เด็กใหม่ร้าย(ไม่)บริสุทธิ์

ลำดับตอนที่ #1 : ผมเป็นแฟนคุณได้แล้วใช่ไหม?

"โอ๊ย...กรุงเทพนี้ทำไมมันร้อนจังว่ะเนี้ย" ผมบ่นกับตัวเองเมื่อเดินมาถึงห้องพร้อมกับโยนกระ
เป๋าสะพายลงที่โซฟา แล้วตรงไปที่ตู้เย็นในห้องทันที 'ป๊อก!!' เสียงเปิดกระป๋องเบียร์ของโปรด
ของผมยกดื่ม "อาบน้ำก่อนดีกว่ากูไม่ไหวๆร้อนฉิบเลย" ผมวางกระป๋องเบียร์ไว้ที่โต๊ะก่อนเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าไปในห้องน้ำ มือค่อยๆแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาออกทีละเม็ดจนหมดเผย
ให้เห็นเรือนรางสมส่วนของผมที่ตอนนี้ยืนส่องกระจกอยู่ ผมหันซ้ายขวาดูยังไงมันก็ดูดีไปหมด
ผมจับแว่นตาที่สวมออกแล้วเซฟผมเบาๆเปิดหน้าผากขึ้น "หล่อขนาดนี้มาว่ากูเชยคอยดูเถอะ
ตั้มมึงต้องยอมเป็นแฟนกับกูจริงๆแน่" ผมยิ้มอย่างมีชัยก่อนเดินไปอาบน้ำทันที ไม่นานนักในการอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายผมก็เดินออกมา ร่างกายที่มีไลน้ำและกลิ่นสบู่อ่อนๆทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้าง "เอ๊ะ!!..ยังไม่เย็นมากเลยนี่หว่า" ผมพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่อีกครั้งก่อนจะรีบแต่งตัวแล้วเดินลงมายังชั้นลงของคอนโด ฝั่งตรงข้ามมีร้านตัดผมและเสริมความหล่อความงามทั้งหลาย ผมเดินตรงเข้าไปทันที

"ว๊าย!!คุณน้องวันนี้จะทำอะไรค่ะ เอ๊ะ? แต่เพิ่งย้ายมารึเปล่าทำไมเจ๊ไม่เคยเห็นหน้าเลย"

"ครับผมเพิ่งมาจากเชียงใหม่"

"อุ๊ยต๊ายยย...หนุ่มเหนือซ่ะด้วย..ว่าแต่คุณน้องจะทำไรดีวันนี้"

"เจ๊เปลี่ยนทรงผมให้หน่อยดิเอาแบบให้ผมหล่อจนคนอื่นจำไม่ได้อ่ะทำได้ไหม?"

"แหม๋...คุณน้องมาถูกคนแล้วเดี๋ยวเจ๊จัดให้เลยมาๆนั่ง"

หลังจากที่เจ๊ช่างทำผมเลือกแบบทำนู้นนี้อยู่นานตอนนี้ผมก็เปลี่ยนสไตล์ทุกอย่างทันทีไม่ได้เขาข้างตัวเองน่ะครับ ผมหล่อมากกกกกกก
 "เป็นไงคุณน้องโอเคไหม?"

"ครับเจ๊ดูดีมากเท่าไรหรอ"

"1200 ล่ะกันลูกค้าหล่อๆอย่างน้องอ่ะไว้วันหน้ามาใช้บริการเจ๊ใหม่น่ะเจ๊ชื่อเจ๊ แล้วรูปหล่อชื่อไร?" 
"ชื่ออ้นครับเจ๊งั้นผมไปก่อนแล้วกันมึดแล้ว"

ไม่ทันได้ให้เจ๊ไฮอะไรนั้นพูดต่อผมก็เดินออกจากร้านแล้วตรงกลับห้องพักทันที เมื่อมาถึงผมก็เปลี่ยนใส่กางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวแล้วนอนทันที
"หึหึ...พรุ่งนี้เจอกันตั้ม" 

       "ไอ้อ้นมันไปไหนของมันว่ะป่านนี้ไม่มาจะสายแล้วไม่รู้รึไง" ผมนั่งรอไอ้แว่นอยู่นานแต่มันก็ไม่มาซักทีผมเลยตัดสินใจลุกจากม้านั่งจะไปเข้าเรียน 
"คุณตั้มครับๆ รอผมด้วยพอดีผมตื่นสาย"
"กูรู้จักมึงด้วยหรอ?" ทันทีที่ผมหันหน้าไปเจอไอ้ผู้ชายหน้าหล่อตรงหน้าที่เรียกผมเหมือนกับสนิทกันแต่ผมมั่นใจว่าผมไม่รู้จักมันแน่

"ทำไมคุณตั้มพูดแบบนั้นล่ะครับ"
"ก็กูไม่รู้จักมึงจะให้กูว่าไงอย่ามาชวนกูคุยหน่าา..กูรีบไปเรียน" พูดเสร็จผมก็หันหลังจะเดินไปแต่ไอ้หน้าหล่อตรงหน้ามันคว้าแขนผมไว้ก่อนทันที

"นี่คุณตั้มจำผมไม่ได้หรอครับ" ไอ้หน้าหล่อตรงหน้ามันพูดพร้อมยกแว่นตาใส่ผมถึงกับตกใจที่แท้ไอ้หน้าหล่อนี่มันคือไอ้อ้นหรอ 

"นี่มึงหรอว่ะไอ้อ้น?"
"ครับ..ผมไปทำผมเปลี่ยนสไตล์ให้แล้วคราวนี้ผมเป็นแฟนคุณตั้มได้แล้วใช่ไหมครับ?"

ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อนอกจากค้างอยู่พักใหญ่ 
"มึงจะบ้ารึไงไอ้..." ผมรีบเดินหนีมันทันทีเพราะตอนนี้มีคนยืนมองผมกับไอ้อ้นเยอะไปหมด
ไอ้บ้านี่อยู่ๆมาบอกว่าจะเป็นแฟนผมแบบนี้ผู้ชายที่ไหนเขาทำ



V
V
V
V

อีอ้นแอ๊บไปป่าวลูก