ก่อนที่ผมจะถูกฆาตกรรมในหนังสือ... (I found myself death on the floor.)

แวมไพร์+ซอมบี้+นักเขียน(ดวงซวย) = ศพโง่ๆ ในห้อง

แถมไม่ใช่ศพงี่เง่าที่ไหนด้วย แต่เป็นถึงศพพระเอกของเรื่องเชียวนะ แล้วพยานที่ดันเข้าไปจ๊ะเอ๋เข้าก็ดันเป็นตัวเขาเองอีกต่างหาก!!!  

            ตอนที่อามายะ คาร์ลินตระหนักว่าตนเองเพิ่งจะทำอะไรลงไปมันก็สายไปแล้ว ด้วยอำนาจมหัศจรรย์ที่สามารถเนรมิตจินตนาการให้เป็นความจริงได้ของบันทึกพิศวงซึ่งตัวเขาในอนาคตดันไปเขียนนิยายแอ็กชั่นแฟนตาซีเลือดสาดใส่ลงไป ทำให้สุดยอดวายร้ายที่หมายทำลายโลก(แน่นอนว่าเจ้านั่นอยู่ในต้นฉบับ)หมายหัวเขาให้ตาย แต่ปัญหาก็คือมันดันทำสำเร็จด้วยเนี่ยสิ เพราะงั้นความซวยจึงตกแก่คาร์ลินคนปัจจุบันที่ต้องกระโดดข้ามมิติเวลาสู่นิยายที่ตนเองยังไม่ได้เขียนและร่วมมือกับเหล่าตัวละครเพื่อหยุดยั้งเทพผู้เจ้าแห่งหายนะก่อนที่ชีวิตเขาจะถึงคราวอวสานไปพร้อมๆ กับดินแดนนิยายและโลกแห่งความเป็นจริง