แอปที่จะทำให้คุณสามารถอ่านนิยายได้ทุกที่ ทุกเวลา พร้อมฟังก์ชันการใช้งานหลากหลาย รับรองสนุกไม่มีเบื่อ! ดาวน์โหลดฟรีได้แล้ว บน Android, iOS และ HUAWEI
ฟูจิวาระ
ภายหลังจากการแข่งขันถ้วยโฮคุโตะ ฮิคารุกับอากิระได้พบกับ คิคุนะ นักเล่นโกะสาวปริศนาที่มีความเป็นมาเชื่อมโยงกับกับซาอิ เรื่องราวของมิตรภาพ ความรัก และการเติบโตของคู่แข่งตลอดกาล
ยอดวิวรวม
21,250
ยอดวิวเดือนนี้
35
ยอดวิวรวม
หลังจากการแข่งขันถ้วยโฮคุโตะ ชินโด ฮิคารุยังคงผลักดันตัวเองไปข้างหน้าเพื่อไล่ตามคู่แข่งตลอดกาลอย่างโทยะ อากิระ
แต่แล้วความลับที่ตั้งใจจะเก็บไว้ตลอดกาลก็หวนกลับมาเมื่อ ทาคาสึคาสะ คิคุนะ เด็กสาวนักเล่นโกะที่มีเรือนผมยาวดำขลับทอประกายม่วงและดวงตาหวานซึ้งของซาอิก็ปรากฎกายขึ้นพร้อมกับปริศนามากมายที่เกี่ยวพันกับซาอิ
ฮิคารุจะทำอย่างไร? เขาต้องยอมเปิดเผยความลับของหัตถ์เทวะที่เก็บไว้กับตัวมานานหรือไม่? หรือเขาจะมีโอกาสได้พบกับซาอิอีกครั้ง?
และในเรื่องหัวใจ ฮิคารุต้องเจอคู่แข่งตลอดกาลมาท้าดวลกันบนสนามรบนอกนอกกระดานโกะอีกต่างหาก แน่นอน ศึกศักดิ์ศรีอย่างนี้เขาจะไม่ยอมถอยแม้สักก้าวเดียว
Writer's note: ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคเก่าเก็บของเราค่ะ เคยลงไว้ในเด็กดีตั้งแต่ปี 47 และจบเรื่อง (อย่างไม่สมบูรณ์นัก) ตอนปี 54 หลังจากนั้นก็ทิ้งร้างไปนานจนกระทั่งติดเกาะอยู่แต่บ้านในช่วงโควิดนี้จึงนำมาปัดฝุ่นให้ผู้อ่านที่คิดถึงมังงะเรื่องนี้ได้อ่านกัน โดยได้รีไรท์ไปบางส่วนและเพิ่มบทส่งท้าย (ตอนที่ 23) เพื่อให้เรื่องจบสมบูรณ์จริงๆ อย่างไม่มีความรู้สึกค้างคาใดๆ อีก
พลอตเรื่องเกิดจากแรงบันดาลใจสองอย่าง คือความคิดถึงซาอิ และความอยากเห็นตัวละครในเรื่องมีมุมเติบโตด้านความรักบ้าง จึงสร้างตัวละคร ทาคาสึคาสะ คิคุนะ ที่เป็นนักเล่นโกะผู้หญิงที่มีบางอย่างเกี่ยวโยงกับซาอิขึ้นมา โดยช่วงเวลาจะล้อกับช่วงเวลาจริงหลังจากมังงะจบไป ดังนั้น ถ้าคุณอ่านในปี 63 นี้ บรรยากาศในฟิคก็จะประมาณสิบกว่าปีที่แล้วตั้งแต่ก่อนมี facebook อีกค่ะ
สารบัญ 24 ตอน อัปเดตล่าสุด 18 พ.ค. 63 / 17:0424 ตอน
ผลงานอื่นๆ ของ โทยะ_อากิระ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ยังไม่มีบทวิจารณ์ของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
อยู่ๆ ก็คิดถึงฮิคารุเซียนโกะขึ้นมา เลยไปเอาการ์ตูนเก่ากลับมาอ่าน พอลองหาฟิคดูก็เจอเรื่องนี้ จำได้ว่าเคยอ่านนานแล้วแต่ตอนนั้นยังลงไม่จบ ดีใจมากๆ เลย ที่กลับมาอัพต่อจนจบ ขอบคุณนะคะ
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วลื่นไหล ทำให้เรารู้สึดอินไปกับเนื้อเรื่องด้วย เหมือนอ่านการ์ตูนอยู่เลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
เรารู้ตัวว่าการ์ตูนจบไปสิบกว่าปีแล้วพอเป็นฟิคก็อยากจให้ดำเนินอยู่ตลอดไป ไม่อยากให้จบเลยจริงๆแต่พอถึงตอนจบกลับโล่งใจแบบบอกไม่ถูก
เราอ่านฟิคฮิคารุหลายเรื่องเรื่องนี้เป็นภาษาไทยเรื่องแรกที่อ่านเลยค่ะ แล้วก็เป็นเรื่องแรกที่เป็น Normal ไม่ใช่แนว Shonen-Ai ด้วยค่ะ
คุณคนเขียนหาข้อมูลเยอะมากกกกกกก แต่งดีมากกกกกกก, ไม่หลุดคาแรคเตอร์เลย (ปรบมือ)จังหวะตัวละครก็ดี บทบาทก็ดีค่ะไม่มีข้อติเลย ตำแหน่ง การบรรยายการแข่งขันก็สมจริงมากเหมือนอ่านการ์ตูนอยู่จริงๆเลยค่ะ มีหลายฉากที่น้ำตาคลอเบ้าไป โดยเฉพาะฉากที่ฮิคารุพูดถึงซาอิ
ตอนแรกเราแอบเดาเรื่อไปว่าอาคาริจะจบลงกับมิทานิจริงๆเพราะขนเขียนปูเรื่องไว้นิดหน่อย และคิดว่าความสัมพันธ์ของเราสองสามคนจะจบลงที่ว่าก็เป็นเพื่อนกันต่อไป
ชอบฉากมิทานิกับฮิคารุมาก เพราะตอนจบมังงะสองคนนี้ก็ยังทะเลาะกัน พอเห็นว่าคืนดีกันเหมือนได้เยียวยาปมวัยเด็กที่ อ.ฮตตะสร้างไว้(ฮา)
คู่คิคุนะจังกับฮิคารุ ตอนที่ฮิคารุได้ย้อนกลับไปอดีตเพื่อช่วยซาอิ แล้วโล่งใจแทน คือตอนอ่านภาคมังงะก็จะคิดว่าฮิคารุรู้สึกผิดมาตลอด แต่เหมือนฟิคเรื่องนี้ปลดพันธะในใจฮิคารุไป
ตอนอ่านก็จะคิดตลอดเลยว่าฮิคารุมองคิคุนะเป็นตัวแทนของซาอิ เพราะมี hint ซ่อนไว้ว่าเพราะซาอิไว้ตลอด เลยเหมือนว่าการมีตัวตนของคิคุนะเป็นส่วนเติมเต็มความในใจของฮิคารุ แบบเป็นคนสำคัญอีกระดับหนึ่งที่ไม่ใช่คนรัก (เราไม่แน่ใจว่าคนเขียนตั้งใจวางหมากซ่อนไว้แบบนี้ไหมคะ) ตอนจบพอเฉลยว่าเป็นเพื่อนแบบนี้ก็ดีมากเลยค่ะ รู้สึกได้รับกสรเติมเต็ม เราเองก็อยากเห็นซาอิอีกครั้ง คิคุนะเหมือนเป็นซาอิอีกคนให้กับเราจริงๆค่ะ
ป.ล.เอ็นดูวายะ บทบรรยายวายะดีมว๊ากกก สมกับเป็นวายะดีจริงๆ นาเสะได้เป็นมืออาชีพแล้วคราวนี้กลับไปถล่มตาแก่ในร้านโกะชั้นใต้ดินได้อีกรอบแล้วนะ
ป.ล.ล.โทยะแบดๆวัยยี่สิบหล่อโฮกกกกกกก
ป.ล.ล.ล. ถ้าฟิคเรื่องนี้เป็นเพื่อนเก่า เราคงต้องบอกว่าดีใจที่ได้พบกันอีกครั้งนะ เธอจะอยู่ในใจฉันตลอดไป ขอบคุณมากๆนะคะ
อยากตอบทุกประเด็นเลย ขออนุญาตตอบยาวๆ เลยนะคะ
1) เรื่อง normal vs. shonen-ai ตอนที่เริ่มเขียนก็คิดเลยค่ะว่าถ้าเขียนจะมีคนอ่านมั้ยเพราะด้อมหลักของเรื่องนี้คือคู่จิ้นโทยะ-ฮิคารุ ซึ่งก็น่าจิ้นจริงๆ เพราะเคมีผัวเมียมาก แม้กระทั่งในฟิคเรื่องนี้ก็ยังกัดกันได้ผัวเมียกว่าสาวคนไหนในเรื่อง แต่สุดท้ายเราเลือกเป็น normal เพราะเราอยากให้มันเป็นชีวิตจริงของตัวละครตาม canon หลักในมังงะ ซึ่งเราอ่านทวนอีกรอบเลยนะคะเพื่อดูว่าตัวละครมันมีโอกาสจะชอบกันได้จริงมั้ย ผลคือไม่ คือต่อให้โทยะชอบผู้ชายจริงๆ (อย่างที่มีการวิเคราะห์จริตกับการแต่งตัวไว้) เค้าก็ไม่ชอบฮิคารุหรอก เพื่อนกับศัตรูไปด้วยกันได้ (friendnamy) แต่คนรักกับศัตรูมันไปด้วยกันไม่ได้ยกเว้นจะละทิ้งสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป (เหมือนที่คิคุนะต้องทิ้งความเป็นศัตรูก่อนถึงสามารถเปิดใจกับอากิระได้)
2) เรื่องฮิคารุกับซาอิ -จริงๆ คือแก่นของฟิคเรื่องนี้ค่ะ เราอยากให้ฮิคารุได้คลายปมในใจ เป็น redemption arc สำหรับฮิคารุเลยก็ว่าได้ ตอนซาอิหายไป แค่คนอ่านอย่างเราๆ ยังสะเทือนใจขนาดนี้ ฮิคารุในฐานะเด็กอายุ 15 คนนึงจะจิตใจย่ำแย่ขนาดไหน เรื่องที่ฮิคารุต้องเผชิญคนเดียวมันหนักหนามากสำหรับเด็กวัยรุ่นคนนึงจริงๆ เราถึงเขียนให้มีคิคุนะเข้ามาช่วยแบกรับความเจ็บปวดตรงนี้
3) อาคาริกับมิทานิ -สารภาพค่ะว่าไม่ได้วางพล็อตล๊อคอาคาริไว้กับใคร แต่พอเขียนๆไป เราแปล๊บๆกับฉากที่อาคาริแอบถ่ายรูปชมรมโกะโรงเรียนมัธยมฮาเซะเก็บไว้ในมังงะค่ะ เราเลยคิดได้ว่าอาคาริชอบฮิคารุจริงๆ และเธอจะสู้เพื่อฮิคารุแน่นอน (มิทานิกินแห้ว) ซึ่งผลก็ตามเนื้อเรื่องเลยค่ะ
4) เรื่องคิคุนะเป็นตัวแทนของซาอิ -ถูกต้องเลยค่ะ คุณวิเคราะห์ได้เฉียบมากจนเราไม่มีอะไรจะเสริมเลย ความสัมพันธ์ของฮิคารุกับคิคุนะคือแก่นของเรื่องนี้ค่ะ มันคือการที่มีใครสักคนเข้ามาช่วยให้เราก้าวข้ามปมความเจ็บปวดในวัยเด็ก
เราตั้งใจเขียนเป็น hint ไว้ตลอดว่าฮิคารุกับอากิระชอบคิคุนะคนละมุมกัน ในหัวของฮิคารุภาพของคิคุนะจะเชื่อมโยงกับซาอิเสมอ (ขนาดตอนที่แอบขโมยจูบยังนึกไปถึงซาอิ) ในขณะที่อากิระชอบเธอแบบผู้หญิงคนหนึ่ง (จริงๆ คู่นี้ก็พิเศษ เพราะมีแค่อากิระนี่แหละที่คิคุนะข่มไม่ได้) ดังนั้นปลายทางของความสัมพันธ์จึงต่างกันเมื่อพวกเขาโตขึ้น
เราปลื้มปริ่มมากเลยที่คุณบอกว่าคิคุนะจังเหมือนเป็นซาอิอีกคน คิคุนะนี่เขียนยากเหมือนกันค่ะ ต้องซับซ้อนพอให้มีปริศนาชวนติดตาม ดุเดือดถึงลูกถึงคนพอจะเขย่าคนอย่างฮิคารุกับอากิระได้
5) วายะ-เราก็ชอบเขียนวายะค่ะ บทบรรยายสุดท้ายใส่มาเพราะอยากสื่อว่าคนเรามีเส้นทางความสำเร็จเป็นของตัวเอง และวายะก็ทำได้ดีที่สุดแล้วตามความสามารถของคนที่ไม่ใช่สายพรวรรค์ ส่วนนาเสะเราแอบคิดว่าเราให้บทสรุปที่ดีกว่าในมังงะกับเธอค่ะ
6) โทยะแบดๆ -เราว่าลางมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วค่ะ แล้วก็คงจะแบดขึ้นไปอีกตามอายุ ซึ่งเจ้าตัวก็รู้ตัวซะด้วยเลยถึงขั้นต้องบอกตัวเองว่าต่อให้ต้องทำคิคุนะร้องไห้ก็จะไม่หนีหายไปไหนแล้ว
รู้สึกเหมือนตัวเองพลาดของดีมาก =.,=
ถึง คห.1 เขาจะรีไรท์แล้วอ่อห่ะ ?
สนุกมากค่ะ อ่านแล้วหายคิดถึงฮิคารุ ^^
จริงๆ ก็อยากให้ฮิคารุคู่กับคิคุจิเหมือนกัน เพราะน่ารักและมันส์กว่าเยอะ 5555 เอาเป็นว่าให้ฮิคารุดูเก่งกว่านี้อีกก็ดี แข่งแล้วแพ้เรื่อยๆ เลย ให้ชนะในรายการรวดเดียวบ้างก็ดี >>ก็เป็นพระเอกหนิ อิิอิ
รอตอนจบอยู่นะค่ะ
อยากอ่านต่อ