เอแคล

เนื้อเรื่อง

ตึ่อ ดือ ดื้ด…

 

เสียงเตือนใน msn โปรแกรมchat ยอดฮิตดังขึ้น นั่นหมายถึงมีคนกำลัง sing in เข้ามา

“อยากได้เอแคลเว้ย!!!! ใครก็ได้ช่วยที” เต็งหนึ่งอ่านคำบรรยายของเพื่อนร่วมสถาบันคนหนึ่ง แล้วก็ต้องตาค้าง แปลกใจกับสิ่งที่ได้เห็น

 

“ไอ้นัท อะไรของแกวะ อยากได้เอแคล” เต็งหนึ่งรีบพิมพ์ถาม

“อ้าว ก็ข้าอยากได้” นัทพิมพ์ตอบอย่างรวดเร็ว

 

“ทำไมแกพูดอย่างนี้วะ แกก็รู้..” เต็งหนึ่งเริ่มอารมณ์เสียขึ้นมาทันที

“รู้อะไรวะ ก็ข้าอยากได้ ผิดด้วยหรอ” นัทตอบห้วนๆ

 

“แกเป็นเพื่อนข้าอยู่หรือเปล่า ทำไมทำอย่างนี้ ” เต็งหนึ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

“แล้วจะทำไม” นัทเริ่มงง

 

“เออ อยากได้นักใช่ไหม” พิมพ์จบเต็งหนึ่งก็รีบ sign out ออกจากmsn ทันที เพราะขืนอยู่คุยต่อไป มิตรภาพความเป็นเพื่อนระหว่างเต็งหนึ่งและนัทก็คงจะจบลง

 

วันนั้นเต็งหนึ่งเสียใจมากคิดว่าเพื่อนตัวเองมาหักหลัง เพราะเมื่อไม่นานมานี้เต็งหนึ่งเพิ่งจะเลิกกับเอแคลร์ แฟนสาวของเขาเอง และนัทกับเอแคลร์ก็รู้จักกันมาก่อน เต็งหนึ่งฝืนยิ้มทั้งน้ำตา ไม่คิดว่าการแทงข้างหลังบนโลกใบนี้มันจะมีอยู่จริง เพื่อนที่คบกันมานานจะทำอย่างนี้ได้จริงๆหรือ

 

เต็งหนึ่งรักเอแคลร์มาก ไม่คิดไม่ฝัน และเตรียมใจไม่ทัน ตอนนั้นนทีคิดว่า ที่เอแคลร์บอกเลิกกับเต็งหนึ่งเพราะเพื่อนรัก ที่ชื่อว่า “นัท” คนนี้นี่เอง

 

วันรุ่งขึ้น เต็งหนึ่งแทบจะไม่อยากออกจากห้องไปไหน แต่ก็ต้องไปสอบวิชาสำคัญที่มหาวิทยาลัย ในใจเขาได้แต่ภาวนาอย่าให้ได้เจอกับนัทเลย เพราะเขาคงทนไม่ไหว ที่ต้องมาเจอเพื่อนเก่า ที่เป็นแฟนใหม่ของแฟนเก่าตัวเอง

 

“อ้าว ไอ้หนึ่ง เมื่อคื แกเป็นอะไรหรือเปล่าวะ” นัทเดินเข้ามาทักเต็งหนึ่งกลางโรงอาหาร

“ไม่ได้เป็นอะไร” เต็งหนึ่งเมินหน้าหนี และเดินออกมาจากที่ตรงนั้นทันที

“เดี๋ยวก่อนสิ คุยกันก่อน”นัทวิ่งไปขวางทางเพื่อน

 

“ตุ้บ!!!!!!!”  เต็งหนึ่งปล่อยหมัดเข้ากลางหน้านัทอย่างไม่คิด

 

“เฮ้ย ข้าไปทำอะไรให้แกวะ” สิ้นเสียงพูด นัทก็ชกหน้าเต็งหนึ่งคืน

 

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ตะลุมบอนกันกลางโรงอาหาร จนคนแถวนั้นมายืนมุงกันยกใหญ่ แต่ไม่นานนัก ก็มีเพื่อนมาแยกสองคนนั้นออกจากกัน

 

“ไอ้หนึ่ง ข้ากับแกขาดกันตรงนี้เลยนะ” นัทเอามือเช็ดเลือดที่มุมปาก พลางตะโกนบอกเพื่อน

“เออ ข้าก็ไม่อยากจะเป็นเพื่อนกับแกนักหรอก เพื่อนเลวๆ” เต็งหนึ่งยังกำหมัดแน่น

 

“ถ้าข้าเลว แกสิเลวยิ่งกว่า ไอ้คนไม่มีเหตุผล” นัทเริ่มหน้าแดงด้วยความโกรธ

“อย่างน้อย ข้าก็เลวน้อยกว่าแก ไอ้พวกชอบแทงข้างหลังคนอื่น”

“ไม่มีปัญญาหาแฟนเองหรือไงวะ!!!” เต็งหนึ่งตะคอกใส่นัทอย่างไม่อายใคร

 

“อะไรวะ ข้าไม่ได้แย่งแฟนใคร แกพูดดีๆนะเว้ย” นัททำหน้างง

“แกนั่นแหล่ะ แย่งแฟนข้า” เต็งหนึ่งพูดพลางเสียงสั่นแล้วน้ำตาไหล

 

“ใครแฟนแก” นัทถามพร้อมชักสีหน้าใส่

“ข้ารักของข้าอยู่ดีๆ ข้าเพิ่งรู้ว่าที่เอแคลร์เลิกกับข้า เพราะแก ไอ้เพื่อนเลว” เต็งหนึ่งจะวิ่งเข้าไปเอาเรื่องนัทต่อ แต่ก็ถูกเพื่อนๆดึงแขนไว้

 

“เอแคลร์…” พอนัทได้ยินชื่อนี้ ก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่

“ใช่เอแคลร์แฟนข้าไง แฟนข้า ที่แกแย่งไป!!!” เต็งหนึ่งเสียใจแทบจะล้มทั้งยืน

 

“เฮ้ย แต่ข้ากับเอแคลร์เป็นเพื่อนกันนะ เป็นเพื่อนกันจริงๆ” นัทพยายามอธิบาย

 

“พอทีเหตุผลเลวๆ ของคนเลวๆ ข้าไม่อยากฟัง”

“ทีเมื่อคืนยังบอกว่าอยากได้เอแคลร์ ใครก็ได้ช่วยที!! ” ณ ตอนนั้น เต็งหนึ่งพูดจาเหมือนคนไร้สติ

 

“……..” นัทพูดอะไรไม่ออกเมื่อได้ยินอย่างนั้น

 

นัทได้แต่ยืนนิ่ง มองดูเพื่อนของเขาที่กำลังก้มหน้าร้องไห้ พร้อมกับส่ายหน้าช้าๆ

 

“ไง!! ไอ้นัท แกถึงกับพูดไม่ออกเลยเหรอวะ รับความจริงไม่ได้ล่ะสิ”เต็งหนึ่งเริ่มหาเรื่องเพื่อนอีกครั้ง

 

“แกจะบ้าหรอไอ้หนึ่ง แกบ้าไปแล้ว” นัทพูดพลางหัวเราะพลาง

“แกยังจะตลกอีกหรอ ไอ้เลว” เต็งหนึ่งพุ่งหมัดไปที่นัทอีกครั้ง แต่โชคดีที่นัทหลบทัน เต็งหนึ่งล้มลงไปนอนกับพื้นเพราะเสียหลัก

 

“เฮ้ย ไอ้หนึ่ง แกมีสติหน่อยได้ไหมวะ” นัทรีบวิ่งเข้าไปประคองเพื่อน

“ไม่ต้อง ไม่ต้องมายุ่งกับข้า ” เต็งหนึ่งปัดมือเพื่อนออก อย่างโกรธแค้น

 

“ฟังก่อนได้ไหมวะ ที่ข้าบอกแกเมื่อวาน ข้าบอกว่า ข้าอยากได้เอแคล อยากได้เอแคลได้ยินไหม” นัทเขย่าไหล่เต็งหนึ่ง พร้อมกับอธิบาย

 

“เอแคล…” เต็งหนึ่งได้แต่นิ่งพิจารณา

“เออ ก็ข้าอยากได้เอแคล ไม่ใช่เอแคลร์แฟนแก ข้าอยากได้เอ วิชาแคลคูลัสเว้ย” นัทหัวเราะจนน้ำตาไหล

 

เต็งหนึ่งช็อคไปครู่ใหญ่ ไม่คิดว่าตัวเองจะเข้าใจผิดไปเอง ที่แท้นัทเพื่อนรักของเขาเรียนคณะวิศวะ เลยอยากได้เกรดเอวิชาแคลคูลัส ไม่ใช่อยากได้เอแคลร์แฟนของเขาอย่างที่เขาเข้าใจผิดในตอนแรกเลยสักนิดเดียว

 

แค่ตัวอักษร รอเรือ และตัวการันต์ แค่เพียงสองตัว ก็ทำให้เกิดเรื่องเข้าใจผิดกันได้ จนเกือบทำให้เพื่อนสองคนกลายเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด และเมื่อสถานการณ์ต่างๆเริ่มคลี่คลาย เต็งหนึ่งก็รีบเข้าไปขอโทษนัทเป็นการใหญ่ ที่คิดว่า “เอแคล” กับ “เอแคลร์” มันอ่านออกเสียงเหมือนกัน เพราะภาษาchat เวลาคุยกันมักจะไม่มีตัวสะกดหรือการันต์  นัทก็ได้แต่นั่งหัวเราะ และบอกว่าไม่ได้ติดใจอะไร ถือว่าเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ตัวเต็งหนึ่งเองก็ได้อุทาหรณ์สอนใจ แต่เหตุการณ์ครั้งนี้ก็มีข้อดีอยู่ไม่น้อยเพราะนอกจากจะทำให้คนที่รู้เรื่องนี้หันมาใช้ภาษาไทยให้ถูกมากขึ้นแล้ว ยังทำให้คนใจร้อนบ้าเลือดอย่างเต็งหนึ่งทิ้งนิสัยแย่ๆนี้ไปเลย

 

“อยากได้Aแคลเว้ย!!! ใครก็ได้ช่วยที” นัทนั่งพิมพ์เปลี่ยนคำบรรยายชื่อตัวเอง

 

555+++