เมื่อป้อมอัศวิน ร้องเพลง [ฟิคบารามอส]

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีค่า

นี่เป็นแฟนฟิคเรื่องแรกของเรา


ช่วยติชมด้วยนะค่ะ


อย่าลืม!!! เมนท์ ด้วยนะค่ะ



By มากิงามิ

เนื้อเรื่อง

เมื่อชาวป้อมอัศวิน  ร้องเพลง

ครืดๆ แปะๆ ซ่าๆ (<<< เสียงไรว่ะ)

วันนี้เป็นวันฝนตก (ห๋า เสียงฝนo{}o) เหล่าลิงทโมนสุดแสนจะเบื่อสุดๆเนื่องจากไม่มีอะไรทำ

“เบื่อๆๆๆโว๊ย” เฟรินโวยวาย  ตอนนี้เหล่าลิงทโมนทั้งหลายอยู่ในห้องนั้งเล่นรวม

“แกจะบ่นทำบ้าอะไรฟ่ะ” คิลว่า

“ก็มันเบื่อนี่”

“เฮ้! มาเล่นเกมกันไหม” มากิงามิ และ นากิมากิ (<<< ไอ้พี่น้องคนแต่งนรก) พูด

คำพูดนั้นเรียกให้เหล่า คน เอ้ะ! ไม่ใช่สิ ลิง ไม่ๆ! คน เอ้ะ! แต่ว่าน่าจะเป็น ลิง...เอาเป็นว่าเหล่าประชาชนของป้อมอัศวินล่ะกัน

“เล่นอะไรล่ะ” ครี้ดถาม

“ไม่รู้ดิ”

“งั้นมา แข่งร้องเพลง กันไหม มากี้ นากี้” ลูคัสเอ่ยขณะเดินเข้ามาพร้อมกับลอเรนซ์ “กฏคือทุกคนที่อยู่ในรัศมี500เมตรต้องเล่นหมด(ไม่งั้นไม่รับประกันความปลอดภัย  by ซาตาน) คนชนะจะได้รางวัลเป็นคูปองทานอาหารฟรี1เดือน”

“เล่นๆ” เหล่าลิงทโมนพร้อมใจกันตอบ

ผู้เล่นอันประกอบด้วย

เฟริน  คาโล  คิล  โร  ครี้ด  ซีบิล  กัส  มาทิลด้า  แองจี้  เรนอน  2เสนา  4ผู้คุมกฎ

มากิงามิ  นากิมากิ

แถมด้วย อาเธอร์ ที่มาหาอะไรทำแก้เบื่อ สุดท้าย วิเวียน ที่กะจะมาเยี่ยมพี่หญิง

“งั้นมาจับฉลากกันเถอะ” ลูคัสพูดพลางยื่นกล่องจับฉลากให้มากิงามิ จก เอ้ย หยิบ

“คนแรก...อาตี้” ลูคัสอ่านฉลาก

อาเธอร์สะดุ้ง “เอากันแต่แรกเลยเหรอ เอาว่ะ  Music Go!

หน้าอย่างนี้ก็ยังมีคนเอา ก็ไม่รู้ฉันมีดีตรงไหน
หน้าอย่างนี้ที่ใครเมิน จะรักได้ยังไง
บอกได้ไหมว่าคิดอะไรของเธอ

(เพลง คนดี(ที่หน้าตาไม่ดี))

มากิ+นากิ: เป็นเพลงที่เหมาะมาก=_= 
 

ทุกคน: วิ้ว~ ยอดเลยๆ ใช่ได้ๆ

“ต่อไปๆ โรรี่”

หนูขอทานกำมะลอสะดุ้งก่อนเดินมารับไมค์ “ร้องก็ร้อง Music Go!

ได้แค่เพื่อนก็ดีเท่าไหร่
แม้จะได้แค่เพียงใกล้กัน
ใครคนนั้นคงไม่ว่า
ช่วยไม่ได้เธอรักเขาก่อน
ฉันต้องซ่อนอาการมากมาย
ไม่ให้เธอรับรู้ได้จากสายตา

(เพลง ถูกที่ผิดเวลา)

“โร เอย หยุดร้องเถอะ หนาว~” นากิมากิบอกพลางกอดอกจากไอเย็นไม่ทราบสาเหตุ=_=

“ได้ๆ” โรยิ้มก่อนวางไมค์

“ต่อปายย...วิวี่”

วิเวียนสะดุ้งก่อนเดินมารับไมค์ “เอ่อ ค่ะๆ Music Go!

บอกว่ารัก รักชั้น โกหกทั้งนั้น วันนี้ต้องการชั้นรู้ทัน

เธอกับเอาถ้อยคำทำร้ายใจ ครั้งนี้ชั้นรู้ตัวเกือบจะสาย

ความหมายที่เธอว่ารักเป็นเพียงแค่การหลอกใช้กัน

(เพลง โกหก)

เสียงตบมือระนาว เอ่อ...ยกเว้นคนหนึ่งที่ไม่ได้ตบ...คงรู้นะ

มากิ+นากิ: Good Job! วิเวียน ^[]^

“ต่อไปๆ โรเวร เอ้ย! โรเวน”

โรเวนสะดุ้งก่อนเดินไปรับไมค์ “ เอาว่ะ Music Go!

ได้ยินไหม ได้ยินไหม โปรดฟังว่า
ฉันรักเธอ เธอจะอยู่ไหน อยู่สุดฟ้าไกล
เพียงให้เธอรับรู้ ได้ยินฉันบอกเธอไหม
ว่าคนคนนี้รักเธอ นี่ไงคำว่ารัก ที่เธอรอฟัง
ได้ยินไหม
พึ่งรู้ในตอนนี้ เวลาทุกวินาที รู้ซึ้งในตอนนี้
บางคำที่แสนสำคัญ พูดวันนี้ เมื่อเธอนั้นอยู่แสนไกล

(เพลง ได้ยินไหม)

ทุกคน: วู้~ เพราะจริงงง ร้องให้ใครป่าว

วิเวียน: เจ้าพี่...

“ต่อปายยยยยย ชิววี่”

ชิวาสเดินมารับไมค์ “เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน Music Go!

แม้เธอดำแต่ฉันยืนยันจะรักเธอ
ยิ่งดำได้ใจ แต่หวานเกินใคร ก็ยิ่งรัก

 ช็อคโกแลต ถึง Fat ฉันจะทานต่อ
แม้ว่าฉันจะทานแล้วโดนล้อ
ช็อคโกแลต ถึง Fat ฉันจะทานต่อ
แม้ว่าฉันจะทานแล้วมันไม่หล่อ

(เพลง ช็อกโกแลต)

โซมี่: o///o

ทุกคน: วู้~ ร้องให้ใครเอ่ย

“ต่อไป...ครี้ดดี้”

“เฮ้ย” นักรบตาเดียวสะดุ้ง “เอาว่ะ Music Go!

อยู่ในparty ร้อนยังกะ fire เธอสวยsexy ร้อนยังกะ fire

 ไอเราก็เปนผู้ชายชอบเล่นกะfire เข้าไปๆเข้าไปเล่นกะ fir

ในทันทีอากาศมันร้อน เหมือนกะfire เธอเซ็กซี่ ใจร้อนเหมือนกะ fire

เราผู้ชายก็ชอบเล่นกะfire ยิ่งอันตรายยิ่งถูกใจ

(เพลง ไฟร์)

ทุกคน: ไจแอนท์ รึเปล่าฟ่ะ~

“ต่อไป...คู่นรก มากี้ นากี้”

“เฮ้ย! ห๋า?” (<<<เสียงแรกตกใจ เสียงต่อมาหาเรื่อง)

“เอาว่ะ นากิ”

“เอ่อ พี่”

“Music Go!”

นากิ: หากความรักเกิดในความฝัน
เราจุมพิตโดยไม่รู้จักกัน
ปฏิทินได้บอกคืนและวัน
ดั่งที่ฉันไม่เคยต้องการ

มากิ: แต่อยากให้เธอได้พบกับฉัน
เราสมรสโดยไม่มองหน้ากัน
จูบเพื่อล่ำลาในความสัมพันธ์
ก่อนที่ฉันจะปล่อยเธอหายไป

(เพลงไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ)

ทุกคน: วู้~ ใช่ได้ๆ

เฟริน: ทำไมร้องเก่งจังอ่ะ

คิล: นั่นดิ (ปกติเห็นแต่รั่ว)

มากิ+นากิ: นั่นก็เพราะ...เพราะ.... แหกปากร้องเพลงในห้องน้ำ(มั่วบ้าง ยำบ้าง= =*) ทุกวันไงล่ะ ^_^

ทุกคน: - -*

“ต่อไปๆ...คาลี่”

นิ่ง

เดินมารับไมค์

นิ่ง

เดินมากลางเวที

“Music Go!

Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น
ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พรั่งพราว
บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้
เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน
โอ้ฉันจะจูบเธอ

(เพลง จูบ)

ทุกคน: วู้~ ร้องเพราะโว็ย ร้องให้ใครเอย

เฟริน: o///o

นากิ(ย้ำ! นากิคนเดียว): กรี้ดดดด เท่ที่สู้ดดด>_<

“ต่อไปๆ...โซมี่”

โซมาเนียแวบไปหลังเวที ก่อนออกมาพร้อมหางเครื่อง(ไปจ้างมาตอนไหนฟ่ะ)

“Music Go!

หนูไม่ได้ตั้งใจดำ

หนูไม่ได้ตั้งใจดำ

ดำตามแม่ แม่พาดำ

ถึงไม่ขาวแต่ก็เร้าใจ

เซ็กซี่สดใส ผมสยายดกดำ

นิสัยดีไม่เคยมีมลทิน

 ช่วยแม่ทำกิน ขายตำส้มตำ

(จำชื่อเพลงไม่ได้)

ทุกคน: วู้~ สุดยอดๆ

“ต่อไป... 3 สาว มาทิลดี้ แองจี้ เรนี่”

3 สาวเดินไปรับไมค์ “เป็นไงเป็นกัน Music Go!

เร : ใครกันที่ทำให้ฉันรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน
แอง : คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน 
มา :ก็ใครคนนั้นฉันเรียกว่าเธอ 
3 สาว : ความรักหน้าตาประมาณไหน ความรักจะใจดีแบบเธอไหม
แอง : เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล
มา : หน้าอกข้างซ้ายตรงใจของเธอ

เร : มีกล่องหนึ่งใบใส่ความลับ กับกุญแจมาให้เธอ
แอง : กะเอาไว้เก็บเอาไว้ กะเซอร์ไพรซ์ ให้เธอไขเอาเอง
มา : อ่ะบอกไม่ได้หรอกความลับ
เร : ว่ามีความรักอยู่ข้างใน
แอง : ถ้าเธอนั้น 
มา : อยากจะเห็น
เร : อยากจะรู้ 
3 สาว : เธอต้องไขด้วยใจ

(เพลง รักฉันเรียกว่าเธอ)

ทุกคน: วู้~ สุดยอดดด เพราะมากๆ

“ต่อไปๆ...ไธนี่”

ไธนอสสะดุ้ง ก่อนเดินไปรับไมค์ “เอาว่ะ Music Go!

โอ โอ้ ปักษ์ใต้บ้านเรา

โอ โอ้ ปักษ์ใต้บ้านเรา

แม่น้ำ ภูเขา ทะเล กว้างไกล

อยากไปไหนให้กลับใต้บ้านเรา

(จำชื่อเพลงไม่ได้)

ทุกคน: ท่าทาง จะหลงปักษ์ใต้ อย่างหนัก =_=

“ต่อไปๆ...คิลลี่”

คิลคุงสะดุ้งก่อนเดินไปรับไมค์ “ร้องก็ร้อง Music Go!

แม้เธอจะมีใครไม่สำคัญ

แค่เพียงเธอมองมาที่ฉัน

เท่านั้นก็พอใจอยู่ภายใน
แม้เธอจะมีใครไม่สนใจ

แม้ความเป็นจริงจะเป็นเช่นไร

ไม่รู้แค่มีเธออยู่ในใจ
จะทำทุกๆอย่าง จะทำทุกๆทาง

ให้เธอได้รู้สึกอบอุ่นหัวใจไปกับฉัน
แต่เราเพึ่งรู้จัก

แค่มองด้วยสายตา

มันทำให้ฉันนั้นรู้ดีว่า

จะเป็นเช่นไร

(เพลง ทุกอย่าง)

ทุกคน: วู้~ ยอดๆ ร้องให้ใครรึเปล่า

เรนอน: o///o

“เอาล่ะ...ต่อปายยย ซีบี้ กับ กัสซี่”

2 นักบวช คนหนึ่งแสนสุภาพ อีกคนแสนเงียบ เดินไปรับไมค์

เอ~ แล้วจะร้องเพลงอะไรล่ะเนี๊ย (คงไม่ใช่เพลง สวดศพนะ=_=)

“Music Go!

(เพราะ)ไม่ว่าจะสูง แค่ไหน
ก็ไปถึง ไม่มีคำว่าสูง
วัดได้ หากใจถึง

จะหนาวหนาวเหน็บหนาวเพียงไหนจะฝ่าไป
ร้อนเป็นฟืนเป็นไฟจะฝ่าไป

จะหนาวหนาวเหน็บหนาวเพียงไหนจะฝ่าไป
ร้อนเป็นฟืนเป็นไฟจะฝ่าไป
โอ้เย้~

(เพลง วัดใจ)

ทุกคน: นักบวชปลดปล่อย เว้ยเฮ้ย!!

“ต่อไปๆ...ลอรี่”

เฟี้ยวๆๆๆ  ฉึกๆๆๆ

พาดหัวข่าวหน้า 1 หนังสือพิมพ์เอดินเบิร์ก

   ‘ซาตานป้อมอัศวินตายปริศนา!! คาดว่าอาวุธสังหารคือมีดบินไม่ทราบที่มา! ก่อนตายได้ละเมอว่า ‘ลอรี่ๆๆกร๊ากกกก’ (=_=)’

ล้อเล่นน่า =_=  ลูคี่คุงเขาหลบได้หรอกน่า

“ลูคัส...แกอยากตายใช่ไหม” ลอ...เอ่อ เรนซ์ พูดเสียงเหี้ยม

“เปล่าจ้ะ...เอ้าๆ ลอ...เรนซ์ (<<<ท่าทางจะกระด้างปาก) รีบๆร้องเถอะน่า”

ลอเรนซ์ทำหน้าเหมือนนมหมดอายุ (บูดอ่ะนะ) เดินไปรับไมค์ “Music Go!

เก็บเพลงนี้ไว้ตรงที่เล็กๆ ในใจ
เก็บให้นานๆ อย่าให้จางลบเลือนไป
เมื่อเธอเหงาไม่เหลือใคร
โปรดรู้ว่าเธอนั้นยังมีฉัน

อยู่ตรงนั้นเสมอตรงที่เล็กๆ ในใจ
ความห่างไกลไม่มีความหมายใดๆ
แค่เอามือขวาแนบอกซ้าย
ได้ยินไหม นี้คือเพลงของหัวใจของเรา
(เพลง เพลงของหัวใจ)

สาวๆแถวนั้น(โดยเฉพาะ มากิ) : กรี๊ดดดดดดดดด!! เท่ที่สุดดด

“ต่อไปๆ...อ่ะ เราเองนี่หว่า” ลูคัสพูดก่อนเดินไปรับไมค์ “Music Go!

เธอคือหวานเย็นดับร้อนก็ในหัวใจที่ฉันมี
และรักซะจนตัวฉันเก็บไปคิด
เอาเธอมานอนคิดเท่านี้ฉันก็สุขใจ
เธอคือหวานเย็น แค่เห็นหน้าเธอแล้วฉันก็ชื่นใจ
ชีวิตที่มีเธอคงสดใสแค่มีเธอมาใกล้ชิดกัน

แม้ว่าโลกจะร้อน (สักเท่าไร) แม้ไม่มีต้นไม้ (อย่างเดิมต่อไป)
แต่เธอก็ทำให้ฉันชื่นชมหัวใจ แม้โลกเปลี่ยนไปทุกวัน
ต่อให้ใครจะร้อนยังไงแต่ว่าฉันไม่เคยเป็นอย่างนั้น

(เพลง หวานเย็น)

สาวๆแถวนั้น(โดยเฉพาะ มากิ): กรี๊ดดดดดดดด!! นี่ก็เท่ททททททท

“ต่อปายยยยย...อ่ะคนสุดท้ายแล้วนี้ เฟรี่”

เฟรินเดินไปรับไมค์ “คูปองอาหารๆๆ คาโล~ มาช่วยหน่อยสิ นะ นะ~”

สุดท้ายก็ไปอ้อนคาโล =_=

“ก็ได้” คาโลตอบก่อนเดินไปรับไมค์

“Music Go!”

คา: ถ้าบอกว่าเพลงนี้ แต่งให้เธอ เธอจะเชื่อไหม
มันอาจไม่เพราะ ไม่ซึ้งไม่สวยงามเหมือนเพลงทั่วไป

เฟ: อยากให้รู้ ว่าเพลงรัก ถ้าไม่รัก ก็เขียนไม่ได้
แต่กับเธอคนดีรู้ไหม ฉันเขียนอย่างง่าย...ดาย

คา: เธอคงเคยได้ยินเพลงรักมานับร้อยพัน
มันอาจจะโดนใจ แต่ก็มีความหมายเหมือนๆกัน

เฟ: แต่ถ้าเธอฟังเพลงนี้ เพลงที่เขียนเพื่อเธอเท่านั้น
เพื่อเธอเข้าใจความหมายแล้วใจจะได้มีกันและกัน

ทั้งคู่: ให้มันเป็นเพลง บนทางเดินเคียง ที่จะมีเพียงเสียงเธอกับฉัน
อยู่ด้วยกันตราบนานๆ ดั่งในใจความบอกในกวี
ว่าตราบใดที่มีรักย่อมมีหวัง
คือทุกครั้งที่รักของเธอส่องใจ ฉันมีปลายทาง

(เพลงกันและกัน)

ทุกคน: วู้~ ยอดๆ เพราะมาก

มากิ+นากิ: สุดยอดดด

“เอาล่ะต่อไปจะประกาศผลรางวัลนะครับ^_^” ลูคัสพูด

 ทุกคนเงียบฟัง

“ผู้ชนะคือ...

คือ....

คือ.....

คือ.....

คือ....

คือ....(อดทนไว้)

คือ......

คือ.......

............................

............

ฉันเองนี่แหละ ก็ฉันเป็นกรรมการเองนี่หว่า ใครคัดค้านตาย ไปล่ะ~ ^_^”

แล้วซาตานน้อยก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย....

ทุกคน: อ้าวเฮ้ย ไอ้ซาตานฟายยย

มากิ+นากิ: คนแบบนี่ก็มี!!=_=

จบเหอะ(ขอร้อง)

คำถาม ทำไมถึงตัดจบง่ายๆ

1.   คนแต่งมันอู้ กด 1

2.   คนแต่งมันเอาเวลาอ่านหนังสือมาแต่งฟิครั่วๆ กด 2

3.   ซาตานน้อย ต้องไปทำแผลมีดบิน กด 3

4.   คนแต่งขี้เกียจหาเนื้อเพลง กด 4

ทราบคำตอบส่งมาที่ 1900-19000-2531xxx

ฟิคเน่าๆ แรกของเรา

เมนท์ ด้วยนะค่ะT_T