ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ゜。P O I S O N 'S BOX (●ε●)ノ ”

    ลำดับตอนที่ #59 : Chaseric . เคนเนดี้

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 58


    Ⓒ QRD

     

     

                บท : เชสเซอริค

                ชื่อ - นามสกุล : เคนเนดี้ ไคล์ม (Kennedy Clam)

                อายุ : 29

                รูปร่างลักษณะ : ชายหนุ่มผู้มีเกณฑ์ส่วนสูงอยู่ในระดับผู้ชายทั่วไป เขาเป็นคนรูปร่างสมส่วน เห็นหน้าอย่างนี้แอบมีมัดกล้ามเนื้อเล็กน้อย มีผิวสีขาวราวกับน้ำนม ตัดกับเส้นผมซอยสั้นระต้นคอสีดำสนิทและนัยน์ตาสีแดงสดสุจโลหิต จมูกโด่งรั้นนิดๆ เขาเป็นคนหน้าค่อนข้างเด็กกว่าวัย(?)จนทำให้ใครหลายคนเข้าใจผิดเสมอว่าเขาอายุราวๆ 24-25

                ลักษณะนิสัย : ภายนอกแล้วเคนเนดี้เป็นคนที่ดูหยิ่งผยอง ไม่น่าเข้าหา เหมือนมีบาร์เรียกั้น(?) ตัวเขาเหมือนแผ่ออร่าบางอย่างที่ใครๆต่างก็รู้สึกว่า 'ไม่อยากเข้าใกล้' ที่เป็นแบบนี้อาจจะเป็นเพราะบุคิกภายนอกของเขาที่ชอบทำหน้านิ่งๆหยิ่งๆ แลดูเป็นผู้รากมากดี ลูกคุณหรนคุณชายเกินไป และติดจะเป็นพวกชอบมองผู้อื่นด้วยหางตา แล้วยังเป็นพวกชอบกอดอก ยืนพ้อยต์ขาเท่ๆแมนๆ บางครั้งเอามือล้วงกระเป๋าพิงกำแพง ซดกาแฟและพ่นลมหายใจออกมาเป็นหมอกจางๆ(?)เหมือนกำลังเล่นมิวสิกวิดีโออะไรเทือกนั้นอยู่ พอล้างหน้าเสร็จชอบเอามือเสยผมเพราะคิดว่าตัวเองหล่อมาก(?) ที่กล่าวมาทั้งหมดมันไม่ใช่ตัวตนจริงๆของหมอนี่เลยสักนิดเพราะเคนเนดี้มันเป็น ไอ้ขี้เก๊ก โดยแท้จริง ! มันเป็นพวกชอบทำตัวหล่อ ทำตัวเท่ ความหลงตัวเองไม่เข้าใครออกใคร ยิ่งต่อหน้าสาวๆสวยๆมันยิ่งเก๊กหนักกว่าเก่า เพื่อให้พวกนางติดหลุมพราง แล้วก็ได้ผล ! สาวๆติดมันเป็นพรวน ด้วยบุคลิกที่เท่ๆดูน่าค้นหานั่น(?)

    แต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นคนที่ซุ่มซ่ามมากกกก เวลาเก๊กทีไรตอนแรกๆดูเหมือนจะไปได้สวยแต่หลังจากนั้นมันต้องมีเหตุให้หมอนี่พลาดทู้กกที ยกตัวอย่างเช่น มันกำลังเดินซดกาแฟริมถนนอย่างหล่อว์ สาวๆเริ่มชายตามอง แต่อยู่ๆมันก็สะดุดขาตัวเองล้ม(?) สาวๆหัวเราะเยาะแล้วเดินจากไป ส่วนมันน่ะหรอ ? หน้าแตกดิครัชชช ขายหน้าต่อหมู่ประชาชีที่ใช้รถใช้ถนนและผู้คนที่เดินอยู่แถวนั้นมาก นี่แหล่ะตัวอย่าง แต่ถึงจะหน้าแตกกี่ครั้งมันก็ไม่เคยเข็ดและยังปฏิบัติเหมือนเดิมต่อไป เป็นพวกหน้าด้าน หน้าทนมาก เก็บเศษหน้าตัวเองได้เก่ง(?)

    เคนเนดี้เป็นคนจำพวกไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องมีเรื่องซวย เหมือนตอนมันเกิดพระเจ้าเขียนคำว่า 'ซวย' แปะหน้าผากมันมายังไงยังงั้น และความซวยของมันก็มักทำให้การเก๊กหล่อ(?)ของมันเกิดข้อผิดพลาดเสมอ และทำให้มันขายหน้าทุกครั้งนั่นเอง นั่นทำให้มันมีอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตประจำวันมากถึงมากที่สุด ! โดยเฉพาะยิ่งโตขึ้นมามันมีเรื่องหนักใจยิ่งกว่าเรื่องปีศาจบุกลอนดอน นั่นก็คือ'การหาคู่ครอง'นั่นเอง ถือเป็นปัญหาโลกแตกสำหรับเคนเนดี้เลยทีเดียว อีกแค่ปีเดียวอายุของมันก็กำลังจะก้าวขึ้นเลข 3 โดยสมบูรณ์แล้วไงประเด็น มันดันเคยสาบานว่าถ้าตัวเองไม่มีแฟนก่อนอายุ 30 มันขอให้ตัวเองโสดตลอดทั้งชีวิต นั่นไง...เพราะความปากดีของมัน เคนเนดี้เป็นพวกปากดีในระดับหนึ่ง ชอบเอ่ยท้า ชอบสาบาน ชอบสัญญา แต่มักจะผิดเสมอ(?) ก็ที่มันท้ามันสาบานมันเป็นเพียงแค่ความคิดชั่ววูบเท่านั้นแหล่ะ แต่พระเจ้าไม่เล่นด้วยเลยลงโทษให้มันมีเรื่องซวยๆเข้ามาในชีวิตตลอด

    เขาเป็นพวกขี้บ่นสักนิด โดยเฉพาะเวลาคิดถึงความซวยของตัวเอง เขาเป็นพวกชอบคุยกับตัวเอง(?) และมีสกิลการปลอบใจที่เลิศล้ำมาก ทั้งปลอบคนอื่นและตัวเอง...แต่ส่วนใหญ่จะเป็นตัวเองมากกว่า
    เขาเป็นคนฉลาดพอสมควร แต่มักชอบทำอะไรผิดพลาดเพราะความซวยมันดลบันดาลกลั่นแกล้งเขา(?) เป็นเจ้าพ่อจอมดราม่า เป็นคนที่เปลี่ยนบรรยากาศให้กลายเป็นบรรยากาศเศร้าๆเหงาๆดราม่าได้(?) เพื่อบิ้วอารมณ์ตัวเองให้เหมือนกับพระเอกมิวสิค(?) แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยยอมแพ้ต่อชะตาชีวิตอันแสนเศร้าของตัวเอง เขาเป็นคนมีมานะ บากบั่น เป็นพวกก้มหน้ายอมรับความจริงได้

    อืม-- ดูเขาเป็นคนหมดอาลัยตายอยากอย่างบอกไม่ถูกสินะ.. แต่ไม่ใช่เล้ยยย เคนเนดี้มันเป็นพวกมีความแอคทีฟสูงมากกก จะเฟลอยู่เรื่องเดียวก็เรื่องเนื้อคู่นั่นแหล่ะ รอมา 29 ปีแล้วยังไม่มีท่าจะโผล่มาให้เห็นเลย(?)
    จริงๆแล้วเขาเป็นพวกร่าเริงเลยด้วยซ้ำ แต่ที่เห็นภายนอกว่าดูหยิ่งๆนั่นเพราะมันเก๊กต่างหาก !ม่สิต้องเรียกว่าร่าเริงจนเข้าขั้นติ๊งต๊องเลยต่างหาก(?)ออกแนวรั่วๆบ้าๆหน่อย เป็นคนที่ชอบเครียดกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง อย่างเช่นเรื่อง ผู้หญิงที่เขานั่งดราม่าทุกวัน เคนเนดี้เป็นคนที่อ่อนไหวง่าย ชอบทำน้ำตาคลอหน่วย แต่ทำได้แค่คลอเพราะน้ำตามันไม่ยอมไหล(?) เขาเป็นคนใจดีและอ่อนโยนมากคนหนึ่ง ปกติแล้วเขาเป็นคนเข้มแข็งและมุ่งมั่น ตัดสินใจได้เด็ดขาดและค่อนข้างเร็ว แต่ถ้าเรื่องที่ให้ตัดสินใจมันเกี่ยวข้องกับเรื่องความเป็นความตายของใครบางคน ขาจะกลายเป็นคนโลเลขึ้นมาทันที

    เคนเนดี้เป็นพวกแสดงละครเก่ง เนียนเก่ง เรื่องตามน้ำนี่อย่าได้พูดถึง ลื่นไหลยิ่งกว่าปลาหมึกซะอีก เขาเป็นคนที่ปรับตัวเก่งพอสมควร เป็นคนที่แบ่งเวลาส่วนตัวกับเวลางานได้ ไม่เอาทั้งสองเรื่องมาปนกัน
    เขาเป็นคนมีความสามารถพิเศษอันโดดเด่น เรื่องการสตอล์คเกอร์(เขียนไง 555) เพราะได้ฝึกฝนตอนแอบตามสาวๆที่ถูกใจ(?) ตีนเบาเหมือนแมวเป็นโจรขโมยของได้ง่ายๆ แล้วเขายังเป็นคนที่มีศิลปะการป้องกันตัวในระดับสูง ถนัดการใช้พวกมีดหรือไม่ก็อาวุธลับ(?) ไม่ถนัดใช้อาวุธที่โจมตีระยะไกลแต่ก็ใช้ได้เหมือนกัน

     

                ประวัติความเป็นมา : เคนเนดี้เกิดในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง เขามีน้องสาวหนึ่งคนอายุห่างกัน 5 ปี เธอชื่อเคนเนส พ่อของเขาเสียไปตั้งแต่เคนเนสเกิดได้ไม่นานนักเพราะถูกปีศาจฆ่าตาย ปัจจุบันอาศัยอยู่กับแม่และน้องสาว ถึงแม้รอบตัวเขาจะมีแต่ผู้หญิง แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะต้องมีแฟนเป็นผู้หญิง เอ้ย ! มีแฟนได้ง่ายๆ แม่กับเคนเนสเยาะเย้ยเขาตลอดที่ไม่สามารถจีบสาวติดได้ซักคน ถึงแม้จะเก๊กได้ดีแค่ไหนก็ตาม นั่งเพราะทุกนางต่างเห็นภาพพจน์อุบาทว์จากความซุ่มซ่ามของเขาทั้งสิ้น(?) เขาตัดสินใจเข้ามาทำงานเป็นเชสเซอริคเพื่อที่ว่าจะหาทางแก้แค้นให้พ่อของเขา ...หรือบางทีเขาอาจจะไปเกลี้ยกล่อมพวกมันให้เลิกทำแบบนี้กับพวกมนุษย์ก็ได้นะ

                ชอบ / เกลียด / กลัว / แพ้ : กาแฟดำ(ชอบมากก ซดตลอด),เก๊ก(?),ดราม่า(?),ของที่มีรสขมๆ / ของหวาน,ความซุ่มซ่ามของตัวเอง / การสูญเสีย,ความมืด / -------

                สิ่งที่ถนัด / ไม่ถนัด : การสะกดรอย,การแสดงละครตบตา,การพรางตัว,การต่อสู้ระยะประชิด / จีบสาว#ไม่ใช่,งานที่ต้องใช้แรงเยอะเกินไป,งานที่ต้องใช้ความระมัดระวังสูง(ซุ่มซ่าม)

                เพิ่มเติ : เคนเนดี้มีศิลปะการป้องกันตัวที่ยอดเยี่ยมทีเดียวฮะ

                คำถามวัดดวง --- ระหว่างเลข 1 กับ 2 จะเลือกหมายเลขใด? : 2

                QUESTION -- คำถามสั้นๆ :

                ข้อหนึ่ง. ถ้าจะให้เปรียบตนเองว่าเหมือน หรือคล้ายกับสิ่งๆ หนึ่ง จะเปรียบกับอะไร และเพราะอะไร?

                : ผมคิดว่าตัวเองเป็น ดวงอาทิตย์ล่ะมั้ง เพราะผมชอบให้แสงสว่างและความอบอุ่นกับผู้อื่น แล้วผมก็เป็นพวกที่มีแอคทีฟตลอดเวลาด้วย (หัวเราะ) แต่ว่าแสงสว่างดันจ้าเกินไปจนทำให้หลายคนไม่อยากเข้าใกล้ผมเนี่ยสิ เฮ้อ คนหล่อก็งี้ (เสยผม)

                ข้อสอง. ทัศนคติของท่านที่มีต่อปีศาจเป็นอย่างไร

                : ใจนึงผมยอมรับนะว่านึกแค้น...เพราะพวกมันเคยฆ่าพ่อของผมตายไป ผมรู้สึกอยากฆ่าไอ้ปิศาจตนนั้นจริงๆ แต่พอเวลาเริ่มผ่านไปผมก็รู้สึกว่าแค้นไปก็เปล่าประโยชน์ สู้ไปพูดเจรจาไกล่เกลี่ยจับมือสร้างความสมานฉันท์ดีกว่า เพราะถ้าสมมุติผมฆ่าไอ้ปิศาจตนนั้นได้ มันก็คงวนเวียนเป็นวัฏจักรไม่จบไม่สิ้นซะที แล้วเมื่อไหร่ทั้งมนุษย์และปิศาจจะสงบสุขล่ะ ใช่มั้ย ?
     

    ---------------------------------------------------------------------------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×