เธอไม่ได้แย่

เนื้อเรื่อง

....ผมเป็นผู้ชายที่ไม่สมควรที่จะมีความรัก   อย่าว่าตัวแองแบบนั้นแกเป็นคนที่สมครจะมีรักและก็มีคนรักแกมากมายด้วยทำไมแกมองตัวแองแบบนั้น พี่อีกต่างหากหละที่เป็นแบบนั้น
....ผมไม่ควรรักใคร  ความรักเป็นของดีที่เรามีให้ใครแล้วนั้นทำให้เรารู้สึกดีแม้นจะไม่ได้รับการตอบกลับ ความสุขที่ดีของการให้ มันหญิ่งใหญ่นะแม้นมันจักทำให้เราเจ็บปวดใจไปหน่อย แกสอนให้ฉันรู้จักคำว่าให้
 ผมเป็นแค่คน.....ที่มีความเป็นคนไม่เท่าคนๆอื่น   คนเราทุกคนมีความเป็นคนเท่าเทียมกันโดยทั้งหมดแกมีความเป็นคนไม่แพ้ใคร รู้ปะฉันภูมิใจในตัวแก บางทีนะคิดว่าแกเป็นพี่ฉันในทุกเรื่องด้วยซำ แกอายุน้อยกว่าชั้นจริงแต่ ในหลายๆเรื่องแกเป็นผู้ใหญ่มากกว่าชั้นอีก
...ขอบคุณนะ....สำหรับความดีที่คุณมอบให้    
สิ่งที่เรามอบให้ ทุกอย่างเราไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งดี มันยังเลวมากนักกะสิ่งที่แกมีให้มันดูสูง และยั่งยืน เรารับรู้ถึงสิ่งดีๆ และความตั้งใจ ของนาย
มันทำให้ใจของผู้ชายที่ไม่สมควรมีรัก...ดีขึ้นบ้าง
แต่ก็เท่านั้น ....ยิ่งดีขึ้น..ยิ่งใจชอบคุณมากขึ้น..
พอกลับมามองตัวของผมเอง...ฐานะตัวของผมเอง
ผมรู้สึกว่า...อยากอยู่ห่างจากคุณมากขึ้น ...
      ฉันไม่ดีขนาดนั้นหรอก ฉันไม่เคยมองแกต้อยต่ำเลยแกมองของแกแอง บ้าแอง หลวงพ่อให้ดูความผิดของตนเสมอ ไม่ใด้ให้แกดูถูกตัว แอง สร้างความหมองให้กะจิตรตัวแองขนาดนี้ ฉันทำผิดกะแกมามาก ผิดมาตลอด 2 ปี ที่ปล่อยให้ความรู้สึกบ้าๆมันเกิดขึ้น ผิดที่ปล่อยใจไปตามความรู้สึกดีๆที่แกมอบให้ ไม่มีเหตุผลว่าทำไมรู้สึกดีเวลาอยู่ใกล้แก ได้แกให้คำปรึกษา ให้ความช่วยเหลือในทุกๆเรื่อง ทุกครั้งที่ไม่มีใคร เศร้าเหงา ฉันคิดถึงแกคนแรกจนจิตมันชิน มีข้อความอะไรแปลกๆ เลยส่งไปให้แกอ่าน สิ่งที่ฉันได้ทำคิดว่าจะทำให้แกเป็นสุขบ้างแม้นเพียงเล็กน้อยก็ยังดี ขอได้ให้ไม่ต้องเอาอะไรมาให้ก็ได้
ไม่ใช่รังเกียจคุณนะ
 ถ้าฉันจะเป็นสิ่งมีชวิตที่แกรังเกียจชั้นไม่ว่า หรอก มันสมควรแล้วทุกกรณี 1 ฉันคิดว่าแกสมครรังเกียจสิ่งที่เรียกว่าถุงขี้ยังดีซะกว่าอย่างชั้น ไม่ว่า 2 สมควรในความเลวทุกกรณีที่ภายในจิตของฉันมี 3 ฉันไม่ต้องการให้ความเลวมหาศาลของฉันแปดเปื้อนแก
4 ฉันละอายใจ
แต่  ไม่อยากให้คุณแปดเปื้อนด้วย ...
ฝุ่นละอองของผู้ชายที่ไม่เอาไหนต่างหาก   แกบอกว่าแกไม่เอาใหน แล้วฉันหละ แกยังดีที่มีใหนให้เอา แต่ฉันไม่มีอะไรเลย แม้นแต่ใหน แกบอกว่าไม่เอาใหนอย่างน้อยแกรู้ว่าใหนมันคืออะไร แล้วแกก็คงจะพอรู้ว่าแกจะเอาแกต้องได้ใหนแกต้องได้ แต่แกไม่เอา ฉันภูมิใจในข้อนี้ของแกข้อหนึ่ง แกมีความรู้ตัวอยู่เสมอ ฉันเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลย บ้าไม่มีขอบเขต เลวไม่มีที่สุด
ผู้ชายที่ฐานะไม่มีค่าพอที่จะเทียบชั้นคนอื่น คำของหลวงพ่อพูดเสมอว่า อะ/ไรที่ท่านจะทำท่านต้องทำได้ คนอืนเค้ามีมือมีตีนเหมือนกัน กิน ขี้ เหมือนกัน  ทุกคนเสมอกันหมดแหละต่างกันนิดหน่อยตรงกำลังใจ  มันรสร้างกันได้นิ แกสร้างไม่ใหวชั้นช่วยแก ชั้นว่าชั้นช่วยได้ชั้นก็ต้องช่วยให้ได้เหมือนกะที่ชั้นพยามทำอยู่ 
ผู้ชายที่ไม่มีความสามารถดีเช่นคนอื่น แกไม่ไช่พระอรหันต์ มันก็ถูกแกจะไปดีเช่นคนอื่นได้ไง แกก็ดีในแบบที่ฉันชอบแหละ คือดีไม่เหมือนใคร อยากให้แก เข้าใจนะจุดนี้
ผู้ชายที่อยู่ไปก็ไร้ความหวัง  แกบอกว่าแกอยู่ไปก็ไร้ความหวัง ถามจริงแกหมดหวังในความดีทุกอย่างแล้วหรือ ถ้าเป็นแบบนั้นฉันผิดหวังในตัวแกอย่างแรง แต่ไม่เป็นไร จำไว้ คนเรา ล้มและลุกได้ ฉันมีเรื่องสิ้นหวังมากมาย ปัญหามากมาย รับรองว่ามากกว่าแกแน่นอน ผู้หญิงหมาๆ อย่างฉัน ถ้าใจมันบอกว่าจะทำ ต้องทำให้ได้ มองให้รอบ อย่าให้ความว้าวุ่นมันเผา
 
ผู้ชายที่ถ้าคนทั้งหลายรู้จักจริงๆแล้ว ..จะรังเกียจและไม่อยากเข้าใกล้ ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงทำไมฉันจึงอยากใกล้แกหละ ห่างก็คิดถึง  ทำไมดูถูกตัวแองแบบนี้ ฉันอาจจะไม่รู้จักแกจริง แต่ฉันพึงใจในสิ่งที่ฉันเห็น สิ่งที่แกทำให้ชั้น ฉันรังเกียจแกไม่ได้ เลย ฉันอึ้งด้วยชำ มันเทียบกะแกแล้วยังดีไม่ถึงแม้นเพียงฝุ่นที่แกเหยียบ แม้นเพียงเป็นระออง ที่ถูกลมกวาดเป็นอนูเล็กๆยังไม่ถึง
เป็นยิ่งกว่าหมาจรจัดตัวหนึ่ง ที่ไม่มีแม้แต่บ้านอยู่
ไม่มีแม้แต่ชีวิตที่เป็นของ
มีแค่ความกระสับกระสนที่อยากจะมีชีวิตรอด 
แค่อยากจะมีชีวิตรอด  แค่นี้ก็สุดกำลังของผมแล้ว
ไม่ต้องการความสงสารจากใคร 
เพียงแค่อยากอยู่รอด...ให้ได้
  แกคิดแบบนี้รู้ปะมันเหมือนตบฉันด้วยคำพูด แบบนี้ บอกไว้เลย มันปวดยิงกว่ามีดใดๆมากรีด บาดไปให้ลึกถึงกระดูก กลับมาอ่านกี่ครัง ฉันเจ็บมากนะ แกไม่รู้หรอก เจ็บตลอด สวองปีที่ผ่านมามันนาน พอทนได้บ้าง มันไม่ปวดมากเพราะคิดว่ามันไม่ใด้ทำให้ฉันเจ็บไปกะแกด้วย ตอนนนี้ ฉันเจ็บ ทุกข์ และทุกอย่าง ฉันรู้ว่าทำให้แกเป็นทุกแบบนี้ รู้ปะ คูณสอง  อึ้ง  รู้ปะประโยคนี้เรียกนำตาจากคนใจหมาอย่างฉันได้   สะใจใหมหละ สะใจ ฉันสะใจในความทุกข์นี้ ทุกจนสะใจ เจ็บ มีอะไรให้เจ็บอีก 
  
 
ขอบคุณมากสำหรับคำบางคำจากคนรอบข้าง
"เอาตัวเองให้รอดเถอะ"
   ขอบใจที่เตือน
ความรัก    คำนี้ไม่จำเป็นต้องมีสำหรับหมาจรจัดอย่างผมหรอก  
คนไร้ค่าอย่างผม  แค่ยืนมองดูคุณอยู่ห่างๆ  ก็ดีหนักหนาแล้ว
มองเห็นคุณอยู่กับคนที่คู่ควรจริงๆ.ผมดีใจ...ดีใจที่คุณมีความสุข
 
ดีใจที่คนที่เคยให้ความรู้สึกดีๆแก่ผมแม้เสี้ยววินาที มีความสุขจริงๆสำหรับเธอ
 
 
...............................................................................
สิ่งที่ดีที่สุดของผมตอนนี้ คือ...รู้จักเจียมกะลาหัวตัวเอง ไม่สะเออะไปให้คุณดูถูกก็พอแล้ว  
...............................................................................
 เมธีสอนฉันรักทำให้ทุกข์ขนาดใหน ทุกนี้ยังไม่จบด้วย  แกอาจทุกเพียงชั่วคราวได้ไม่นานมานี
แต่ฉันมันเป็นถึง สองปี แล้วชินะ ขนาดข้างเดียวนะเนี้ย ถ้าสองข้าง บอกไว้ก่อนว่า ฉันไม่กล้าแม้นจักรักใคร แล้ว
รักแม้นจักไม่ได้ครอบครอง มันยังทุกข์ขนาดนี้ กลัว 
 
ความรักไม่ใช่สิ่งเพ้อฝัน...
แต่มันคือความจริง ...ความจริง ที่ต้องมองจากความจริง ด้วยความจริงของทั้ง สองฝ่าย
ไม่อยากบอกอะไรไปมากว่านี้  ฉันไม่อยากเสียนายไป ถ้าเรารักกันจริงมันเป็นรักแบบใหน ละ
มันจะเจ็บนะถ้ารู้แล้วเป็นแล้ว ความสนิดสนม ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป กลัว จะเอาไงดีหละ
  เมมองหน้าเราติดปะตอนนี้ ถามจริง
  กล้าพูดและเป็นที่ปรึกษาเราเหมือนเดิมทุกทีรึป่าว
  เราสามารถจะดูแลกันและกันเหมืนเดิมได้รึป่าวแม้น ไกลกันมากขนาดนี้
 
ฉันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องเพ้อ มันเป็นความจริงบ้าๆที่มันเป็นไปได้ไง ไม่มีเหตุผล ฉันมันไม่ยอมรับความจริง ไม่อยากเสียแกไป ไม่อยากให้แกเสียความเป็นแกไป
แลกกะความแลวไม่มีที่ติของฉันแบบนี้
นายคงจะรู้มั้งนะว่าฉันจริงจังกะทุกเรื่อง
นายคงเข้าใจว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่ดี เลว อะไรทำนองนี้จากข้ความที่ส่งไปไช่ปะ ถ้านายคิดอย่างนั้นแล้วมันดีคิดไปเลยฉันไม่ว่า
แต่บอกไว้ก่อนว่าฉันไม่พอใจมากที่นายหยามศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิงของชั้น เหยียบยำสิ่งที่ชั้นรักษามาทั้งชีวิต ด้วยชีวิต และพร้อมจะปกป้องเพื่อลูกผู้หญิงเหมือนกัน ศักศรีลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้ ศักดิ์สรีลูกผู้หญิงก็หยามไม่ได้เหมือนกัน จำไว้ เกียจที่แกดูถูกตัวแองได้ขนาดนี้ มีปัญหาอะไรทำไมไม่เล่าให้ฟัง ฉันอาจจะไม่ใช่ที่ปรึกษาที่ดี แต่ฉันพร้อมจะรับฟังแก และแบ่งเบาทุก๘ของแกเสมอ  เหมือนกะที่แกเป็นที่รับฟังปัญหาของฉันเสมอนั่นเหลาะ  แกเป็นคนแรกที่ฉันเล่าให้ฟังเกือบทุกเรื่อง ไว้ใจ ต้องการคนที่ไว้ใจ คนที่เป็นที่ปรึกษาในทุกเรือง ไม่ได้รึไง
         คำว่ารักมันพูดยากนะไม่พูดเพียงพล่อยปาก ตามอารมย์  มันต้องใช้เวลาเพาะบ่มนานนะ กว่ามันจะยั่งยืน พอมันขึ้นแล้ว รากมันหยั่งยากเกินถอนนะ  เข้าใจปะ   นายทำให้ฉันผิดหวังในตัวนาย  อย่าดูถูกตัวแองให้ฉันเห็น