ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5
Chapter 5
Oyun Part
"อื้อ" ตอนนี้ฉันเริ่มขัดขืนเซฮุนด้วยการร้องและทุบหน้าอกเขา แต่เขากลับกดหัวฉันลงไปแน่นกว่าเดิมและตอนนี้ฉันก็
เริ่มหายใจไม่ออกแล้วด้วย "กรี๊ด" ตอนนี้ยัยนายองทั้งทุบทั้งตีฉันและพยายามแยกฉันออกจากเซฮุน "กรี๊ด ๆๆๆ ปล่อยอปป้า
ของฉันน้าาาา" ฉันก็อยากจะปล่อยหรอกนะยะแต่อปป้าของแกนี้สิกดชั้นชั้นแน่นซะจนเจ็บแล้วเนี่ย "กรี๊ดๆๆๆ พอแล้วไม่เอาแล้ว"
พูดจบยัยนายองก็เดินออกไปจากห้องพร้อกับปิดประตูดัง ปึงปัง
Sehun Part
ตอนนี้ยัยนายองก็ออกไปแล้วแต่ทำไมผมยังรู้สึกอยากจูบยัยคนข้างหน้าผมอยู่อีกนะรักก็ไม่ได้รักสักหน่อย แต่ไม่รู้สิจูบ
นี้มันแตกต่างอ่ะ มันทั้งหอมและหวานบอกไม่ถูกแต่รู้สึกไม่อยากปล่อมมันไปเลย มันรู้สึกดีกว่าที่จูบกับแฟนเก่าอีกนะ แต่
ตอนนี้คงต้องปล่อยแล้วล่ะไม่อย่างนั้นยัยนี่ได้ขาดอากาศตายเพราะจูบแน่ ตอนนี้ผมถอนจูบออกจากโอยุนแล้วล่ะ ยัยนนี่
คงไม่รู้สึกตัวแล้วมั่งเนี่ยยืนแข็งเห็นหินเลย จิ้มๆ ขนาดผมเอามือจิ้มแก้ม(นิ่มดีแฮะ)ยังไม่รู้สึกตัวเลยอ่ะ สงสัยต้องวิธีนี้แล้ว
ล่ะมั้ง "ฟอด~~" ตามคาดตอนนี้เจ้าตัวคงรู้สึกตัวแล้วล่ะเพราะเล่นทั้งต่อย เตะ ถีบ ทุกอย่างที่เรียนมาเลยมั้งเนี่ย -_-
เจ็บชะมัด "ฮยองทำอะไรของฮยองเนี่ยผมเสียหายนะรู้ตัวบ้างไหม" "เสียหายตรงไหนวะ ตรงนี้ก็มีแต่พวกเราทั้งนั้นกลัว
อะไร จริงไหมฮยอง ? " ผมหันไปทางพวก 11 คนที่อยู่อึ้งอยู่จนเป็นหินอาการเหมือนยัยนี้เมื่อกี้ "จริงไหม ? ถ้าไม่ตอบผม
หอมแก้มนะ " " จะ..จะ..จริง จ้าาา" ทุกคนตอบพร้อมกับพยักหน้าพร้อมๆกัน "ตกลง กะ..แก เป็นแฟนกับไอ้มักเน่หน้า
หวานจริง ๆ ใช่ไหม" ลู่หานถามผม "จริงสิฮยองให้จูบให้ดูป่ะล่ะ" "มะ..ไม่ต้อง" "อ้อ และอีกเรื่องนึงตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป
ไอ้นี่ต้องนอนห้องเดียวกับผม โอเคไหม ?" "โอเค จ้า" "ย่า ฮยองทำไมผมต้องไปนอนห้องเดียวกับฮยองด้วยอ่ะ "
"ก็เพราะ.......................แกเป็นแฟนฉันไงจบป่ะ ฟอด~~~"
"อื้อ" ตอนนี้ฉันเริ่มขัดขืนเซฮุนด้วยการร้องและทุบหน้าอกเขา แต่เขากลับกดหัวฉันลงไปแน่นกว่าเดิมและตอนนี้ฉันก็
เริ่มหายใจไม่ออกแล้วด้วย "กรี๊ด" ตอนนี้ยัยนายองทั้งทุบทั้งตีฉันและพยายามแยกฉันออกจากเซฮุน "กรี๊ด ๆๆๆ ปล่อยอปป้า
ของฉันน้าาาา" ฉันก็อยากจะปล่อยหรอกนะยะแต่อปป้าของแกนี้สิกดชั้นชั้นแน่นซะจนเจ็บแล้วเนี่ย "กรี๊ดๆๆๆ พอแล้วไม่เอาแล้ว"
พูดจบยัยนายองก็เดินออกไปจากห้องพร้อกับปิดประตูดัง ปึงปัง
Sehun Part
ตอนนี้ยัยนายองก็ออกไปแล้วแต่ทำไมผมยังรู้สึกอยากจูบยัยคนข้างหน้าผมอยู่อีกนะรักก็ไม่ได้รักสักหน่อย แต่ไม่รู้สิจูบ
นี้มันแตกต่างอ่ะ มันทั้งหอมและหวานบอกไม่ถูกแต่รู้สึกไม่อยากปล่อมมันไปเลย มันรู้สึกดีกว่าที่จูบกับแฟนเก่าอีกนะ แต่
ตอนนี้คงต้องปล่อยแล้วล่ะไม่อย่างนั้นยัยนี่ได้ขาดอากาศตายเพราะจูบแน่ ตอนนี้ผมถอนจูบออกจากโอยุนแล้วล่ะ ยัยนนี่
คงไม่รู้สึกตัวแล้วมั่งเนี่ยยืนแข็งเห็นหินเลย จิ้มๆ ขนาดผมเอามือจิ้มแก้ม(นิ่มดีแฮะ)ยังไม่รู้สึกตัวเลยอ่ะ สงสัยต้องวิธีนี้แล้ว
ล่ะมั้ง "ฟอด~~" ตามคาดตอนนี้เจ้าตัวคงรู้สึกตัวแล้วล่ะเพราะเล่นทั้งต่อย เตะ ถีบ ทุกอย่างที่เรียนมาเลยมั้งเนี่ย -_-
เจ็บชะมัด "ฮยองทำอะไรของฮยองเนี่ยผมเสียหายนะรู้ตัวบ้างไหม" "เสียหายตรงไหนวะ ตรงนี้ก็มีแต่พวกเราทั้งนั้นกลัว
อะไร จริงไหมฮยอง ? " ผมหันไปทางพวก 11 คนที่อยู่อึ้งอยู่จนเป็นหินอาการเหมือนยัยนี้เมื่อกี้ "จริงไหม ? ถ้าไม่ตอบผม
หอมแก้มนะ " " จะ..จะ..จริง จ้าาา" ทุกคนตอบพร้อมกับพยักหน้าพร้อมๆกัน "ตกลง กะ..แก เป็นแฟนกับไอ้มักเน่หน้า
หวานจริง ๆ ใช่ไหม" ลู่หานถามผม "จริงสิฮยองให้จูบให้ดูป่ะล่ะ" "มะ..ไม่ต้อง" "อ้อ และอีกเรื่องนึงตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป
ไอ้นี่ต้องนอนห้องเดียวกับผม โอเคไหม ?" "โอเค จ้า" "ย่า ฮยองทำไมผมต้องไปนอนห้องเดียวกับฮยองด้วยอ่ะ "
"ก็เพราะ.......................แกเป็นแฟนฉันไงจบป่ะ ฟอด~~~"
End
นอนห้องเดียวกับฮุนคิดเองเขินเอง คิๆ ตอนนี้อาจจะสั้นไปสักนิด มั้งนะ เพราะไรท์คิดไม่ออกเหมือนเดิมแฮะๆ ยังไงก็เม้น
กันเยอะๆนะคะ (ไรท์เตอร์เป็นไรท์ที่อัพนิยายเร็วที่สุด(เว่อร์ละกรู)วันเดียวอัพได้ถึง 3 ตอน น้ำตาจะไหล T_T)
นอนห้องเดียวกับฮุนคิดเองเขินเอง คิๆ ตอนนี้อาจจะสั้นไปสักนิด มั้งนะ เพราะไรท์คิดไม่ออกเหมือนเดิมแฮะๆ ยังไงก็เม้น
กันเยอะๆนะคะ (ไรท์เตอร์เป็นไรท์ที่อัพนิยายเร็วที่สุด(เว่อร์ละกรู)วันเดียวอัพได้ถึง 3 ตอน น้ำตาจะไหล T_T)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น