เด็กใหม่ร้าย(ไม่)บริสุทธิ์

ลำดับตอนที่ #3 : ถอดเถอะครับ

หลังจากที่ออกมาจากห้องพักของพี่เนียร์ผมก็ตรงมาส่งไอ้กฏทันทีที่ห้องไม่นานมากก็มาจอดที่
ลานจอดรถของทีพักไอ้กฏ
"ไอ้กฏถึงแล้วลงไปได้แหละกูจะกลับบ้าน"
"ครับคุณวรา"
พูดเสร็จไอ้กฏก็เปิดประตูออกไปทันทีแตผมนี่ซิเกิดปัญหาแล้วล่ะ 

"คุณวรามีอะไรหรือเปลาครับทำไมยังไม่ไป"
"เออคือ..กูคิดวารถก็เสียว่ะ"
"อ้าว...งั้นทำไงดีครับ"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูโทรตามชางแล้วบอกคนทีบ้านมารับก็ได้"
ไอ้กฏพยักหน้ารับผมทีเปิดประตูลงมาจากรถยืนอยู่ข้างๆไอ้กฏ 
"เชี้ยแล้วไงไอ้ตั้มเอ้ย....แบตหมด"
"โทรศัพท์คุณวราเป็นไรครับ"
"แบตหมด"
"งั้นเอาโทรศัพท์ผมโทรก็ได้ครับ"
"กูจำเบอร์ใครไม่ได้เลย"
"แล้วเอาไงดีครับ"
"เดี๋ยวกูนั่งแท็กซี่กลับก็ได้"
"มันมึดแล้วถ้าไงคุณวรานอนห้องผมก่อนก็ได้นะครับ"
"ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวกูหาทางกลับได้" 
"คุณวรากลัวผมหรอครับ?"
 ไอ้นี่หยามไปแล้วน่ะคนอยู่กูไมเคยกลัวใครอยู่แล้วผมหันไปมองหน้าไอ้กฏทีทำยิ้มอยู่อย่างผู้
ชนะ ไอ้กฏมึงคิดว่ามึงเป็นใคร

"ทำไมกูต้องกลัวมึงด้วย...เอาดินอนก็นอนไม่เห็นเป็นไรเลย"
"งั้นขึ้นห้องเถอะครับฝนจะตกแล้ว"
ไอ้กฏพูดจบก็เดินนำผมขึ้นไปบนห้องทันทีผมได้แตเดินตามไปช้าๆ  ในใจก็คิดอยู่ว่าไอ้นี่ยิ่ง
เพี้ยนๆคงไม่ทำไรบ้าๆน่ะ 
"เชิญเข้าห้องครับคุณวรา" ไอ้กฏชวนให้ผมที่ยืนอยู่หน้าห้องเข้าไปในห้องของมันทุกอย่างใน
ห้องเป็นสีฟ้าหมดเลยแต่แปลกหน้าอย่างไอ้นี่ทำไมมีกีต้าร์อยู่ในห้องได้

"มึงเลนกีต้าร์ด้วยหรอไอ้กฏ"
"ครับเวลาไม่มีอะไรทำผมก็จะเล่นครับ"
"หน้าอยางมึงไม่หน้าเล่นอะไรเท่ห์ๆได้นะ" ไอกฏก้มหน้าเข้ามาใกล้ๆผม
"หน้าอย่างผมทำไมหรอครับ" ผมรีบผลักอกไอ้กฏให้ออกห่างทันทีก็ใครจะไปคิดอยู่ๆก็เอาหน้า
มาใกล้ซ่ะขนาดนี้ ระหว่างทีีผมกำลังตกใจอยู่นั้นไอ้กฏมันก็หยิบกีต้าร์ขึ้นมาดีดเบาๆ ก่อนจะเริ่ม
ร้องเพลงบางเพลงขึ้นมา 


ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น 
ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย อย่างนั้นขอได้ หรือไม่ 
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก 
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้วโอว 
ฉันขอได้ไหม 

     ตอนนี้คุณวรานั่งนิ่งไปสงสัยจะหลงเสนห์ผมซิท่าเห็นเก่งๆอย่างนี้เคลิ้มง่ายน่ะเนี้ย ผมเห็น
อย่างนั้นเลยวางกีต้าร์ลงกับที่นอนกอนจะเดินเข้าไปใกล้คนทียืนอยู่แล้วโน้มหน้าเข้าไปกระซิบ
ทีข้างหูของคุณวราเบาๆ

"เป็นไงครับคุณวราผมร้องเพลงเพราะไหมครับ?"
"เฮ้ย!!!!" คุณวราตกใจหันมามองผมทำให้ปลายจมูกโด่งนั้นชนเข้าที่แก้มของผมทันที ตอนนี้
หน้าของคุณวราแดงมากเลยฮาๆๆๆ ทีนี่แหละนายเสร็จฉันแน่ฉันจะแกล้งให้นายหลงฉันให้มาก
กว่านี้อีก 

"คุณวราเป็นไรครับหน้าแดงเชียวร้อนหรอครับเดี๋ยวผมปรับแอร์ให้ก็ได้"
"อะเอ่อ...ใช่ๆกูร้อนนิดหน่อย" ยังจะปากแข็งอีกน่ะคุณวรา
"งั้นถอดเสื้อออกก็ได้ครับจะได้สบายตัว"
"มะไม่ต้องกูโอเคมึงแค่ปรับแอร์ให้ต่ำกวานี้หน่อยได้ไหม"
"แตผมว่าถอดเสื้อออกเถอะนะจะได้สบายตัว" ไม่พูดป่าวผมแกล้งเดินเข้าไปปลดกระดุมเสื้อให้
คุณวราทันที 
"เฮ้ยอะไอ้กฏมึงจะทำไร"
"ถอดเสื้อให้คุณวราไงครับ"
"มะไม่ต้องกูไม่ถอด"
"ถอดเถอะครับเดียวผมถอดให้"
"เฮ้ย!!" หลังจากทีผมดึงดันจะถอดเสื้อให้คุณวราอยู่นานก็ทำให้คุณวราถลาตามแรงดึงของผม
เข้ามาแนบอกของผมทันที ตอนนี้ไอ้คนเก่งอย่างคุณวรายืนแข็งทื่อเลย เห็นแบบนี้ใครจะปล่อย
ให้โอกาสแบบนี้หลุดมือละ ผมเลยรวบเอวของคนทีตัวเล็กกว่าเข้ามากอดไว้หลวมๆ

"เป็นไรไหมครับผมบอกแล้วว่าจะถอดเสื้อให้" เหมือนคนในอ้อมกอดจะรู้ตัวดิ้นคุกคักไปมา
"ปล่อยกูกูร้อน"
"ร้อนก็อยู่เฉยๆซิครับเดี๋ยวผมถอดเสื้อให้"
ไม่พูดเปล่ามือของผมค่อยๆปลดกระดุมให้คุณวราทีละเม็ดจนหมดก็จะถอดเอาเสื้อออกแล้วโยน
ไปกองกับพื้นห้องทันที ผมค่อยๆเลือนใบหน้าเข้าไปกระซิบทีข้างๆหู
"ไปอาบน้ำเถอะครับเดี๋ยวผมเตรียมเสื้อผ้าให้"
"อะเออ..." พูดจบคุณวราก็หันหลังจะวิ่งเข้าห้องน้ำไปแต่ผมแกล้งตะโกนตามหลังไปว่า
"ให้ผมอาบให้ไหมครับ"
"ไม่ต้อง" คุณวราพูดแค่นั้นก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที  ฮาๆๆๆน่ารักเหมือนกันน่ะคุณวราแต่ช่วยไม่ ได้ร้ายนักฉันต้องปราบนายให้อยู่ให้เชืองกับฉันก่อนแล้วกัน

         ผมแทบจะหายใจไม่ทั่วท้องก็ใครจะไปคิดวาไอ้แว่นที่เห็นเมื่อวานพอเปลี่ยนตัวเอง
ใหม่มันจะเป็นแบบนี้ ใจเย็นๆนะตั้มมึงแค่ตกใจอย่าลืมวามึงคือใครไอ้กฏแค่แกล้งมึง ผมพูด
กับตัวเองในกระจกห้องน้ำก่อนจะเดินไปอาบน้ำไม่นานก็เสร็จผมแต่งตัวปัดผมไปมาก่อนออก
จากห้องน้ำแต่สิ่งที่ทำผมแทบกลืนน้ำลายไม่ลงเลยคือไอ้กฏครับมันใส่ผ้าเช็ดตัวพันช่วง
ล่างไว้แค่ผืนเดียวนั่งอยู่ที่เตียงนอน
"อาบเสร็จแล้วหรอครับ"
"อะเออ มึงไปอาบดิ" ผมพยายามควบคุมสติตัวเองก่อนจะก้าวเดินออกมาจากห้องน้ำเช่นเดียว
กันกับที่ไอ้กฏกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ แต่ไอ้กฏกับเดินเข้ามาหอมแก้มผมเบาๆทำให้ผมตกใจ
สะดุดผ้าเช็ดเท้าที่พื้น 
"เฮ้ย!!" คิดว่าเจ็บแน่แต่เปล่าเลยผมคอยๆลืมตาไอ้กฏมันรวบเอวของผมไว้ก่อนไม่งั้นคงได้ล้ม
ลงไปกองแน่
"ระวังหน่อยน่ะครับคุณวรา อุบัติเหตุเกิดได้ตลอดเวลานะครับ" ผมพยักหน้ารับก่อนจะรุกยืนทันที

"แต่เมื่อกี้คุณวราตัวห๊อมมม...หอมครับ" พูดจบมันก็เดินเข้าห้องน้ำไปทิ้งให้ผมยืนนิงเป็นหิน

"ไอ้ตั้มคืนนี้มึงจะนอนหลับไหมเนี้ย" ผมพูดกับตัวเองพล่างคิดถึงอกอุ่นๆทีรวบผมไปแนบอกเมื่อ
กี้ ก่อนจะรีบสบัดหน้าไปมารัวๆ




V
V
V
V 
ไอ้กฏจะแกล้งคุณวราเยอะไปแล้วน่ะ