Dark Pan อ้อมกอดแห่งแพน

ติดตามความเคลื่อนไหวของนิยายได้ที่ We Love Fiction Club

https://www.facebook.com/welovefictionclub/

อัพจนจบ อัพเรื่อยๆ อย่าลืมกดติดตามและให้กำลังใจนะคะ

มีอีบุ๊คแล้ว จัดเรียงสวยมากๆ ค่ะ

Dark Pan เหมาะกับรีดที่รักนิยายแฟนตาซีรักนะคะ

“ฮึก ฮือ...”

“เด็กน้อย เจ้าร้องไห้ทำไม” จู่ๆ ในความมืดเสียงหนึ่งทักขึ้น ทุ้มแผ่วและอ่อนโยน

ร่างเล็กสะดุ้ง 

“นั่นใคร!?” 

“ข้าไม่ชอบเสียงเด็กร้องไห้ และข้าอยากให้เจ้าหยุดร้องได้แล้ว”

“แต่ข้ากลัวความมืด ข้าก็เลยร้องไห้” ร่างเล็กสะอื้นอีก

ผู้มากับความมืดคิดว่าช่างเป็นความใจร้ายอะไรอย่างนี้ที่ปล่อยให้เด็กตัวเล็กๆ นอนคนเดียว นี่หรือมนุษย์ 

แต่จริงสิเขาไม่ควรวิจารณ์มากไป ในเมื่อโลกของเขานั้นก็ไม่ได้ดีอะไร 

อาจแย่กว่าด้วยซ้ำ

ทว่าที่สำคัญโลกของเขานั้นแสนจะยาวนาน ด้วยเหตุนั้นจึงทำให้เขากับมนุษย์ต่างกันราวเหวกับฟ้า

“ไม่ต้องกลัว” 

ผู้เกลียดเสียงร้องไห้เอ่ยปลอบ ฟังอ่อนโยนไม่ต่างจากสายลมนอกหน้าต่าง 

“ความมืดนั้นสวยงามอยู่เหมือนกัน ความเย็นอีกทั้งปริศนาของมัน นึกเสียว่าเป็นนิทานก่อนนอนที่เจ้าลืมไปแล้วก็ได้” 

“ท่านเป็นใครคะ” 

“ไม่มีใครควรรู้ชื่อของข้า”

“แต่ถ้าไม่ให้รู้ท่านจะมาทำไมคะ”

ท่านนั้นนิ่งไป ก่อนเอ่ยตอบหลังจากชั่งใจแล้ว 

“ข้าคือแพน”