My Story ☂ EXO

ลำดับตอนที่ #5 : because of the ... 4/4 -krisyeol-

:) Shalunla

Title : [SF] เหตุเกิดเพราะ...
Couple : Kris x Chanyeol
Author : mr.smile
Note : ตอนนี้มันสั้นที่สุด ในทุกๆตอนที่ผ่านมาของโปรเจคเหตุเกิด ..เราเตือนคุณแล้วน้ะ-.-

>> เหตุเกิดเพราะฝน
>> เหตุเกิดเพราะฟ้า
>> เหตุเกิดเพราะอากาศ
>> เหตุเกิดเพราะ...

ความรัก??
ใครๆก็ชอบถามคำถามนี้กับผมว่า..ความรักคืออะไร?
แต่ก่อนผมคงตอบไม่ได้หรอก..จนมาถึงวันนี้

.

.

.

     "ไม่เป็นไรครับ พี่รู้ว่าน้องยอลรำคาญ บอกพี่ตามตรงก็ได้ แต่พี่แค่จะบอกว่าพี่ชอบน้องยอลน้ะ"

     "...."ตอนแรกผมจะบอกว่าผมไม่ได้รำคาญ แต่พอได้ยินประโยคถัดมาก็ทำให้ผมต้องตกใจ ความรู้สึก
หลายความรู้สึกมันตีปนกันไปหมด คนอย่างพี่คริสนี่น้ะชอบผม...

     "พี่น่ะ..ชอบน้องยอลมาตั้งนานแล้ว ไม่สิรักน้องยอลเลยต่างหาก พี่อยากเข้าไปใกล้ อยากคุยด้วย
แต่เพราะน้องยอลเป็นคนสนุกสนานเฮฮา ทำให้มีเพื่อนเยอะ และเพราะพี่เป็นประธานนักเรียนด้วย
ชื่อเสียงของพี่ใครๆก็ต่างบอกว่าพี่ทั้งนิ่ง ทั้งดุ ทั้งโหด ใจร้าย ยิ้มยากและก็เคร่งกฎเป็นอย่างมาก
ซึ่งมันก็จริงบ้าง ความจริงพี่ไม่ได้อยากเป็นอย่างนี้สักหน่อย ที่พี่ทำอย่างนี้ก็เพราะอยากให้ทุกคนปฏิบัติตาม
กฎระเบียบของโรงเรียน แต่ถ้าพี่ไปทำนิสัยอย่างที่พี่ทำกับน้องยอลเหมือนตอนนี้ต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน
ทุกคนก็จะคิดว่าพี่ไม่น่ากลัวและเริ่มออกนอกลู่นอกทางพี่ก็เลยต้องทำอย่างนี้ เพื่อจะได้ใกล้ชิดน้องยอลมากขึ้น"

     "...."

     "เอ่อ...น้องยอลเป็นอะไรมั้ยครับ?? ก้มหน้าเงียบนานแล้ว คงเกลียดพี่แล้วใช่มั้ย?? งั้นพี่จะให้
น้องยอลอยู่คนเดียวน้ะ เดี๋ยวพี่ไปเอง"

     "..."ร่างสูงที่เห็นว่าผมยังคงเงียบ ก็ค่อยๆเดินไปที่ประตู แต่..

     "เดี๋ยว!! พี่คริสอย่าคิดเองเออเองคนเดียวได้มั้ย!! ที่ผมเงียบเพราะผมดีใจต่างหากที่พี่มาสารภาพรัก
ผมอย่างนี้"ผมเงยหน้าขึ้นมาตะโกนบอกพี่คริสทั้งน้ำตา แต่เป็นน้ำตาที่กลั่นมาจากความดีใจ

     "...."ร่างสูงยังคงยืนนิ่งหันหน้าเข้ากับประตู

     "พี่รู้มั้ย.."ผมเริ่มพูดต่อหลังจากที่เห็นว่าพี่คริสยังไม่ไปไหน"...ว่าผมแอบชอบคนๆหนึ่ง แอบชอบมา
นานแล้วด้วย แอบชอบมาตั้งแต่พึ่งเข้าโรงเรียนนี้มาใหม่ๆแล้ว เขาคนนั้น้ะเป็นคนที่หล่อมากๆเลยล้ะ
แต่เพราะผมน้ะชอบโดนเพื่อนล้อว่าตัวสูงไป หูก็กาง ฟันก็เยอะ ใครเขาจะมาชอบ ผมก็เลยไม่กล้าเข้าใกล้
คนๆนั้นเลย พยายามไม่เข้าไปยุ่ง พยายามทำเป็นไม่รู้ว่าคนๆนั้นเป็นยังไงแล้วบ้าง พยายามตัดใจ
และพี่รู้ป่าวว่าคนๆนั้นเป็นใคร"

     "...."

     "คนๆนั้นอ้ะ เขาเป็นรุ่นพี่ผมชื่อว่าอู๋ อี้ฟานล้ะ"

ฟุบ

     หลังจากที่ผมพูดจบ พี่คริสที่ยืนอยู่ตรงประตูก็หันหลังพุ่งเข้ามากอดผมเข้าเต็มๆ ผมเอาหน้าซุกไปตรง
ไหล่ของคนตรงหน้า ตอนนี้น้ำตาของผมที่ไหลนองเต็มหน้าคงเปื้อนเสื้อพี่คริสมากเพราะผมรู้สึกถึงความชื้น
ของเนื้อผ้าที่ขยายวงกว้างเรื่อยๆ

     "ขอบคุณ...ขอบคุณน้องยอลจริงๆน้ะ ที่ไม่ได้รังเกียจพี่"พี่คริสที่ตอนนี้พร่ำพูดแต่คำว่าขอบคุณๆ
ทำให้ผมกระชับอ้อมกอดให้อบอุ่นมากขึ้น เพื่อจะได้รู้ว่าผมก็รู้สึกขอบคุณพี่มากๆเลย

     "ผมก็ขอบคุณพี่น้ะ..ขอบคุณที่รักผม ;O;"พี่คริสค่อยๆคลายอ้อกกอดมือสองข้างจับที่หน้าผม
แล้วเอานิ้วโป้งเกลี่ยใต้ตาไล่น้ำตาของผมเบาๆ

     "ไม่ร้องไห้น้ะ เดี๋ยวพี่ร้องตาม"

     "แต่ผมอยากเห็นพี่คริสร้องไห้T..T"ผมพูดออกไปด้วยความสัตย์จริง ทำให้พี่คริสที่กำลังซึ้งๆอยู่ขำพรืด
ออกมาทันที อะไรอ้ะ..ก็ผมอยากเห็นจริงๆนี่-3-

     "หึหึ...น่ารักจังเลยน้ะเรา~ น่ารักอย่างนี้เป็นแฟนกันมั้ย??J"มือหนายกขึ้นมาที่ลูบหัวของผมเบาๆ
แล้วพูดประโยคที่ทำเอาผมอึ้งอีกรอบ

     "-//////- มะ..ไม่รู้"

     "ไม่รู้ได้ไง พี่มีตัวเลือกให้สองขอ เป็น กับ เป็น เลือกอันไหน??"

     "-////O////-"ไม่ทราบว่ามันต่างกันยังไงคร้าบบบบ??

     "เลือกสักทีสิครับ พี่ให้เวลาสิบวิ ถ้าไม่เลือกพี่คิดเอาเองน้ะ"

     "..."

     "หนึ่ง.."

     "..."

     "เก้า.."

     "เห้ย! พี่ตกเลขป้ะเนี่ย?? สองถึงแปดหายไปไหน??-O-"

     "ไม่รู้แหล่ะ..สิบ น้องยอลไม่ตอบงั้นพี่ถือว่าเราเป็นแฟนกันแล้วน้ะ J"

     "รู้แล้วน่า ที่ไม่ตอบก็เพราะว่าอย่างนี้ไงล้ะ-///3///-"ผมอมลมเข้าปากจนแก้มทั้งสองข้างพองออก
แล้วหันหน้าหนีไม่ให้พี่คริสเห็นหน้าแดงๆของผม ง่าาา..เขินอ้ะ~

     "งั้นเราออกไปบอกเรื่องนี้ให้คนที่แอบฟังรู้เรื่องดีกว่า"พี่คริสเอื้อมมือมาคว้าแขนลากไปที่ประตู
มือหนาค่อยๆบิดลูกบิดประตูจนมันเปิดออกทำให้บุคคลสี่คนที่พิงประตูแอบฟังอยู่ล้มลงมาโครมใหญ่
สี่คนนั้นไม่ใช่ใคร..แบคฮยอน เซฮุน จงอิน และรองประธานนักเรียน เห้ย!!

     "รองประธานนักเรียนก็เป็นไปกับพวกนี้ด้วยหรอ??-O-"

     "เอิ่ม...เปล่าสักหน่อย ผมก็แค่โดนคุณพยอนลากมาฟังด้วยเท่านั้นเอง แต่ก็ไม่ได้ยินอะไร
สักอย่างเลยน้ะ"ร่างสูงของจื้อเทาลุกขึ้นทำเป็นปัดฝุ่นที่เสื้อพลางตอบไปด้วยแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาตัวเดิม
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

     "ใช่ๆ กูก็ไม่ได้ยินอะไรเลย ที่กูมาที่นี้เพราะไอ่แบคมันโทรไปตามเฉยๆ เห็นมันเอาหูแหนบประตู
เลยอยากรู้ว่ามันทำอะไรเลยทำตาม"จงอินที่ลุกขึ้นมาจากพื้นและดึงเซฮุนที่ล้มอยู่ข้างๆกันขึ้น หันมาตอบ
หน้าใสซื่อ

     "เอิ่ม...กูก็ไม่ได้ยินน้ะ ทั้งตอนที่พี่เขาสารภาพกับแก หรือที่แกสารภาพกับพี่เขา ตอนขอเป็นแฟนก็
ไม่ได้ยินน้ะ ^^"เซฮุนที่แสนน่ารักพอลุกขึ้นมาได้ก็ตอบออกมาด้วยรอบยิ้ม โธ่...ไม่ได้ยินเลยเนาะT/////T

     "ไอ่ฮุน!!/ฮุนอา!!"และก็เป็นสองเสียงของแบคฮยอนและจงอินที่ตะโกนว่าเซฮุนที่หลุดปากพูดออกมา
อ๊ากกกก!! ไอ่พวกนี้ก็รู้หมดเลยสิว่าผมพูดอะไรไปบ้าง ;///////;

     "ฮึ..ฮึ..ฮ่าๆๆๆๆ"

     "= [ ] =!!!!"ร่างสูงข้างๆผมที่ยืนมองเหตุการณ์ตั้งนาน อยู่ดีๆก็หลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง
หัวเราะอ้าปากกว้างจนเห็นเงิงที่ยืนออกมาจากปากที่เขา ทำให้ทั้งผม แบค จงอินและก็เซฮุนอ้าปากอึ้ง
ด้วยความตกใจที่ได้เห็นประธานนักเรียนหัวเราะออกมาราวกับเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกลำดับที่แปด
เห้ยย!! พึ่งเห็นว่าพี่คริสมีเงิง

     "พี่คริสขำอะไรอ่าาา??"

     "ฮึ..ฮึ ไม่มีอะไรครับ พี่แค่..ฮึฮึ..มีความสุขน้ะ ฮ่าๆๆๆ"ร่างสูงพยายามกลั้นขำแล้วตอบคำถามของผม
พอตอบเสร็จก็กลับไปขำต่อ ง่าาา...พี่คริสเต็มมั้ยเนี่ย?? ผมเริ่มกลัวแล้วน้ะ;O;

.

.

.

.

.

     ความรักคืออะไร??...สำหรับผมน้ะมันไม่ได้หอมหวานปานน้ำผึ้งเดือนสิบขนาดนั้นหรอก
แต่ก็ไม่ได้ขมจนเกินไป มันกลมกล่อมเป็นสิ่งที่ไม่มีก็ไม่เป็นไรแต่มันขาดไม่ได้ ความรักน้ะมันมีหลายรูปแบบ
ทั้งแบบพ่อแม่ แบบเพื่อน แบบคนรัก หรืออีกเยอะแยะ ขาดอันใดอันหนึ่งเราก็ยังอยู่ได้แต่ถ้าขาดมันไป
ทังหมดน้ะ ชีวิตก็ไม่มีสีสัน

.....เพราะงั้นถ้าคุณมีความรักล้ะก็ดูแลรักษามันให้ดีๆ ให้มันอยู่กับเราไปได้นานๆ ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้
เราเป็นคนกำหนดมันเองว่าจะให้มันอยู่กับเรา หรือเราจะปล่อยมันไป เราต้องใช้ความเข้าใจ
และความมีเหตุผล อย่าให้อารมณ์มันมาอยู่เหนือเหตุผลได้ เท่านี้แหล่ะ..รักก็จะอยู่กับเราไปนานแล้ว
.
.
.
เหมือนที่ผมจะดูแลรักของผมและพี่คริสไว้ตลอดไป (:



The End

-----------------------------------------------------
#TalkWithWriter
ตอนนี้อาจจะสั้นสักหน่อยน้ะ เพราะมันเป็นเหมือนสรุปความรักของเรื่องนี้
ยังไงก็ขอบคุณที่ตามอ่านจนจบน้ะ ขอบคุณจริงๆ ฝากติดตามเรื่องต่อๆไปด้วยน้ะ
รักคนอ่าน จุ๊บๆ <3