คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #50 : [SEND]:[4Season Love] Come With Me กลับมาหาฉัน:The'เกรียน
ชื่อนักวิจารณ์ :: Pandora {กำลังอยู่ในช่วงทดสอบนักวิจารณ์}
ชื่อเรื่อง :: Come With Me กลับมาหาฉัน
ชื่อนักเขียน :: The’เกรียน
ชื่อเรื่อง (9.5/10)
มันก็ดีแล้วนะคะ แต่แค่ห้วนๆ ไปหน่อยแค่นั้นเอง ตรงส่วนภาษาอังกฤษนั้นโอเคสุดๆ แล้วค่ะ แต่ตรงภาษาไทยน่าจะเพิ่มหน่อย เป็น ‘ได้โปรดกลับมาหาฉัน’ หรือ ‘กลับมาหาฉันเถอะ’ หรืออะไรก็ได้ที่ไรท์คิดว่ามันสวย(?) แบบเพิ่มให้มันมากกว่าสามพยางค์น่ะค่ะ ส่วนนี้ก็แล้วแต่ไรท์จะพิจารณานะคะ ^^
การจัดตกแต่ง (10/10)
ชิ!!! หาที่หักไม่ได้ (ดูมัน - - ) ตกแต่งได้สีขาวๆ ชวนเศร้ามากค่ะ เข้ากับเรื่องเลย ไม่รกด้วย แถมมี Trailer ให้ด้วย ชอบตรง Trailer นี่แหละค่ะมากที่สุดเลย >< ลงทุนมากค่ะ การจัดเนื้อหาก็อ่านง่าย ตัวหนังสือขนาดบักเอ้งอ่านสบายตาดีค่ะ ฟอนต์สวยดีด้วยถึงจะเป็นฟอนต์ที่ดูแล้วน่าจะอ่านยากก็เถอะ แต่พอทำขนาดให้ใหญ่ก็ไม่มีปัญหาค่ะ เอ๊...ก็ไม่มีอะไรจะติเลยนะคะเนี่ย อ้อ! ตรงหน้าแรก แพนโดร่าว่าเลื่อนลูกเป็ดมาไว้ตรงกลางบรรทัดดีกว่าค่ะ ^^ มันสวยงามกว่า (ไม่มีอะไรจะสับแล้วใช่มั้ยเนี่ย - - )
ความน่าสนใจของเรื่อง (9.5/10)
บอกตรงที่หักคะแนนก่อน หักไปนิดหน่อยเพราะพล็อตค่อนข้างจะโหลนะคะ นางเอกตายกลายเป็นผีแล้วไปปิ๊งๆ รักกับพระเอก อะไรประมาณนี้ แต่แค่นี้ตัดสินความสนุกของเรื่องไม่ได้หรอกค่ะ เลยหักไปนิดส์...เดียว >< ส่วนที่ชอบมากๆ คือ Trailer นี่แหละค่ะ ดูแล้วรู้สึกอยากคลิ๊กเข้าไปอ่าน ณ บัดดลเลย แหมๆๆ เข้าใจทำนะคะเนี่ย แถมทำออกมาได้ดีมากเลยค่ะ ตรงคำโปรยหน้าบทความก็ดีนะคะ ทำให้รู้สึกว่ามันมีอะไรอยู่แน่ๆ ต้องอ่านๆ อะไรแบบนี้ หุหุ แต่แนะนำเรื่องย่อๆ ทำไมไม่มีอ่าคะ น่าจะมีน๊า เผื่อคนอ่านขาจรบังเอิญไปเห็นเข้า อาจจะมีส่วนช่วยบ้างก็ได้นะ ^^ ก็ไม่มีอะไรจะติมากค่ะตรงนี้ ผ่านโลด~
เนื้อเรื่อง (18.5/20)
มันก็โอเคอยู่ โดยภาพรวมถือว่าสนุกมากๆ เลยนะคะ มีการทิ้งปริศนาเอาไว้ให้อยากอ่านต่อ การดำเนินเรื่องค่อนข้างจะรวดเร็วไปหน่อย แต่ก็ยังอยู่ในระดับที่พอทนค่ะ เนื้อเรื่องดราม่ามาก แต่ก็ดำเนินไปอย่างเข้มข้นเลย ได้ลองอ่านแล้วต้องอยากอ่านต่ออย่างช่วยไม่ได้เลย (ปกติแพนโดร่าไม่ค่อยชอบอ่านแนวดราม่านะคะเนี่ย)
ตรงส่วนเนื้อหานั้นโอเคค่ะ แต่ที่หักไปก็เพราะตอนนึงมันสั้นมาก~ น่าจะเอาสองตอนมายุบรวมกันเป็นตอนเดียวเลยนะคะ แต่บอกตามตรงนะคะว่าถึงเอาสองตอนมายุบรวมกันมันก็สั้นอยู่ดี แต่ก็ยังดีกว่าสั้นมากๆ แบบนี้ อันนี้แนะนำให้เปลี่ยนมากๆ เลยค่ะ เชื่อแพนโดร่าเถอะ T^T
เรื่องอื่นก็ไม่มีปัญหาค่ะ การตัดฉากก็ทำได้ดี อ่านแล้วไม่มั่ว สื่ออารมณ์ถึงผู้อ่านผ่านเนื้อเรื่องได้ดีค่ะ สมกับที่เป็นแนวดราม่าจริงๆ แต่มันไม่ได้ดราม่าตรงที่นางเอกตายหรอกนะคะ มันดราม่าเพราะนิสัยของนางเอกค่ะ อ่าๆ อันนี้ค่อยว่ากันต่อในส่วนของตัวละคร
คำผิด (9.3/10)
แว้ก! ตกใจกับคะแนน แทบไม่มีคำผิดเลยค่ะ ที่ผิดส่วนใหญ่เป็นเพราะพิมพ์ผิดซะมากกว่า (แทบทั้งหมดที่แพนโดร่าเจอเลย) แค่อ่านย้อนแล้วแก้ไขก็หมดปัญหาตรงส่วนนี้ค่ะ แต่...อย่าว่าแพนโดร่าลามกอย่างนั้นอย่างนี้นะคะ แต่ฟอนต์นี้สระอึกับสระอีมันคล้ายกันมาก ตรงคำว่า ‘หึ’ ในตอนที่ 5 มันทำให้แพนโดร่าคิดว่าพิมพ์ผิดเป็นอย่างอื่น 555+ แต่พอลองเทียบกับคำอื่นๆ ดูแล้วทำให้รู้ว่าพิมพ์ถูก เล่นเอาเหงื่อตกเลยตอนอ่าน เหอๆๆ
ตัวละคร (9.9/10)
ไม่อยากให้เต็มค่ะ ด้านบนๆ คะแนนก็เยอะพอตัวอยู่แล้ว ให้แพนโดร่าหักสักนิดเพื่อความสุขใจ(?)เถอะนะคะ >< ตรงส่วนนี้ทำได้ดีม๊ากมากค่ะ แต่ละคนถึงจะไม่มีอิมเมจที่ชัดเจน แต่ก็รู้สึกได้ว่าเป็นตัวละครตัวนี้เป็นยังไง แถมทั้งการสื่อนิสัย การกระทำ และคำพูดก็ออกมาในรูปแบบที่เป็นธรรมชาติมากๆ เลยค่ะ ในความเข้าใจของแพนโดร่าตัวละครในเรื่องนี้เป็นตัวละครแบบสี่มิติค่ะ คือมีอารมณ์ความรู้สึกการคิดอะไรที่คล้ายกับความเป็นจริงของมนุษย์มากกว่าที่จะไปยึดติดกับคาแร็คเตอร์ของตัวละครนั้นๆ (แพนโดร่าอธิบายเข้าใจมั้ยคะเนี่ย ^^’) ซึ่งมือสมัครเล่นหลายคนจะแต่งตัวละครที่มีนิสัยแบบสองมิติ คือมีอิมเมจที่ชัดเจนไปเลย แต่เดี๋ยวนี้เนื่องจากวงการนักเขียนพัฒนาไปไกลเลยมีคนแต่งตัวละครแบบสามมิติเยอะขึ้นมากแล้ว แบบนี้เน้นอิมเมจของตัวละครเหมือนกัน แต่จะมีความคิดหรือการกระทำอะไรที่เป็นไปในแนวของความเป็นจริงมากกว่า ซึ่งการแต่งตัวละครแบบสองและสามมิติที่แพนโดร่าได้กล่าวมานั้นถือว่าแต่งได้ง่ายแถมไม่น่าเบื่อด้วยค่ะ นักเขียนมือสมัครเล่นเลยนิยมแต่งกันมาก (แน่นอนว่าแพนโดร่าก็เช่นเดียวกัน) ส่วนพี่เกรียน(เรียกชื่อนี้นะคะ)ถือว่าเก่งมากค่ะ แต่งตัวละครแบบสี่มิติออกมาได้ดีมาก แพนโดร่ายังแต่งไม่เป็นเลย TTOTT
ที่ค้างไว้ด้านบนว่าเรื่องนี้ดราม่าเพราะนิสัยนางเอก ไม่ได้ดราม่าเพราะนางเอกตาย แพนโดร่าจะขออธิบายหน่อยนะคะ แหะๆ เพราะเรื่องนี้ดำเนินโดยมุมมองโลกของนางเอกซึ่งไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่เลย จึงกลายเป็นคนเศร้าๆ และมองโลกอย่างเศร้าๆ ด้วย นางเอกเลยมองอะไรดราม่าไปหมด และความดราม่าส่วนหนึ่งก็มาจากเนื้อเรื่องด้วยค่ะ แต่มาจากนางเอกจะมากกว่า (ตามความรู้สึกของแพนโดร่านะคะ)
ก็ไม่มีอะไรต้องแก้ค่ะ ที่พล่ามยาวยืดนี่ชมล้วนๆ แต่โดนส่วนตัวแพนโดร่าเชียร์ลาเต้นะคะ TT มาจากความหัวโบราณที่ว่า ‘เจอก่อนต้องได้ก่อน’ แต่ตอนที่ 9 ที่พี่เกรียนแต่งค้างไว้ดูเหมือนว่านางเอกจะทุ่มใจให้ยูโตะซะงั้น เอาเถอะค่ะ แล้วแต่เลย!!! จะให้นางเอกคู่กับใครก็เอาเลย!!! นิยายของพี่อยู่แล้วหนิ TT (แล้วข้าพเจ้าจะดราม่าเพื่อ? - - )
พี่อาจสงสัย(หรืออาจไม่)ว่าทำไมแพนโดร่าไม่พิมพ์ชื่อนางเอก เหตุเพราะมันพิมพ์ยากค่ะ - - ต้องให้เวลานานกว่า แถมตอนนี้ที่บ้านฝนตกฟ้ามืดครึ้มหมดเลย ไฟเพดานก็เสีย มืดแล้วมันหาตัวอักษรยากค่ะ แหะๆ แค่บอกให้รู้เฉยๆ ไม่ได้มีสาระอะไรเล๊ย~
การใช้ภาษา (8/10)
งืมๆ ถือว่าสั้นกะทัดรัดดีค่ะ และยังอยู่ในขอบเขตที่อ่านแล้วเข้าใจด้วย สำหรับบางคนอาจชอบ แต่สำหรับแพนโดร่าแล้วยังไม่ดีพอค่ะ เพราะบางประโยคก็ดูห้วนไป การใช้ภาษาสั้นๆ ของพี่อาจเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เนื้อเรื่องมันดำเนินไปเร็วก็ได้นะคะ สำหรับการใช้ภาษาในประโยคพูดนั้นไม่มีอะไรติค่ะ แต่คำบรรยายระหว่างประโยคพูดมีน้อยมาก น่าจะบรรยายอะไรเพิ่มสักนิดนะคะ มันดีกว่าปล่อยให้มีประโยคพูดเพียวๆ ตรงส่วนนี้แพนโดร่าไม่สามารถแนะนำได้ว่าสมควรจะเพิ่มเติมปรับเปลี่ยนอะไรไปแบบไหน เพราะมันขึ้นอยู่กับสไตล์ของนักเขียนแต่ละคน พี่ก็ลองอ่านนิยายของคนอื่นที่เป็นแนวๆ เดียวกันแล้วมาเปรียบเทียบกับของตัวเองดูนะคะ จะทำให้เห็นข้อบกพร่องขึ้นมาเลย และตรงความคิดน่าจะบอกสักหน่อยว่าใครคิด ยกตัวอย่างนะคะ
‘ฉันไม่น่าจะทำแบบนั้นเลย’ เธอคิด (อาจจะบรรยายเพิ่มก็ได้ว่าคิดพลางยืนมองท้องฟ้าอย่างเศร้าสร้อย หรืออะไรก็ว่าไป)
อันนี้แค่ตัวอย่างค่ะ พี่เกรียนอาจมีไอเดียอะไรที่ดีกว่าแพนโดร่าก็ได้ มันดีกว่าที่เป็นประโยคความคิดแล้วต่อด้วยประโยคพูดเลย
ส่วนการบรรยายบรรยากาศหรือสถานที่พี่เกรียนทำได้ดีแล้วค่ะ แค่เฉพาะตรงส่วนความคิดกับคำพูดเท่านั้น จะรีไรท์ตอนที่แต่งไปแล้วหรือแก้ไขในตอนที่กำลังจะแต่งก็ได้ค่ะ ไม่ได้ร้ายแรงอะไรมากแต่ก็สมควรปรับปรุง ^^
ความสนุกโดยรวม (18.5/20)
นับว่าสนุกมากค่ะถ้าตอนมันไม่สั้นไป แต่ก็เป็นสนุกปนดราม่านะคะ รักษาความดีเรื่องตัวละครต่อไปแล้วแก้ไขในส่วนของความรวบรัดก็ผ่านฉลุยแล้วค่ะ ขอชมเรื่องเนื้อเรื่องนะคะว่าทำได้ดีมากถ้ามองในภาพรวม เพียงแค่มันรวบรัดอย่างที่บอกไปนั่นแหละค่ะ แต่เพราะรวบรัดเลยทำให้มันเข้มข้น (เหมือนชาเย็นเพียวๆ กับชาเย็นผสมน้ำนั่นแหละค่ะ ความเข้มข้นมันต่างกัน แต่ความอร่อยก็ต่างกันด้วย=w= โดยส่วนตัวแพนโดร่าชอบกลางๆ นะ)
คะแนนพิศวาส -0.5
เป็นความพิศวาสส่วนบุคคลไม่เกี่ยวกับ 100 คะแนนแรก ไม่ต้องเศร้าเสียใจจนอยากขับรถเหยียบแพนโดร่านะคะที่ให้คะแนนติดลบ T^T อย่างที่บอกว่ามันไม่เกี่ยวกับร้อยคะแนนแรก เป็นคะแนนส่วนตัวของแพนโดร่าล้วนๆ เพราะแพนโดร่าไม่ชอบอ่านแนวดราม่าค่ะ ยิ่งออกแนวๆ รักสามเส้าด้วยยิ่งไม่ชอบอ่าน แพนโดร่าอ่านนิยายเพราะต้องการความบันเทิงค่ะ ไม่อยากเศร้าลงกว่าเดิม แต่ไม่ต้องใส่ใจความรู้สึกส่วนตัวของแพนโดร่าหรอกนะคะ เพราะมีหลายคนเหมือนกันที่เค้านิยมชมชอบแนวนี้^^
รวม [93.2-0.5/100]
เฮือก!!! ตกใจคะแนน มันเยอะไปมั้ย =[ ]= แพนโดร่าว่าแอบโมเมหักไปเยอะแล้วนะเนี่ย ดูย้อนว่าจะหักอีกแต่อย่าเลย คะแนนมันก็แค่ความคิดเห็นส่วนบุคคล สำคัญที่คำแนะนำที่บอกไปต่างหาก ^^ พี่เกรียนก็ลองเอาไปปรับแก้ดูนะคะ เชื่อว่าต้องดีได้แน่นอน ^^
* นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนหนึ่งของนักอ่านคนหนึ่งในคราบนักวิจารณ์เท่านั้น จะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่อยู่ที่ไรเตอร์จะพิจารณาค่ะ และหากทำให้ไม่พอใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
เซ็นรับทางนี้เลยขอรับ
นามปากกา:
ชื่อบทความ:
มาเซ็นรับวันไหนเอ่ย:
พอใจกับคำวิจารณ์หรือเปล่า:
อยากฝากบอกอะไรให้ทางร้านหรือให้นักวิจารณ์ปรับปรุงอะไรมั้ย:
ช่วยแปะแบนเนอร์ของทางร้านด้วยนะจ๊ะ :
ไว้มาอีกนะค่ะ ขอบคุณจ้าา:
ความคิดเห็น