อีกนิดนะค่ะ อย่าพึ่งโกรธ พอดีอ่านบรรทัดนี้แล้วรู้สึกทะแม่งๆ
เผอะ เสียงน้ำตาฉันหยดแล้วหยดเล่ายังดังไม่อยู่ ยิ่งได้ฟังเพลงนี้
เผอะ มันเป็นเสียงที่ดูแปลกๆ นะคะ เราลองไปคิดคำใหม่ให้ดูเข้ากับเอฟเฟคน้ำตาหยด ได้ดังนี้ “แหมะ ติ๋งๆ เผาะ”
เอิ่ม - -“ สรุปว่าใช้เผอะเถอะค่ะ ฮ่าๆ
การดำเนินเรื่อง
ดำเนินเรื่องดูน่าสนใจค่ะ แต่บางฉากกระโดดไปมาจนงง อย่างตอนตัดไปที่อดีต อ่านไปได้สองสามบรรทัดแล้วต้องย้อนขึ้นไปอ่านใหม่ถึงรู้ว่า เฮ้ย! ย้อนอดีตนี่นา นี่ตอนปัจจุบันแล้วนะ พอมาอ่านหน้าหลักอีกรอบถึงรู้ว่าไรท์เตอร์เขาเขียนไว้แล้วว่า
อดีต - อักษรสีม่วง
ปัจจุบัน – อักษรสีเขียว
- <!--[endif]-->-“ หนูขอโต้ด
สรุป
เท่าที่อ่านมาตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงตอนที่ 8 ยังไม่มีอารมณ์ที่แบบ เศร้ามาก หรือน้ำตาปริ่มๆ แต่รู้สึกแปลบๆ ที่ใจ สงสารนางเอกที่มาโดนบอกเลิกอย่างไม่มีสาเหตุ โดยส่วนตัวชอบเพลงที่ไรท์เตอร์ลงทุกตอนเลย ทำนองเพราะมากค่ะ เข้ากับนิยาย อ่านไปแล้วฟังเพลงมันเหมือนกับเราเข้าไปอยู่ในโลกที่ไรท์เตอร์สร้างขึ้นมาเลย ^^
สรุปแล้ว จะติดตามนิยายเรื่องนี้ค่ะ ^^ อัพเร็วๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้
ความคิดเห็น