ถึงเวลารัก [มี e-book] - นิยาย ถึงเวลารัก [มี e-book] : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ถึงเวลารัก [มี e-book]

    'ลูกหมี' ไม่คาดคิดเลยว่าการกลับมาเจอกันอีกครั้งนี้ในรอบสิบปีของ 'พี่จ๋า' ที่เธอเคยพร่ำเรียกเช้าเย็นเมื่อตอนเด็กๆ จะทำให้เธอหวั่นไหวได้มากถึงเพียงนี้!

    ผู้เข้าชมรวม

    20,953

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    436

    ผู้เข้าชมรวม


    20.95K

    ความคิดเห็น


    87

    คนติดตาม


    338
    จำนวนตอน :  79 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ส.ค. 67 / 19:00 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

         #ถึงเวลารัก     

    •┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈•

         พระเอกเรื่องนี้ธงเขียวสะท้อนแสง    

        เคี้ยวกระดูกอ่อนเด็กดังกรุบๆ กรับๆ เลยค่ะพี่ๆ    

         ดราม่าระหว่างพระนางไม่มีค่ะ เหมาะสำหรับสายฟีลกู๊ด หนุบหนับหัวใจ   

    ก้องการุญต้องเติบโตมาในสลัม มีชีวิตที่ยากลำบาก กระทั่งเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตเมื่อวันหนึ่งเขาถูกรับเลี้ยงโดยครอบครัวหนึ่งที่เคยช่วยเหลือเขาอยู่ครั้งและนั่นคือจุดเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเขา เพราะนอกจากจะมีชีวิตที่ดีขึ้นแล้ว เขายังได้พบเจอกับน้องสาวตัวน้อยอย่างลูกหมีอีกด้วย

    ทั้งสองมีความผูกพันและรักใคร่กันราวกับเป็นพี่น้อง แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดจุดแตกหักระหว่างกันทำให้ลูกหมีโกรธเคืองพี่ชายที่หนีไปเรียนต่างประเทศโดยไม่บอกไม่กล่าว

    ตลอดระยะเวลาหลายปีที่อยู่ต่างประเทศก้องการุญทำได้เพียงมองเห็นการเติบโตของลูกหมีผ่านโซเชียลมีเดียเท่านั้น

    รู้ตัวอีกที...ความรู้สึกที่มีต่อลูกหมีก็เปลี่ยนแปลงไปแล้ว

    การกลับมาเจอกันอีกครั้งในรอบ 10 ปี ทำให้ก้องการุญตัดสินใจทำตามความรู้สึกตัวเอง เพราะลูกหมีจะไม่ใช่แค่น้องสาวที่เขารัก แต่เธอจะต้องเป็นคนรักที่อยู่กับเขาไปทั้งชีวิตในฐานะภรรยา...

    ::

    ::

    "พี่ก้องจะทำอะไร! เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ!"

    ลูกหมีมีส่วนสูงที่เตี้ยกว่าเขามาก ขนาดเธอยืนเต็มความสูงแล้วยังไม่ถึงหัวไหล่ของเขาด้วยซ้ำทำให้เธอต้องแหงนเงยคอขึ้นเพื่อมองเขา

    แต่คิดหรือว่าใบหน้างอง้ำที่เหมือนแมวขู่ของเธอจะทำให้ก้องการุญกลัวได้ มิหนำซ้ำยังเป็นเขาที่เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

    "พี่จ๋า"

    "อะไร?"

    ลูกหมีไม่เข้าใจว่าจู่ๆ เขาจะพูดประโยคนั้นขึ้นมาทำไม กระทั่งตัวเธอถูกท่อนแขนหนาโอบกอดเอวเอาไว้พร้อมกับแรงเหวี่ยงที่ทำให้เธอเป็นฝ่ายพิงหลังกับบานประตูห้อง

    แต่ที่ทำให้ลูกหมีตกใจจนดวงตาเบิกกว้างนั้นกลับเป็นใบหน้าคมเข้มทว่าเกลี้ยงเกลาของก้องการุญต่างหากที่ขยับเข้ามาจนปลายจมูกชนกัน!

    "เรียกพี่ว่าพี่จ๋าเดี๋ยวนี้ลูกหมี"

    นะ นี่มันอะไรกัน! เขากำลังข่มขู่เธอให้ร้องเรียกเขาด้วยสรรพนามวัยเด็กที่เธอเคยเรียกอย่างนั้นหรือ!

    เขาโตจนอายุสามสิบสองแล้วนะยังจะให้เธอเรียกว่าพี่จ๋าอยู่อย่างนั้นหรือ! ไม่เอาหรอก! น่าอายจะตายไป!

    "ไม่เรียก! ลูกหมีโตแล้ว ทำไมต้องเรียกพี่ว่าพี่จ๋าด้วย!"

    ลูกหมียังดื้อรั้นไม่เลิก ต่อให้เธอจะยกมือขึ้นดันแผงอกก้องการุญไม่ให้เข้ามาใกล้ แต่เธอก็สู้แรงเขาไม่ได้จริงๆ ก่อนจะรีบเบือนหน้าหนีเมื่อปลายจมูกของเขาขยับเข้าใกล้เธออีกนิดแต่นั่นกลับทำให้จมูกโด่งๆ ของเขาแตะลงบนแก้มเธอเต็มๆ! พร้อมกับเสียงหายใจเข้าที่สูดเข้าเต็มปอด!

    ฟอด!

    "พี่ก้อง!!!"

    ลูกหมีตัวแข็งค้างเมื่อถูกเขาขโมยหอมแก้มอย่างหน้าด้านๆ แต่น่าแปลกที่จู่ๆ หัวใจดวงน้อยก็พลันเต้นแรงไม่เป็นส่ำขึ้นมา!

    ยิ่งเขาเบียดกายเข้าหาเธอมากเท่าไหร่หัวใจของเธอก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้นเท่านั้น!

    เขากำลังแกล้งเธอ! เขาแกล้งเธอแน่ๆ!

    "ถ้าไม่เรียกพี่จ๋า พี่จะทำมากกว่าเมื่อกี้อีกนะ"

    ============================

    รบกวนพี่ๆ ลองแกล้งๆ เข้าไปอ่าน แกล้งๆ กดลงคลังแล้วก็แกล้งๆ กดหัวใจให้กับน้องจี๊ดด้วยนะคะ

    ทุกคอมเม้นทุกหัวใจเป็นกำลังใจสำคัญของจี๊ดเลยน๊าาาา ขอบคุณค่ะ :D

    ============================

    **คำเตือน

    ถ้าหากนักอ่านคิดว่านิยายเรื่องนี้ไม่มีความสมเหตุสมผลหรือไม่เหมาะสมต่อการกระทำของพระนางก็แนะนำว่าให้หยุดอ่านค่ะ

    ไม่ต้องดราม่านะคะว่าไม่เหมาะสมนู้นนี่นั่น เพราะน้องจี๊ดถือว่าเตือนแล้ว…

    •┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈•

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น