สวัสดีครับทุกท่านที่ได้มาอ่านหนังสือเล่มนี้ ผมคือ ไทโชว มิยะหรือ ไมย่า ผมอยู่ที่โตเกัยงซึ่งอึกทึกครึงโครมคนเยอะแยะไปหมด ผมเดินไปท่ามกลางฝูงชนที่มีผู้คนมากมาย "ไมย์!" เสียงตะโกนเรียกที่ดูคุ้นหูและซึ่งผมก็รู้จักเจ้าของเสียงนั้นดี "ขอโทษนะไมย์ ฉันตื่นสายไปหน่อย" อิสะกล่าวขอโทษหยาบๆ ดวงตาสีชมพูอ่อนใสมองผมอยู่และผมสีบลอนปลิวไสวตามลม "ไปกันเถอะไมย์" อิสะคว้ามือผมและวิ่งไปโรงเรียนก่อนจะสาย ผมมอวดูนาฬิกาที่ข้อมือ
"7:57"
"ห๊ะ!"
อิสะหยุวิ่งและมองดูนาฬิกาของเธอ
"ไม่ทันแล้ว..."
"เรายังไปไม่ถึงป้ายรถเมย์เลยด้วยซำไม่จริงน้าา~" อิสะคร่ำครวญอยู่ซักระยะและเราต้องไปรถเมย์8โมงแทน
"ฉันเกลียดเธอ..."
"ขอโทษค่ะ.."
เมื่อเราถึงโรงเรียนก็โดนลงโทษตักเตือนกันยกใหญ่เพราะผมกับอิสะเป็นคนที่เรียนดีที่สุดในโรงเรียน ผมกับอิสะแข่งกันว่าใครจะได้คะแนนเยอะกว่าแต่เขาก็ต้องจบที่เป็นที่2อยู่ดีทุกๆปี "โคนูมะ กับ มิยะ เลิกเรียนพวกเธอต้องมาช่วยครูนะคะ"
ครูอากาอิ(มิซาโอะ อากาอิ)พูดและให้พวกเราเข้าไปเรียน
''ครับ/ค่ะ''
หลังเลิกเรียนพวกเราอยู่ช่วยอาจารย์จน6โมงเย็น ท้องฟ้าเริ่มที่จะมืด ผมเดินแยกกับอิสะ ผมเดินไปเส้นทางที่มืนเปรี่ยวในตอนนั้นสติเลื่อนลาง รู้สึกเวียนหัวและจากนั้น...ผมจำอะไรไม่ได้แล้ว....
_________________________________________________
สวัสดีค่า เราชื่อ จันทร์ชา เรียกชาก็ได้และถ้าหาก
ผิดพลาดอะไรก็ขอโทดนะคะเราพึ่งหัดแต่งรายละเอียดมากเกินไปเพราะเราอยากให้ทักคนเข้าใจง่ายๆนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น