Love Pettish ชิ! ชิ! ชิ! แค่นี้ก็รักแล้ว!

Love Pettish

ชิ! ชิ! ชิ! แค่นี้ก็รักแล้ว!

By Pari@tum

เธอ...คือรุ่นน้องม.4จอมซุ่มซ่าม...และเขา...คือรุ่นพี่ม.6ที่กวนประสาท...

การที่พระเจ้าเล่นตลกให้เธอกับเขามาเจอกัน...กลับกลายเป็นความรัก...ที่ทำให้รู้สึกห่างไกล!

雨にうたう 雨に誓う

(ฉันร้องเพลงท่ามกลางสายฝน...และสัญญากับสายฝน)

今でも でも 愛してる

(ฉันยังคงรักคุณ...)

雨に濡れる 雨にしずむ

(ฉันเปียกปอน...จมลงในสายฝน)

それでも でも 愛してる

(แต่ฉันยังคงรักคุณ)

เพลงที่ดังออกมาเป็นภาษาญี่ปุ่น...มันดังออกมานอกหูฟังทำให้คนรอบข้างพอได้ยิน...แต่กลับไม่รู้สึกรำคาญเลยสักนิด เพราะเนื้อหาเพลงที่เศร้าจับใจและหน้าคนฟังที่กำลังอินไปกับเพลงอย่างสุดซึ้ง แววตาเธอค่อยๆเศร้าลงเรื่อยๆ ในขณะเดียวกันที่เป็นเวลาฝนตก เพราะฉะนั้นการฟังเพลงนี้ในช่วงเวลานี้ จึงสัมผัสกับอารมณ์ได้อย่างแท้จริง แต่...

ความรู้สึกของเธอตอนนี้ มันเหมือนเนื้อเพลงรึเปล่านะ?

เพลงยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ บนรถเมล์ท่ามกลางสายฝน...เพลงใกล้จะจบ...อารมณ์... สีหน้า แววตา ของเธอกำลังจะจบลงไปในทันที...

聞かせて明日は明日は

(เพียงแค่บอก...คุณสามารถ...)

君と戻れるかな?

(กลับไปกับฉันในวันพรุ่งได้ไหม?)

Still falls the rain.

(ท่ามกลางสายฝนที่ยังคงตกอยู่...)

ตัวละครหลัก

กาชาปอง : คนเจ้าบทเจ้ากลอน

คอนเชลล์ : คนกวนประสาท

--------------------------------------------

               ‘         ชีวิตฉันตอนนี้ช่างสับสน                            เป็นกังวลกับเรื่องหัวใจฉัน

          มีความรักป้วนเปี้ยนพัลวัน                           แล้วแบบนี้ฉันนั้นต้องทำไง TOT’

ใครจะไปรู้เล่าว่าอยู่ดีๆก็ได้เจอกับผู้ชายในระยะประชิดบนรถเมล์ หัวใจของฉันมันก็ดันเต้นแรงซะด้วย! แต่ทำไงได้ล่ะ ยังไงฉันก็จะตามหาเขาให้จนได้! เพราะเขาคือรักแรกของฉัน (?) จนวันหนึ่งฉันก็เจอเขา (ใน Facebook) จนได้ เขาคือพี่ ‘คอนเชลล์’ รุ่นพี่กน. ผู้เฟรนด์ลี่และกวนประสาทจนน่าหมั่นไส้! แต่ว่าตอนคุยใน Messenger มันก็ดีอยู่หรอก ตอบเร็วจนเพื่อนๆอิจฉา >_< (ยิ่งกว่าแฟนของเพื่อนฉันอีก) แต่พอไปอยู่กับตัวจริงนี่สิ เงียบ เงียบ และเงียบ! TOT นี่ฉันคงต้องกลับมาคิดใหม่อีกทีแล้วว่า ฉันควรดีใจใช่มั้ยกับผู้ชายคนนี้ แงๆๆ TOT ฉันขอถอนตัวตอนนี้เลยค่ะ ‘กาชาปอง’ คนนี้ไม่ไหวแน่ๆ

--------------------------------------------

คุยกับ Writer

'          สวัสดีหลังจากที่หายไปนาน                  ผู้ที่อ่านยังคิดถึงอยู่ใช่ไหม

          จำได้มั้ยว่าคนนี้เขาเป็นใคร                              Pari@tum ไงจะกลับมา

          มาคราวนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย                     เอาใจช่วยให้ผู้เขียนได้ไหมจ๋า

          จะลงเรื่องให้จบครบทุกครา                             ขอสัญญาจะให้อ่านจนจบเลย'

สวัสดีจ้า Pari@tum กลับมาแล้วววววว TOT ดีใจจังหลังจากที่ห่างหายไปนานเกือบ 3 ปีไปตั้งใจเรียน (เหรอ) ตอนนั้นคอมเราพังอ่ะ TOT และเป็นช่วงที่ติ่งเกาหลีหนักมากไม่ได้แทบจะแตะเลย แต่อยู่ๆดีก็นึกอยากเขียนขึ้นมา ก็เลยลงมือเลยจร้า (ความจริงคือตอนที่อยากเขียนตอนนั้นคอมดันเอาไปซ่อมอยู่อ่ะ) เอาล่ะที่เปิดตัวไปเป็นกลอนสักครู่กลัวจะแพ้กาชาปองน่ะสิ เล่นแต่งเก่งขนาดนั้นจนไรท์ยอมแพ้ (? ได้ข่าวว่าแกเป็นคนสร้างนางขึ้นมา) คือจริงๆอ่ะ เราหลงรักบทร้อยกรองทุกแบบน่ะแหละ และช่วงนี้ก็แต่งบ่อยๆด้วย เลยอยากจะลองเอานิยายมาผสมกับบทร้อยกรอง เทคนิคการแต่ง และส่งเสริมวัฒนธรรมอันดีงามของไทย เพราะใครๆก็คิดว่ากลอนนั้นแต่งยาก แต่ไม่เลย! หยุดความคิดนั้นก่อน!!! >O< แต่หลังจากที่นักอ่านได้อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วล่ะก็ ท่านจะได้สาระความรู้มากมาย ยังไงก็ขอฝากน้องกาชาปองไว้อ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วย รักนะจุ๊บ!

ป.ล. ฝากติดตาม ‘Girllies Sugar หอมละมุนกรุ่นหัวใจหนุ่มน้อยหน้าสวย’ เรื่องนี้เราแต่งจบแล้วล่ะ แต่จะเอามาลงให้จนจบนะ ฝากติดตาม 'มินจิ' กับ 'จูเนียร์' ด้วยนะคลิกได้ในวงเล็บด้านล่างนี้เลย(https://my.dek-d.com/tumsudloh/writer/view.php?id=1232081)

          ป.ล. (ขออีก) ภาพนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเกาหลีนะ ไม่ใช่แฟนฟิคหรือใดๆ เป็นนิยายไทยล้วนๆจ้า เพราะฉะนั้นภาพจะเป็นสิ่งที่ส่งเสริมจินตนาการของผู้แต่งนะ ไม่ใช่ฟิคไว้ อิอิ

          ป.ล. (ครั้งสุดท้ายละ) ฝากติดตามผลงานด้วยนะคร้าบบบ จุ๊บๆๆๆๆ

          ป.ล. (ครั้งสุดท้ายจริงๆ) เปิดเพลงฟังไปจะรู้สึกเพราะมากๆเลยนะ (มีส่วนเอาเนื้อเพลงมาเขียนด้วยนิดนึง แค่ตอนเริ่ม อิอิ >_<)

｡SYDNEY♔