InfiniteFinal - ค้นอดีต พลิกชะตาโลก
ทุกความแฟนตาซีที่คุณคิด... ล้วนมีต้นตอมาจากวิทยาศาสตร์ทั้งหมดทั้งสิ้น ปรากฏการณ์แปลกประหลาดทั้งหลายในโลกเองก็เช่นกัน ถ้าหากคุณเป็นคนหนึ่งที่สนใจเรื่องราวเหล่านั้น เชิญมาหาคำตอบร่วมกับเรา
ผู้เข้าชมรวม
36,923
ผู้เข้าชมเดือนนี้
89
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คำแนะนำก่อนอ่าน
1. นิยายเรื่องนี้จัดอยู่ในประเภท Sci-fi / Fantasy / Adventure
2. Fantasy ในที่นี้ไม่ได้ยิงพลังกันเป็นว่าเล่น
ส่วนมากเน้นอิงหลักวิทยาศาสตร์และความเป็นไปได้
3. นิยายเรื่องนี้ไม่ ป่วน /
เกรียน / ซ่า / เมพขิง
4. พระเอกนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงคนคนหนึ่ง
มีทั้งข้อดีและข้อเสีย มีเรื่องที่เก่งและไม่เก่ง
ไม่ได้ฉลาดอัจฉริยะหรือมีแนวคิดประหลาดที่ใช้ในโลกความจริงไม่ได้
5. ตัวประกอบในเรื่องไม่ได้มีไว้อวยพระเอก
เพราะผู้แต่งคิดว่าคนแต่ละคนมักมีจุดมุ่งหมายของตัวเอง
6. นิยายเรื่องนี้มีภาพประกอบสวยดีนะ...
(ขอบคุณ Illustrator)
*******ให้เริ่มอ่านจาก บทนำ > ภาค 3 > ภาค 1 > ภาค 2 > ภาค 4 นะครับ*******
Lasted update : วันที่ 15/5/2561 : ปรับปรุงภาษา ภาค 3 ตอนที่ 1 - 5
Credit : Cleanser by. Zavier Kyoyama & Dark Shinigami
Art & Design by. Hoksoon
[Opening4]
มีเว็บเพจแล้วนะครับ จะลงพวกรูปที่ไม่ได้ลงในเรื่องเป็นส่วนมาก
ชื่อเพจ : 'HS14'
ผลงานอื่นๆ ของ Hokzee ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Hokzee
"Critic family รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)คุณโนริรับงานเต็มกำหนด ผมเลยรับหน้าที่วิจารณ์แทนคุณโนรินะครับ นี่เป็นการวิจารณ์ครั้งแรก หากวิจารณ์ตรงไป รุนแรงไป มีข้อผิดพลาด ยาวไปหรือทำให้ไม่พอใจอะไรต้องขออภัยด้วยครับ ^ ^ 1. ชื่อเรื่อง 8/10 : ชื่อเรื่องน่าสนใจมากครับและเหมาะสมกับเนื้อเรื่องด้วยครับ มีการรวมคำที่ให้ความหมายตรงกันข้ามอย่างInfiniteที่แปลว่าไร้ที่สิ้นสุด กับFinalที่แปลว่าจุดจบ รว ... อ่านเพิ่มเติม
คุณโนริรับงานเต็มกำหนด ผมเลยรับหน้าที่วิจารณ์แทนคุณโนรินะครับ นี่เป็นการวิจารณ์ครั้งแรก หากวิจารณ์ตรงไป รุนแรงไป มีข้อผิดพลาด ยาวไปหรือทำให้ไม่พอใจอะไรต้องขออภัยด้วยครับ ^ ^ 1. ชื่อเรื่อง 8/10 : ชื่อเรื่องน่าสนใจมากครับและเหมาะสมกับเนื้อเรื่องด้วยครับ มีการรวมคำที่ให้ความหมายตรงกันข้ามอย่างInfiniteที่แปลว่าไร้ที่สิ้นสุด กับFinalที่แปลว่าจุดจบ รวมกันความหมายคงประมาณจุดจบที่ไร้ที่สิ้นสุดสินะครับ? แต่โดยส่วนตัวผมว่ามันให้ความหมายที่ขัดแย้งกันมากไปครับ จุดจบคือจุดสิ้นสุด แต่กลับไม่มีที่สิ้นสุด?(หรืออาจจะข้องเกี่ยวกับเนื้อเรื่องครับ?) และในส่วนที่เป็นชื่อไทยก็น่าสนใจครับ ค้นอดีต พลิกชะตาโลก ทำให้คนที่เห็นจะรู้สึกสะดุดว่า เอ๊ะ? อดีตจะเปลี่ยนโลกได้ยังไงนะ? เมื่อรวมกันภาษาไทยกับอังกฤษกลับให้ความหมายที่ไปกันคนละทางครับ การเปลี่ยนแปลงกับจุดสิ้นสุดไม่น่าจะเชื่อมโยงกันได้นะครับ ในเมื่อการเปลี่ยนแปลงคือการเริ่มต้นของสิ่งใหม่ แต่นี่ก็เป็นเพียงความเห็นฟส่วนตัวของผมครับ (ผมอาจจะตีความที่คุณฮกซีต้องการสื่อผิดไป หรือคิดมากไปเอง) 2. โครงเรื่อง 28/30 : โครงเรื่องน่าสนใจเหมือนอย่างที่เกริ่นไว้จริงๆครับ ทั้งปริศนาของรูมิแนนท์ ทั้งตัวเอกของเรื่องที่มีความไม่ธรรมดาภายใต้รูปลักษณ์ธรรมดา และตัวละครแต่ละตัวก็ค่อยๆทยอยออกอย่างเหมาะสม การดำเนินเรื่องนั้นก็ไม่ถือว่าเร็วไปหรือช้าไป อยู่ในระดับที่พอดีอย่างที่นิยายที่มีการผจญภัยควรจะเป็น มีการเชื่อมโยงกับวิทยาศาสตร์และเหตุผล ทำให้เกิดความแปลกใหม่ แถมความยากลำบากในการตามหารูมิแนนท์นั้นก็สมชื่อที่ตามหายากจริงๆครับ กับดักและอันตรายที่รอเหล่าตัวเอกนั้นก็หลากหลายไม่จำเจและน่าสนุกดี ผมชอบในความคิดสร้างสรรค์ตรงนี้มากเลยล่ะครับ เนื้อเรื่องก็ไม่มีการออกนอกทะเลให้สงสัยว่าเรื่องนี้ต้องการสื่ออะไรกันแน่ด้วย ซึ่งถือเป็นเรื่องที่ดีครับ มีตัวเอกตัวร้ายปะปนกันไป แต่ละคนมีเหตุผลในการกระทำของตัวเอง แต่ก็ยังมีบางจุดที่ทำให้เรื่องนั้นดูหลุดจากคำว่าไซไฟ-แฟนตาซี คือบางอย่างมันไม่สมเหตุสมผลอย่างฉากที่ทารกสีดำ(ผมขอเรียกแบบนี้นะครับ)ในพีระมิดระเบิดออกหลังจากชนประตู กรดกระเซ็นนี่จะไม่โดนพวกเคอัสเลยหรอครับ? มันผิดธรรมชาติไปหน่อย แล้วก็อย่างฉากสู้กับลามิอาที่ทอร์โดนเหวี่ยง น่าจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่หลังจากนั้นกลับดูเหมือนไม่เป็นอะไรเลยน่ะครับ เกริ่นนำ อ่านเกริ่นนำแล้วให้ความรู้สึกที่น่าติดตามครับ ชวนให้ผู้อ่านอ่านต่อไปว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร? ตัวเอกจะค้นหาความจริงที่ยังไม่กระจ่างนั้นอย่างไร? ทำไมเคอัสถึงต้องการตามหารูมิแนนท์กัน? ตอนที่1 มีจุดขัดเล็กน้อยนะครับ ก่อนที่ชายในชุดคลุมจะบอกเด็กสาวว่าตนเองเป็นแสงสีนิล เขาได้มองแล้วว่าไม่มีใครสนใจถึงได้พูดไป แต่พอเด็กสาวขอจับมือกลับกลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งคันรถ 3. การบรรยายและการใช้ภาษา 25/30 : โดยรวมแล้วมีคำผิดค่อนข้างน้อยครับ ตรงนี้ขอชื่นชมในความรอบคอบและใส่ใจของคุณฮกซีเลยครับ การบรรยายถือว่าดีเลยครับ อ่านแล้วเข้าใจง่ายว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นครับ ทั้งคำบรรยายตัวละครและบรรยากาศโดยรอบเองก็ค่อนข้างชัดเจนดีครับ มีข้อควรระวังคือนิยายเรื่องนี้นั้นเป็นกึ่งไซไฟ การใช้ศัพท์วิทยาศาสตร์บางคำนั้น แม้จะให้คำนิยามข้างท้าย สำหรับคนที่ไม่รู้จักหรือไม่เชี่ยวชาญ อาจจะเกิดความสับสน ไม่เข้าใจได้ครับ ^ ^ มีอีกเรื่องคือเรื่องการใช้คำซ้ำบ่อยๆครับ คุณฮกซีชอบใช้คำว่าเหลียวซ้ายแลขวา หรือ เหล่ซ้ายแลขวา และคำอื่นๆบางคำ อ่านแล้วบางทีรู้สึกว่าคำซ้ำๆกันไปบ้าง ในเรื่องมีการใช้คำที่สละสลวยและบางคำที่ดูอารมณ์เจ้าบทเจ้ากลอน ใช้ศัพท์ที่ยากหน่อย เพิ่มความแฟนตาซีให้กับเรื่อง แต่ลองมาใช้คำง่ายๆดูบ้างก็ได้นะครับ เช่น มองซ้ายมองขวา การใช้คำหลากหลายจะทำให้เรื่องอ่านได้ลื่นมากขึ้นครับ เรื่องสุดท้ายคือเรื่องอีโมติค่อนครับ โดยส่วนมากแล้วการอ่านนิยายแฟนตาซีโดยเฉพาะที่อิงวิทยาศาสตร์ การมีอีโมติค่อนจะทำให้เสียอรรถรสและทำให้รู้สึกว่าไม่เหมาะสมได้ครับ ปล.ไม่จำเป็นต้องเคาะขึ้นบรรทัดใหม่หลังประโยคคำพูดทุกครั้งนะครับ ^ ^ เกริ่นนำ คำผิด อารยะธรรม อารยธรรม(คำนี้ถ้าพิมพ์ในเวิร์ดมันจะขึ้นให้แก้แบบมีสระอะซึ่งความจริงมันผิดน่ะครับ) , มนทิน มลทิน มีส่วนที่ผมสงสัยนิดหนึ่งครับ คือ ตรงไขความลับในอดีต เท่าที่ผมอ่านจากต้นเกริ่นนำ อดีตไม่ได้มีความลับอะไร แต่เป็นปัจจุบันที่มีอดีตเป็นความลับ ดังนั้นน่าจะใช้เป็นคำว่า ไขความลับเกี่ยวกับอดีต จะดีกว่ามั้ยครับ? (ถ้าผมเข้าใจอะไรผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ) ตอนที่1 คำผิด ซักหลัง สักหลัง(ซักเป็นเสียงที่เราออกเสียงจากคำว่า สัก ครับ) , ฮึๆ หึๆ , ขาวจั๊ว ขาวจั๊วะ , ร้อนลน ร้อนรน , งั้นหรอค่ะ งั้นหรอคะ , ล่อน ร่อน , ง้างดาบ วาดดาบ (ง้างเป็นคำที่สื่อถึงการทำให้สิ่งของนั้นแยกออก ยืดออก เช่น ง้างคันศร) , คนนึง คนหนึ่ง ตรงบรรทัดที่4ที่เป็นเสียงหัวเราะ ไม่ใช้เครื่องหมายอัศจรรย์(!)จะดูเป็นธรรมชาติมากกว่านะครับ แล้วก็ตรงที่สะดุ้งออกจากอาการเหม่อ ผมว่าใช้เป็นสะดุ้งจากอาการเหม่อน่าจะดูดีกว่า ใช้คำว่าออกจากแล้วดูซ้ำซ้อนไปนิดครับ ถัดมาคือ แสยะยิ้มเจื่อนๆ (ตรงนี้ผมขอรวมถึง”รอยยิ้มเจื่อนๆที่ แสยะออกมา”ด้วยนะครับ) โดยปกติแล้วคำว่าแสยะจะใช้กับการขู่ หรืออารมณ์ในแง่ลบครับ ตัดคำว่าแสยะออกจะทำให้ความหมายมันไม่ขัดแย้งกันเองครับ ถัดมาอีกไม่เยอะ ที่เด็กน้อยจับมือเคอัส จริงๆแล้วเป็นใครอะไรยังไงกันแน่ น่าจะตัดคำว่าอะไรยังไงออกนะครับ เพราะคำว่าใครก็ถามครอบคลุมทุกรายละเอียดอยู่แล้ว การแอบอ้างชื่อใครต่อใคร ตรงนี้ใช้เป็นคำว่า คนอื่นจะสื่อความหมายได้ดีกว่าครับ “แต่ก็คล้ายจะไม่ต้องเปล่งเสียงชี้ขาดก็พอรู้อยู่” ประโยคนี้สื่อความหมายได้ไม่ชัดเจนครับ อ่านแล้วรู้สึกสับสนไปหน่อย อาจจะด้วยคำว่าที่คล้ายที่ความหมายใกล้เคียงกับคำว่าเหมือน แต่ใช้แทนกันแล้วความหมายไม่เหมือนเดิม แล้วก็เสียงชี้ขาด น่าจะตกคำว่าเสียงไปคำหนึ่งนะครับ เป็น “แต่เหมือนจะไม่ต้องเปล่งเสียง เสียงชี้ขาดก็พอรู้อยู่” หรือจะลองใช้เป็น “แต่ถึงจะไม่พูดอะไร เสียงชี้ขาดก็พอรู้อยู่” ดีกว่ามั้ยครับ? ตรงฉากก่อนฮาร์ปี้ถอยร่น “รับรู้ด้วยสัญชาตญาณว่าไม่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่เหยื่อ” ควรตัดคำว่า”ไม่”แรกทิ้ง หรือจะเว้นวรรคระหว่าง ไม่ กับสิ่งก็ได้ครับ ตอนที่2 คำผิด ใช่ ใช้ (แต่งกายใช่ผ้า) , หอนรัญจวน หอมรัญจวน , เดิทาง เดินทาง , คนั้น คนนั้น , พงกหัว ผงกหัว , เฮ๊อะ เฮอะ(ฮ เสียงสูงอยู่แล้วครับ) , ชั้น ฉัน , เดือดดาร เดือดดาล , สมยานาม สมญานาม , หัวยักศก หัวหยักศก ตอนที่3 คำผิด เป้ปาก เบ้ปาก , พิธีลีตอง พิธีรีตอง , แพร่หลาน แพร่หลาย , หมดจรก หมดจด , ม้วยมรนา ม้วยมรณา , สำภาระ สัมภาระ , แมลงป่อง แมงป่อง , เห็ย เห็น ตอนที่4 คำผิด คับคล้ายคับคลา คลับคล้ายคลับคลา , ง้างขวาน เงื้อขวาน , ฟาร์โร ฟาโรห์ , หน้าอินทร์หน้าพรม หน้าอินทร์หน้าพรหม , หัวเรอะ หัวเราะ ตอนที่5 คำผิด เรเซอร์ เลเซอร์ , รัดวงจร ลัดวงจร , ท้าวโต๊ะ เท้าโต๊ะ , คุม คลุม , กลิ้งโคโร่ กลิ้งโค่โล่ ตอนที่6 คำผิด ลายล้อม รายล้อม , ขาดเหวิ่น ขาดวิ่น , ลอง รอง(ตรงน้ำกรด) , ปล่อง ป่อง , บวมเบ่ง บวมเป่ง มีประโยคคำพูดแปลกๆนะครับ ที่ว่า”แต่หาไม่จะกัดกร่อนแก้วใสแม้บางเบา” ควรจะเป็น “แต่หาจะกัดกร่อนแก้วใสไม่แม้บางเบา”ครับ ถ้าใช้ไม่ขึ้นก่อน จะมีความหมายว่ากร่อนแก้วได้ มีคำบรรยายแปลกๆอีกแล้วล่ะครับ “ของเหลวดั่งทรายละเอียดสีทอง” อืม..ถ้าจะนึกถึงทรายละเอียด ยังไงก็ยังอยู่ในรูปของของแข็งโมเลกุลขนาดเล็กใช่มั้ยล่ะครับ? ตอนที่7 คำผิด หมีโคล่า หมีโคอาล่า , อารยะธรรม อารยธรรม , ฉิบชา จิบชา , ลามิอาจ ลามิอา “ทหารหญิงเกร็งหน้าให้ยิ้มสู้” น่าจะเป็น “ยิ้มสู้ให้” มากกว่านะครับ 4. ตัวละคร 19/20 : ตัวละครในเรื่องนี้ถือว่าสื่อเอกลักษณ์ของตัวละครออกมาได้ดีมากทีเดียวครับ ทั้งเคอัสที่รักสงบ เอื่อยเฉื่อย แต่ก็ซ่อนคม ทอร์ที่เฮฮา ใจร้อน ประสาหนุ่มรักการผจญภัย คุณนักฆ่าที่เงียบ และพูดจาด้วยสำนวนโบราณแปลกหู(ตรงนี้ระวังเรื่องการเรียบเรียงประโยคคำพูดด้วยนะครับ คำโบราณชวนงง เรียงผิดที่ความหมายนั้นก็เปลี่ยนได้) และคุณทหารหญิงที่ค่อนข้างปากจัด แต่ฉลาด รอบคอบ เกินกว่าทหารทั่วไป แล้วก็ตัวละครแต่ละตัวที่มีรูปประกอบทำให้ผู้อ่านจินตนาการได้ง่ายขึ้น ตรงนี้ก็ทำให้ภาพลักษณ์ของตัวละครชัดเจนขึ้นมาอีกครับ แต่ความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องนี้ผมรู้สึกว่าเชื่อใจกันง่ายเกินไป(คหสต.อีกเช่นกันครับ) คือทั้งสี่คนไม่ได้รู้จักมักจี่กันเป็นการส่วนตัว แต่กลับไว้ใจกันราวกับรู้จักกันมานาน จริงอยู่ว่าสถานการณ์มันอาจจะพาไป แต่อย่างมากก็ทำให้คนเราไว้ใจในฝีมือมากกว่าที่จะ เชื่อใจกันนะครับ ยิ่งถ้าอีกฝ่ายเป็นทหารรับจ้าง หรือนักฆ่ารับจ้าง โดยส่วนมากแล้วจะไม่ทำตามที่ขอหรือทำให้สิ่งที่ไม่คุ้ม อย่างคุณนักฆ่านี่ก็ยอมตามเขาเข้ามาง่ายๆทั้งที่งานจบไปตั้งแต่ต้น 5. ความสวยงาม 9/10 : หน้านิยายใช้ธีมที่มีโทนสีเข้ากับเนื้อเรื่องดีครับ ธีมสีน้ำตาลที่ให้ความรู้สึกโบราณแฝงอายมนขลัง แต่ในตอนแนะนำว่าใส่ธีมลงไปด้วยก็เป็นความคิดที่ไม่เลวนะครับ แต่สำหรับผมธีมในตอนไม่ได้มีความสำคัญมากนัก ^ ^ การใช้ฟ้อนท์ก็ตัวใหญ่อ่านง่ายดีครับ ดูแล้วไม่รกตาเท่าไหร่ ข้อเสนออื่นๆ ลองหาเพลงใส่ประกอบนิยาย เพิ่มอรรถรสในการอ่านให้แก่ผู้อ่านดูนะครับ ^ ^ รวมคะแนน 89/100 ขอบคุณที่ใช้บริการร้านของเรานะครับ พาร์ท อ่านน้อยลง
Killer in the Dark Shadow | 30 ต.ค. 57
5
0
"Critic family รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)คุณโนริรับงานเต็มกำหนด ผมเลยรับหน้าที่วิจารณ์แทนคุณโนรินะครับ นี่เป็นการวิจารณ์ครั้งแรก หากวิจารณ์ตรงไป รุนแรงไป มีข้อผิดพลาด ยาวไปหรือทำให้ไม่พอใจอะไรต้องขออภัยด้วยครับ ^ ^ 1. ชื่อเรื่อง 8/10 : ชื่อเรื่องน่าสนใจมากครับและเหมาะสมกับเนื้อเรื่องด้วยครับ มีการรวมคำที่ให้ความหมายตรงกันข้ามอย่างInfiniteที่แปลว่าไร้ที่สิ้นสุด กับFinalที่แปลว่าจุดจบ รว ... อ่านเพิ่มเติม
คุณโนริรับงานเต็มกำหนด ผมเลยรับหน้าที่วิจารณ์แทนคุณโนรินะครับ นี่เป็นการวิจารณ์ครั้งแรก หากวิจารณ์ตรงไป รุนแรงไป มีข้อผิดพลาด ยาวไปหรือทำให้ไม่พอใจอะไรต้องขออภัยด้วยครับ ^ ^ 1. ชื่อเรื่อง 8/10 : ชื่อเรื่องน่าสนใจมากครับและเหมาะสมกับเนื้อเรื่องด้วยครับ มีการรวมคำที่ให้ความหมายตรงกันข้ามอย่างInfiniteที่แปลว่าไร้ที่สิ้นสุด กับFinalที่แปลว่าจุดจบ รวมกันความหมายคงประมาณจุดจบที่ไร้ที่สิ้นสุดสินะครับ? แต่โดยส่วนตัวผมว่ามันให้ความหมายที่ขัดแย้งกันมากไปครับ จุดจบคือจุดสิ้นสุด แต่กลับไม่มีที่สิ้นสุด?(หรืออาจจะข้องเกี่ยวกับเนื้อเรื่องครับ?) และในส่วนที่เป็นชื่อไทยก็น่าสนใจครับ ค้นอดีต พลิกชะตาโลก ทำให้คนที่เห็นจะรู้สึกสะดุดว่า เอ๊ะ? อดีตจะเปลี่ยนโลกได้ยังไงนะ? เมื่อรวมกันภาษาไทยกับอังกฤษกลับให้ความหมายที่ไปกันคนละทางครับ การเปลี่ยนแปลงกับจุดสิ้นสุดไม่น่าจะเชื่อมโยงกันได้นะครับ ในเมื่อการเปลี่ยนแปลงคือการเริ่มต้นของสิ่งใหม่ แต่นี่ก็เป็นเพียงความเห็นฟส่วนตัวของผมครับ (ผมอาจจะตีความที่คุณฮกซีต้องการสื่อผิดไป หรือคิดมากไปเอง) 2. โครงเรื่อง 28/30 : โครงเรื่องน่าสนใจเหมือนอย่างที่เกริ่นไว้จริงๆครับ ทั้งปริศนาของรูมิแนนท์ ทั้งตัวเอกของเรื่องที่มีความไม่ธรรมดาภายใต้รูปลักษณ์ธรรมดา และตัวละครแต่ละตัวก็ค่อยๆทยอยออกอย่างเหมาะสม การดำเนินเรื่องนั้นก็ไม่ถือว่าเร็วไปหรือช้าไป อยู่ในระดับที่พอดีอย่างที่นิยายที่มีการผจญภัยควรจะเป็น มีการเชื่อมโยงกับวิทยาศาสตร์และเหตุผล ทำให้เกิดความแปลกใหม่ แถมความยากลำบากในการตามหารูมิแนนท์นั้นก็สมชื่อที่ตามหายากจริงๆครับ กับดักและอันตรายที่รอเหล่าตัวเอกนั้นก็หลากหลายไม่จำเจและน่าสนุกดี ผมชอบในความคิดสร้างสรรค์ตรงนี้มากเลยล่ะครับ เนื้อเรื่องก็ไม่มีการออกนอกทะเลให้สงสัยว่าเรื่องนี้ต้องการสื่ออะไรกันแน่ด้วย ซึ่งถือเป็นเรื่องที่ดีครับ มีตัวเอกตัวร้ายปะปนกันไป แต่ละคนมีเหตุผลในการกระทำของตัวเอง แต่ก็ยังมีบางจุดที่ทำให้เรื่องนั้นดูหลุดจากคำว่าไซไฟ-แฟนตาซี คือบางอย่างมันไม่สมเหตุสมผลอย่างฉากที่ทารกสีดำ(ผมขอเรียกแบบนี้นะครับ)ในพีระมิดระเบิดออกหลังจากชนประตู กรดกระเซ็นนี่จะไม่โดนพวกเคอัสเลยหรอครับ? มันผิดธรรมชาติไปหน่อย แล้วก็อย่างฉากสู้กับลามิอาที่ทอร์โดนเหวี่ยง น่าจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่หลังจากนั้นกลับดูเหมือนไม่เป็นอะไรเลยน่ะครับ เกริ่นนำ อ่านเกริ่นนำแล้วให้ความรู้สึกที่น่าติดตามครับ ชวนให้ผู้อ่านอ่านต่อไปว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร? ตัวเอกจะค้นหาความจริงที่ยังไม่กระจ่างนั้นอย่างไร? ทำไมเคอัสถึงต้องการตามหารูมิแนนท์กัน? ตอนที่1 มีจุดขัดเล็กน้อยนะครับ ก่อนที่ชายในชุดคลุมจะบอกเด็กสาวว่าตนเองเป็นแสงสีนิล เขาได้มองแล้วว่าไม่มีใครสนใจถึงได้พูดไป แต่พอเด็กสาวขอจับมือกลับกลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งคันรถ 3. การบรรยายและการใช้ภาษา 25/30 : โดยรวมแล้วมีคำผิดค่อนข้างน้อยครับ ตรงนี้ขอชื่นชมในความรอบคอบและใส่ใจของคุณฮกซีเลยครับ การบรรยายถือว่าดีเลยครับ อ่านแล้วเข้าใจง่ายว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นครับ ทั้งคำบรรยายตัวละครและบรรยากาศโดยรอบเองก็ค่อนข้างชัดเจนดีครับ มีข้อควรระวังคือนิยายเรื่องนี้นั้นเป็นกึ่งไซไฟ การใช้ศัพท์วิทยาศาสตร์บางคำนั้น แม้จะให้คำนิยามข้างท้าย สำหรับคนที่ไม่รู้จักหรือไม่เชี่ยวชาญ อาจจะเกิดความสับสน ไม่เข้าใจได้ครับ ^ ^ มีอีกเรื่องคือเรื่องการใช้คำซ้ำบ่อยๆครับ คุณฮกซีชอบใช้คำว่าเหลียวซ้ายแลขวา หรือ เหล่ซ้ายแลขวา และคำอื่นๆบางคำ อ่านแล้วบางทีรู้สึกว่าคำซ้ำๆกันไปบ้าง ในเรื่องมีการใช้คำที่สละสลวยและบางคำที่ดูอารมณ์เจ้าบทเจ้ากลอน ใช้ศัพท์ที่ยากหน่อย เพิ่มความแฟนตาซีให้กับเรื่อง แต่ลองมาใช้คำง่ายๆดูบ้างก็ได้นะครับ เช่น มองซ้ายมองขวา การใช้คำหลากหลายจะทำให้เรื่องอ่านได้ลื่นมากขึ้นครับ เรื่องสุดท้ายคือเรื่องอีโมติค่อนครับ โดยส่วนมากแล้วการอ่านนิยายแฟนตาซีโดยเฉพาะที่อิงวิทยาศาสตร์ การมีอีโมติค่อนจะทำให้เสียอรรถรสและทำให้รู้สึกว่าไม่เหมาะสมได้ครับ ปล.ไม่จำเป็นต้องเคาะขึ้นบรรทัดใหม่หลังประโยคคำพูดทุกครั้งนะครับ ^ ^ เกริ่นนำ คำผิด อารยะธรรม อารยธรรม(คำนี้ถ้าพิมพ์ในเวิร์ดมันจะขึ้นให้แก้แบบมีสระอะซึ่งความจริงมันผิดน่ะครับ) , มนทิน มลทิน มีส่วนที่ผมสงสัยนิดหนึ่งครับ คือ ตรงไขความลับในอดีต เท่าที่ผมอ่านจากต้นเกริ่นนำ อดีตไม่ได้มีความลับอะไร แต่เป็นปัจจุบันที่มีอดีตเป็นความลับ ดังนั้นน่าจะใช้เป็นคำว่า ไขความลับเกี่ยวกับอดีต จะดีกว่ามั้ยครับ? (ถ้าผมเข้าใจอะไรผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ) ตอนที่1 คำผิด ซักหลัง สักหลัง(ซักเป็นเสียงที่เราออกเสียงจากคำว่า สัก ครับ) , ฮึๆ หึๆ , ขาวจั๊ว ขาวจั๊วะ , ร้อนลน ร้อนรน , งั้นหรอค่ะ งั้นหรอคะ , ล่อน ร่อน , ง้างดาบ วาดดาบ (ง้างเป็นคำที่สื่อถึงการทำให้สิ่งของนั้นแยกออก ยืดออก เช่น ง้างคันศร) , คนนึง คนหนึ่ง ตรงบรรทัดที่4ที่เป็นเสียงหัวเราะ ไม่ใช้เครื่องหมายอัศจรรย์(!)จะดูเป็นธรรมชาติมากกว่านะครับ แล้วก็ตรงที่สะดุ้งออกจากอาการเหม่อ ผมว่าใช้เป็นสะดุ้งจากอาการเหม่อน่าจะดูดีกว่า ใช้คำว่าออกจากแล้วดูซ้ำซ้อนไปนิดครับ ถัดมาคือ แสยะยิ้มเจื่อนๆ (ตรงนี้ผมขอรวมถึง”รอยยิ้มเจื่อนๆที่ แสยะออกมา”ด้วยนะครับ) โดยปกติแล้วคำว่าแสยะจะใช้กับการขู่ หรืออารมณ์ในแง่ลบครับ ตัดคำว่าแสยะออกจะทำให้ความหมายมันไม่ขัดแย้งกันเองครับ ถัดมาอีกไม่เยอะ ที่เด็กน้อยจับมือเคอัส จริงๆแล้วเป็นใครอะไรยังไงกันแน่ น่าจะตัดคำว่าอะไรยังไงออกนะครับ เพราะคำว่าใครก็ถามครอบคลุมทุกรายละเอียดอยู่แล้ว การแอบอ้างชื่อใครต่อใคร ตรงนี้ใช้เป็นคำว่า คนอื่นจะสื่อความหมายได้ดีกว่าครับ “แต่ก็คล้ายจะไม่ต้องเปล่งเสียงชี้ขาดก็พอรู้อยู่” ประโยคนี้สื่อความหมายได้ไม่ชัดเจนครับ อ่านแล้วรู้สึกสับสนไปหน่อย อาจจะด้วยคำว่าที่คล้ายที่ความหมายใกล้เคียงกับคำว่าเหมือน แต่ใช้แทนกันแล้วความหมายไม่เหมือนเดิม แล้วก็เสียงชี้ขาด น่าจะตกคำว่าเสียงไปคำหนึ่งนะครับ เป็น “แต่เหมือนจะไม่ต้องเปล่งเสียง เสียงชี้ขาดก็พอรู้อยู่” หรือจะลองใช้เป็น “แต่ถึงจะไม่พูดอะไร เสียงชี้ขาดก็พอรู้อยู่” ดีกว่ามั้ยครับ? ตรงฉากก่อนฮาร์ปี้ถอยร่น “รับรู้ด้วยสัญชาตญาณว่าไม่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่เหยื่อ” ควรตัดคำว่า”ไม่”แรกทิ้ง หรือจะเว้นวรรคระหว่าง ไม่ กับสิ่งก็ได้ครับ ตอนที่2 คำผิด ใช่ ใช้ (แต่งกายใช่ผ้า) , หอนรัญจวน หอมรัญจวน , เดิทาง เดินทาง , คนั้น คนนั้น , พงกหัว ผงกหัว , เฮ๊อะ เฮอะ(ฮ เสียงสูงอยู่แล้วครับ) , ชั้น ฉัน , เดือดดาร เดือดดาล , สมยานาม สมญานาม , หัวยักศก หัวหยักศก ตอนที่3 คำผิด เป้ปาก เบ้ปาก , พิธีลีตอง พิธีรีตอง , แพร่หลาน แพร่หลาย , หมดจรก หมดจด , ม้วยมรนา ม้วยมรณา , สำภาระ สัมภาระ , แมลงป่อง แมงป่อง , เห็ย เห็น ตอนที่4 คำผิด คับคล้ายคับคลา คลับคล้ายคลับคลา , ง้างขวาน เงื้อขวาน , ฟาร์โร ฟาโรห์ , หน้าอินทร์หน้าพรม หน้าอินทร์หน้าพรหม , หัวเรอะ หัวเราะ ตอนที่5 คำผิด เรเซอร์ เลเซอร์ , รัดวงจร ลัดวงจร , ท้าวโต๊ะ เท้าโต๊ะ , คุม คลุม , กลิ้งโคโร่ กลิ้งโค่โล่ ตอนที่6 คำผิด ลายล้อม รายล้อม , ขาดเหวิ่น ขาดวิ่น , ลอง รอง(ตรงน้ำกรด) , ปล่อง ป่อง , บวมเบ่ง บวมเป่ง มีประโยคคำพูดแปลกๆนะครับ ที่ว่า”แต่หาไม่จะกัดกร่อนแก้วใสแม้บางเบา” ควรจะเป็น “แต่หาจะกัดกร่อนแก้วใสไม่แม้บางเบา”ครับ ถ้าใช้ไม่ขึ้นก่อน จะมีความหมายว่ากร่อนแก้วได้ มีคำบรรยายแปลกๆอีกแล้วล่ะครับ “ของเหลวดั่งทรายละเอียดสีทอง” อืม..ถ้าจะนึกถึงทรายละเอียด ยังไงก็ยังอยู่ในรูปของของแข็งโมเลกุลขนาดเล็กใช่มั้ยล่ะครับ? ตอนที่7 คำผิด หมีโคล่า หมีโคอาล่า , อารยะธรรม อารยธรรม , ฉิบชา จิบชา , ลามิอาจ ลามิอา “ทหารหญิงเกร็งหน้าให้ยิ้มสู้” น่าจะเป็น “ยิ้มสู้ให้” มากกว่านะครับ 4. ตัวละคร 19/20 : ตัวละครในเรื่องนี้ถือว่าสื่อเอกลักษณ์ของตัวละครออกมาได้ดีมากทีเดียวครับ ทั้งเคอัสที่รักสงบ เอื่อยเฉื่อย แต่ก็ซ่อนคม ทอร์ที่เฮฮา ใจร้อน ประสาหนุ่มรักการผจญภัย คุณนักฆ่าที่เงียบ และพูดจาด้วยสำนวนโบราณแปลกหู(ตรงนี้ระวังเรื่องการเรียบเรียงประโยคคำพูดด้วยนะครับ คำโบราณชวนงง เรียงผิดที่ความหมายนั้นก็เปลี่ยนได้) และคุณทหารหญิงที่ค่อนข้างปากจัด แต่ฉลาด รอบคอบ เกินกว่าทหารทั่วไป แล้วก็ตัวละครแต่ละตัวที่มีรูปประกอบทำให้ผู้อ่านจินตนาการได้ง่ายขึ้น ตรงนี้ก็ทำให้ภาพลักษณ์ของตัวละครชัดเจนขึ้นมาอีกครับ แต่ความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องนี้ผมรู้สึกว่าเชื่อใจกันง่ายเกินไป(คหสต.อีกเช่นกันครับ) คือทั้งสี่คนไม่ได้รู้จักมักจี่กันเป็นการส่วนตัว แต่กลับไว้ใจกันราวกับรู้จักกันมานาน จริงอยู่ว่าสถานการณ์มันอาจจะพาไป แต่อย่างมากก็ทำให้คนเราไว้ใจในฝีมือมากกว่าที่จะ เชื่อใจกันนะครับ ยิ่งถ้าอีกฝ่ายเป็นทหารรับจ้าง หรือนักฆ่ารับจ้าง โดยส่วนมากแล้วจะไม่ทำตามที่ขอหรือทำให้สิ่งที่ไม่คุ้ม อย่างคุณนักฆ่านี่ก็ยอมตามเขาเข้ามาง่ายๆทั้งที่งานจบไปตั้งแต่ต้น 5. ความสวยงาม 9/10 : หน้านิยายใช้ธีมที่มีโทนสีเข้ากับเนื้อเรื่องดีครับ ธีมสีน้ำตาลที่ให้ความรู้สึกโบราณแฝงอายมนขลัง แต่ในตอนแนะนำว่าใส่ธีมลงไปด้วยก็เป็นความคิดที่ไม่เลวนะครับ แต่สำหรับผมธีมในตอนไม่ได้มีความสำคัญมากนัก ^ ^ การใช้ฟ้อนท์ก็ตัวใหญ่อ่านง่ายดีครับ ดูแล้วไม่รกตาเท่าไหร่ ข้อเสนออื่นๆ ลองหาเพลงใส่ประกอบนิยาย เพิ่มอรรถรสในการอ่านให้แก่ผู้อ่านดูนะครับ ^ ^ รวมคะแนน 89/100 ขอบคุณที่ใช้บริการร้านของเรานะครับ พาร์ท อ่านน้อยลง
Killer in the Dark Shadow | 30 ต.ค. 57
5
0
ความคิดเห็น