สาวเฉื่อยวาดรัก หนุ่มทะเล้นสร้างใจ

เนื้อเรื่อง

เรื่อง สาวเฉื่อยวาดรัก หนุ่มทะเล้นสร้างใจ
    การมีการบ้านบนโต๊ะฉันที่ใกล้จะปิดเทอมเช่นนี้ สำหรับสาวเฉื่อยอย่างฉันมันช่างเป็นเรื่องปกติเสียนี่กระไร
    \" คีย์เธอนอนอยู่แบบนั้นทั้งวันการบ้านก็ไม่เสร็จหรอก 100% ^O^ \" ชิ เสียงของนายนี่ชอบมาขัดขวางฉันตอนนอนเสมอเลย
    \" ไม่เสร็จก็ช่างมันซิ =+= \" ฉันตัดบทพูดกับหนุ่มทะเล้นหน้าใสปิ๊งที่ชอบแกล้งฉันไปเลย
    \" เดี๋ยวเธอก็โนอาจารย์หน้าย่นคนนั้นว่าหรอก \"
            ฉันสะดุ้งโผล่หน้าขึ้นมา สายตากวาดหาครูโหดที่ชอบด่าฉันเป็นประจำ แต่ฉันก็ไม่ได้พบอะไรเลยนอกเสียจากมิกซ์กับเพื่อนในห้องที่กำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ฉันหันมองมิกซ์เพื่อนต่างห้องที่ตอนนี้กำลังนั่งผิวปากตรงโต๊ะข้างหน้าฉัน ฉันไม่น่าเชื่อตานี่จริงๆ --^--
    \" ว่างนักเหรอไงชอบมาหาฉันทุกวัน \"
                ฉันพูดพลางดึงซาวเบาด์ที่ฉันครอบหูจากมิกซ์คืนมา แต่ฉันไม่น่าถามออกไปเลยทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้ว YiY
    \" ว่างเสมอถ้าฉันอยากเจอหน้าคีย์ ^^ \" เสียงมี่เพื่อนสนิทที่สุดในห้องของฉันโพล่งขึ้นข้างหลังแทนมิกซ์อย่างรู้ใจ
    \" มี่ ผมเธอ! O+O \"
            ฉันเบิกตากว้างเมื่อเห็นเพื่อนสนิทย้อมผมสีดำเป็นน้ำตาลเข้ม อ้อ รวมถึงมิกซ์ด้วยที่เบิกตากว้าง
    \" เธออกหกเหรอมี่ --*-- \"
                คำพูดที่ไม่สมกาลเทศะของมิกซ์ทำให้บนหัวปรากฏรูปซาลาเปาก้อนโต
    \" พูดดีหน่อยตามิกซ์ ฉันแค่อยากเปลี่ยนลุค ..V.. \"
            แล้วมี่ก็นั่งบนเก้าอี้และจ้องหน้าฉันกับมิกซ์สลับกัน จากนั้นจังหันไปคุยกับเพื่อนคนอื่นพร้อมกัยไอ้รอยยิ้มแป้นหลังจากมองหน้าฉันกับมิกซ์ อะไรของเธอยัยมี่
    \" คีย์ฉันเจ็บจัง \" มิกซ์ลูบหัวตัวเองสายตาวิงวอนให้ฉันช่วยดูเต็มเปี่ยม
    \" สมน้ำหน้า \" เรื่องไรฉันจะดูให้นาย
    \" คีย์ฉันรักเธอนะ \"
                การสารภาพรักของมิกซ์ฉันโดนมาบ่อยจนชินซะแล้วทำให้ฉันรู้สึกเฉยชากับคำสารภาพแบบนี้
    \" อืม \"
                ฉันตอบกลับอย่างเรียบง่าย โดยยังก้มอ่านหยังสือการ์ตูนสบายใจเฉิบ หมอนี่ถ้าไม่บอกรักฉันทุกอาทิตย์จะตายหรือไง ท่าทีที่เฉนชาของฉันทำให้ฉันไม่เห็นแววตาเศร้าๆของหนุ่มหน้าใสข้างหน้า
    \" อรอริน เธอยังอ่านการ์ตูนอีกเหรอ \"
                โป๊ะเชะ เสียงเข้มๆดุๆตวาดใส่ฉันทันทีที่เธอเห็นฉันอ่านการ์ตูน แทนการเคลียร์การบ้านวิชาภาษาไทยของเธอ
    \" อ้าว! ครูสมร สวัสดีค่ะ \"
                ฉันเงยหน้าวางการ์ตูนใต้โต๊ะ เพื่อสวัสดีครูสมร ครูที่ได้รับฉายาจากเหล่านักเรียนในโรงเรียนว่า ‘ อาจารย์จอมเฮี้ยบหน้าย่นขี้บ่น ‘ แน่นอนครูเค้าไม่รู้ฉายาตัวเองหรอกถ้ารู้ มีหวังร้องกรี๊ดลั่น หุหุ ^o^
                เธอเป็นคนเฮี้ยบมาก และขี้บ่นสุดๆ ว่ากันว่าถ้าใครโดนครูสมรเธอไม่ชอบหน้าเข้าล่ะก็ คนคนนั้นจะต้องมีการบ้านวิชาภาษาไทยเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว แล้วทำไมคนนั้นจะต้องเป็นฉันด้วยล่ะ แง้~O~ ไม่ยุติธรรมเลย
    \" เธอขัดคำสั่งฉัน ถ้าอย่างงั้นอรอรินถ้าเธอไม่เอาการบ้านมาส่งฉันตอนเย็นวันนี้ เธอตกภาษาไทย \"
    หาาาาาา OVO
                ฉันและเพื่อนในห้องต่างตกตะลึง แต่ก็คงสู้ฉันไม่ได้ โลกทำไมมันหมุนติ้วอย่างนี้ฟะ คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการเป็นหน้าเธอ~~ ครูอะไรไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ทันใดนั้นฉันก็ได้เห็นอัศวินขี่ม้าขาวลุกขึ้นช่วยฉัน จะเป็นใครไม่ได้ถ้าถ้าไม่ใช่คนที่เพียรพยายามบอกรักฉันทุกวี่ทุกวัน
    \" มิกซ์มีอะไรเหรอจ๊ะ \"
                แหม น้ำเสียงต่างกับการพูดกับฉันอย่างสิ้นเชิงนะ หึ ก็มิกซ์เป็นคนที่ครูชอบนี่ได้ TOP วิชาภาษาไทยตลอด
    \" ครูทำแบบนี้มันเกินไปนะครับ OVO++ \"
    \" เหมาะแล้วจ๊ะ ^^ \"
    \" เหมาะงั้นเหรอครูจะทำอะไรกับเค้าไม่ได้ผมรักคีย์ \"
                มิกซ์นายพูดอะไรออกปายยย >O< ฉันอยากเอาหน้ามุดลงดินตรงนี้จริงๆ หวายเพื่อนหันมามองฉันหมดแล้ว ฉันเลยฉุดมี่แล้ววิ่งออกไป ไม่สนใจนายแล้วมิกซ์
    \" โอย! คีย์ถ้าเธออายแล้ววิ่งแบบนี้ ขอเหอะอย่าเอาฉันมาเอี่ยว \" มี่ว่าฉันซึ่งพามานั่งข้างตึกวิทย์ทั้งๆที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรเลย
    \" หน้าฉันแดงมากมั้ย \" มี่ยิ้มก่อนจะพยักหน้า
    \" ฮั่นแน่ แสดงว่าเธอชอบมิกซ์เข้าแล้ว \" ยิ้มกว้างยังกะแม่มดเชียวนะเธอ
    \" ฉันไม่ได้ชอบมิกซ์ซักกะหน่อย \" ฉันนั่งลงแล้วหันหน้าไปทางอื่นและก็สาธยายอีกเต็มประดา ฉันจึงไม่เห็นว่ามี่ลุกไปแล้วมีผู้ชายคนหนึ่งมานั่งแทน
       \" ฉันเกลียดนายนั่นจะตาย ฉันไม่ได้ชอบมิกซ์เลยซักกะนิด ไม่อยากเห็นหน้าเลยด้วย ฉันรำคาญเค้าเต็มทน \" อันที่จริงคำพูดมันตรงข้ามกันเลยต่างหาก แต่ฉันไม่เข้าใจว่าฉันพูดออกไปได้ไง คงเพราะฉันอาย
เฅ็มทน
    \" คีย์คิดอย่างงั้นกับมิกซ์จริงเหรอ \"
    \" อืม แต่ฉันก็ไม่รู้ว่า….. \" เฮ้ย! ไงเสียงมี่มันเข้มขึ้นล่ะ
    \" มิกซ์ O+O \" ฉันหันหน้ามาเจอมิกซ์ที่หน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาเค้าได้ยินฉันพูด มี่เธอหายไปไหน
    \" ถ้าคีย์คิดอย่างนั้นจริงๆเราก็ขอโทษ เราจะไม่มายุ่งกับคีย์อีกแล้ว \" ฉันยังไม่มีสติพอที่จะเดินไปเรียกเค้าให้กลับมา เพราะงั้นฉันจึงได้แต่มองเห็นเขาเดินหายลับตา จนมีมาสะกิดฉันถึงรู้สึกตัว
    \" เป็นไง \" น้ำตาฉันไหลมาหยดนึง ฉันเลยเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ให้เพื่อนฟัง แล้วจากนั้นก็ด่าเพื่อนเป็นชุดว่า เธอหายไปไหนมา!
    2 อาทิตย์ผ่านไป มิกซ์ก็ไม่ได้มายุ่งกับฉันอีกเลย ฉันรู้มาว่าเค้ากำลังคบกับรุ่นน้องม.5 ฉันพยายามจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ฉันลืมมันไม่ลงซักที เวลาที่มิกซ์หายไปทำให้ฉันมีเวลาที่จะคิดว่าฉันรู้สึกอย่างไงกับมิกซ์
นี่มั้งคนเราจะมารู้สึกเสียใจของสิ่งนั้นที่เคยอยู่แต่ไม่เคยเห็นค่า ก็เมื่อเสียของสิ่งนั้นไป ฉันขอโทษมิกซ์
    ฉันจำใจต้องมานั่งรอคนที่จะมาติววิชาภาษไทยให้ฉันข้างตึกวิทย์ เพราะโดนครูสมรเธอบังคับพามานั่ง แต่ทำไมมันต้องเป็นโต๊ะเดียวกันกับที่ฉันสาธยายความรู้สึกผิดให้มิกซ์ฟังและก็เป็นเค้าที่ต้องมาติวให้ฉันด้วยฟะ *o* ให้ตายซิ
    \" สวัสดีคีย์ \"
    \" อือ สวัสดีมิกซ์ \"
                ฉันตอบกลับคำพูดที่เฉยชาของเค้า เอาล่ะคราวนี้เราเป็นฝ่ายที่จะเสียใจบ้างแล้ว เมื่อมิกซ์นั่งก็ติวให้ฉันทันที ที่จริงหัวมองของฉันในตอนนี้ฉันไม่รับรู้อะไรเลย มิกซ์ใช้เวลาติวให้ฉันเพียงครึ่งชั่วโมงก็ติวเสร็จสรรพ แล้วความเงียบก็เข่ามาปกคลุมเราทั้งสอง จนมิกซ์ลุกขึ้นเดินจากไป
    ไม่มีคำเอ่ยลาจากเค้า น้ำตาฉันเริ่มไหลพราก ฉันมีความคิดว่า ฉันต้องจัดการมันให้เรียบร้อย ฉันคิดเพียงแค่นั้นฉันก็รีบวิ่งไปจับข้อมือเค้า แต่เค้ากลับสบัดมันออก ฉันเลยพูดออกมาทั้งอย่างนั้นโดยที่เค้าหันหลังให้ฉัน
    \" มิกซ์ฉันขอโทษ \"
    \" ……….. \"
    \" มิกซ์มันอาจจะสายเกินไป แต่ฉันรักนาย \" ฉันพูดทั้งน้ำตา 3ปีที่เค้าตอแยพูดว่ารักฉันเพียงฝ่ายเดียว    
  วันนี้ฉันกลับกลายเป็นคนพูดอยู่ฝ่ายเดียว โดยไม่รู้ว่าเค้าจะพูดยังไง
    \" คีย์ \"
    \" ที่ฉันพูดออกไปตอนนั้นมันตรงข้ามกัน จำไว้นะมิกซ์ ลาก่อน \" ฉันบ้าอะไรเนี่ย ที่จริงฉันต้องยืนอยู่ตรงนั้น แต่ว่าขามันก้าวไปเองอ่ะดิ
    \" คีย์เธอพูดจริงเหรอ \"
                ฉันรู้สึกว่าเค้ากำลังหันมามองฉัน ฉันก็พยักหน้าแล้วเดินต่อไป แต่ว่าบางสิ่งบางอย่างไม่คิไม่ฝันก็เกิดขึ้น มิกซ์วิ่งมาโอบตัวฉันไว้ข้างหลัง
    \" คีย์ มันไม่สายไปหรอก ฉันยังมั่นคงตลอกถึงเธอจะพูดยังงั้น ต่อให้เธอบอกว่าลืมเธอฉันก็ลืมมันไม่ลง ฉันรักเธอรักมากซะด้วย \" โอ้วจอร์ช เค้าพูดจริงใช่มั้ย
    \" แล้วนายคบอยู่กับเด็กม.5ไม่ใช่เหรอ \" ฉันเห็นเค้ามีสีหน้างุนงงเต็มที่
    \" อ้อ! นั่นมันลูกพี่ลูกน้องฉัน ^o^ หึงฉันเหรอ \" ตาบ้าเอ๊ย เวลาอย่างนี้ยังมาเล่นอีก คนเค้าเครียดอยู่
    \" ไม่เชื่อเหรอคีย์ อืมถ้างั้น \"
                \" นายจะทำอะไร \"
                มิกซ์นั่งคุกเข้ากับพื้น ดีที่ตอนนี้นักเรียนคนอื่นเค้ากลับบ้านกันไปหมดแล้ว ถ้ามาเห็นท่าของนายมิกซ์ในตอนนี้ มีหวังคนหัวเราะแน่เลย
    \" ผมขอสัญญาว่า ผมจะรักคีย์ตอนนี้ตลอดไป i^i \" มิกซ์กล่าวแล้วยืน ส่วนฉันอายแทบม้วนตัว มิกซ์มองฉันเป็นนัยว่า ‘ พูดนะ ^I^‘
    \" ฉันก็เหมือนกัน ^_^ \" ฉํนรักนายจังเลยมิกซ์ มันช่างโรแมนติกมากก
                แล้วเราสองคนก็จูงมือเดินไปจากสถานที่ที่ฉันเคยทิ้งมิกซ์เปลี่ยนเป็นสถานที่ที่ฉันจะไม่ลืมเลือน
จากนี้ต่อไปฉันคงต้องวาดรัก ส่วนมิกซ็ก็คงต้องสร้างใจให้ฉันละกัน แม้ไม่มีสักขีพยานแต่คำพูดของเราก็มั่นคงชั่วนิรันด์