วิงวอน

เนื้อเรื่อง

  - -b g- - - - - + +  + +  + + 
เธอคือดาววาววับจับฟากฟ้า
ฉันดั่งหญ้าต่ำต้อยด้อยราศี
เธอคือจันทร์ส่องกระจ่างกลางราตรี
ตัวฉันนี้แค่กระต่ายเฝ้าหมายจันทร์

กุมมือฉันไว้ให้แน่นเถิดนะ
ก่อนอะไรจะเกิดขึ้นจากนี้
ความเหน็บหนาวว่างเปล่าที่ทบทวี
ขอไออุ่นจากคนดีมาลบไป
พาฉันไปกับเธอด้วยนะ
ฉันมีเพียงหัวใจที่จะมอบให้
พาฉันข้ามขอบฟ้า เวิ้งน้ำที่กว้างใหญ่
พาฉันไปด้วยหัวใจของเธอนะ คนดี
เชื่อมั่นในหัวใจฉันเถิดนะ
แล้วสร้างปีกอิสระที่จะพาเราไปทุกที่
ให้ฉันหลับฝันและตื่นในอ้อมแขนเธออย่างนี้
จนกว่าจะถึงนาทีที่ไร้ซึ่งลมหายใจ

สัญญานะ..
ว่าคืนนี้เราจะฝันถึงกัน
จำแลงกายเป็นเจ้าหญิงเจ้าชายในฝัน
ครองคู่อยู่ในวิมานอำพันที่มีเราเท่านั้น
...สองคน...

ทุกความรู้สึก ที่มีให้
หากไม่เก็บไว้ ก็ไม่ว่า
ถ้าเห็นรกหูรกตา
ก็ทิ้งมันไปได้แต่…อย่าทำต่อหน้าก็พอ

อย่ามอง การจากลา ว่าทำร้าย
ตรงกันข้าม…มันท้าทายความห่วงหา
ว่าเมื่อเรา ห่างไกล ไปสุดตา
ความผูกพันธ์ จะมีค่าหรือเปลี่ยนไป
ในที่สุด จุดจบ ของบางอย่าง
ก็เป็นจุด เริ่มสร้าง บางสิ่งได้
จุดจบของการพบกัน คือการไกล
ก็เริ่มสร้าง ความห่วงใยได้พร้อมกัน

สิทธ์ของใจใครรักใครก็ไม่ผิด
ขอเธอคิดสักนิดฉันผิดไหม
ฉันรักเธอก็ไม่ผิดสิทธ์สิทธ์ของใจ
เธอรักใครก็ไม่ผิดสิทธ์สิทธ์ของเธอ

ไม่อยากรบกวนเธอ
ไม่อยากให้การพบเจอ
เป็นสิ่งที่เธอไม่ปรารถนา
จึงเลือกเป็นคน ที่เธอพบเจอเสมอมา
ในลักษณะของคนคุ้นหน้า ที่ไม่มีค่าให้สนใจ
คงดีกว่าเป็นคนที่เธอรู้จัก
แต่รำคาญ ที่มาตามรักตามใคร่
เป็นคนที่เกะกะชีวิตเธอเกินไป
และเป็นคนที่เธอภาวนาให้...ไม่ได้เจอ

ฉันคงเหมือนดาวบนฟ้า
เพียงเธอมองมาแทบไม่เห็น
ไม่เหมือนดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ
ลอยสวยเด่นให้เธอเห็นเต็มตา
ฉันเป็นแค่ดาวดวงหนึ่ง
ในหมู่ดาวซึ่งอยู่บนฟ้า
ไม่เป็นหนึ่งเหมือนดวงจันทรา
หากเธอมองมาคงไม่รู้ว่า..ฉันคือดาวดวงใด

ไม่อยากให้เธอเป็นคลื่น
ที่พัดมาครืนครืน แล้วเลือนหาย
จุดมุ่งหมายเพียงแค่ทักทาย
ไม่จริงจังมากมาย กับทะเล
อยากให้เธอเป็นแค่ทรายที่ไร้ค่า
แต่เคียงข้างทุกเวลา ที่ว้าเหว่
เหมือนบางวันที่เมฆฝน ลมเกเร
ทรายยังโอบกอดทะเล เพื่อปลอบโยน

คืนนี้ฝันดีฝันหวาน
คืนวานฝันถึงเราไหม
คืนนี้จะฝันถึงใคร
คืนไหนจะฝันถึงเรา

เคยผ่านคืนวันสุดระทม
เคยเศร้าตรมหวั่นไหวให้หมองจิต
เคยรักเธอยอมให้แม้ชีวิต
เคยครุ่นคิด พรหมลิขิต มิคู่ควร

ชอบนักแหละ เรื่องเอาชนะ
ถึงนายจะยโสแค่ไหน
ทำมองเมินทำได้ทำไป
เอาเป็นแฟนได้เมื่อไหร
จะทำให้มารักหมดใจ คอยดู

เข้าใจได้ง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน
ไม่ซุกซ่อนสิ่งใดให้สับสน
รู้สึกอย่างธรรมดาสามัญชน
ก็ผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้นเอง

ให้ห่วงกันบ้างเป็นไร
ให้ห่วงใย..ให้มีสิทธิ์
ให้นะ..ให้ลองคิด
รักสักนิดก็เพียงพอ

ไม่หวังจากเธอมากมาย
แค่สั้น ๆ ง่าย ๆ เท่านั้น
คือความจริงใจที่มีให้กัน
และความรักคงมั่นให้ฉันคนเดียว

ฉันอยากจะเป็น ..
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอชอบ
ที่เธออยากให้ฉันเป็น
แต่บางที..
เธอน่าจะมองให้ลึก
ถึงความจริงในตัวฉัน
เพราะไม่ว่า..
ฉันจะเป็นอย่างไร
แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงอยู่
ให้เธอได้รับรู้
คือความห่วงใย..และความรัก
มันคือสิ่งที่ดีที่สุด
ที่ฉันมีและฉันเป็น

นอนแต่หัวค่ำนะคนดี
เผื่อคืนนี้เราจะพบกันในฝัน
อยากให้เรามาที่ครึ่งทางระหว่างกัน
ไม่ใช่เพียงฉันที่ฝันถึงเธอ

ความรู้สึก ที่มีให้ บอกได้ยาก
มากกว่ามาก หรือแค่ไหน ก็ไม่รู้
มีบางสิ่ง อยากจะให้ ไตร่ตรองดู
เพียงเห็นเธอ ยืนอยู่ ก็มั่นใจ
ฉันกล้าก้าว กล้าหวัง ยังกล้าฝัน
หากเพียงแค่ เธอนั้น ยังยิ้มให้
อยากบอกว่า เธอเป็นเพื่อนของหัวใจ
นานแค่ไหน ไกลกี่ฝัน ฉันจะรอ

จะต้องห่างกันเพียงไรก็ไม่ว่า
แต่ขออย่าลืมกันจะได้ไหม
ขอเพียงส่งความคิดถึงและห่วงใย
พร้อมกับความจริงใจมาให้กัน

เกิดเป็นหญิงจริงแท้ยิ่งลำบาก
จะเอ่ยปากฝากใครว่าคิดถึง
คงทำได้แค่เพียงใจคะนึง
มิอาจเอื้อมเอ่ยถึงความในใจ

สัญญานะ..จะมั่นคง
จะซื่อตรง..ไม่หวั่นไหว
ถึงตัวห่าง..ถึงทางไกล
ไม่เป็นไร..ใจใกล้กัน

ก่อนนอนคืนนี้
จอมขวัญคนดีอย่าคิดถึงใครกว่าฉัน
สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนทุกวัน
แล้วให้เธอฝันถึงฉันคนเดียว

ถ้าอ่านหนังสือตอนนี้ขอให้ได้เกรด A
ถ้าเป็นเด็กเกเรขอให้ตุ๊กแกกินตับ
ถ้าไม่คิดถึงกันขอให้คืนนี้นอนไม่หลับ
ถ้าคืนนี้ส่งความคิดถึงกลับขอให้หลับฝันดี

อยากเป็นโทรศัพท์ตัวน้อยของคนดี
จะได้มีเวลาอยู่ใกล้ ๆ
และคอยกันไม่ให้ใคร ๆ
ส่งข้อความหวาน ๆ มาให้เธอ

มีหัวคิดไว้เพ้อเจ้อ
มีเธอไว้เพ้อฝัน
มีหัวใจไว้ผูกพัน
มีตัวฉันไว้ให้เธอ

นั่งมองก้อนเมฆบนฟ้า
ฝากหัวใจส่งมากับความฝัน
อยากให้เธอรู้สึกเหมือน ๆ กัน
เราต่างฝันถึงกันนะโอเค

จะรอเธออยู่ตรงนี้
จนกว่าคนดีจะกลับมาอีกครั้ง
จะรอเธอจนกว่าหัวใจจะหมดพลัง
จนกว่าจะหมดความหวัง หมดลมหายใจ

ฉันขาดเธอไม่ได้ในโลกนี้
ชั่วชีวีเธอนั้นสำคัญเสมอ
ฉันไม่อาจมองใครได้ถ้าขาดเธอ
ฉันคงเซ่อถ้าหากเธอจากไป

อยากบอกให้เธอรู้
ถึงความรู้สึกที่มอบให้
ว่ามันกลั่นออกมาจากใจ
แทนความหลงไหล..ที่เลื่อนลอย

กระดาษทรายคือใจเธอ
สากเสมอสำหรับฉัน
เมื่อลองสัมผัสมัน
แสบเจ็บคันอย่าบอกใคร

ใส..ใส
กับความรู้สึกที่มีให้
เป็นอย่างนั้น
ผูกพัน…
แม้เพียงช่วงเวลา
สั้น..สั้น
แค่สบตากัน
ก็รู้ว่าเข้าใจ

สบตาแล้วตอบฉัน
ว่าสิ่งที่ฉันฝันมีสิทธ์ไหม
อยากมีคนดูแลเทคแคร์ใจ
เธอยินดีหรือไม่อยากรู้จัง
สบตาฉันหน่อยได้ไหม
เผื่อเธอจะรู้อะไรในใจฉัน
ว่ามันเดินล้ำหน้าเกินกว่าเพื่อนกัน
และมันแอบใฝ่ฝันไปแสนไกล

เมื่อเป็นหนึ่งไม่ได้ขอเป็นสอง
ขอเป็นรองจากเขาจะได้ไหม
เมื่อเป็นหนึ่งไม่ได้ไม่เป็นไร
เธอจำไว้เลขสองเราต้องการ


จึงเสเพล..เคว้งคว้างไปทุกหน
แต่ไม่ใช่กับทุกทุกคน
เพียงบางหน…กับบางคนที่ถูกใจ

ไม่รักสักนิดแต่คิดถึง
ไม่คิดคำนึงใยถึงนอนฝัน
ไม่หึงไม่หวงแต่ห่วงทุกวัน
ไม่คิดผูกพันธ์ใยฉันเฝ้าคอย

อยากย้อนเวลา
แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นเวลาแบบไหน
เวลาที่เธอไม่มีใคร
หรือเวลาที่หัวใจไม่มีเธอ

ไม่ขอเป็นดอกไม้ได้ไหม
ขอเลือกเป็นดอกหญ้าดีกว่า
ดอกไม้มันมีราคา
แต่ดอกหญ้า..ค่ามันอยู่ที่ใจ

คนดี…
ทำไมชอบว่าตัวเองเป็นหมาวัด
แล้วชอบจัดให้ฉันเป็นพวกนางฟ้า
ฉันเกลียดที่สุดก็คือไอ้พวกเทวดา
และภูมิใจที่ได้รักหมา…อย่างเธอ

เมื่อคืนคุยอะไรใจฉันรู้
ทั้งเฝ้าดูหัวใจมันหวั่นไหว
ไม่เห็นแปลกก็พูดเพราะจริงใจ
และไม่ใช่พูดพล่อยให้คอยตรม
เพียงเพราะใจอยากบอกกับใจไว้
ไม่เป็นไรหากเธอเห็นเป็นขนม
เพียงหวานลิ้นแล้วสิ้นความน่าชม
ก็ขอชมชื่นใจในวจี
อยากบอกเธออีกครั้งในวันนี้
รักที่มีมากมายไม่หน่ายหนี
จะไม่ขอเปลี่ยนใจจากคนดี
ใจดวงนี้ขอเติม…ให้จนเต็ม

ดึกมากแล้วนะ…ค่ำคืนนี้
คนดี..ป่านนี้เธอคงหลับไหล
แม้ยามเธอตื่น..ไม่เคยมีฉันอยู่ในใจ
แต่ยามหลับไหลฝันถึงฉันสักนิดได้ไหม
….นะคนดี...

จะสนใจกันหน่อยได้ไหม
ถ้าไม่…หัวใจคงเก้อ
อยากบอกสักนิดนะเออ
คนอย่างฉันถึงจะเซ่อแต่จริงใจ(เร้าใจ)

คนใกล้ไม่เคยค่า แลมอง
คนไกลใยจับจอง ดูค่า
ไกลไม่ไร้เจ้าของ แต่ใกล้ใช่นา
คนไกลใยมิค่า ควรเจ้าแลมอง

หากเปรียบเธอดั่งดาวบนท้องฟ้า
ฉันคงมีค่าเหมือนทรายใต้ทะเลกว้าง
ระหว่างเรายังคงมีผืนน้ำกั้นกลาง
ซึ่งมันก็คงไม่มีทางพบเจอกัน
ขอให้เธอเป็นดาวอยู่อย่างนี้
อย่าได้ไยดีเศษธุลีอย่างฉัน
เธอเป็นดาวควรค่ากับใครที่เป็นจันทร์
ทรายไร้ค่าอย่างฉันก็ขอมองเธออย่างนี้
…..ตลอดไป

เธอไม่รักฉัน ก็ไม่เป็นไร
ขอให้รู้ไว้ ว่าห่วงใยก็เท่านั้น
เธอไม่นึกถึงไม่ว่าอะไรกัน
ขอให้รู้ไว้ว่าฉันนั้นรักเธอ
เธอไม่เห็นความสำคัญ ฉันไม่บ่น
ขอแค่เมื่อเธอสับสน ให้มีฉัน
แม้ไม่ได้เป็นคนแรก ก็ไม่สำคัญ
ขอแค่เป็นคนสุดท้ายที่นึกถึงกัน...ก็พอใจ

ความจริงใจ...
จะเติมลงเท่าไหร่ก็ไร้ค่า
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา
มันไม่ได้มีค่ากับเธอเลย
อยากจะเลิกคิด เลิกหวัง
แต่บางครั้งก็ชินกับความชาเฉย
ขอแค่ได้รักเธออย่างที่เคย
ความชาเฉยก็ไร้ค่าได้เหมือนกัน

ต้นเหตุของความบาดหมาง
ที่ทำให้รักบอบบางต้องหวั่นไหว
ความอ่อนล้า เบื่อหน่าย
หรือการเข้าใจที่ผิดไป
หยุดคิดซักนิดก่อนดีไหม
เผื่อสถานการณเลวร้ายจะจบลง

เคยไหม ความคิดถึง
จะทำให้เธอซึ้งอย่างฉัน
มีร้องไห้ หรือไหวหวั่น
เธอจะเป็นอย่างนั้นบ้างไหม
อย่างเธอจะรู้เหรอว่า
ความคิดถึงมีคุณค่าสักเท่าไหร่
เพียงแค่ความรู้สึกในหัวใจ
เธอมีมัน ให้ฉันได้ แค่ไหนกัน

เก็บคำว่ารอไปเหอะ
ไม่อยากให้สมองเปื้อนเปรอะเหลวไหล
ขนาดแผ่นดินเดียวกันทุกวันยังนอกใจ
ถ้าข้ามน้ำ ข้ามทะเลไปคงสะกดไม่ได้ว่า..
........อะไรคือ "รอ"......

เป็นเพราะเราใกล้กัน
ฉันจึงไม่เห็นเธอสำคัญรู้ไหม
ที่ปฎิเสธว่าไม่รักเพราะคิดว่าไม่มีใจ
จึงยัดเยียดคำว่า " เพื่อน" ให้เธอช้ำใจ ขอโทษที
แต่ตอนนี้เราห่างจนใจอ้างว้าง
ทำให้รู้ว่าระยะทางมันส่งผลอย่างนี้
ขาดหายเหมือนไม่มีความรู้สึกดี...ดี
ทำให้รู้ว่าที่ตรงนี้ต้องการเธอคนดีกลับมา
รีบ...รีบ กลับมานะ
คนทางนี้จะตั้งตาคอยด้วยความห่วงหา
จะขอคืนกับคำว่า " เพื่อน "ที่เคยมีมา
แล้วจะยัดเยียดคำว่า"รักตลอดมา " ให้แทน
(^๐^jayjung^๐^)

รักฉันมั๊ย
ขอถามย้ำ ให้แน่ใจ ในวันนี้
ที่มันเปลี่ยนไป ในทุกท่าที
กลัวว่าความรักที่มี จะเปลี่ยนตาม
รักฉันมั๊ย
ช่วยตอบให้มั่นใจ ในคำถาม
หรือว่าตัวฉัน มีแค่คำ จำกัดความ
เป็นเพียงนิยามสั้น-สั้นเมื่อวันเธอเหงาใจ

อย่าฝืนความรู้สึกเพื่อฉัน
เพราะเป็นเธอเท่านั้นฉันจึงชอบ
จะไม่ถามสิ่งใดให้เธอตอบ
เพียงเธอมอบความจริงใจให้แก่กัน
มีอะไรที่พอใจก็ทำไป
ไม่เรียกร้องให้เธอทำเพื่อฉัน
เธอเป็นตัวเธอเองเนิ่นนานวัน
เธอเป็นเธอเท่านั้น..ฉันรักเธอ

จะให้ฉันรอไหม
เมื่อเธอจากไปไกลอย่างนี้
บอกฉันสิคนดี
จะให้รออยู่ที่นี่หรืออย่างไร
ถ้าเธอยืนหยัดจะกลับมา
ฉันสัญญาว่ารอได้
ขอเพียงยืนยันให้มั่นใจ
แม้นานเพียงไรก็จะรอ

อย่าโกรธฉันเลยนะเธอ
ถ้าหากว่าฉันอาจจะเผลอ มองใครๆ
แค่มองด้วยตา คงไม่เสียหาย
เพราะไม่ได้คิดอะไร ก็แค่คนผ่านไปผ่านมา
เลิกงอนได้แล้วคนดี
ฉันมันก็เป็นแบบนี้ อย่าถือสา
แม้จะเผลอมองคนนั้นคนนี้ ตลอดเวลา
แต่คนที่น่ารักที่สุดในสายตา ก็คือเธอ

อยากหยุด เวลา ไว้ตรงนี้
ไว้ตรงที่ มีเธอ และมีฉัน
กับความรู้สึก ที่ดี ทุกคืนวัน
จะเก็บไว้ในความทรงจำ...ตลอดไป

เธอจะรัก กับใคร ฉันไม่ว่า
ขอเพียงอย่า รักเขา ให้เท่าฉัน
ตาของเธอ มองใคร ไม่สำคัญ
ส่วนใจนั้น มอบให้ฉัน เท่านั้นพอ

เราแค่ผ่านมาพบกันเท่านั้นหรือ
สิ่งที่ฉันปราถนาคือมากกว่านี้
มากกว่าคนรู้จักจะได้มี
มากกว่าใครคนไหนที่พบมา
ฉันอาจเรียกร้องมากเกินไป
แต่หัวใจต้องการให้รู้ค่า
ฉันจริงใจอย่างจริงจังเสมอมา
และพร้อมให้กาลเวลาพิสูจน์ใจ

วันนี้เราห่างกันเท่านี้
วันพรุ่งนี้จะห่างกันเท่าไหน
วันเวลาไม่น่ากลัวเท่าหัวใจ
ถ้าเราต้องจากกันไกล
เธอจะยังจำฉัน ไว้ไหม...ถามใจเธอ

ถ้อยคำ-สายตา
เพียงเท่านี้เธอก็ฆ่าฉันได้
ถูก-ที่ยังหลงเหลือลมหายใจ
แต่เธอรู้จักคำนี้ไหม...ตายทั้งเป็น

เป็นความรู้สึกลึกซึ้ง
คงจะเกินเธอรู้ถึงและเข้าใจได้
ใครกันแน่หนอที่เปลี่ยนไป
เป็นใครกัน..ฉันหรือเธอ

ดีใจที่ได้รู้จัก
แต่อย่าให้บอกว่ารักเลยได้ไหม
ยังอยากให้เวลากับหัวใจ
เพราะเธออาจไม่ใช่
เป็นเพียงใครสักคน...ที่ผ่านเข้ามา

ฉันอยากจะมั่นใจอะไรมากกว่านี้
จริงนะคนดีที่บางทีก็หวั่นไหว
กับการไม่เคยรู้ คุณคิดอะไรในใจ
รักฉันบ้างไหม ตอบได้หรือยังคนดี

จะมีอ้อมกอดอุ่นๆ ของใคร
ที่รอต้อนรับ คนไกล อย่างฉัน
หวันใจว่าถ้าฉันต้องกลับมา ในสักวัน
จะไม่มีเงา ของใครคนนั้นมาคอยรอ
คิดถึงฉันให้มากๆ ได้ไหม
เป็นสิ่งเดียวในวันไกล ที่ฉันขอ
สัญญาได้ไหมว่านานแค่ไหนก็จะรอ
และเก็บรักที่แสนอบอุ่นไว้ให้เมื่อฉันกลับมา

อย่ามองเขา ด้วยสายตาอย่างนั้น
อย่าทำให้ฉันต้องหวาดหวั่นไปมากกว่านี้
อย่าเข้าไปใกล้เข้าอีกเลย....คนดี
อย่ามอบรอยยิ้มที่เธอมี ให้เขาไป
..อยากให้คนที่สบตา นั้นเป็นฉัน..
อยากให้ใจเธอไหวหวั่น เมื่อฉันใกล้
อยากให้คนที่ได้รอยยิ้ม ประทับใจ
เป็นตัวฉันจะได้ไหม - นะคนดี -
อย่ามองเขาด้วยสายตาอย่างนั้น
อย่าทำให้ฉันต้องหวาดหวั่น ไปมากกว่านี้
อยากให้ความอาทรที่เธอมี
เป็นเพียงฉันคนนี้ - - ที่ได้ไป - -

ระยะทางห่างไกลไม่สำคัญ
อยู่ที่ความผูกพันธ์...มากกว่า
ถึงแม้เราอยู่ใกล้แค่ปลายตา
ความสัมพันก็ไร้ค่าถ้าไร้ใจ

อยากรู้ว่าจริง ๆ ในหัวใจ
เธอรู้สึกยังไงกับตัวฉัน
อยากรู้ว่าในสายตาที่เธอมองกัน
มันหมายความว่าฉันสำคัญหรืออย่างไร
ฉันไม่กล้าเดา..ไม่กล้าคิด
กลัวว่ามันจะติดกับความรุ้สึกที่เธอมีให้
ไม่อยากผิดหวัง--ถ้าฉันจริงจังแต่เธอไม่คิดอะไร
เพราะฉะนั้นบอกได้ไหมว่าเธอรู้สึกยังไงคนดี
แค่อยากให้แน่ใจก็เท่านั้น
ว่าควรจะทำอย่างไรกันต่อจากนี้
จะได้ไม่หลงทางถ้าได้รู้บ้างว่าเธอก็รู้สึกดี
แล้วจะได้ตัดใจซะที ถ้ารู้ว่าเธอไม่มีฉันคนนี้-ในหัวใจ

อยากให้เธอเป็นแค่ดวงดาวบนท้องฟ้า
ถึงจะไกลสายตา--แต่ก็ยังมองเห็น
แม้จะจับต้องไม่ได้--แต่ก็ไม่ต้องเจอสายตาที่ชาเย็น
แล้วดาวบนฟ้าก็ไม่ได้เป็นของคนหนึ่งคนใด
เพราะยังไงก็คงได้แค่มองเธอ
ได้แค่ฝันละเมอ..ทั้ง ๆ ที่ไม่มีเธออยู่ใกล้
ถ้าเธอเป็นดาวบนฟ้า ฉันจะได้มองเวลาที่เหงาใจ
โดยไม่ต้องกังวลว่าจะเจ็บช้ำกับการไม่ใส่ใจ
หรือการเห็นใครข้าง ๆ เธอ

ไม่ต้องให้อะไรฉันก็ได้
ถ้าเธอตั้งใจเพียงเพื่อตอบแทนน้ำใจของฉัน
ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าถ้าจะรอมัน
เพราะสิ่งที่ให้เธอนั้น
มันมีความหมายสำคัญมากกว่าจะคืนกันด้วยสิ่งของใด
ถ้าเธอไม่มีความรู้สึกอะไรจะให้กัน
ก็ไม่จำเป็นต้องสร้างสรรค์สิ่งใดให้
เพราะที่ทำไปทุกอย่างนี้ก็เพื่อให้เธอรู้สึกดีๆในหัวใจ
แม้ไม่มีสิ่งตอบแทนอะไร ก็ยังจะเต็มใจทำเพื่อเธอ

ก่อนที่เธอจะไปจากกัน
ช่วยทำอะไรเพื่อฉันสักอย่างได้ไหม
ช่วยยิ้มให้ฉันเหมือนวันที่เธอยังมีใจ
แกล้งทำเหมือนว่าห่วงใย--เหมือนหัวใจยังรู้สึกดี ๆ
จะเก็บสายตาที่อาทร เอาไว้คิดถึงก่อนนอนในคืนนี้
จะเก็บรอยยิ้ม และทุกความรู้สึกดี ๆ
เอาไว้คิดถึงในตอนที่...ไม่มีเธอ

เธอจะคิดถึงใครอีกคนไม่เคยว่า
ขอเพียงบางเวลา..คิดถึงฉันบ้างจะได้ไหม
ไม่กล้าบอกให้เธอคิดถึงจนลืมใคร ๆ
แค่เพียงเวลาที่...มีฉันในหัวใจ
อย่าเพิ่งนึกถึงใครเลย...คนดี

อยากหยุดเวลาไว้แค่นี้
หยุดความรู้สึกที่ดีดี ไม่ให้แปรผัน
หยุดเรื่องราวดีดี ที่เรามีให้กัน
หยุดเวลาไว้แค่นั้น ไม่ให้มันผ่านไป
แต่โลกนี้ก็หมุนอยุ่ทุกเมื่อ
กลางวันผ่าน เพื่อเหลือ กลางคืนไว้
สิ่งดีดีในวันนี้ หากถึงวัน ที่แสนไกล
ก็คงเหลือเพียงภาพเก่า-เก่าของหัวใจ
ที่ทำได้ แค่เก็บไว้ เพียงวันวาน

ในยามที่เธอหลับฝัน
อยากให้ในฝันนั้นมีฉันอยู่ด้วยไหม
ถ้าเธอต้องการใครสักคนที่จริงใจ
และพร้อมจะอยู่ในฝันของเธอเรื่อยไป
.....ฉันขอเอง

อย่าพูดถึงเขาได้ไหม
ฟังแล้วฉันรู้สึกใจหาย
เสียดแทงบาดลึกแทบตาย
กลัวรักจะสลายไม่เหมือนเดิม
อย่าพูดถึงเขาได้ไหม
ทำอย่างงัยให้ใจเธอมีแต่ฉัน
พูดถึงฉันซิ "พูดว่ารักกัน"
เพราะรักคำเดียวเท่านั้น
ที่ทำให้ฉันรู้สึกดี......

จันทร์เอาดาวไปซ่อนไว้ตรงไหนของขอบฟ้า
หลายคืนแล้วนะที่มองหา...แต่ไม่เห็น
ได้โปรดเถิดดวงจันทร์...ฉันจำเป็น
อย่าซ่อนเร้นดวงดาว...เอาไว้เลย
ช่วยเอาออกมา...ให้ฉันนับ
หัวใจถูกความเหงาจับ...จันทร์ยังเฉย
ฟ้ากว้าง ๆ แต่ไม่พราวพร่าง...ซะเลย
จันทร์เจ้าเอ๋ย...ไม่เหงาบ้าง...หรืออย่างไร

ดีใจที่เป็นคนหนึ่ง
ที่เธอนึกถึงในวันอ่อนล้า
มีสองมือคอยเช็ดน้ำตา
อยากให้เธอรู้ว่า ฉันพร้อมจะเข้าใจ
วันใดเธอยังสุขสันต์
ไม่จำเป็นต้องนึกถึงฉันก็ได้
แต่หากเมื่อครั้งที่เธอเศร้าใจ
มาร้องไห้ใกล้ๆฉันก็พอ

เธอคงไม่มีวันกลับมา
จึงปล่อยฉันให้อ่อนล้าอยู่ตรงนี้
เจ็บปวดกับน้ำตาที่มี
ให้ฉันพร่ำเพ้อทุกนาทีโดยไม่เหลือใคร
แต่อยากให้เธอรู้นะคนดี
ว่าฉันคนนี้ยังคงรักเธอมากแค่ไหน
แม้ในวินาทีนี้ที่เธอคิดถึงใคร
แต่หนึ่งลมหายใจยังมีอยู่ต่อไปเพื่อคิดถึงเธอ