เล่ห์ลวง ลุ่มหลง - นิยาย เล่ห์ลวง ลุ่มหลง : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เล่ห์ลวง ลุ่มหลง

    ผมมีรอยสักรูปโลมาด้วย จริงเหรอ อยู่ตรงไหน ทำไมฉันไม่เคยเห็นเลย ถ้าคุณอยากเห็นก็ปลดเข็มขัดผมสิ โลมาคงซ่อนตัวอยู่ในนั้นแหละ

    ผู้เข้าชมรวม

    21,279

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    27

    ผู้เข้าชมรวม


    21.27K

    ความคิดเห็น


    90

    คนติดตาม


    150
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  122 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  19 ก.ย. 66 / 09:14 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ****

    เมื่อความเร่าร้อนคืบคลานสู่ร่างหญิงชาย

    ต่อให้ใจคุณสูงส่งแค่ไหน

    ก็อาจต้องพ่ายแพ้ ต่อกิเลสราคะอันมืดดำ

     

    เขานั่งลงบนเตียงอีกฝั่ง ฟูกนอนที่ยุบตัว ทำให้จารวีตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย กลิ่นสะอาดสะอ้านของเขาทำเอาเธอละอาย 

    “ฉันเผลอหลับไปได้ยังไงเนี่ย โทษไวน์ขวดนั้นก็แล้วกัน”

    “หรือไม่ก็โทษผม ที่ทำให้คุณหมดแรง”

    เธอยิ้มบางๆ มองหน้าชายที่ก่อนหน้านี้กอดเธอ จูบเธอ และทำให้เธอกลายเป็นอีตัวร่านๆ บนเตียงนี้

    “อย่าคิดมากรู้ไหม เราก็แค่มีความสุขกัน มันไม่ได้ผิดอะไร ถึงแม้ตอนนี้ สามีคุณจะนอนอยู่บนเตียงโรง’บาลก็เถอะ”

    รอยยิ้มบางๆ พลันเลือนหาย เขาทำสำเร็จแล้วสินะ แผนการที่ทำให้เธอกลายเป็นหญิงชั่วที่นอกใจสามี แย่จริง เธอนี่ใสซื่อชะมัด ที่ดันเผลอคิดว่าก่อนหน้านี้เขาส่งความจริงใจมาให้ มันไม่จริงเลย สิ่งที่เขาต้องการคือการเห็นเธอทุกข์ใจสินะ แล้วยังไงดีล่ะ เธอควรทำหน้ารู้สึกผิดใช่ไหม เขาจะได้พอใจ

    “ฉันกลืนน้ำลายตัวเอง ฉันไม่ควรทำตัวแบบนี้ ฉันขอโทษ...ที่ลากคุณเข้ามาเกี่ยว” เธอเอ่ยออกไป ดวงตาสื่อแววจริงใจล้นปรี่ เอาสิเพทาย มาลองดูสักตั้ง ว่าความเจ้าเล่ห์ของคุณกับฉัน! ใครมันจะแน่กว่ากัน

    คำว่า ‘ขอโทษ’ กระแทกหัวใจอันหนักแน่นของเพทายจนสั่นคลอน ใบหน้าที่เครื่องสำอางลบเลือน มันเกิดขึ้นเพราะเขา เนื้อตัวหล่อน บางจุดที่มีรอยช้ำ มันก็เกิดจากเขาเช่นกัน 

    โอ...ไม่นะเพทาย อย่าใจอ่อนให้ผู้หญิงร้ายๆ คนนี้อย่างเด็ดขาด!

    “คุณลืมมันไปก็ได้ค่ะ คิดซะว่าฉันเมา และ...จะดีมากถ้าเราไม่มาข้องแวะกันอีก ฉัน...รู้สึกผิดมากๆ ในตอนนี้” น้ำเสียงที่เอ่ยติดสั่นเครือ จารวีตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ รู้สึกผิดงั้นเหรอ ไม่เลย! ทำไมเธอต้องรู้สึกผิดด้วย แค่มีเซ็กซ์แสนวิเศษกับคนที่เธอพอใจ เธอไม่ต้องรู้สึกผิดกับใครหรอก แม้แต่ตรีภพก็ไม่จำเป็น

    เธอลากเอาผ้านวมผืนหนาลงจากเตียงมา และพอผ้านวมมากองอยู่ข้างเตียง ข้างบนเลยได้ปรากฎร่องรอยที่เขากับเธอทำร่วมกัน

    ชายหนุ่มมุ่นคิ้วเมื่อผ้าปูสีขาวสะอาดมีบางสิ่งทำให้มันด่างพร้อย พอจะรู้ละว่าตัวเองไม่ใช่ไซซ์มาตรฐานชายไทย แต่เขามั่นใจว่ามันไม่ได้ร้ายกาจจนสามารถทำให้ผู้หญิงได้รับบาดเจ็บ

    “ทำไม...คุณเลือดออก?” ถามอย่างมึนงง แสดงว่าตอนนั้นที่เขาเห็นและเอะใจ เขาไม่ได้ตาฝาด จารวีมีเลือดออกตอนร่วมรักกับเขาจริงๆ

    “เพราะฉัน...ยังไม่เคยทำ...แบบนั้น”

    “แต่คุณแต่งงานแล้ว!” เขาเถียงอย่างตื่นตระหนก

    “เขาไม่เคยแตะต้องฉัน”

    “งั้นผมก็เป็นผู้ชายคนแรกของคุณ”

    “ใช่” 

    “บ้าฉิบ!” เขาได้ยินเสียงตัวเองสบถต่อจากนั้นอีกหลายคำ มันผิดแผนไปหมด รู้สึกถึงความยุ่งยากที่เริ่มทอแสงรำไร แต่ไม่หรอก ทุกอย่างจะดำเดินต่อไปตามแผน สิ่งเดียวที่เขาต้องระวัง คืออย่าได้หลงรักจารวี และมันไม่ได้ยากเลย ในเมื่อสิ่งที่เขามอบให้หล่อนได้ มีเพียงความชิงชัง

     

    #คำเตือน

    นิยายเรื่องนี้ไม่มีนางร้าย พระเอกไม่นอกกาย ไม่นอกใจ นางเอกไม่เคยได้กับใครนอกจากพระเอกค่ะ 

    แนวอีโรติกดราม่า ลึกลับ ปมซ้อนซ่อนเงื่อน นางเอกร้ายๆ แต่พระเอกร้ายกว่า มีโรคจิตนิดๆ ด้วย  

    อัปนิยายแค่ 50-70% นะคะ มีอีบุ๊ก มีเล่มแน่นอนค่ะ

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น