ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แสบนัก รักซะเลย

    ลำดับตอนที่ #1 : พบ..แฟนเก่า

    • อัปเดตล่าสุด 2 มิ.ย. 50


    กริ๊ง 

    เฮ่อ เอาอีกเเล้ว เสียงกริ่งดังอีกแล้ว                                                                        

    ตึก...ตึก...ตึก...

    โครม

    "ว้าย"
    นั้นมัน ที นี่นา ไม่จริง หรอกน่า
    "อ้าว ดักแด้นี่นา ขอโทษนะ"
    "เอ่อ หวัดดี"
    "มีแฟนใหม่หรือยังล่ะ"
    "ไม่นิ ว่าแต่แฟนเป็นไงบ้าง"
    "ก็ดีนะ  "
    "...อืม...."
    ก็แฟนของเธอต้องสวยแฟนนางฟ้า
    ที่มีความสวยแล้วก็กล้าแสดงออก
    "จริงสิ ลีน่าก็จะย้ายมาเรียนที่นี่ด้วยล่ะ"
    เอ๋ ! ทำไมต้องมาเรียนที่นี่ด้วยล่ะ
    อย่ามาพูดเย้ยกันอย่างนี้
    "เอ้อ ใช้ ลีน่าจะ สมัครคัคเลือกสภานักเรียนปีนี้ด้วยนะ"
    ทำไม อย่านะ น้ำตาจะไหล หยุดนะ 
    ซ่า....
    เอ๋ ?... น้ำ....?
    "นี่ นาย ทำอะไร ยัยเตี้ยนี่น่ะ"
    ห๊ะ ? อะไรนะ ? ยัย เตี้ยงั้นเหรอ ย่ะ
    "แล้วนายเป็นใครเหรอ"
    "แล้วมันเกี่ยวกับนายด้วยเหรอ"
    อะไรนะย่ะ  นายตะหากที่เกี่ยวอะไรด้วยนะ
      สวบ
    กริ๊ด นายกอดฉันทำไมน่ะ  ปล่อยๆๆ  นะ
    "ฉันจะเป็นอะไรกับยัยนี้แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับนาย"
    เอ๋ ? หมายความว่า....?
    "ฉันคงจะ เป็น  แฟน  ยัยเตี้ยนี่ก็ได้"
    ว้าย...ย....
    วูบ
    อ่อย..ย..เป็นลม
    ตุบ
    .....
    .....
    "อืม  กรี๊ด นายจะทำอะไรฉัน"
    ตุบ..ตุบๆๆ..ๆ
    "เฮ้ย ยัยเตี้ย เธอโยนหมอนทำไม อุ๊บ ! "
    "กะ..ก็..นาย"
    "นี่มันห้องพยาบาลนะ"
    เอ๋ จริงด้วย
    แหะ  แหะ           แหะ..
    ครืด..ด..ด
    "อ้าว ดักแด้ ไม่สบายเหรอจ๊ะ "
    "อืม รู้สึกว่าหนูจะเป็นลมนะค่ะ"
    ครืด...ด..
    "ผมไปก่อนนะครับ"
    "แฟนหนูดักแด้นี่ดูแลกันดีจังเลย"
    ห๊า ?
    "มะ..ม.ไม่..ใช่..ค่ะ"
    "เหรอจ๊ะ"
    เชอะ ! ยัยลีน่าฉันจะชนะการเเข่งเลือกตำแหน่งสภานักเรียนให้ได้ไม่งั้นงานนี้วิบัติแน่
    เพราะถ้ายัยลีน่าได้  ปัญหาเกิดแน่
     
    "เลิกเรียนได้"
    "ขอบคุณ ครับ/ค่ะ"
    "เอ่อ คือว่า รุ่นพี่ดักแด้ค่ะ"
    "อะไรเหรอ  โม"
    นี่คือรุ่นน้องชื่อว่า โม พักห้องเดียวฉันเอง
    เป็นรุ่นน้องที่น่ารักมาก
    "เอ่อ คือว่าหนูจะขอลาไปงานศพพี่ชายที่ต่างจังหวัดซักอาทิตย์หนึ่งค่ะ"
    อ้าว ? พี่ชายของน้องโมตายแล้วเหรอ
    "จริงเหรอจ๊ะ"
    "อืม...ค่ะ"
    โอ๋ๆๆ  อย่าร้องเลยนะ
    "อือ...อือ...ทำ...ไม...อือ...อ.."
    คงจะเศร้ามากเพราะพี่ชายของเธอ
    เป็นตำรวจครั้งเเรกและถูกยิงตายแค่ครั้งเดียวก็ไม่..รอด
    "ไปเถอะนะ"
    ตึก..
    มิกกี้นี่นาหรือว่าได้ยินที่ฉันพูดกับโม
    แปะ  แปะ  แปะ
    "ไม่น่าเชื่อเลย ว่าจะพูดดีๆได้  ขอปรบมือให้"
    อึ๋ย อะไรของหมอนี่อีกแล้ว
    "มันไม่เกี่ยวกับนายนะ"
    แบร่..ร

    แง้ ! มืดแล้วอ่ะไม่อยากนอนเลย
    กลัวว่าหมอนั้นจะทำอะไรเราอ่ะ แง้!
    "เฮ้ เธอทำอะไรน่ะ ยัยเตี้ย"
    ก็กลัวนายน่ะสิย่ะ ก็ต้องเอาหมอนมากันไว้สิ
    "เรื่องของฉันย่ะ"
    "เอ่อ ดักแด้ ฉันขอไปซูปเปอร์ข้างล่างนะ"
    "ฉันด้วยๆ"
    อ้าว?  นารา   พิม
    เฮ้ เหลือเเค่สองคน แล้วพวกนั้นก็ใช่ว่าจะซื้อของเร็วด้วยง่ะ
    (ซูปเปอร์ก็ไกลด้วยอยู่ตึกที่7 เเน่ะ แล้วเราอยู่ตึกที่ 9 นะ)
    ปิ๊บ
    "ดูทีวีดีกว่า"
    อ้าว เฮ้ย
    "ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า"
    หัวเราะอะไรของนายน่ะ ตาบ้า
    "จ้องหน้า ฉันทำไม"
    "เปล่าย่ะ"
    ชิ ใครจะไปจ้องหน้านายย่ะ ใครจ้องแปลว่าบ้าแล้วย่ะ
    "เอ่อ จริงดิ ฉันสมัครเลือกสภานักเรียนชายด้วยนะ"

    ห๊า ! อะไรของนายอีกเนี่ย


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×