ภรรยาท่านประธานใหญ่

     

เหมือนฝัน หญิงสาวอายุ 23 ปี ที่เพิ่งสอบเนติบัณฑิตเสร็จหมาดๆ ก็ได้ตกถังข้าวสาร ไม่สิตกถังข้าวสารอาหารแห้งเลยต่างหาก จึงได้กลายเป็นภรรยาท่านประธานใหญ่แห่งเครือธุรกิจอันดับต้นๆของประเทศ

 

'เธอก็แค่คนธรรมดาๆคนหนึ่งที่อยู่ในวงการหลงเนติฯเสียเวลา หลงผู้พิพากษาเสียอนาคต แต่ไหงหลงไปหลงมาดันมาหลงตกลงไปในถังข้าวสารเสียละนี่ แต่ก็ดีเหมือนกันไม่ต้องทำงานก็มีเงินใช้สบายๆ' 

- เหมือนฝันคิด-

     'ทำงานอยู่ดีๆก็มีข้อบังคับลงมาจากอากงให้เขาแต่งงานกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เพื่อที่จะได้อำนาจบริหารบริษัท เขาจะทำไงได้ก็ต้องตามกระแสน้ำไป แต่ทำไมยัยเด็กนี่ไม่มีแม้แต่จะคิดปฏิเสธ กลับตอบตกลงทันทีอย่างนี้เล่า'

 -สาธินคิด-

.......................................................................................................................

     เธอช่างเป็นคนที่หน้าหนา หน้าตึง หน้าไร้อารมณ์ ดังนั้นการที่คนอื่นจะว่าอะไรเธอ เธอก็ไม่สน สาธินปรามาสเหมือนฝันอยู่ในใจ

" นี่เธอคิดที่จะแต่งงานกับฉันเลยรึไง ไม่มีความคิดที่จะปฏิเสธหรือไม่พอใจเลยหรือ" สาธินถามหญิงสาวไปด้วยความหงุดหงิดแต่ตัวเหมือนฝันเองทำหน้านิ่งพร้อมตอบกลับเขาอย่างไร้อารมณ์ว่า 
"ใช่ค่ะ" นั่นยิ่งทำให้เขาอารมณ์เดือดขึ้นอีก

"อากงเห็นอะไรในตัวเธอเนี่ยถึงได้ให้ฉันแต่งงานกับเธอ ฉันไม่เห็นเธอจะมีอะไรดีเลย หน้าตาก็งั้นๆ คำพูดคำจาก็ใช่ว่าจะดีเด่อะไร" ใช่แล้ว ตอนนี้เขากำลังเดือดมาก

"แล้ว?"เธอพูดด้วยเสียงที่เย็นชาไร้อารมณ์อีกครั้ง

"ก็ฉันไม่ได้ชอบเธอ ไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ"

"แล้ว?" คำพูดเหมือนเดิมกับน้ำเสียงและสำเนียงเดิมปรากฏขึ้นอีกครั้ง

"ฉันก็หวังว่าเธอจะปฏิเสธแล้วไม่แต่งงานกับฉัน" สาธินพูดพลางเลิกคิ้วเพื่อชักชวนให้เธอเห็นด้วย

"ไม่ดีกว่าค่ะ แต่งงานกับคุณดีจะตาย"

"ทำไม เธอชอบฉันหรือไง"  เขาแปลกใจกับคำตอบที่ออกมาจากปากเธอไม่น้อย เลยเผลอคิดไปว่าถ้าเธอชอบเขาก็อาจจะเก็บไว้พิจารณาดูอีกครั้ง ยังไงแต่งงานกับคนที่รักเราก็ยังดีกว่าแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเรา 

"ไม่ค่ะไม่ได้ชอบ"โว้ยยยย เขาอยากจะบ้าตายทำไมอากงถึงต้องให้เขาแต่งกับเธอด้วยเนี่ย