ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4
Chapter 4
Oyun Part
"เฮ้ยไอ้ฮุนนายองมาว่ะ" แบคยอนพูด ใครอ่ะนายองแฟนเซฮุนเหรอ ? "ให้เข้ามาสิ " "เฮ้ย ! จริงดิ๊วันนี้ไอ้ฮุนมันยอม
ให้นายองเข้าห้องปกติเห็นเมิงยืนคุยหน้าประตูแล้วไล่ไปไม่ให้เข้ามานิ่" "อยากเปลี่ยนบรรยากาศมั้งมีไรป่ะฮยอง" "เออๆ
แล้วแต่เมิง" พูดจบแบคยอนก็ปลดล็อกประตูให้นายองเข้ามา "เซฮุนอปป้า ~~ คิดถึงจังเลยค่ะ" แล้วนายอง ก็เข้ามานั่ง
แทรกกลางระหว่างฉันกับเซฮุน (คือตอนนี้เรานั่งดูทีวีกันอยู่) แล้วเกี่ยวแขนเขาเอาหน้าถูไปมากับแขนเซฮุน (น่าหมั่นไส้มาก
ขอบอก) "เซฮุนอปป้าฉันทำเค้กผลไม้มาให้ล่ะ" นายองพูดพร้อมกับชูถุงใสที่ข้างในมีกล่องเค้กสวย "มากินด้วยกันนะ
คะอปป้า ^_^" "นี่แบคยอนอปป้าหยิบจานกับส้อมมาให้หน่อยเส่ะ " "ฉันไปเป็นคนใช้ให้เธอตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยนายอง"
"รีบๆ ไปหยิบเหอะอปป้า" "ชิ อ่ะนี่ได้แล้ว" แล้วแบคยอนก็โยนจานกับส้อมใส่นายองอย่างไม่ใส่ใจทำให้ไปโดนหัวนาย
อง "ย่า ! อปป้าวางให้มันดีๆ หน่อยจะตายไหมเฮอะ ถ้าพลาดมาโดนจมูกฉันหักจะทำไง" "ก็จ่ายเงินให้เธอไปทำจมูกใหม่
ไงไม่เห็นยากเลย แบร่~~" พูดจบแบคยอนก็เดินสะบัดตูดอย่างมั่นใจเหมือนใส่โซฟีเอ็กซ์ตร้าดรายมามากแค่ไหนก็ไม่ห่วง
กลับห้องไป "ชิ ! ช่างเหอะเรามากินเค้กกันดีกว่านะคะอปป้า เดี๋ยวฉันป้อนนะอ้าม~~" แล้วเซฮุนก็ปัดส้อมที่นายองถืออยู่
ลงพื้นไปอย่างไม่ใยดีแล้วหยิบส้อมอันใหม่มาตักเค้กเข้าปากแทน "ฉันมีมือกินเองได้ไม่ต้องให้ใครป้อน" โห ! ฟังแล้วจี๊ด
แทนเลยอ่ะ "อร่อยไหมคะ อปป้า" นายองถามด้วยท่าทางน่ารักบ้องแบ๊วน่าถีบสุดๆ(เอ๊ะ ! นี่ไรท์เป็นอะไรกับนายองมาก
ป่าววะ) "มันก็อร่อยดีหรอกนะ แต่เธอทำเอง
แน่เหรอทำไมรสชาดมันเหมือนร้านเค้กข้างล่างหอฉันเลยล่ะ หน้าตาเค้กก็เหมือน" "ฉะ ฉันทำเองจริงจริงนะคะอปป้า จริง
จริ๊ง" เสียงซะสูงเชียวนะยะ "ช่างมันเถอะ" "นี่อปป้า ฉันมาที่นี่ก็ออกจะบ่อย ถ่ายแบบกับอปป้าก็ตั้งหลายครั้ง แต่ทำไม
อปป้าไม่รับรักฉันสักทีล่ะคะ ถ้าฉันสนใจคนใหม่แล้วอปป้าจะเสียดายน้า ~~~" นายองพูดจบห็เข้ามาเกียวแขนเซฮุนต่อ
อีกครั้ง แล้วเซฮุนก็ปัดออกไปอย่างไม่ใยดีอีกครั้ง "ไม่มีวัน" "ทำไมล่ะคะอปป้าบอกฉันมาหน่อยสิ" "ก็เพราะฉันมีแฟนแล้ว
นะสิ " "ฮะ ! อปป้ามีแฟนใครคะ " "เอิ่มเคลียกันเองนะครับผมขอตัว" ฉันลุกขึ้นและเดินไปเพราะไม่อยากไปยุ่งด้วย
แต่เซฮุนฉุดแขนฉันไว้ทำให้ฉันถลาเข้าไปหาเซฮุน ตอนนี้หน้าฉันกับเซฮุนห่างกันไม่ถึงคืบ '///' "นี่ไงแฟนฉัน" ตอนนี้
ไอ้พวกที่อยู่ในห้องชะโงกหน้าออกมากันหมดแล้ว "ฉันไม่เชื่อหรอกว่าอปป้าจะชอบผู้ชายอ่ะ" "ไม่เชื่อเหรอได้ " แล้ว
เซฮุนก็หันมาจ้องตาฉันแบบไม่กระพริบ (จ้องตาๆๆ กรูทามมายยยยย) ก่อนจะกดหัวฉันลงไปจนปากบางของฉันแนบชิด
กับริมฝีบางเขาสนิทกันจะไม่เหลือช่องว่างให้อากาศวิ่งผ่านเลย
"เฮ้ยไอ้ฮุนนายองมาว่ะ" แบคยอนพูด ใครอ่ะนายองแฟนเซฮุนเหรอ ? "ให้เข้ามาสิ " "เฮ้ย ! จริงดิ๊วันนี้ไอ้ฮุนมันยอม
ให้นายองเข้าห้องปกติเห็นเมิงยืนคุยหน้าประตูแล้วไล่ไปไม่ให้เข้ามานิ่" "อยากเปลี่ยนบรรยากาศมั้งมีไรป่ะฮยอง" "เออๆ
แล้วแต่เมิง" พูดจบแบคยอนก็ปลดล็อกประตูให้นายองเข้ามา "เซฮุนอปป้า ~~ คิดถึงจังเลยค่ะ" แล้วนายอง ก็เข้ามานั่ง
แทรกกลางระหว่างฉันกับเซฮุน (คือตอนนี้เรานั่งดูทีวีกันอยู่) แล้วเกี่ยวแขนเขาเอาหน้าถูไปมากับแขนเซฮุน (น่าหมั่นไส้มาก
ขอบอก) "เซฮุนอปป้าฉันทำเค้กผลไม้มาให้ล่ะ" นายองพูดพร้อมกับชูถุงใสที่ข้างในมีกล่องเค้กสวย "มากินด้วยกันนะ
คะอปป้า ^_^" "นี่แบคยอนอปป้าหยิบจานกับส้อมมาให้หน่อยเส่ะ " "ฉันไปเป็นคนใช้ให้เธอตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยนายอง"
"รีบๆ ไปหยิบเหอะอปป้า" "ชิ อ่ะนี่ได้แล้ว" แล้วแบคยอนก็โยนจานกับส้อมใส่นายองอย่างไม่ใส่ใจทำให้ไปโดนหัวนาย
อง "ย่า ! อปป้าวางให้มันดีๆ หน่อยจะตายไหมเฮอะ ถ้าพลาดมาโดนจมูกฉันหักจะทำไง" "ก็จ่ายเงินให้เธอไปทำจมูกใหม่
ไงไม่เห็นยากเลย แบร่~~" พูดจบแบคยอนก็เดินสะบัดตูดอย่างมั่นใจเหมือนใส่โซฟีเอ็กซ์ตร้าดรายมามากแค่ไหนก็ไม่ห่วง
กลับห้องไป "ชิ ! ช่างเหอะเรามากินเค้กกันดีกว่านะคะอปป้า เดี๋ยวฉันป้อนนะอ้าม~~" แล้วเซฮุนก็ปัดส้อมที่นายองถืออยู่
ลงพื้นไปอย่างไม่ใยดีแล้วหยิบส้อมอันใหม่มาตักเค้กเข้าปากแทน "ฉันมีมือกินเองได้ไม่ต้องให้ใครป้อน" โห ! ฟังแล้วจี๊ด
แทนเลยอ่ะ "อร่อยไหมคะ อปป้า" นายองถามด้วยท่าทางน่ารักบ้องแบ๊วน่าถีบสุดๆ(เอ๊ะ ! นี่ไรท์เป็นอะไรกับนายองมาก
ป่าววะ) "มันก็อร่อยดีหรอกนะ แต่เธอทำเอง
แน่เหรอทำไมรสชาดมันเหมือนร้านเค้กข้างล่างหอฉันเลยล่ะ หน้าตาเค้กก็เหมือน" "ฉะ ฉันทำเองจริงจริงนะคะอปป้า จริง
จริ๊ง" เสียงซะสูงเชียวนะยะ "ช่างมันเถอะ" "นี่อปป้า ฉันมาที่นี่ก็ออกจะบ่อย ถ่ายแบบกับอปป้าก็ตั้งหลายครั้ง แต่ทำไม
อปป้าไม่รับรักฉันสักทีล่ะคะ ถ้าฉันสนใจคนใหม่แล้วอปป้าจะเสียดายน้า ~~~" นายองพูดจบห็เข้ามาเกียวแขนเซฮุนต่อ
อีกครั้ง แล้วเซฮุนก็ปัดออกไปอย่างไม่ใยดีอีกครั้ง "ไม่มีวัน" "ทำไมล่ะคะอปป้าบอกฉันมาหน่อยสิ" "ก็เพราะฉันมีแฟนแล้ว
นะสิ " "ฮะ ! อปป้ามีแฟนใครคะ " "เอิ่มเคลียกันเองนะครับผมขอตัว" ฉันลุกขึ้นและเดินไปเพราะไม่อยากไปยุ่งด้วย
แต่เซฮุนฉุดแขนฉันไว้ทำให้ฉันถลาเข้าไปหาเซฮุน ตอนนี้หน้าฉันกับเซฮุนห่างกันไม่ถึงคืบ '///' "นี่ไงแฟนฉัน" ตอนนี้
ไอ้พวกที่อยู่ในห้องชะโงกหน้าออกมากันหมดแล้ว "ฉันไม่เชื่อหรอกว่าอปป้าจะชอบผู้ชายอ่ะ" "ไม่เชื่อเหรอได้ " แล้ว
เซฮุนก็หันมาจ้องตาฉันแบบไม่กระพริบ (จ้องตาๆๆ กรูทามมายยยยย) ก่อนจะกดหัวฉันลงไปจนปากบางของฉันแนบชิด
กับริมฝีบางเขาสนิทกันจะไม่เหลือช่องว่างให้อากาศวิ่งผ่านเลย
หน้าทุกคนตอนนี้ >>>>>>>>>>>>>> O_O
End
:)
Shalunla
End
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น