บทสนทนาของคนไม่หวานกับกาแฟที่ไม่ขม - บทสนทนาของคนไม่หวานกับกาแฟที่ไม่ขม นิยาย บทสนทนาของคนไม่หวานกับกาแฟที่ไม่ขม : Dek-D.com - Writer

    บทสนทนาของคนไม่หวานกับกาแฟที่ไม่ขม

    เมี๊ยว-ตัวแทนผู้หญิงที่โรแมนติก กร-ตัวแทนของผู้ชายที่ออกจะวิชาการ วันหนึ่งที่เขาได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง...

    ผู้เข้าชมรวม

    345

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    345

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  21 ก.พ. 51 / 20:34 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    เมี๊ยว-ตัวแทนผู้หญิงที่โรแมนติก

    กร-ตัวแทนของผู้ชายที่ออกจะวิชาการ

    อดีต - พวกเขาเคยเป็นแฟนกัน

    ปัจจุบัน - พวกเขาได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง...

    อนาคต - คือสิ่งที่คุณต้องอ่าน
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เมี๊ยว : รู้ไหมว่าเขายังรักตัวเองอยู่นะ

      กร : อืม...แต่ว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้วนิ

      เมี๊ยว : หมายถึง รัก แบบเพื่อน...รักกันแบบนิรันดร

      กร : อาจจะจริง ถ้าพูดแบบคริส คือ ทุกคนล้วนอยู่ด้วยความรัก
      ความรักผดุจความเป็นคน อย่างนั้นหรอเมี๊ยว

      เมี๊ยว : เค้าคิดอย่างนั้นนะ

      กร : แล้วรู้ไหมว่าความรักจริงมันคืออะไร

      เมี๊ยว : รัก คือ ทุกๆอย่าง

      กร : แต่ผมว่า รัก คือสิ่งที่คิดไปเองนะ...
              กรอาจจะคิดในแง่ของนักวิชาการที่ว่า
              เราเจอใครสักคนที่หน้าตาที่โดนๆสักคน
              สมองของเราสั่งเราให้ระบบหมุนเวียนเลือดให้สูบเร็วๆ
              ร่างกายต้องใช้พลังงานเยอะ เราหายใจเร็บขึ้น
              หน้าเราจะแดงไปด้วยเลือด ใจเราจะหวิบๆเหมือนกับจะลอยติดเพดาน
              หากเรารู้ว่าเขาอยู่ในที่ๆมีเราอยู่ เราจะสนใจเพียงแต่เขา
              จนเราได้รู้จัก ได้แลกเปลี่ยนมุมมอง ทัศนคติ
              ถึงตอนนั้นก็เป็นเรื่องของสัญชาติญาณของการเลือกคู่แล้วล่ะ
             เราก็คงต้องการคนดีพอที่จะคู่ของเรา แม่ของลูก ตัวอย่างที่ดี...

      เมี๊ยว : แต่ว่ามันไม่ใช่หรอก

      เมี๊ยวเอื้อมมือมาจับที่กร ก่อนจะเอาไปทาบที่อกซ้ายของเมี๊ยว

      เมี๊ยว : อยู่ที่ตรงนี้ตั้งหาก

      กร : ตรงนี้มันเอาไว้สูบฉีดโลหิตไปเลี้ยงเซลล์ต่างๆให้มีวัตถุดิบในการสร้างพลังงาน

      เมี๊ยว : นายก็เป็นอย่างนี้ไม่เคยเปลี่ยน

      กร : ก็ไม่ใช่คนโรแมนติกนิ ผมเป็นนักวิชาการนะ

      เมี๊ยว : ...
      เมี๊ยวยิ้ม ก่อนจะปล่อยมือกร แล้วเอามือของเธอไปหยิกแก้มของเขา

      กร : สนุกไหม แมวน้อย

      เมี๊ยว : สนุก ในแบบของเพื่อนแท้

      กร : ขอบคุณ ที่เคยรักกันและทำให้ผมมีความสุข

      เมี๊ยว : งันก็ยิ้มเข้าไว้นะ เพราะเวลาที่คุณยิ้ม ท้องฟ้ามักสดใส

      กร : ท้องฟ้ามันก็แค่....สวยดีนะ ก้อนเมฆนั้นเหมือนแมวเลย

      เมี๊ยว : ง่ะ จริงเด่ะ...จริงด้วยอ่ะ มีแมว นั้นๆ รถไฟ อ่า สวยจัง

      กร : ....

      ------------------------------------------


      ปล. จะปิดเทอมแล้ว คงจะกลับไปแต่งไอ้เรื่องผมกลายเป็นแมวให้ได้เพิ่มอีก
      ผู้ชายแบบนี้ก็เอาใจยากเหมือนกันนะ แต่ก็ไม่รักไม่ได้หรอก

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×