คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SF - FRIEND [3]
ซ่า ครืน ซ่า
เสียงคลื่นกับกลิ่นไอเค็มๆจากทะเลปลุกให้ผมที่กำลังหลับสบายอยู่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อมองวิวข้างทางให้ชัดๆ ตอนนี้เราน่าจะอยู่ที่ทะเลที่ไหนซักแห่ง และเพราะเต๋าเปิดหน้าต่าง ผมจึงได้ยินเสียงและกลิ่นหอมอ่อนๆของทะเล
สายลมเย็นชวนสบายพัดเข้ามาในรถที่กำลังแล่นไปเรื่อยๆ ผมหันไปมองหน้าของคนขับรถ เห็นเขากำลังคุยโทรศัพท์กับใครซักคนอยู่
“คุยตอนขับรถระวังไม่ตายดี” อดที่จะกัดไม่ได้
“หือ...ตื่นมาก็ปากเสียเลยนะชา”
เขาว่ายิ้มๆ ก่อนจะกดวางสายจากโทรศัพท์เมื่อครู่
“ใครโทรมาอ่ะ”
“อยากรู้ไปทำไมครับ”
ผมพอได้ยินก็เบะปากออกอย่างหมั่นไส้ เลียนเสียง ‘อยากรู้ไปทำไมครับ’ ของเขาก่อนจะแลบลิ้นใส่แล้วหันไปมองวิวข้างทางแทนใบหน้าหล่อแต่ดันกวนโอ๊ยนั่น
ชิ! ก็ไม่ได้อยากจะรู้นักหรอกเฟ้ย!
เต๋าพอเห็นอย่างนั้นก็ยิ่งยิ้มอารมณ์ดี หมอนั่นยื่นโทรศัพท์มาให้ผม ก่อนจะบอก
“เช็คเลยชา”
ผมหันไปยู่หน้าใส่เขา แต่ก็รับเอาไอโฟนสีขาวมาอยู่ดี นิ้วเรียวไล่กดดูรายชื่อโทรออกล่าสุดแล้วก็เห็นชื่อ ‘พี่ทะเล’
“ใครวะพี่ทะเล มีคนชื่อนี้อยู่บนโลกนี้ด้วยเรอะ”
“...พี่ที่ชวนมาเที่ยวทะเลไงชา เมื่อกี้กูโทรถามทางไปโรงแรมกับเขา”
“มึงก็เลยเม็มชื่อพี่เขาว่าพี่ทะเลเนี่ยนะ”
“ก็เออดิ...ทำไมวะ”
“...สิ้นคิด”
“อ้าว -O-”
“ว่าแต่ชื่อจริงๆ ของพี่เขาคืออะไรอ่ะ”
“เอ่อ...อ๋อ กูรู้ล่ะ พี่เขาชื่อพี่ซี เมื่อกี้เหมือนจะได้ยินพี่เขาแทนตัวเองอยู่”
“พี่ซีเหรอ...”
คำว่าพี่ซีซัดเข้ากลางหน้าผมเต็มๆ
พี่ซี เธอเป็นรุ่นพี่ที่คณะของเต๋า เธอทั้งสวย จะถามว่าสวยเท่าไหนน่ะหรอ อย่างน้อยเธอก็เป็นถึงดาวคณะ และยังมีผลงานถ่ายแบบลงนิตยสารวัยรุ่นอีกประปราย แถมยังฉลาด บ้านก็รวย เรียกได้ว่าครบเครื่องของผู้หญิงแสนเพอร์เฟกเลยล่ะ
และตอนนี้ พี่ซีก็คงพ่วงตำแหน่ง ‘ตามจีบนายเศรษฐพงศ์’ มาด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย
---------------------------> TAOKACHA <----------------------------
ซักพักรถของเต๋าก็ขับมาจอดลงที่โรงแรมหรูริมทะเลแห่งหนึ่ง พอลงมาจากรถ ก็เห็นกลุ่มของพี่ซียืนคุยกันอยู่ตรงที่จอดรถหน้าโรงแรม
แหม...นึกว่าจะมาคนเดียวซะอีกครับ
“พี่ครับ!”
เต๋าตะโกนเรียกพี่ซี และจากที่เธอหันหลังอยู่ ก็รีบหันกลับมาตามเสียงเรียกอย่างรวดเร็ว
คุณหวังฉากที่แบบว่าพี่ซีหันมาอย่างสโลว์โมชั่น ผมยาวสลวยสะบัดพลิ้วเป็นเงางาม แล้วเต๋าที่กำลังมองอยู่ก็นิ่งค้างด้วยตะลึงในความสวยของพี่เขา ประกอบกับแบ็คกาวน์รูปหัวใจวิ๊งวั๊งอยู่ข้างหลังอ่ะเหรอครับ?
เหอะ อย่าหวังซะให้ยาก
เพราะฉากที่เกิดขึ้นจริงคือผมที่ร้องโอ๊ยออกมาอย่างดัง ก็เล่นโดนประตูรถหนีบซะแรง
และสาเหตุก็ไม่ใช่อะไร...
มัวแต่กัดฟันมองพี่ซีนั่นแหละ!
อิจฉาคนสวย!
“เป็นอะไรรึเปล่าชา!” เต๋าที่กำลังขนกระเป๋าลงจากท้ายรถได้ทำการละทิ้งซึ่งทุกสิ่งแล้ววิ่งมาดูนิ้วผมทันที
“ไม่เป็นไร แค่นี้คันๆ อ่ะ” ผมบอกพลางยกมือมาสะบัดๆ ให้รู้ว่านิ้วผมยังสบายดี ไม่ได้ขาดไปแต่อย่างใดให้เขาดู
ความจริงกูเจ็บจะตายห่าอยู่แล้วครับ
...แต่ไม่อยากเสียฟอร์ม!
“...กูก็ไม่ได้ห่วงมึงหรอกนะ แค่กลัวว่าถ้ากูพาลูกเขานิ้วขาดกลับไป กูจะโดนแม่มึงกระทืบจมดินอ่ะดิ”
ผมที่พอได้ยินอย่างนั้นก็ลงมือทุบคนข้างกายไปทันทีหนึ่งอั่ก กำลังจะดีใจที่มันเป็นห่วง แต่พอได้ฟังประโยคถัดไปก็แทบจะกลับลำ นี่ถ้ามีไม้หน้าสามอยู่แถวนี้นะ หมอนี่ได้หน้าแหกแน่ๆ เหอะ!
“โอ๊ย! ไอ้ชา โอ๊ย! หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!” คิดไม่ทันจบดีมือมันก็ไปก่อนความคิดซะงั้น เพราะผมรัวหมัดลงไปบนแขนหมอนี่อย่างแรงหลายๆ ที โคตรสะใจ
“อะแฮ่ม”
และในตอนนั้นเอง พี่ซีที่ทุกคนได้ลืมไปแล้วว่ามีอยู่ในเรื่องนี้ก็โผล่ออกมาอีกครั้งพร้อมกับเสียงกระแอมไอคล้ายๆ คนกำลังเป็นหวัด
...ทิฟฟี่ซักแผงมั้ยพี่?
“มาแล้วหรอจ๊ะน้องเต๋า พี่กำลังรออยู่พอดีเชียว”
พี่ซีพูดเสียงอ่อนเสียงหวานพลางค่อยๆ กระแซะเข้ามาใกล้เต๋าเรื่อยๆ ผมล่ะอยากจะตอบเจ๊แกกลับไปจริงๆ ถ้าไม่มาแล้วไอ้ที่ยืนหล่ออยู่ตรงเนี้ยอ่ะ มันตัวอะไรห๊ะ?
“ครับพี่ สวัสดีครับ” เต๋ายกมือไหว้ทักทายพี่ซีก่อนจะเลยไปยังกลุ่มของพี่เขาด้วย ส่วนผมพอเห็นอย่างนั้นก็รีบไหว้ตามทันที
“แล้วนี่ใครเหรอเต๋า น้องเหรอจ๊ะ พี่ไม่เห็นรู้ว่าเต๋ามีน้องด้วย”
“ไม่ใช่น้องครับพี่ นี่เพื่อนผม ขอเอามันมาเที่ยวด้วยคนแล้วกันครับ”
“...ได้เลยจ้ะ แล้วชื่ออะไรเนี่ยเรา?”
“ชื่อคชาฮะ”
ผมยิ้มตอบรอยยิ้มของพี่ซี ยิ่งมาเห็นใกล้ๆ ความคิดที่ว่าผู้หญิงคนนี้สวยก็ยิ่งมีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ลองมองเทียบกับผมดูแล้ว เอาอะไรไปสู้ไม่ได้เลยจริงๆ
หรือผมจะสนับสนุนพี่ซีให้กับมันดี...?
แต่ผมก็ต้องยกเลิกความคิดนั้นแทบจะทันที เพราะเมื่อพอลับหลังเต๋าที่กำลังขนกระเป๋าลงจากรถอีกรอบนั้น พี่ซีก็เข้ามาหยิบแขนผมอย่างแรง พร้อมด้วยเอ่ยพูดอย่างไม่มีเสียงว่า
‘เต๋า-ต้อง-เป็น-ของ-ฉัน’
...หึ คิดจะงาบเพื่อนผมน่ะ รอไปร้อยชาติก็แล้วกันนะครับพี่!
---------------------------> TAOKACHA <----------------------------
พอเข้ามาในโรงแรม เราก็จักการเรื่องห้องกันทันที
แต่ดูเหมือนมันจะมีปัญหาตรงที่ว่า...
“พี่ครับ จองห้องไว้กี่ห้องครับ?”
“จริงด้วย ขอโทษด้วยนะจ๊ะน้องคชา พอดีว่าทางโรงแรมเขาบอกว่าเรามาช้าไป ห้องเตียงคู่เหลืออยู่แค่สองห้อง พี่ก็เลยจองเตียงคู่ไว้สองห้องกับเตียงเดี่ยวไว้หนึ่งห้องสำหรับน้องเต๋าแค่นั้นเองอ่ะค่ะ” พี่ซียิ้มอย่างรู้สึกผิดพลางมองมาที่ผม
“แล้วใครนอนกับใครบ้างครับ”
“ก็มีคิวกับเจ พี่กับเฟิร์น แล้วก็น้องเต๋านอนคนเดียวในห้องเตียงเดี่ยว ส่วนน้องคชาเดี๋ยวพี่จะหาห้องให้นะคะ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่านะ น้องคชาคงต้องเตรียมใจนอนโซฟาห้องพี่คิวกับพี่เจเขาแล้วล่ะค่ะ”
เธอพูด หัวเราะหน่อยๆ เหมือนคนกำลังเล่นมุก แต่ความจริงดูก็รู้ว่าไม่ใช่ ถ้าฉลาดซักหน่อยก็คงจะดูออกว่าพี่คนนี้เขากำลังด่าผมทางอ้อมว่าเป็นส่วนเกิน และไม่ต้องการให้ผมมีที่นอน จากนั้นเจ้าตัวก็คงจะเสนอให้ผมไปนอนกับพี่เฟิร์นแทน ส่วนตัวเองก็คงจะฟอร์มว่าห้องอึดอัด นอนไม่ได้ เลยมาขอนอนด้วยกันกับเต๋าแน่ๆ (คิดได้เป็นเรื่องเป็นราวเลยมึง -_-)
...แต่ขอโทษครับ ไอ้เต๋ามันโง่จะตาย
“ไม่เป็นไรครับ ให้ชานอนกับผมก็ได้” เต๋าตอบกลับไปแบบนั้น ทำเอาพี่ซีหน้าเสียไปไม่น้อย
“ไม่เป็นไรแน่นะคะ? ห้องเดี่ยวมันก็เล็กอยู่นะ” เธอว่าอย่างนั้นพลางยื่นกุญแจให้เต๋า แค่ดูยังรู้เลยว่าผิดแผนจากที่คิดไว้ไปมากโข
“ไม่เป็นไรจริงๆ ครับพี่ ยังไงก็ผู้ชายเหมือนกันอ่ะครับ ถึงชาจะไม่ค่อยเหมือนก็เหอะ เนอะชาเนอะ ฮ่าๆๆๆ”
เต๋าหัวเราะ หนอย ด่าผมทางอ้อมแล้วมันสนุกนักเหรอวะ!
ผมกับเต๋าเดินไปเก็บกระเป๋าที่ห้องโดยมีพี่ซีเดินตามมาด้วย เธอบอกว่าห้องเธออยู่ตรงข้ามห้องเราพอดี
...แผนรึเปล่าวะ?
...คืนนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นป่ะ -O-?
“นี่คุณชายครับ เดินให้มันเร็วๆ หน่อยเหอะ กูรออยู่” ผมตะโกนเรียกเต๋าอยู่หน้าประตูห้อง 233 (เลขสวย) ส่วนเต๋าก็กำลังแบกกระเป๋าขึ้นมาด้วยอย่างทุลักทุเล
“ถ้าอยากให้กูเดินเร็วๆ ก็มาช่วยกันแบกสิวะครับ…ทำไมตอนขามามันไม่เห็นหนักแบบนี้เลยวะ”
“บ่นอะไรครับ ตอนขามาอ่ะทั้งวิ่งทั้งแบกยังทำได้ แล้วทำไมตอนนี้ถึงมาบ่นห้ะ เป็นผู้ชายแน่ป่ะเนี่ยเฮ้ย”
“ใครกันแน่วะที่บ่น เปิดประตูให้มันกว้างๆ หน่อยดิ๊ เข้าไม่ได้!”
ก่อนที่เราจะทะเลาะและสร้างความรำคาญไปมากกว่านี้ ผมก็เปิดประตูให้เต๋าเข้ามา ส่วนเจ้าตัวพอเข้ามาได้ก็นอนแผ่ลงบนเตียงทันที
ในห้องนี้มีเตียงเดี่ยวเล็กๆ ขนาดหนึ่งคนนอนหนึ่งเตียง ด้านข้างเตียงก็มีหน้าต่างบานใหญ่ ถ้าเปิดออกไปก็จะมองเห็นทะเล เป็นวิวที่สวยที่สุดในบันดาที่ที่ผมเคยไปมา พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ผมเดินเปิดหน้าต่างทิ้งไว้เพื่อให้ลมพัดเข้ามา
“โอ๊ย แขนจะหัก”
“สำออย”
“...เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว”
“เรียกร้องความสนใจ”
“...ปวดไหล่สุดๆ”
“ตุ๊ดเอ๊ย”
“=[]=! มึงนี่มัน...ชิ”
“เอ้า! งอนซะแล้วเหรอครับคุณชาย~”
ผมดินไปข้างเตียงก่อนจะหย่อยตัวลงนั่งที่พื้นข้างๆ เต๋าพอเห็นแบบนั้นก็พลิกตัวนอนคว่ำ เลยกลายเป็นว่าตอนนี้สายตาเราอยู่ในระดับเดียวกัน และเขาก็กำลังนอนจ้องผมตาแป๋วอยู่
“ทำไมถึงชอบเรียกกูว่าคุณชายนะ?”
“เหมาะดีออกไม่ใช่เหรอ? ลุคมึงมันได้จะตาย อารมณ์คุณชายแบดบอยอ่ะ”
“...แล้ว...อยากจะมาเป็นคุณนายให้กูมั้ยล่ะ...?”
“...ห๊ะ โทษที เมื่อกี้ว่าอะไรนะ ไม่ได้ฟัง”
“เปล่าๆ หมายถึงไปเดินเล่นด้วยกันเอาเปล่า?”
“เอ๊ะ ก็...”
ก๊อกๆๆ
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบอะไรออกไป ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาซะก่อน
“คร้าบๆ~” เต๋าตะโกนบอก พลางลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็วแล้วก็วิ่งไปเปิดประตู
ถ้าเมื่อกี้ผมตาไม่ได้ฝาด...
...มันหน้าแดงใช่ป่ะวะ?
“มีอะไรรึเปล่าครับพี่” เต๋าถามขึ้นเมื่อเห็นว่าคนที่มาเคาะประตูเรียกคือพี่ซีนั่นเอง หมอนั่นหันมามองผมนิดหน่อยก่อนจะหลบตา แล้วก็หันไปหาพี่ซีเพื่อขอคำตอบ
“พอดีว่าอากาศกำลังดี เลยจะชวนน้องเต๋าไปเดินเล่นเฉยๆ ว่างอยู่รึเปล่าคะ” พี่ซียิ้มหวานส่งไปให้เต๋า มันสะดุ้งเล็กน้อยตอนที่พี่ซีแตะไหล่ เหมือนมันกำลังเหม่อลอยคิดอะไรซักอย่าง
“ไปก็ได้ครับ” เต๋าเวอร์ชั่นเหม่อตอบรับออกไปอย่างไม่ลังเล
บอกตามตรง ผมกำลังน้อยใจหมอนี่อย่างมากมหาศาลบานตะไท หนอย เมื่อกี้ยังชวยผมอยู่เลย แล้วยังจะไปรับปากคำชวนของพี่ซีอีกทำไมห๊ะ!
ผมก็คงได้แค่แอบนอยด์อยู่ในใจ เพราะตอนนี้พี่ซีพาเต๋าเดินออกไปข้างนอกเรียบร้อยแล้ว แต่ก่อนจะไปก็ยังไม่วายหันมายิ้มสะใจใส่ผมอีกแหน่ะ
เฮ้ออออ...
หรือผมควร...จะตัดใจดีนะ?
TBC.
----------------------------------------------------------------------
มาแล้ววววววววว >w<
ใครไปดูคอนคชามามั้ง ? สนุกมากกก มีครบทุกรสเลย รักคชาาาาาา ><
ตอนนี้ตอนที่ 3 แบ้ว ;A; ตอนหน้าก็จะจบล่ะ คชาควรจะตัดใจใช่ป่ะ ? อิอิอิ
ขอบคุณสำหรับเม้นนะคับ มีความสุขมากที่เห็นยอดมันขึ้น TT
ขอบคุณมากๆคับ :)
ป.ล. ฉันยังเพ้อคชาเสื้อกล้ามไม่หาย สักพักมาอีกแล้ว คชาในชุดนอน+ผ้าคลุม
โอยยยยยยยย ;____; กรูจะตายยยยยยยย
โมเอ้ไป๊ TT'
ความคิดเห็น