ยอมรับการเปลี่ยนแปลง

เนื้อเรื่อง

พอลงจากรถ กรุงเทพฯ -แปดริ้ว พ่อก็มารับฉันทันทีเพื่อไปที่ทำงานของพ่อ
ฉันตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกเลย "พ่อ วันนี้ทำโอมั้ย" "ไม่ทำ..." ฉันถามคำ พ่อก็ตอบคำ
ฉันไม่ค่อยสนิทกับพ่อเท่าไหร่ เพราะว่าพ่อเป็นพ่อไหม่ของฉัน แต่ว่าพ่อคนนี้เป็น
คนดีนะ..................

เมื่อมาถึงฟาร์มไก่ที่พ่อรับเหมาอยู่บรรยากาศมันร้อนอบอ้าวไปหมด แดดจ้า
คนงานของพ่อทำงานท่ามกลางความรัอนระอุของดวงอาทิตย์ ฉันจะต้องนั่ง
รอพ่ออยู่ที่เปล เป็นที่เดียวที่นั่งแล้วสบายที่สุด (เฮ้อต้องรอพ่อจน 5 โมงเย็น
ตอนนี้ก็ประมาณบ่าย 2 โมงกว่าแล้ว ) ฉันนอนหลับไปพักนึงก็ได้ยินเสียงพูด
"ลูกใครอ่ะ"เสียงค่อนข้างหนุ่ม
 "ลูกพี่โจ๊กรึเปล่า"
"บ้าหรอ พี่โจ๊กเค้ายังไม่มี"
"ใส่รถกลับบ้านด้วยดีมั้ย"น้ำเสียงท่าทางขี้เล่น
ฉันได้ยินเต็มสองหูแต่ไม่กล้าลืมตาขึ้นมาดู จนในที่สุดเสียงรถก็ค่อย ๆถอยออกไป
ลืมตาขึ้นอีกทีก็ไม่เจอใครแล้ว

พ่อมาแล้ว ฉันจะต้องสวัสดีคนงานของพ่อ เพราะเค้าทำงานกับพ่อมานานจนนับเป็นน้าคนนึง มี น้านุ และพี่อุบล วันนี้เลิกงานกันซะทีจะได้ไปหาแม่ วันนี้แม่หยุดทำงานเพราะเหนื่อยกับโรคภัยไข้เจ็บ ฉันสงสารแม่นะแต่แม่ก็ไม่ยอมหยุดทำงานซะทีแม่ชอบอ้างว่าถ้าแม่ไม่ทำ แล้วแม่จะหาตังค์ที่ไหนให้หนูเรียนล่ะ ลำพังพ่อใหม่เค้าจะพอใจมั้ย..............(โปรดติดตามตอนต่อไป  )