คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : Sweethearts OP.15
ผับ vxvxvxvx
" แบคฮยอนมาทำอะไรที่นี้ " เสียงของคนที่เข้ามาใหม่ที่ทำให้แบคฮยอนสะดุ้งขึ้นหลังจากที่มานั่งที่นี้ได้สักพัก
" พี่จะรู้ทำไม มาผมก็มาเอง แล้วพี่อะมาทำไม "แบคฮยอนตอบกลับเสียงคนๆนั้นโดยพี่เงยหน้าไปก็รู้ว่าใคร
" มาเฝ้าแฟน " ชานยอลตอบกลับมาโดยมองหน้าคนตัวเล็กด้วย
" เออ ผมก็มาเฝ้าแฟน " แบคฮยอนพูดกลับพี่ชายของเขาโดยที่หลบสายตาของอีกคนที่จ้องมา
" แบคฮยอน ! "
" อะไร ขึ้นเสียงใส่ทำไม "
" มาพูดเออใส่ได้ยังไง ขอโทษเดี๋ยวนี้ "
" ไม่ ไปเฝ้าแฟนสิไป อัพไอจี เช็คอินเฟสบุ๊คด้วยนะ คนอื่นจะได้รู้ว่าพี่มีเจ้าของเดี๋ยวนกเหมือนแบคอีก " แบคฮยอนพูดพร้อมกับเบ้ปากเล็กๆให้กับความโง่และความนกของเขา
" อ๋อโอเค เล่นตามนี้ก็ได้... ไม่ลืมหรอก บอกแต่คนอื่นอะ ทำด้วยนะ "
" ทำและ ไม่ต้องบอก "
" โซแย มานี้หน่อยสิ " ชานยอลเอ่ยเรียกแฟนตัวเล็กรูปร่างคล้ายแบคฮยอนของเขามาหา
" ครับ "
" ยิ้มหน่อยสิ้ นี่ๆยิ้มๆ " ชานยอลยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและเปิดแอพพลิเคชั่นกล้องขึ้นมาพร้อมกับหันไปยืดแก้มน้อยๆของอีกคน เขาทำเป็นลืมไปเลยว่ามีอีกคนนั่งอยู่
" ง่าา ยิ้มครับยิ้ม " โซแยกวาดหางตาไปทางแบคฮยอนเล็กน้อยและกวาดตากลับมาหากล้องที่อยู่ข้างหน้า
" ไปหวานกันไกลได้ป่ะ แขยงตา " แบคฮยอนสบถออกมาให้เขาได้ยินเพียงคนเดียวแต่ไม่คิดว่าอีกคนจะได้ยิน
" ก็ทำให้แขยงตาไง "
แบคฮยอนไม่รู้หรอกว่าใครพูด แต่ที่เขาคิดคงจะหนีไม่พ้นพี่ชานยอลแน่ๆ -..-'
" เอ่อ พี่ชานยอลครับผมมีเรื่องจะบอก " โซแยกล่าวออกมาหลังจากที่นั่งมาได้สักพัก
" ว่ามาเลย "
" ค่อยคุยดึกๆดีกว่าครับ " โซแยอยากจะบอกบางสิ่งที่สำคัญมากๆกับชานยอลแต่กลัวบรรยากาศตรงนี้เสียซะก่อนเลยได้แค่ปล่อยให้มันผ่านๆไป
" ตามใจเลย "
" พี่แทยงมานี่โหน่ยจิ " แบคฮยอนพูดกกับแฟนหนุ่มของเขา ซึ่งมีบุคลิกต่างจากชานยอลโดยสิ้นเชิง ถึงจะพูดคล้ายๆพี่ชานก็เถอะแต่ถึงยังไงแทยงก็แบดกว่าอยู่ดี
" มาแล้วครับบ " แทยงตอบกลับแฟนของเขาที่นั่งทำหน้าเบื่อหน่ายอยู่ข้างหลัง
" กลับกันแบคอยากกลับแล้ว " แบคฮยอนพูดพร้อมกับยื่ยแขนออกไผให้อีกคนมาหาเหมือนเด็กน้อยคนนึง
" ไปสิครับ พี่ไปส่ง " แทยงเดินเข้าไปหาแขนของแบคฮยอนที่เปิดอ้ารับอยู่
" ชานยอล น้องมึงน่ารักเนอะ ไปละเจอกัน " แทยงเดินมาพูดกับอีกคนที่กำลังนั่งจิ้มๆโทรศัพท์แอพสีน้ำเงินที่เกือบทุกๆคนจะเล่นกัน
" น้องกูดูแลดีๆ "
" พี่ชานครับ เราเลิกกันเถอะ ผมว่าเราไม่เหมาะกัน ดูแลแบคฮยอนดีๆนะครับ " หลังจากที่ทุกคนเริ่มถยอยกันกลับเพราะสาเหตุที่ผับจะปิด โซแยก็พูดขึ้นและลุกเดินหนีไปเลย ตามจริงแล้วโซแยก็ไม่ได้รักชานยอลมากสักเท่าไหร่หรอกแต่เพียงแค่วันนั้นเขาเพิ่งอกหักจากคนอื่นมาต้องการคนดามใจก็แค่นั้น ยิ่งรู้ว่าชานยอลมี 'เมีย' เเล้วเขาก็ไม่อยากไปยุ่ง
' เข้าใจคำว่า อกหัก ก็วันนี้ '
" แบคฮยอนตื่นรึยัง "
" ตื่นแล้วครับ "
" ไปคอนโดพี่ชานกับป๊าหน่อยสิ "
" ไปทำไมอะครับ "
" พี่ชานแย่แล้ว "
" พี่ชานเป็นอะไร ! " แบคฮยอนที่ตอนแรกดูจะไม่สนใจกลับสิ่งที่พ่อพูดก็หันมาสนใจทันทีพร้อมเปิดประตูออกไปหาคนเป็นพ่อที่อยู่หน้าห้อง
" โดนคนหักอกไปเร็วๆ "
" ครับๆ "
" ป๊า อย่าโกรธผมนะ ผมจะเอาให้เข็ด "
' หมันไส้บังอาจมีแฟนก่อน '
คอนโด xxx ห้อง C678
" ชานยอล "
" ฮึก เข้ามาเลยครับ "
" เป็นไงบ้าง "
" ป๊า ไหนแบคอ่ะ "
" แบคฮยอนน เข้ามาได้แล้ว "
" ครับ "
" ... "
" เอ้าพี่ชานเมื่อวานยังเถียงอยู่เลย ทำไมวันนี้เป็นงี้อะ อกหักมาหรอ "
" .... อือ อกหัก .... "
" สมน้ำหน้า อุ๊ย! กรรมตามทันคนหล่อที่ตอนนี้หน้าเหมือนผี สมควรและที่เขาบอกเลิก "
" .... " ชานยอลมีสีหน้าที่ซีดลงไปจากเดิมมากกว่าตอนแรกที่แบคฮยอนเข้ามาพร้อมกับตาบวมๆห้อยๆนั่นแสดงว่าเมื่อคืนคงร้องไห้ทัั้งคืนและไม่ได้นอนแน่ๆ
" พี่ชานแบคขอโทษ แบคพูดเล่น " แบคฮยอนพร้อมเดินไปจับมือของพี่ชายที่นั่งอยู่
Rrrrr Rrrrrr
[ .... ]
" มีประชุมหรอ "
[ ..... ]
" เดี๋ยวรีบไปๆ "
" แบค ป๊าต้องไปประชุม วันนี้อยู่ดูชานไปก่อนนะเดี๋ยวเย็นๆป๊ามารับ " หลังจากที่คนเป็นพ่อวางหูจากโทรศัพท์เมื่อครู่ก็หันมาพูดกับแบคฮยอนทันที
" ครับ "
กึก !
< เสียงปิดประตูนาจา >
" พี่ชานครับ เมื่อเช้ากินอะไรรึยัง "
" .... " ชานยอลไม่ได้ตอบอะไรกับน้องชายเพียงส่ายหน้าไปมาเพื่อให้อีกคนรับรู้
" แป๊ปนึงนะครับ " แบคฮยอนพูดก่อนจะลุกขึ้นเดินตรงไหนครัว
" พี่ชานกินโจ๊กซองก่อนได้มั้ยอะ เบื่อป่าวทั้งครัวมีอย่างเดียวเนี่ย " หลังจากที่แบคฮยอนหายไปไหนครัวก็เอ่ยถามคนที่นั่งอยู่บนโซฟาตรงห้องรับแขก
" ไม่เบื่อๆ " ชานยอลเอ่ยบอกน้องชายที่อยู่ในครัว
" อะพี่กินก่อนนะ แบคหิวแบคกินด้วย " หลังจากที่แบคฮยอนหายไปในครัวประมาณ 5 นาที ก็ยกชามโจ๊กมา 2 ถ้วย
" กินชามเดียวกับพี่หรอ " ชานยอลที่กำลังจะเอาโจ๊กอุ่นๆเข้าปาก ก็ชะงักและเอ่ยถามออกไป
" นี่สิ โห่ " แบคฮยอนชี้นิ้วไปที่ชามโจ๊กอีกหนึ่งชามข้างๆชาทของพี่ชาย
' นานแล้วที่เรา 2 คนไม่คุยกันแบบนี้ นานแล้วที่เรา 2 คนไม่ได้กินข้าวด้วยกัน '
" พี่ชานกินเสร็จแล้วไปนอนเลยนะ เลิกร้องไห้ได้ล้ะ ไม่หล่อเลย " แบคฮยอนที่กำลังก้มเก็บชามโจ๊กที่กินเสร็จก็เงยหน้าขึ้นมาสั่งคำสั่งกับพี่ชาย
" ครับแม่ " ชานยอลพูดพร้อมกับยิ้มเล็กๆ เขาชอบที่แบคฮยอนสั่งอย่างนี้แล้วอยากจะให้มีแบบนี้ตลอดไป
" รีบๆกิน " แบคฮยอนอยากจะกรอกตาเป็นเลขแปด บังอาจเรียกเขาว่าแม่
" นอนตรงนี้ได้มั้ยง่ะ " ชานยอลเอ่ยออกมาถามน้องชายที่กำลังล้างจานอยู่ในครัว
" เตียงก็อยู่แค่นั้นก็เดินไปสิครับ " แบคฮยอนตอบกลับพี่ชายออกไปหลังจากได้ยินประโยคอันแสนขี้เกียจจากพี่ชาย
" งื้อ "
" พี่ชาน ! " แบคฮยอนเรียกชื่อพี่ชายให้ดังขึ้น
" ครับๆ "
" พูดให้ฟังหน่อยเดี๋ยวเอาช้อนยัดปากเลย "
" กลัวแล้วครับ จะเชื่อฟังแล้ว "
" ดีมากครับลูก ฮ่าๆ "
" แบคมานอนกับพี่สิครับ นะ นะ "
" ไม่ ! "
" นะครับนะ " ชานยอลพูดพร้อมกันการเขย่าแขนของน้องชายอย่างเบาๆ
" ไม่คือไม่สิครับนอนไปเลยนะ! " เเบคฮยอนพูดพร้อมกับปล่อยมือพี่ชายออก
" อือๆนอนๆ นอนกะได้ " ชานยอลพูดพร้อมกับลุกไปยังเตียงนอนของตัวเอง
.
.
.
.
.
.
" พี่ชาน นอนยัง " แบคฮยอนเดินมายังเตียงนอนที่มีพี่ชายนอนหันหลังให้พร้อมก้มลงไปกระซิบข้างพี่ชาย
" นอนไม่หลับ " ชานยอลหันมาตอบกลับน้องชายด้วยดั้งโด่งทำให้อีกนิดนึงก็จะประจบกับแก้มนุ่มนิ่มข้างหน้า
" เขยิบไปดิ จะนอนด้วย จะให้นอนป่ะ " แบคฮยอนพูดพร้อมผลักให้อีกคนที่นอนอยู่พลิกตัวไปอีกข้างเพื่อตัวเองจะได้นอนได้ด้วย
" อึ้ก พี่ชานกอดเบาๆ แบคหายใจไม่ออก " แยคฮยอนโดนคนเป็นพี่พลิกตัวมากอดอย่างกะทันหันทำให้แบคฮยอนเผลอพูดออกไป
" พี่คิดถึงกอดนี้จังเลยครับ "
" มาคิดถงคิดถึงอะไร นี้เฮิร์ทหรือเมา "
" พี่ขอโทษ "
" สายไปแล้วพี่ชาน "
" พี่ผิดไปแล้วจริงๆ "
" ช้าไปแล้วไงพี่นอนเถอะ "
" พี่รักหนูคนเดียวจริงๆนะ "
" โกหก! นอน ! "
" ไม่ได้โกหกนะ พี่ขอโทษอะ พี่รู้แล้วว่าพี่รักใครไม่ได้อีก "
< รักใครไม่ได้อีกกก ~~ แฮร่ >
" พี่ชาน นอนเดี๋ยวนี้ "
" พี่สัญญาพี่จะไม่ทิ้งหนู พี่จะไม่มีแฟนคนอื่นอีกแล้ว "
" พี่พูดอะไร ไม่มีทางเป็นไปได้เลย "
" นั่นสิเนอะ พี่เพ้ออีกแล้ว "
" ... "
" เพ้อจริงๆด้วย พูดอะไรออกไปเนี่ยชานยอล " ชานยอลพลิกตัวจากตะแขงข้างมาทางปกติและมองขึ้นเพดานเอามือก่ายหัวเอาไว้
" ... "
" เฮ้อ นอนดีกว่า " ชานยอลพูดคนเดียวพร้อมกับการปิดเปลือกตาให้โลกที่มองเห็นเป็นสีดำ
" อ้ะ ยังไม่หลับอีกหรอพี่ชาน " แบคฮยอนที่มานอนด้วยกำลังจะลุกขึ้นออกจากเตียงไปก็ต้องถูกดึงด้วยคนที่มีกำลังแรงกว่ากระชากลงมาทำให้แบคฮยอนนั่งอยู่ตรงกลางหว่างขาของคนกระชาก
" ยังจะลุกไปไหน " ชานยอลสบถออกมาพร้อมกับเอาคางของตัวเองมาเกี่ยวกับไหล่บางๆของน้องชาย
" อ๊ะ พี่ชานทำอะไร " แบคฮยอนต้องร้องขึ้นเมื่อชานยอลเริ่มเอามือของตัวเองเข้ามาภายในเสื้อของเขา
" หันมา! " ชานยอลพูดในสิ่งที่ตัวเองต้องการและพูดเสียงดังให้อีกฝ่ายรู้ว่านี้คือคำสั่งที่ต้องทำ
" หันก็หัน " แบคฮยอนหันตัวของตัวเองมาตอนนี้ขาของเขาผาดอยู่ตรงหน้าขาของคนผู้เป็นพี่
" .... " ทั้งสองคนมองหน้ากันไปมาพร้อมความเงียบที่เกิดขึ้น
" อ๊ะ อื้ออออ " เสียงครางของแบคฮยอนดังขึ้นเมื่อปากของพี่ชายประกบเข้ามาหาปากของเขา ลิ้นร้อนเริ่มแทรกเข้ามาแล้วก็ถูกถอนออกไปด้วยเจ้าของลิ้นร้อนนั้น ความรู้สึกมีทั้งความเศร้า ความสุข ความคิดถึง ความโหยหาปะปนรวมๆกัน
" โอ้ยไรของกูว่ะ " ชานยอลสบถออกมาหลังจากที่ถอนปากของตัวเองออกและหลบหน้าหนีคนที่อยู่ตรงหน้า
" แบคพี่ขอโทษ ขอโทษครับ พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ อย่าโกรธพี่นะ " ชานยอลหันกลับมามองคนตัวเล็กตรงหน้าและพูดออกมา เขาทั้งรู้สึกผิดเขาไม่อยากทำแต่คำว่า ' โหยหา ' มันมาก่อนเสมอ
' แบคเลิกกับแทยงได้ง๊ายง่าย '
' เพียงส่งคำว่า รักชานยอล ในแชท - แทยง - '
.talk Usee.
มี 2 ทีม #ทีมพิชัน #ทีมนุ้งแบ้ค
ไรต์ #ทีมชันแบ้ค แง่มๆ มีคนบอกว่าตัดแบบไม่ให้เกียรติฟิคเลย เก๊าขอโทษ
-- จะแก้นามสกุลในตอนก่อนๆนะคะ ไม่ต้องกลับไปอ่านใหม่น้าา --
จะสรุปให้ในตอน สเปเชี่ยลกั๊บ
-------------------------------------------------------------
วันเสาร์ไม่ได้อัพตอนที่ 16 นะก้ะ อัพตอน Special : ตระกูลปาร์ค ตระกูลพยอน ตระกูลบยอน ตระกูลคิม แฮร่ -/\- มีลีดบางคนบอกไม่เข้าใจเรื่องนามสกุล เลยจะอัพตอนสเปเชี่ยลนี้ไว้นะก้ะ เผื่องงกันนนน ไรต์เชื่อว่าเกือบครึ่ง งง แน่ๆ
ความคิดเห็น