สายฝนคนเหงา

สายฝน "เหงาอะไร! กูอยู่ของกูคนเดียวมา29ปีละ แล้วอีกอย่างคุยคนเดียวก็สนุกดี" ชาติ "โหลุงทำไมมันหวานงี้อะ เพราะลุงใส่ใจลงไปให้ผมด้วยใช่ปะ" ทศ "คือผมขอโทษครับ เดี๋ยวผมเช็ดให้ขอโทษจริงๆครับ!" มิ้ง "หรือว่าพี่ฝนจะชอบน้องชาติ!" พล "เอาดีๆถ้ามีเมียไม่ได้ก็มีผัวไปเลยมึง กูเป็นกำลังใจให้" when in the rain ร้านกาแฟในมหาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งบริหารงานด้วยชายหนุ่มวัยกลางคนบัดนี้อบอวลไปด้วยความสุขและความวุ่นวายก่อบังเกิดเมื่อหนุ่มน้อยคารมหวานติดใจลุงเจ้าของร้าน! ยามเมื่อฝนพร่ำที่แต่ก่อนมีเพียงความเหงาแต่ตอนนี้ความคิดถึงกลับเข้ามาแทน "ไอ้เด็กเหี้ยยยยย!"

สวัสดีทุกๆคนที่กดเข้ามาครับ

ผมไททาเนียเป็นนักเขียนหน้าใหม่ครับ ใดๆก็ฝากเนื้อฝากตัวและฝากลุงสายฝนกับน้อยชาติชายด้วยนะครับ ไว้เจอกันครับ