อาคารสยอง - อาคารสยอง นิยาย อาคารสยอง : Dek-D.com - Writer

    อาคารสยอง

    เมื่อวิญญาณมากมายไม่ได้รับการปลดปล่อย พวกเขาจึงต้องออกมาร้องขอความเป็นธรรม

    ผู้เข้าชมรวม

    171

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    171

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  30 พ.ย. 50 / 09:47 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      บนทางเดินที่ทอดยาวของอาคารเรียนเก่าแก่แห่งนี้  ทุกอย่างเงียบสงบมาก  ไม่มีแม้แต่เสียงของใบม้ที่พริ้วไหวตามลม  ไม่มีแม้กระทั่งเสียงของสรรพสิ่งที่มีชีวิต  ฉันเดินไปตามทางเดินนั้นที่เหมือนว่าจะไกลออกไปไม่มีที่สิ้นสุด   ฉันเดินไปเรื่อยๆ  ผ่านห้องเรียนต่างๆห้องแล้วห้องเล่า  ผ่านมุมเลี้ยวต่างๆมากมาย  ทางเดินกลับยิ่งซับซ้อนมากขึ้น   ทุกอย่างเงียบมาก  เงียบจนได้ยินเพียงเสียงของลมหายใจของฉันเท่านั้น ด้วยความวังเวงของบรรยากาศ  ฉันกลับนึกถึงเรื่องไม่เป็นเรื่องขึ้นมา  ด้วยความระแวงและความกลัวความคิดฉันจินตนาการถึงวิญญาณและภูติผีมากมายอย่างประหลาด  หากฉันไม่ลืมสมุดพกที่ตั้งใจจะไปอวดพ่อกลับแม่แล้วล่ะก็ฉันคงไม่ต้องเข้ามาในโรงเรียนดึกๆแบบนี้หรอก   ฉันเดินไปเรื่อยๆ ใกล้จะถึงจุดหมายเต็มที ฉันดีใจมากรีบสาวเท้าเดินให้เร็วและถี่ขึ้น  แต่ทันใดนั้นฉันกลับรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังตามฉันมิ  พอฉันหยุดเดินก็เหมือนกับว่าเสียงนั้นหยุดเดินตามฉันด้วย  ฉันมองไปรอบๆตัวพบเพียงแต่ความว่างเปล่าเท่านั้น  ไม่มีแม้แต่เงาของใครสักคนมีเพียงอากาศที่ดูจะเย็นเฉียบขึ้นผิดหูผิดตาเท่านั้น  ฉันรีบเข้าไปในห้องแล้วหยิบสมุดพกที่ใต้โต๊ะออกมาทันที  ในตอนนี้เสียงฝี่เท้านั่นเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าใครคนนั้นกำลังวิ่งตามฉันอยู่   นานเข้าก็ดังขึ้นเป็นหมู่มีเสียงฝีเท้ามากมายดังขึ้นเป็นหมู่คณะ  เสียงเอะอะเอ็ดตะโลปนกันไปกับเสียงร้องให้ระงมไปทั่ว  ฉันรีบก้าวลงบันไดแต่แล้วไม่รู้อะไรดลใจฉันกลับหันมองขึ้นไปด้านบน ภาพที่เห็นคือกลุ่มนักเรียนมากมาย เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง  มีบาดแผลจนเลือดโซมกายไปหมด  บางคนชะโงกลงมามองฉันจนหัวตกลงมาตรงหน้าฉัน  แล้วหัวเราะอย่างสะใจ  ฉันรีบวิ่งออกมาจากอาคารนั้นทันที  ฉันมองไปตามระเบียงมีวิญญาณมากมายยืนกับเต็มระเบียงไปหมด  บนดาดฟ้านั้นมีวิญญาณมากมายกระโดลงมาจากดาดฟ้าและตกลงมาที่ตรงหน้าฉัน  ร่างที่ตกลงมานั้นชักกระตุก  อย่างน่าเวทนาก่อนที่จะขยับตัวควานมาหาฉัน  ร่างหนึ่งลูกกะตาหลุดออกมานอกเบ้าร่างนั้นจับขาฉันไว้แน่นจนรู้สึกเจ็บ  ฉันกริ๊ดสุดเสียงก่อนที่จะสลบไป  ฉันตื่นขึ้นมาที่โรงพยาบาลพ่อแม่ของฉันกำลังคุยกับครูที่พาฉันมาส่งที่โรงพยาบาลก่อนที่ครูจะหันมาคุยกับฉันและเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟัง  เรื่องราวมีอยู่ว่าในสมัยอาคารนี้ถูไฟไหม้นักเรียนที่เรียนในอาคารนี้รวมทั้งครูตายกันเกือบทั้งหมดแต่โรงเรียนฟื้นฟูอาคารขึ้นด้วยการทาสีทักผนังที่โดนไฟไหม้อีกทั้งยังไม่ยอมสวดส่งวิญญานให้คนที่ตายอีกวิญญาณจึงไม่ยอมไปไหนยังวนเวียนอยู่ที่นั่นจนถึงตอนนี้

      อ่านแล้วเม้นท์ด้วยน้า  จะได้มีกำลังใจเขียนเรื่องต่อไป

      เพื่อนอยากได้เรื่องอะไรแนวไหนบอกมาได้นะจะทำตามประสงค์ทันที

      killer_hell

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×