Tales of Yuyan ตำนานเรื่องเล่าแห่งยูยาน

ลำดับตอนที่ #2 : ลืมตาตื่น [รีไรท์ 2020]

    

  

      เมื่อห้วงสติการรับรู้ของคลาวด์กลับมาอีกครั้งความรู้สึก "ปวดหัว" นั่นคือความรู้สึกแรกที่คลาวด์สัมผัสรับรู้ได้ จากนั้นความทรงจำมากมายก็หลั่งไหลเข้ามาในห้วงการรับรู้ของคลาวด์จนคลาวด์ต้องยกมือขึ้นมากอบกุมไปที่ศีรษะของตัวเอง

    

      "กาเล็ท! ร่างนี้มีชื่อว่า กาเล็ท บุสโซ่" ความทรงจำที่ผ่านเข้ามาในห้วงสมองทำให้คลาวด์ได้รับรู้ข้อมูลมากมายนับไม่ถ้วน เจ้าของร่างนี้มีชื่อว่ากาเล็ท! กาเล็ทเป็นลูกชายของตระกูลขุนนางเล็กๆที่ตกต่ำลงภายในอาณาจักรที่มีชื่อว่าโรฮานและเหตุผลที่กาเล็ทได้รับบาดเจ็บสาหัสจนวิญญาณแตกสลายนั้นมาจากการที่กาเล็ทไปมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกับลูกขุนนางใหญ่ภายในเมืองที่อาศัยอยู่ 

     

     คลาวด์ที่เริ่มจะตั้งสติตั้งตัวได้แล้วพยายามข่มตาลงเพื่อรวบรวมปะติดปะต่อความคิด เมื่อสามารถที่จะเรียบเรียงความทรงจำซึ่งผสมปนเปกันในร่างใหม่ให้เข้าที่เข้าทางได้แล้วคลาวด์ในร่างของกาเล็ทก็ลืมตาขึ้นมาอย่างรู้สึกตื่นเต้นสงสัยใจ "ไม่นึกเลยว่าทั้งหมดที่เสียงลึกลับนั้นบอกมาจะเป็นเรื่องจริง ตอนนี้เราได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง" คลาวด์นึกคิดกับตั้วเองจากนั้นจึงเริ่มสำรวจตรวจดูร่างกายใหม่ของตัวเองอย่างถี่ถ้วนอีกครั้ง 

     หลังจากสำรวจดูร่างกายใหม่ของตนอย่างตื่นเต้นสงสัยจนเริ่มจะสงบจิตใจลงได้แล้ว ดวงตาของคลาวด์ก็ฉายแววของความตื่นเต้นสงสัยขึ้นมาให้ได้เห็น " มีจริงๆหรอนี่! ข้อมูลในหนังสือพวกนั้นไม่ใช่เรื่องหลอกลวง!" สิ่งที่คลาวด์สัมผัสได้และตระหนักรู้ถึงการมีอยู่ของมันย่อมคือพลังจิตวิญญาณ ถึงจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของพลังงานแต่ที่สำคัญนั่นคือคลาวด์สามารถที่จะยืนได้ถึงข้อเท็จจริงในหนังสือเหล่านั้นได้  

     ยังไม่ทันที่คลาวด์จะได้ทำอะไรไปมากกว่านั้น เสียงเปิดประตูห้องก็ดังขึ้นพร้อมกับการปรากฎตัวเข้ามาของหญิงวัยกลางคนผมดำมีอายุซึ่งดูไปแล้วคงมีอายุประมาณสี่สิบปี 

     สายตาของหญิงวัยกลางคนที่หันมองมายังคลาวด์ฉายแววของความรู้สึกยินดีออกมาอย่างชัดเจนจนแม้แต่ตัวคลาวด์เองยังสัมผัสรู้ได้ แม้จะอายุย่างเข้าปีที่สี่สิบแล้วแต่บนใบหน้าของนีน่ายังคงหลงเหลือเค้าลางของความสวยเมื่อวัยสาวให้เห็นอยู่  "กาเล็ท! ลูกฟื้นแล้ว  ขอบคุณสวรรค์" นีน่าเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกยินดีพร้อมกับที่โผเข้าไปกอดกาเล็ทไว้แน่น

     

     นีน่าย่อมเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของกาเร็ท  แม้ความจริงแล้วนี่คือครั้งแรกที่คลาวด์ได้มีโอกาสพบเจอกับนีน่าทว่ากลับเป็นเรื่องที่น่าแปลกซึ่งคลาวด์นั้นกลับเกิดความรู้สึกรักและผูกพันธ์อย่างบอกไม่ถูกขึ้นมาภายในใจทันทีที่ได้สัมผัสกับการโอบกอดจากนีน่า "ท่านแม่" คลาวด์เอ่ยคำที่แม้แต่ตัวเองยังต้องรู้สึกแปลกใจออกมาอย่างไม่รู้ตัว

     "กาเล็ท กาเล็ท ลูกเป็นยังไงบ้าง? ลูกยังเจ็บตรงไหนอยู่รึเปล่า? ลูกต้องไม่ทิ้งแม่ไปอีกคนนะกาเล็ท แม่เป็นห่วงลูกเหลือเกิน ห่วงว่าลูกจะไม่ฟื้นกลับมาอยู่กับแม่" นีน่าที่เข้ามาสำรวจตรวจดูลูกชายของตัวเองเอ่ยพรั่งพรูความรู้สึกที่เก็บซ่อนไว้ออกมา หลังจากที่ผู้เป็นสามีของตัวเองตายจากไป สิ่งเดียวที่นีน่าเหลืออยู่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวชีวิตก็คือกาเล็ท กาเล็ทเป็นเพียงสาเหตุเดียวในโลกที่ทำให้นีน่ามีความรู้สึกอยากจะมีชีวิตต่อไป

     

     "ท่านแม่ ข้ากลับมาแล้ว ตอนนี้ข้าสบายดีไม่เป็นอะไรแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมาตัวข้าคงทำให้ท่านแม่ลำบากไม่น้อย" คลาวด์เอ่ยกล่าวพร้อมกับที่ยกแขนซูบของตัวเองขึ้นมากอดนีน่า

     การกอด การแสดงออกถึงความห่วงใยรูปแบบนั่น ซึ่งเป็นสิ่งที่ตัวเองในชีวิตก่อนไม่เคยและไม่คิดจะทำ หากแต่ในตอนนี้คลาวด์กลับทำมันออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ 

     ในความทรงจำที่คลาวด์ได้รับมานั้น แม่ของตัวเองอย่างนีน่านั้นต้องพบเจอกับความยากลำบากมาอย่างนับไม่ถ้วนตั้งแต่ที่ผู้เป็นพ่อของตัวเองหายสาบสูญไป แต่เดิมครอบครัวตระกูลบุสโซ่นั้นเคยเป็นขุนนางประจำเมืองซึ่งถือว่าเป็นตระกูลที่มีความเป็นอยู่ที่ดีไม่น้อย แต่ทุกอย่างก็ต้องมาเปลี่ยนแปลงไปเมื่อผู้นำของครอบครัวอย่างกาลาน บุสโซ่ต้องมาเสียชีวิตลงในครั้งที่เกิดเหตุการณ์สัตว์อสูรบุกเมืองซึ่งถือเป็นวิกฤตการณ์ครั้งสำคัญของอาณาจักรโรฮานเมื่อสิบปีก่อน ไม่เพียงความตายของกาลานเท่านั้นที่นำความตกตำมาสู่ตระกูลบุสโซ่ ทว่าหลังจากที่หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย กาลานกลับถูกกล่าวหาและตราหน้าว่าเป็นขุนนางที่ขี้ขลาดตาขาวทอดทิ้งประชาชนเพื่อหลบหนีเอาตัวรอด เพราะสาเหตุนี้เลยทำให้ตระกูลบุสโซ่ยิ่งตกต่ำดิ่งลงสู่หุบเหวที่มืดมิด  มิตรสหายที่เคยมีก็ค่อยๆตีจาก ไม่นานทรัพย์สินที่เก็บไว้ก็ค่อยๆร่อยหลอจนหมดลง เมื่อทรัพย์สินเงินทองหมดไปบ่าวไพร่ที่เคยมีก็กระจัดกระจายแยกย้ายกันไปเพื่อเอาตัวรอด 

     

     เมื่อเงินทองที่เคยเก็บสะสมไว้หมดลงแม้แต่นีน่าผู้ซึ่งเคยเป็นนายหญิงของตระกูลก็ต้องลงมาทำงานเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว สำหรับโลกที่โหดร้ายแห่งนี้ทางเลือกของผู้หญิงที่อ่อนแออย่างนีน่าซึ่งจะสามารถทำเพื่อหาเลี้ยงชีพได้นั้นมีไม่มากนัก แต่ก็นับว่าสวรรค์ที่โหดร้ายยังคงปราณีทำให้นีน่าซึ่งมีความสามารถในการเย็บปักถักร้อยติดตัวยังพอมีทางรอดเหลืออยู่บ้าง  

     ในช่วงหลายปีผ่านมานี้นีน่าได้อาศัยฝีมือในการเย็บปักเพื่อรับจ้างปะชุนซ่อมแซมเสื้อผ้าและส่งขายให้แก่พ่อค้าจากในตัวเมืองที่อาศัยอยู่ทำให้สามารถที่ประคับประคองเลี้ยงดูกาเล็ทจนเติบโตขึ้นมาได้แต่เคราะห์ร้ายก็มักจะซ้ำเติมเข้าใส่คนดีเมื่อยามลำบากเสมอ  

     

     ไม่กี่เดือนก่อนขณะที่กาเล็ทเข้าเมืองไปเพื่อเอาเสื้อผ้าที่นีน่าเย็บจนเสร็จแล้วไปส่งให้กับพ่อค้าภายในเมือง กาเล็ทกลับถูกกลุ่มลูกหลานของขุนนางใหญ่ภายในเมืองด่าทอรุมแกล้ง กลุ่มลูกหลานของขุนนางใหญ่เหล่านั้นไม่เพียงแค่ด่าทอกาเล็ทเท่านั้นหากแต่กลับด่าทอไปถึงผู้เป็นพ่อย่างกาลานซึ่งเป็นสาเหตุทำให้กาเล็ทไม่สามารภจะทนทานได้ เพราะเหตุนี้กาเล็ทจึงเข้าต่อยตีกับกลุ่มลูกหลานของตระกูลขุนนางเหล่านั้น แต่มีหรือที่กาเล็ทผู้ซึ่งไม่ได้มีพลังพิเศษอะไรจะสามารถต่อสู้กับลูกหลานของเหล่าขุนนางใหญ่ที่เป็นผู้ฝึกฝนพลังจิตวิญญาณได้ ผลที่ออกมาจึงกลับกลายเป็นกาเล็ทเสียเองที่ถูกทุบตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัสและกลายเป็นเจ้าชายนิทราไป   

     เมื่อรู้ข่าวว่าลูกชายของตัวได้รับบาดเจ็บสาหัสและตกอยู่ในห้วงความเป็นและความตาย นีน่าไม่ลังเลใจเลยที่จะใช้ทรัพย์สินที่เหลืออยู่เพื่อว่าจ้างหมอมือดีมารักษากาเล็ทลูกชายของตัวเอง แต่ต่อให้นีน่าจะใช้ทรัพย์สินที่มีอยู่ทั้งหมดในการจ้างหมอมือดีมีชื่อเสียงหรือซื้อยาราคาแพงมามากเท่าไหร่ มันก็ไม่เพียงพอที่จะปลุกกาเล็ทให้ฟืนคืนมีสติกลับมาได้ 

     

     ส่งผลให้ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมานี้ นีน่าได้ขายทรัพย์สินของตระกูลบุสโซ่ที่เหลืออยู่ไปจนหมดและยังวิ่งเต้นไปแบกหน้าหยิบยืมขอความช่วยเหลือจากผู้คนที่ตัวเองเคยรู้จัก แต่ความช่วยเหลือที่ได้มาก็นับว่าจำกัดนัก จะมีผู้ใครอยากยุ่งกับตระกูลที่ถูกตราหน้าว่าขี้ขลาดตาขาวทิ้งประชาชน? 

     

     "ท่านแม่ ท่านเหนื่อยยากเพื่อตัวข้าที่ไม่ได้เรื่องมามากนัก นับจากนี้ข้าจะช่วยแบ่งเบาภาระของท่านแม่อีกแรงหนึ่งเอง" คลาวด์กล่าวออกมาขณะที่กอดนีน่าไว้แน่น

     "กาเล็ทดูลูกสิลูกผอมซูบลงไปตั้งขนาดนี้แล้ว ลูกหิวหรือเปล่า? นอนพักก่อนนะลูกเดี๋ยวแม่จะลองไปหาอะไรมาต้มข้าวให้กาเล็ทกิน" นีน่าเอ่ยขณะที่ยกมือขึ้นปาดเช็ดน้ำตาแห่งความยินดีบนใบหน้า จากนั้นถึงถอยห่างและเดินหายออกจากห้องไป

     เมื่อนีน่าออกจากห้องไปคลาวด์ก็เริ่มที่จะหันมองสำรวจดูสิ่งแวดล้อมรอบตัว คลาวด์พบว่าห้องที่ตัวเองอาศัยอยู่นี้ดูซอมซ่อและทรุดโซม "เราจะไม่ยอมให้ท่านแม่ต้องลำบากอีกแน่ ด้วยความรู้ที่ได้มาจากหนังสือเหล่านั้นเราจะไม่ปล่อยให้ตัวเองทำสิ่งผิดพลาดเหมือนกับชีวิตก่อนอีก!"  ด้วยความรู้สึกนึกคิดของคลาวด์ในตอนนี้ที่หลอมกลืนเข้ากับความทรงจำของกาเล็ทจนเป็นเนื้อเดียวกันแล้ว ทำให้บุคลคลาวด์เกิดความรู้สึกรักและผูกพันธ์ต่อบุคคลในความทรงจำที่กาเล็กรู้สึกรักและผู้พันธ์ด้วยแบบนีน่าอย่างน่าประหลาด

     "ดิน น้ำ ลม ไฟ ตัวเรามีความเข้ากันกับพลังจิตวิญญาณได้ทุกธาตุ! ในหนังสือพวกนั้นไม่ใช่บอกว่ามันเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้หรอกหรอที่จะมีคุณสมบัติเข้ากันได้กับธาตุต่างได้ครบจนหมดแบบนี้?  เอาเถอะเรื่องสำคัญในตอนนี้คือเราต้องรีบปรับพื้นฐานความสมดุลให้กับร่างกายนี้ตามขั้นตอนก่อน ตอนนี้เราอ่อนแอเกินไปอย่าว่าแต่ช่วยท่านแม่เลย สภาพแบบนี้แม้แต่ช่วยเหลือตัวเองก็คงลำบาก...คงต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองถึงถามวัน" คลาวด์คิดกับตัวเอง

    พรสวรรค์ในการเรียนรู้ของคลาวด์ในโลกเดิมนั้นถือว่าสูงล้ำอย่างที่หาตัวจับได้ยาก คลาวด์นั้นไม่เพียงฉลาดหลักแหลมความจำเป็นเลิศแต่การเรียนรู้สิ่งต่างๆก็ยังถือว่ารวดเร็วเหนือกว่าคนทั่วไปอย่างน่าเหลือเชื่อ 

     ในชีวิตก่อนนั้นคลาวด์สามารถที่จะเรียนภาษาแขนงหนึ่งได้อย่างแตกฉานโดยใช้เวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์เท่านั้น ในบางครั้งสิ่งที่คนอื่นต้องใช้เวลานานนับปีในการเรียนรู้คลาวด์กลับสามารถที่จะเรียนรู้และเข้าใจมันได้ภายในระยะเวลาไม่กี่วัน  ในโลกก่อนเป็นอย่างนั้น ในโลกนี้ก็ไม่แตกต่าง 

     ถ้าจะให้เอ่ยถึงขั้นตอนในการปรับพื้นฐานเพื่อสร้างแก่นจิตวิญญาณขั้นแรก ไม่รู้ว่ามีผู้คนมากน้อยเท่าไรที่ล้มเหลวในขั้นตอนนี้ไปอย่างไม่เป็นท่าและต่อให้จะเป็นเหล่าชนชั้นขุนนางที่มีทรัพยากรมากมายนับไม่ถ้วนก็ยังคงต้องใช้เวลานานนับปีในการเข้าถึงขั้นนี้แต่คลาวด์กลับประเมินว่าตัวเองสามารถที่จะทำสำเร็จได้ภายในสามวัน

     

     นีน่าซึ่งกลับเข้ามาภายในห้องพร้อมกับที่ถือถ้วยข้าวต้มไว้ในมือซึ่งเห็นว่าลูกชายของตนกำลังนั่งขัดสมาธิหลับตาอยู่ก็ถึงกับอึ้งตกใจไปชั่วขณะ

     

     "ท่านแม่ไม่ต้องตกใจ นับจากนี้ตัวข้าต้องใช้เวลาสักนิดในการปรับภาวะร่างกายของข้าให้เข้าที่ บางทีข้าอาจจะเข้าสู่ห้วงสภาวะคล้ายกับการหลับลึกไปสักหลายวัน" คลาวด์ในร่างของกาเล็ทลืมตาขึ้นมากล่าวกับนีน่า

     "หลายวัน? ร่างกายลูกพึ่งจะฟื้นจากอาการบาดเจ็บนะกาเล็ทถ้าหากไม่ได้กินอะไรบำรุงเลยตลอดระยะเวลาหลายวันเลยแม่กลัวว่าจะไม่ไหวเอานะลูก มาตอนนี้มากินข้าวต้มที่แม่ต้มมาร้อนๆก่อน" นีน่าเอ่ยอย่างเป็นกังวลพร้อมกับที่เดินเข้ามานั่งลงยังเตียงไม้และตักป้อนเข้าต้มยื่นส่งมาที่ด้านหน้าของกาเล็ท

     

     คลาวด์ซึ่งสัมผัสได้ถึงความรักความห่วงใยในน้ำเสียงของนีน่าเกิดความรู้สึกเศร้าขึ้นมาอย่างน่าประหลาด เงาร่างของอริสในวันวานผุดขึ้นมาในห้วงความคิดของคลาวด์อีกครั้ง "ในชีวิตก่อนของเรา อริสเองก็คงรู้สึกห่วงเราแบบนี้เหมือนกัน น่าเสียดายที่เราในตอนนั้นโง่เกินกว่าที่จะมองเห็นค่าของความห่วงใยนั้น" เพราะตัวเองนั้นไม่เปิดใจและเอาแต่มุ่งหวังจะประสบความสำเร็จทำให้ละเลยสิ่งสำคัญที่สุดไป 

     "ขอบคุณท่านแม่" คลาวด์กล่าวขอบคุณพร้อมทั้งรับเอาข้าวต้มถ้วยนั้นจากมือของนีน่ามา ข้าวต้มถ้วยนี้ที่เป็นเพียงข้าวต้มธรรมดาราคาถูก ข้าวต้มที่ในถ้วยมีเพียงข้าวและเนื้อสัตว์เพียงน้อยนิดแต่คลาวด์กลับรู้สึกว่าข้าวต้มถ้วยนี้เป็นข้าวต้มที่อร่อยที่สุดในชีวิตที่ตัวเองเคยลิ้มลองมา

     เมื่อคลาวด์กินข้าวต้มจนหมดก็ส่งถ้วยเปล่านั้นคืนให้แก่นีน่า ในใจก็นึกคิดกับตัวเองอย่างมุ่งมั่นแน่วแน่ "นับจากนี้เราจะมีชีวิตอยู่ในฐานะของกาเล็ท บุสโซ่ เราจะไม่ยอมให้คนใกล้ชิดของเราอย่างท่านแม่ต้องลำบาก" 

     "ท่านแม่ไม่ต้องเป็นกังวล เมื่อข้าเข้าสู่ห้วงลึกของสมาธิ ร่างกายจะคล้ายเหมือนกับอยู่ในภาวะจำศีลเพราะแบบนั้นถึงแม้จะไม่ได้มีสิ่งใดตกถึงท้องก็ไม่นับว่าเป็นปัญหา" คลาวด์เอ่ยอธิบายกับนีน่า

     

     เมือตระหนักรู้ว่าในโลกแห่งนี้นั้นพลังคือที่สุด สิ่งแรกที่คลาวด์ต้องการก็คือพลัง พลังคือสิ่งที่คลาวด์ต้องไขว่คว้าไว้เป็นสิ่งแรก เมื่อตัดสินใจได้อย่างแน่วแน่แล้ว คลาวด์ก็นำพาตังเองเข้าสู่ห้วงสมาธิเพื่อสัมผัสถึงพลังจิตวิญญาณในการปรับพื้นฐานและสร้างแก่นจิตวิญญาณขึ้น

     แม้จะยังรู้สึกงุนงงว่าผู้เป็นลูกชายรู้ถึงหลักการของการฝึกวิชาเหล่านี้ได้อย่างไรหากแต่นีน่ายังคงเลือกที่จะเดินออกจากห้องของกาเล็ทไปอย่างเงียบๆ

     รีไรท 2020