ปราการรัก กับดักลวงใจ
สักวันเราคงได้พบกันอีก.. ทัพศึกน้ำตาไหลอาบหน้า ชีวิตของเขาในชาตินี้จบสิ้นกันที ใครอยากได้อะไรก็เอาไป ในใจตอนนี้ของชายหนุ่มผู้สิ้นหวังภาวนาขอเพียงอย่างเดียวว่า... หากเขาตายไปแล้วและได้ชดใช้กรรมที่ก่อไว
ผู้เข้าชมรวม
877
ผู้เข้าชมเดือนนี้
25
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ใครว่าคนรวยไม่มีวันจน ตอนนั้นทัพศึกไม่รู้จักกับคำพูดพวกนี้ด้วยซ้ำ ‘ความจน’ คืออะไร เขาไม่เคยเข้าใจ นั่นเพราะทั้งชีวิตของเขาไม่เคยลิ้มรสของคำว่าจนเลย ชีวิตของทัพศึกอยู่บนกองเงินกองทองมาตั้งแต่ชายหนุ่มจำความได้ อยากได้อะไรก็ได้สมความปรารถนา มีคนนับหน้าถือตา มีเงินใช้ไม่ขาดมือ
แต่พอวันนี้หมดสิ้นทุกอย่างแล้ว ทัพศึกถึงได้เดินเตร็ดเตร่เหมือนคนเร่ร่อน โซซัดโซเซจนมาหยุดอยู่บนสะพานแห่งหนึ่ง ซึ่งรถวิ่งไปมาไม่ขาดสาย
สะพานแห่งนี้มีที่ให้เดินเล่น และยืนชมวิวแม่น้ำเจ้าพระยา ริมตลิ่งสองข้างมีบ้านเรือนชุมชนริมฝั่ง บนสะพานถัดเขาไปมีคนตกปลาหย่อนเบ็ด ยืนผิวปากสบายอารมณ์ อีกฟากฝั่งก็มีวัยรุ่นหนุ่มสาวเดินขึ้นมาชมความงดงามของแม่น้ำสายนี้
บรรยากาศช่างโรแมนติกมาก แต่ความคิดของทัพศึกกับฝีเท้าที่หยุดนิ่งไม่ได้มองภาพตรงหน้าสวยงามอะไรเลย
ที่นี่แหละ..
ชายหนุ่มตัดสินใจ มองหามุมที่มืดที่สุดของสะพาน หามุมที่ไกลหูตาผู้คนที่จะมองเห็นเขา เวลานี้...เขา ‘อยากตาย’ อย่างโดดเดี่ยว ไม่ต้องการให้โลกรับรู้ถึงการจากไปอย่างไร้ค่านี้
ผลงานอื่นๆ ของ อสรพิษ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ อสรพิษ
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น