ลองอ่านดูนะครับ อาจจะไม่ซึ้งกินใจสักเท่าไรนัก

เนื้อเรื่อง

ณ   ริมน้ำแห่งหนึ่งในตัวเมืองที่มั่งคั่งไปด้วยเทคโนโลยี   เรามักจะเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่หน้าตาหม่นหมอง  เต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่มีวันหยุด และหมดไปจากเธอได้  เธอมักจะมานั่งที่ริมน้ำแห่งนี้เป็นประจำและก็มักจะมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียว   โดยไม่มีใครรู้หรอกว่าเธอเป็นอะไร  หลายคนที่ผ่านมาและผ่านไป ต่างมองเธอ และก็ว่าเธอคงเป็นคนบ้าละมั้งมานั่งคนเดียว มาร้องไห้ได้ทุกวี่ทุกวัน  แต่ความจริงแล้วเธอเสียใจที่เธอทำคนที่เธอรักมากที่สุดได้จากไปเพราะว่าเธอเป็นคนทำ  แต่หากย้อนเวลากลับไปได้   เธอก็คงไม่อยากให้มันเกิดขึ้น

3   ปีที่แล้ว  ณ ห้างดังแห่งหนึ่ง  มีเด็กสาวกับเพื่อนของเธอได้มาเที่ยว  มาชอบปิ้ง มาดูของไปใช้ 

หวาน  เธอว่าเสื้อตัวนี้สวยไหมอะ 

ก็ดีนะ “ น่ารักดี ”   สีชมพูใสดีเหมือนเด็ก ๆ เลย  เข้ากับเธอดี

แล้วตัวนี้หละ  สีฟ้า สวยไหม สีเหมือนท้องฟ้าเลย

อือม  ถ้าให้ตอบจริง ๆ นะ ..... เอม ... สวยและน่าใส่ทั้ง 2 ตัวเลย

งั้นเราเอาสองตัวเลยละกันเน๊อะ

หวาน  เอม  มาทางนี้หน่อยซิ......เสียง “ หน่อย ” เรียก  มาลองดมน้ำหอมกลิ่นนี้ หน่อยนะ

เราว่าหอมดี แต่ไม่รู้ว่ากลิ่นจะฉุนไปไหมอะ  หน่อยเอ่ยถาม

หอมดี  สงสัยจะมีผู้ชายตามกลิ่นกันมาเต็ม  เอม พูดแกมแซว

แล้วทั้งหมดก็หัวเราะกันอย่าง สนุกสนาน ตามประสาสาวๆ ๆ

หวาน เอม หน่อย ก็เดินกันจะไปทางขอบตึก

และแล้ว......เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น 

หนุ่ม  ก็เดินชนเข้ากับหวานอย่างจัง  ๆ โดยที่หนุ่มไม่ได้ตั้งใจ

พลั๊ว  หวาน กับหนุ่ม ก็ล้มกันไปคนละทาง

หวานทำท่าโกรธมาก ว่าใครมาชนฉันเนี่ย  เจ็บนะ

หนุ่มรีบเข้ามาขอโทษหวานโดยเร็ว ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ

หวานค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมามอง แล้วก็พูดว่าไม่เป็นไรค่ะ 

หนุ่ม ก็ช่วยเพื่อนหวานเก็บของที่เขาชน

แล้วทั้งสองก็เดินจากไป ทิ้งไว้แค่หนุ่มที่ยืนมองตาม 3 สาวนั้นไป

ตอนนี้หนุ่มเริ่มรู้สึกว่าเขาได้เจอคนที่เขารักขึ้นมาแล้ว

เขาชื่ออะไรหน๋อ  ถึงน่ารักบาดตาบาดใจเพียงนี้

ถ้าเป็นแฟนเราก็คงจะดี 

เฮ่อ ... เราจะมีโอกาสที่จะได้เจออีกไหมหน๋อ 

เหมือนกับมาเจอให้อยาก แล้วก็จากไป  อิอิ

หนุ่มคิดอะไรเพลิน ๆ  ตามประสาคนหนุ่ม

--

กริ๊ง ๆๆ ๆ เสียงนาฬิกาปลุกดัง  หนุ่มรีบปิด

เช้าแล้วเหรอเนี่ย เร็วจัง  ยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย

หนุ่มมีเรียนแต่เช้า เลยต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปเรียน

หนุ่มได้มานั่งมาหาอะไรทานตอนเช้า

ที่ห้างเดิม ด้านล่าง ติดริมถนน

หนุ่มสั่งข้าวมากินหนึ่งจาน   แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีกครั้งกับหนุ่ม

ขณะที่หนุ่มกำลังก้มหน้าก้มตา  รับประทานอาหาร  นั้น

ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินมาสั่งอาหารเช่นกัน

ก็ข้าวแกงที่หนึ่งค่ะ

ขณะที่เธอสั่งอาหารนั้น หนุ่มก็คิดในใจว่า เสียงคุ้น ๆ นะเหมือนเคยได้ยินที่ไหนน๊า

ดังนั้นหนุ่มจึงเงยหน้าขึ้นพร้อมกับสบตากับหญิงสาวกันพอดี 

แล้วทั้งคู่ก็มองหน้ากัน ว่าเหมือนเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึเปล่า

 ทำไมหน้าตาคุ้น ๆ  จัง 

แล้วหนุ่มก็เอ่ยถามว่าเราใช่คนที่ผมชนเมื่อวันก่อนรีเปล่าครับ

อ๋อ ใช่ค่ะ ถึงว่าหน้าตาคุ้น ๆ 

หนุ่มก็เอ่ยชวน  ถ้าไม่รังเกียจเชิญนั่งด้วยกันนะครับ

อ๋อ ค่ะ

หนุ่มก็เลยชวนตามสไตด์

ชื่ออะไรเหรอครับ 

เราชื่อหวานจ๊ะ

( คนอะไรก็ไม่รู้ชื่อ น่ารัก ชะมัดเลย )

แล้วเธอหละชื่ออะไร 

ผมชื่อ หนุ่มครับ

(คนอะไรชื่อเฉยชะมัดเลย  และแอบยิ้มเล็กน้อย)

หนุ่มจึงเอ่ยถามว่า ขำอะไรเหรอครับ

ไม่มีอะไรหรอกค่ะ  ขอโทษทีนะค่ะ

แล้วหวานเรียนที่ไหนครับ เราเรียนที่นี่นะค่ะ ถัดจากนี่ไปไกลก็ถึงแล้ว

หนุ่มครุ่นคิด --- แถวนี้มันก็มีทีเดียวนี่น่า แล้วทำไมเราไม่เคยเจอเธอมาก่อนเลยนะ

เออ ครับ แล้วหวานเรียนอยู่ชั้นไหนแล้วอะครับ  เราอยู่ปี  1 ค่ะ

ครับ ... เรานะอยู่ปี 2 แล้วครับ

จริงเหรอค่ะ อย่างนี้หวานก็ต้องเรียกว่าพี่แล้วนะซิ

ไม่ต้องก็ได้ครับ  เรียกว่า หนุ่ม  ธรรมดาก็ได้ครับ

ค่ะ  “ พี่หนุ่ม ” 

ก็บอกแล้วไงครับ ว่าให้เรียกว่า  “ หนุ่ม ” ธรรมดาครับ

ค่ะ  “ หนุ่ม ” ก็ “ หนุ่ม ”  อะ พอใจยังค่ะ

คร๊.......า......บ.........ผม

แล้วทั้งคู่ก็หัวเรากันอย่างสนุกสนาน 

ตายแล้วจะสายแล้ว

หวานต้องขอตัวก่อนนะค่ะ 

ครับ หวานครับ หวานเลิกเรียนกี่โมงครับ

อ๋อ วันนี้เลิกเรียนเย็นนะค่ะ 

งั้นเย็นนี้ผมเดินไปส่งได้ไหมครับ

ค่ะ จะรอไหวเปล่าละค่ะ  เย็นนะ

ไม่มีปัญหาครับ

ค่ะ  งั้นเจอกันตรงนี้นะค่ะ

ครับ  เดินดี ๆ นะครับ

เดียวสะดุด  ครับ

หวานหันมาพร้อมกับ ถามว่า สะดุดอะไรเหรอ

ก็สะดุดรักไง  ฮ่าๆ  หนุ่มพูดทีเล่นทีจริง

หวานแอบยิ้มเล็กน้อย  แล้วพูดว่า   “ คนบ้า ”

ตอนเย็น

หนุ่มรีบมารอหวานตั้งแต่ยังไม่เย็นเท่าไร

เพื่อที่จะมารอ กลัวจะทำให้หวานรอนาน

ขณะที่หนุ่มกำลังนั่งดูอะไรเพลิน ๆ

แหล่ ?

หนุ่มทำท่าสะดุ้งเล็กน้อย

รอนานไหมค่ะ หนุ่ม

ไม่นานหรอกครับ แปปเดียวเอง

นัดหวานมาตอนเย็นมีอะไรเหรอค่ะ

ครับ มีสิ ผมจะพาหวานไปที่ที่หนึ่งที่ผมชอบไปนั่ง

เวลาทีผมไม่สบายใจนะครับ หวานจะไปด้วยกันไหมครับ

ไป สิ  หวานอยากไปพักผ่อนที่สงบเหมือนกันนะ

หวานเรียนมาทั้งวันเครียดน่าดูเลยวันนี้นะ

ครับ เชิญ ครับ ....... ผมค่อย ๆ โค้งตัวแล้วเอามือวาดเหมือนกับเชิญมาดามให้เดินไปก่อน

ไกลไหมอะหนุ่ม

ไม่ไกลหรอก ประมาณ 100 เมตรเอง หนุ่มตอบ

ค่ะ หวานตอบ

ถึงแล้ว ที่นี่ไง สวยไหม หวาน

สวยมากๆ เลย หวานไม่เคยรู้เลยนะ ว่ามีที่สงบอย่างนี้ด้วยเหรอเนี่ย

หวาน ลงมานั่ง นี่ด้วยกันดีกว่านะ  หนุ่มชอบมานั่ง ตรงนี้เป็นประจำเลยหละ

จากหนึ่งวัน เป็นหนึ่งเดือน

จากหนึ่งเดือนเป็นหนึ่งปี

ความสนิทสนมของหวานและหนุ่มก็มากขึ้น จนสุดท้ายทั้งคู่ก็เป็นแฟนกัน

หลาย ๆ คู่ก็คงอิจฉาในความรักของทั้งสองคนนี้

หวาน ตั้งใจเรียนนะ วันที่หวานเรียนจบเรามีอะไรจะให้หวานด้วย

แต่หวานต้องสัญญากับหนุ่มก่อนว่าจะตั้งใจเรียนนะครับ

ค่ะ หวานสัญญา แล้วของที่จะให้หวานนั้นมันคืออะไรนะค่ะ

ไม่บอกหรอก ถ้าบอกแล้วมันจะเป็นความลับได้อย่างไรกันหละ

จำไว้เลยนะ หนุ่ม พูดให้อยากแล้วจากไปอีกและ ทุกทีเลยอะหนุ่มอะ

--

ทั้ง2  มักจะมารอกันอย่างนี้เป็นประจำ ผลัดกันรอ อยู่ที่ว่าใครจะมาก่อนกัน

วันนี้เป็นวันปิดภาคเรียน 

หนุ่มมีอะไรจะให้หวานด้วยหละ

มันไม่สวยแต่มันก็ให้ด้วยใจนะ ให้ด้วยความรู้สึกที่หนุ่มมีให้กับหวาน 

หวานลองเปิดดูนะ

ค่ะ  หวานค่อย ๆ เปิดอย่างประณีต กลัวว่าสิ่งของภายในจะฉีกขาดออก

ขณะที่หวานกับหยิบขึ้นมาอ่านนั้น ก็เหมือนกับฟ้าแกล้งทั้งสอง

ให้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่น่าคาดคิดขึ้นอีกครั้ง 

มีลมแรงมาจากไหนก็ไม่รู้ มาพัดตรงที่ทั้ง 2 กำลังนั่ง

ได้พัด กระดาษที่หนุ่มได้บรรจงเขียนอย่างประณีต ให้กับคนที่เขารักมากที่สุด

แต่แล้วลมก็ได้พัดกระดาษตรงลงไปริมน้ำที่ทั้ง 2 นั่ง  

หวานรีบวิ่งตาม ไปเพื่อที่จะหยิบกระดาษ

แต่แรงน้ำได้พัดไปไกลขึ้น  จึงทำให้หวานได้พลัดตกลงน้ำไป

หนุ่มเห็นจึงรีบกระโดดลงไปช่วย หวาน

แต่ว่าแรงน้ำแรงเหลือเกิน หนุ่มจึงรีบพยายามช่วยหวานขึ้นมาบนฝั่งได้อย่างปลอดภัย

แต่ทว่า หนุ่มได้สักลักน้ำเข้าไปเป็นอันมากๆ

แต่ในมือเขาได้กำกระดาษที่เขาต้องการให้คนที่เขารักอ่าน แต่สิ่งที่หนุ่มทำนั้น

เขาไม่สามารถรับรู้เลยว่าแฟนคนที่เขารักนั้น 

เมื่ออ่านจบแล้วจะรู้สึกอย่างไร มันเป็นความรู้สึกที่แย่มากของ หวานในเวลานั้น

........................

หนุ่มฟื้นซิ็  หวานพยายามผายปอด พร้อมกับปั้มหัวใจหนุ่ม

ไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบจากหนุ่ม

หนุ่ม ฟื้น  ฟื้น สิ ฟื้น  สิ  ฟื้น

อย่าทิ้งหวานไปไหนนะ

แล้วหวานจะอยู่กับใครหละ

หนุ่ม .. หนุ่ม... ฟื้น ..

ฮือ ๆ ฮือ ๆ หนุ่ม

หนุ่ม หวานขอโทษ...

หวานขอโทษ  ...

ห..........

หว.........

หวา.........

หวาน........

หวานข...........

หวานขอ..........

หวานขอโ.........

หวานขอโท.........

หวานขอโทษ..........

หนุ่ม ฮือ ๆๆๆ

หวานไม่น่าสะเพร่าเลย

หนุ่ม เสียงของหวานสะท้อนไปไกลมาก

จนมีคนได้ยิน

จึงรีบลงมา ช่วยนำหนุ่มไปส่งโรงพยาบาล

แต่ทว่า มันสายเกินไปแล้ว

หนุ่มไม่สามารถ ฟื้นคืนได้ เพราะหนุ่มได้สำลักน้ำมากจนเกินไป

--

หวานค่อยคลี่กระดาษในมือหนุ่ม ที่หนุ่มต้องการเขียนให้หวานอ่าน

เนื้อหาภายในกระดาษ

“ ดีจ๊ะ หวานสุดที่รักของ หนุ่ม (คนเดียวเลย)

นี่ก็ครบรอบที่เราได้คบกันมาแล้วหละสินะ

ใช่แล้ว  ถ้าลืมมีเคืองกันจริง

ลายมือเราอาจจะไม่สวยงามมากนัก

แต่มันก็เขียนด้วยใจ

เขียนด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่เรามีให้กับหวานเพียงคนเดียว

แม้มันจะไม่สามารถที่จะดูแลหวานให้ดีที่สุดได้

แต่เราก็ทำทุกอย่างที่จะทำให้หวานมีความสุข

ก็เพราะหวานเป็นคนที่เรารัก รักมาก รักมากๆๆ ด้วย

ใครจะว่าหวานเป็นอย่างไร  เราก็ไม่เคยสนใจ

ขอแค่มีเราเพียงกันและกันก็พอแล้ว

ในชีวิตนี้  เราไม่ขออะไรมาก

ขอแค่ให้หนุ่มได้อยู่กับหวานไปจนแก่เท่าก็พอแล้ว

อยากจะเขียนคำว่ารักให้เต็มท้องฟ้า

แต่ท้องฟ้าทำไม ช่างเล็กนัก ที่จะเขียนคำว่า  รัก.....รัก .....หวาน ได้หมด   

รัก..รัก..รัก รัก..รัก..รักรัก..รัก..รักรัก..รัก..รักรัก..รัก..รักรัก..รัก..รักรัก..รัก..รัก”

                       รักหวาน      รัก             รัก      รักหวาน

     รักหวาน                            หวาน                           รักหวาน

รัก                                                                                            รัก

รัก                                                                                               รัก

 รัก                                                                                              รัก

 รัก                                                                                              รัก

  รัก                                                                                           รัก

     รัก                                                                                      รัก

      รัก                                                                                 รัก                                                       

          รัก                                                                           รัก

               รัก                                                                    รัก

                     รัก                                                       รัก

                              รัก                                      รัก

                                                 หวาน

คำ  ๆๆๆ นี้ เป็นคำที่หนุ่มต้องการบอกแก่ หวานมากที่สุด คำว่า รักหวานจนหมดใจ

3  ปี ต่อมา

ณ ที่แห่งเดิม ที่ หวานและหนุ่มได้มานั่งอยู่ด้วยกันเป็นประจำ

วันที่หวานเรียนจบ แต่ก็ไม่มีหนุ่มมาคอยรอรับความสำเร็จของหวาน

แต่วันนี้ไม่มี  หนุ่ม  หนุ่มคนเดิม ที่มีแค่เพียงหวานและหนุ่ม เคียงคู่กันเหมือนเช่นเคย

มันคงเป็นแค่ความรู้สึกที่จะติดไปจนตาย สำหรับความรักของสองคนนี้

ปราบจนนานเท่านาน