*เรื่องจะมีฉากฆ่าตัวตายและอื่นๆอีกมาก ขอให้ทำใจเรื่องนี้ไว้ก่อนอ่าน*
การรอคอยมันต้องใช้เวลาแค่ไหนกัน? แล้วถ้ามันใช้เวลานานจะยังมีหวังไหม? ฉันรอความตายมานานหลายปีตั้งแต่ที่ฉันรู้จักการสูญเสียมันก็เริ่มกัดกินชีวิตและจิตใจของฉันไปจนฉันไม่ไหวอีกต่อไป
ในห้องที่ไร้แสงไฟมีแต่แสงไฟจากโทรศัพท์มือถือที่กลับเปิดเพลงเบาๆแต่มันซ่อนเศร้าในเพลง เธอนอนฟุบโต๊ะอย่างใจลอย ใบหน้าเต็มไปด้วยคาบน้ำตาหลังจากที่เธอรู้ว่าแฟนของเธอนอกใจไปหาเพื่อนสนิกที่ตีหน้ามาสนิกกับเธอ เธอปล่อยความเศร้าทุกอย่างที่เธอได้รับอย่างช้าๆ
ตึก!
เสียงแจ้งเตือนที่รอการตอบรับ แต่กลับไม่ได้รับแล้วปล่อยไปสายตาที่หมดหวังได้มองที่โทรศัพท์มือถือก่อนจะปิดเครื่องแล้วหยิบกุญแจรถแล้วเดินออก…
เธอได้เข้าไปตึกที่สุดพอควรจากนั้นก็เดินไปริมราวกับก่อนจะจับราวกันแล้วก้าวขาไปริมวางขาแล้วยกขาอีกข้างให้ยืนได้เธอมองจากจุดที่เธอยืนอยู่มองลงมาที่พื้นเธอหมดหวังหมดการดำรงชีวิตจากอดีตที่แสนเจ็บปวดแล้วเธอก็ปล่อยให้มันหายไปแล้วเริ่มต้นใหม่แต่กลับไม่เป็นที่หวังไว้แล้วอดีตมันก็มาทำร้ายอีกครั้งเธอไม่อยากอยู่บนโลกนี่แล้ว ที่ผ่านมันเพื่ออะไรกัน? ทำไมฉันถึงไม่รู้เลย ฉันรักเขาแต่เขาทำกลับฉันแบบนี้
“ที่ผ่านมาคืออะไรกัน?”
เสียงของเธอพูดออกมาบางๆก่อนที่จะตัดสินใจปล่อยมือที่จับราวไว้แล้วปล่อยร่างกายของตัวเองให้ร่วงหล่นไป…
ในที่สุดฉันก็ได้หายไปซะที…
________________
ขอบคุณภาพจากPinterest
และมีการดัดแปลงรูปภาพเล็กน้อยเพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่อง
กดที่รูปได้เลยงับ!!! ヽ(•̀ω•́ )ゝ✧ ฉันน่ะ เอาลิงค์อยู่ในรูปหมดแล้ว555
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น