มนตร์มันตรา [เรวัตร & มันตรา]
มีนตราคิดในใจว่าถ้ามันตรารู้ความจริงคงได้ช็อกสองเด้งแน่ๆ จากพี่สาวกลายเป็นแม่แท้ๆ มันคงยังไม่สาแก่ใจพอ ยังมีพ่อบังเกิดเกล้าเป็นเกย์รุกอีกต่างหาก ให้ตายเหอะ!
ผู้เข้าชมรวม
21,256
ผู้เข้าชมเดือนนี้
71
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“อย่ามาทำตัวลุ่มล่ามแบบนี้กับแตมป์นะ แตมป์ไม่ชอบ” หญิงสาวพยายามขืนมือออกจากมือหนาที่ตอนนี้ร้อนรุ่มดั่งเปลวไฟ
“ไม่ชอบ” ชายหนุ่มทวนคำก่อนจะแค่นหัวเราะขื่นๆ ในลำคอ ขณะที่สายคมกริบดุจพญาราชสีห์มองใบหน้าอ่อนหวานที่กำลังบึ้งตึง “ที่ปฏิเสธอาก็เพราะมีตัวเลือกเยอะล่ะสิ เสน่ห์แรงจังนะ”
“พูดจาไม่รู้เรื่องเลยนะคะ”
“ทำเป็นไร้เดียงสา ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ หรือจริงๆ คือเข้าใจ แต่ไม่อยากฟัง ทนฟังไม่ได้กันแน่” อารมณ์ที่คุกรุ่นเริ่มปะทุอีกครั้งอย่างไม่อาจห้ามได้
“อาเรย์!”
“อาอุตส่าห์ยอมให้เราไปกับไอเด็กนั่นสองต่อสองเพราะเห็นว่าเรากำลังมีปัญหากับมีน อาเลยยอมได้ แต่นี่อะไรไปกับอีกแล้วกลับมากับอีกคน คั่วไม่เลือก”
เพี๊ยะ!!
“รู้หรือยังว่าทำไมผมถึงฉวยโอกาสกับคุณ”
ริมฝีปากอุ่นละออกจากเรียวปากนุ่มหวานล้ำอย่างอ้อยอิ่ง ชายหนุ่มหวังว่ามีนตราจะรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ มันมากมายเกินกว่าคำพูดที่เขาอยากบอกกับเธอและคงไม่สามารถพูดให้เธอฟังจนจบได้ภายในวันเดียว การกระทำของเขาเป็นตัวแทนของการ ‘บอกรัก’ และเขาคิดว่ามันคือสิ่งที่ดีที่สุดในเวลาเช่นนี้..หวังว่าหญิงสาวเองก็คงจะคิดตรงกัน
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคาย เป็นรอยยิ้มที่มีนตรามองว่าทั้งอบอุ่นและละมุนในคราเดียวกัน ทว่าใบหน้าของชายหนุ่มนั้นยังไม่ยอมถอยห่างออกไปจากดวงหน้าสวยจัดง่ายๆ
ดวงตาสองคู่มองสบตาซึ้งในระยะใกล้แค่ลมหายใจสัมผัส ปลายจมูกโด่งชนกัน ทุกอย่างใกล้จนชวนหวามไหวในความรู้สึกของคนทั้งคู่ ไออุ่นจากเรือนกายหนุ่มทำให้ร่างบางสะท้านราวกับเขาต้องการจะส่งกระแสไฟฟ้าเข้าสู่ร่างกายเธอ
เลขาสาวสวยไม่เคยคิดเลยว่าเจ้านายของเธอจะร้ายกาจได้ขนาดนี้ เขาหวานจนเธออดเขินอายไม่ได้ แก้มนวลเปล่งปลั่งแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึงสุกงอม ทว่าชวนมองและทำให้คนที่กำลังจ้องสำรวจใบหน้าอยากลิ้มลองเธอไปทั้งตัวอีกครั้ง
เขายังจำทุกสัมผัสที่เคยมอบให้เธอได้เป็นอย่างดี เป็นค่ำคืนที่เขาจะไม่มีวันลืมได้เลยทีเดียว
“รู้แล้วค่ะ รู้แล้ว” หญิงสาวขานรับเสียงหวาน เขาทำกับเธอขนาดนี้ จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าหัวใจของคนสองคนตรงกัน
ทว่าเมื่อได้ลิ้มลองสิ่งที่ปรารถนา ชายหนุ่มก็อยากสัมผัสมันอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทว่ามือเรียวของร่างบางก็ดันริมฝีปากอุ่นจัดที่กำลังจะโน้มลงมาประทับกับเรียวปากของเธออีกรอบเอาไว้ก่อน
ถ้าปล่อยให้เขาทำเช่นเดิมอีก มันคงไม่จบลงง่ายๆ เหมือนครั้งนี้แน่
“ไม่ได้เหรอ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงอย่างมีคำถาม ดวงตาคู่คมฉายประกายแววขัดใจนิดหน่อย “แต่เราเป็นแฟนกันแล้วนะ”
“ครั้งเดียวก็เกินพอแล้วล่ะค่ะ” หญิงสาวยิ้ม แต่เธอเป็นห่วงเขามากกว่า และที่มาหาเขาถึงห้องก็ไม่ได้ตั้งใจมาให้เขาล่วงเกินด้วย “มีนคิดว่าคุณคงยังไม่ได้ทานอะไร มีนซื้อข้าวมา คุณไปอาบน้ำเดี๋ยวมีนอุ่นอาหารให้”
“แต่ผมไม่ได้อยากทานข้าว ผมอยากกินคุณ” ชายหนุ่มงอแง ทว่ามันก็ไม่เป็นผล
“ทานข้าวเถอะค่ะ กินมีนน่ะคุณไม่อิ่มหรอก เปลืองแรงเปล่าๆ”
ผลงานอื่นๆ ของ แผลงศรรัก ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แผลงศรรัก
ความคิดเห็น