[Yaoi] OTAKU หลอกรักให้รักซะให้เข็ด

                     กาลครั้งหนึ่ง ในเช้าวันนึงอากาศแสนสดใส ได้มีสาวน้อยแสนสวยคนหนึ่งได้เข้าไปในป่.... ฿&+*@%#  ผิดเรื่องละเฟ้ยยยยยยย=[ ]=!!!!
                    "นี่ ดินสอ เลิกเล่นเกมส์แล้วลงมากินข้าวสักทีเถอะ!!!พี่เรียกแกตั้งสี่ห้ารอบละนะ!" เสียงของพี่สาวโวยวายในขณะที่ผมกำลังนอนมุดผ้าห่มเล่นเกมส์เพลย์อย่างสนุกสนาน
                   "คร้าบบบบ~ " ผมขานตอบรับเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้สินะ -3- ก็คนมันติดเกมส์นี่นา ถึงเกมส์harvest moon มันจะเก่ามากแต่มันก็สนุกสุดๆไปเลยล่ะ กว่าที่ผมจะหาซื้อเครื่องเกมส์เพลย์วันในตำนานกับแผ่นซีดีเกมส์มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนี่นา
                  "นี่จะลงไปดีดีหรือจะให้พี่ลากแกลงไปห๊ะ!!!!เล่นอยู่นั่นเล่นแหละ ไอ้เกมปลูกผักบ้าๆบอๆเนี้ย เดี๋ยวแม่ปั้ดโยนทิ้งซะเลย!" พี่บุ๊คเปิดประตูเข้ามาในห้องของผมก่อนที่เขาจะดึงขาของผมลงมาจากเตียงทันที
                    "ง๊าาาาาา!~ พี่บุ๊คค ปล่อยสอน้าา! สอจะลงไปเดี๋ยวนี้เลยQAQ" ผมที่กำลังเกาะขอบเตียงแน่นได้ร้องลั่นจนพี่บุ๊คแสบแก้วหูจนต้องรีบปล่อยมือออกจากขาของผม แล้วเอาผ้าเช็ดหน้าของผมที่อยู่บนโต๊ะมาอุดปากของผมทันที
                  'อุ๊กก!~' ในระหว่างนั้นพี่สาวของผมก็รีบแบกผมขึ้นบ่าแล้วรีบจ้ำฝีเท้าไปที่โต๊ะอาหาร ผมรีบดึงผ้าเช็ดหน้าออกจากปาก จากนั้นพี่สาวของผมก็รีบวางผมลงจากจากบ่าทันที
                 "น่าอายไหมเนี้ย ให้พี่สาวแบกมาที่โต๊ะอาหารน่ะ- - " เสียงพี่บรรทัดพี่ชายคนโตที่กำลังตักข้าวเข้าปากเอ่ยขึ้น
                "ผมโตแล้วน่าาาา-3-" ผมพูดจบก็เดินไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับพี่บรรทัดที่นั่งเคี้ยวข้าวตุ่ยๆอยู่ในปาก
                "โตแล้วเหรอเนี้ย ตัวเล็กเตี้ยแคระแบบนี้ ขนาดพี่เป็นผู้หญิงยังแบกแกได้สบายๆเลยนะ แหม่ "พี่บุ๊คที่เดินเข้าไปในห้องครัวก็รีบยกแกงพะแนงหมูออกมาวางจัดแจงไว้บนโต๊ะทันที
               "ว้าววว ของโปรดดดด>3<" ผมพูดจบยังไม่ทันจะถึงสามวินาทีผมจึงเอื้อมมือไปตักแกงพะแนงหมูที่มีกลิ่นหอมชวนยั่วใส่ปากทันที
              "หูยยยยยยยย อร่อยยอ่ะ สุโค่ยยย" ผมปริปากชมพี่บุ๊คที่เป็นคนทำพะแนงหมูให้กินอยู่ประจำ
               "อย่าเว่อร์น่า55555" พี่บุ๊คพูดจบก็นั่งเก้าอี้เพื่อมากินอาหารกันพร้อมหน้าพร้อมตากันสามคนพี่น้อง
                      ที่เราสามคนอยู่กันแค่สามคนแค่นี้ ไม่ใช่เพราะว่าพวกเรามีกันอยู่แค่นี้หรอก แต่เพราะว่าครอบครัวของเรานั้น มีฐานะร่ำรวยเข้าขั้นเศรษฐี ซึ่งมีพ่อที่ทำแต่งานจนเข้าขั้นถึงกับว่าบ้างานจนไม่มีเวลาให้พวกเรา ส่วนแม่ก็มีหน้าที่ใช้เงินของพ่อ ไปเที่ยวเรื่อยเปื่อยไปต่างประเทศบ่อยมาก เรียกได้ว่าแม่เป็นตัวแม่แห่งการช๊อปเลยก็ว่าได้
                       แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าครอบครัวเราไม่ได้รักกัน ครอบครัวเรากลับรักกันมากขึ้น เพราะถึงแม่จะเป็นคนใช้เงินฟุ่มเฟือย ดูเหมืิอนเป็นคนไม่ดีแต่แม่ก็เป็นคนอารมณ์ดี จริงใจและรักพ่อมาก เวลาท่านทั้งสองคนมีเวลาว่างอยู่ด้วยกัน พวกเขาทั้งสองคนดูท่าทางมีความสุขมาก ยิ่งตอนที่พ่อเครียดกับงานมากๆก็จะได้แม่ที่คอยปลอบใจจนพ่อกลับมายิ้มได้และทำงานได้อย่างสบายใจอีกครั้ง ทั้งๆที่ใครในโลกนี้นั้นไม่ชอบผู้หญิงใช้เงินเก่งแบบแม่ แต่พ่อกลับเลือกแม่มาเป็นคู่รัก และแถมพ่อก็ยังบ้างานมากๆ  พวกเราก็เคยคิดนะว่า พวกเราก็เกิดมาเพอร์เฟคสุดๆ
                      แต่แล้วววันนึง... พ่อได้รู้ว่าผมเป็นพวกโอตาคุ พ่อเลยไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ เพราะมันไม่ใช่แค่นั้น เพราะว่าความจริงแล้วผมเป็นนักคอสเพลย์แต่งหญิงด้วย..วันนั้นผมทะเลาะกับพ่อนานมาก จนสุดผมก็หนีิออกมาจากบ้าน
                    ช่วงเวลาตอนนั้นผมไปอาศัยที่บ้านเพื่อนที่เป็นโอตาคุเหมือนกัน พ่อเป็นห่วงผมมากจึงให้พี่ชายและพี่สาวผมมาตามผมกลับไป แต่ผมดึงดันดื้อรั้นกับสิ่งที่พ่อสั่งพี่สาวและพี่ชาย สุดท้ายพ่อเลยซื้อบ้านหลังน้อยๆ(มั้ง-3-)ให้พี่ทั้งสองและผมอยู่ และโอนเงินเข้าบัญชีของพวกผมสามคนเดือนละสองครั้ง เพราะกลัวว่าพวกผมจะบ่นว่าพ่อเลี้ยงลูกได้ไม่ดี   ที่พ่อพยายามทำทุกอย่างนี้ เพราะว่าพ่อไม่อยากจะขัดใจผม และอยากทำหน้าที่ที่ดีในฐานะพ่อคนนึง และอีกอย่างก็คือ พ่อไม่อยากจะเห็นตอนที่ผมแต่งหญิงเดินออกจากบ้านไปงานคอสเพลย์เท่าไหร่ แต่ตอนนี้ผมเลิกคอสเพลย์แต่งหญิงไปแล้วล่ะ แต่เปลี่ยนเป็นแต่งหญิงเวลาออกไปข้างนอกประจำ เพราะผมคิดว่ามันสนุกและตื่นเต้นมากเวลาที่ผู้ชายมองมาด้วยความสนใจและเข้ามาจีบ(เพราะว่าตอนที่ผมเป็นผู้ชายนั้นมักจะโดนรังแกตลอด คงเป็นเพราะผมตัวเล็กและหุ่นเล็กเอวบางราวกับผู้หญิง) แต่ผมก็ไม่เคยสนใจและปฎิเสธไป  เพราะผมที่ทำไปนั้นก็เพื่อความสนุกทั้งนั้น  และรู้สึกสะใจเวลาที่เห็นสีหน้าของผู้ชายในเวลาผิดหวังในความรัก
                                                                     ---------------------------------------------------------------------