รัก

เนื้อเรื่อง

"มิ้นผมมาหาคุณแล้ว" 
ผมวิ่งมาอย่างเร็วแล้วมาหยุดอยู่หน้ามิ้น "ผมขอโทษที่มาช้า" ผมมองเธอด้วยสีหน้าสำนึกผิด "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ" ผมรู้สึกดีกับคำพูดนี้จัง
"ผมมีของขวัญให้คุณด้วย"ผมยิ้ม"จริงหรอค่ะ ขอบคุณค่ะ"เธอยิ้มตอบ พวกเรามีความสุขกันมากจนกระทั่งวันหนึ่ง 
ผมกับเธอเราเร่ิมใกล้ชิดกันมากขึ้น จนผมพูดคำว่ารัก ต่อหน้าเธอทำให้พวกเราเริ่มคบหากัน หลังจากวันนั้นทำให้เราเริ่มทะเลอะกัน
"ทำไมคุณเป็นคนเจ้าชู้อย่างนี้"
"แล้วทำไมล่ะ"
"ฉันเกลียดคุณ เราเลิกกัน"
"เอ่อ"
นั้นคือคำที่เราบอกเลิกกัน นับวันเข้าเรื่อยๆชีวิตผมเริ่มดีขึ้น "นี้สินะความสุขที่ได้จากการไม่มีใคร" แต่กลับกันชีวิตมิ้นเริ่มยํ้าแย่ลง
นี้คือบทลงโทษของเธอ 555555555555 
1 ปีถัดมา
ผมเรียนจบแล้วแล้วไปเที่ยวกับเพื่อนที่ผับ เสียงเพลงดังขึ้นแล้วทุกคนก็เริ่มเต้นผมเต้นกับเพื่อนอีก 2-3 คนพวกเราสนุกมาก
จนกระทั่ง
สายตาของผมสะดุดอยู่ตรงผู็หญิงคนหนึ่ง เธอชื่อมด ผมเดินไปหาเธอพวกเราเต้นกันอย่างสนุกเราเริ่มพูดคุยแล้วสนุกด้วยกันผมมีความสุขจัง
ผมบอกลามดแล้วเดินไปหาหญิงอื่น พอสมใจก็ขอตัวออกมาเข้าห้องนํ้า
"มิ้นผมรักคุณ"
"ฉันก็รักคุณ"
ผมรีบหันไปมองตามเสียงนั้นก็เห็นมิ้นยืนอยู่กับผู้ชายอื่นผมจึงรีบวิ่งเข้าไปชกกับนายนั้น
"เฮ้ยอย่ายุ้งกับแฟนชาวบ้านนะเว้ย"
อีกฝ่ายรีบตอบโต้กลับทันที
"แฟนข้าไม่ใช้แฟนแก"
อีกฝ่ายชกผมจนลงไปกองกับพื้น
"นี้คุณนอกใจผมหรอ"
อีกฝ่ายหันไปหามิ้นแล้วถาม
"ใครก็ไม่รู้ไม่รู้จักเลยค่ะ"
คำคำนั้นก้องอยู่ในหัวผม
"มิ้น ผมขอโทษ"
ผมพูดไปในขณะที่อีกฝ่ายเริ่มไม่สนใจผมแล้วเดินจากไป
"ผมขอโทษ"