Escape to survive. - Escape to survive. นิยาย Escape to survive. : Dek-D.com - Writer

    Escape to survive.

    เรื่องราวบอกว่าพวกคน11คนขับเครื่องบินอยู่เเต่เกิดมีพายุเครื่องบินก็ตกอยู่เกาะแห่งหนึ่งเป็นเกาะล้าง

    ผู้เข้าชมรวม

    115

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    115

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ผจญภัย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  25 เม.ย. 56 / 13:35 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


      โฆษณา
      วันที่จะไป america 11คนนี้กำลังอยู่บนเครื่องบิน
       elon:พี่ครับขอนำเปล่า 1ขวดได้ไหม
       ผู้ให้อาหาร:ได้ค่ะเดี่ยวพี่จะให้น่ะ นี่นำจะ
       tom:นี่ gran ไม่หยุดเล่นโทรศัพท์ได้เเล้วน่ัะ
       gran:ทำไมล่ะมันเรื่องของฉันเธอก็ทำอะไรตามใจตัวเองสิ
       tom:ได้
       โทรศัพท์ gran มีคนโทรมา
       gran:ค่ะเเม่
       เเม่gran:ลูกรักเเม่จะบอกลูกว่าลูกไปถึง america หรือยัง
       gran:ยังค่ะ เเม่เเต่หนูเเต่้ั 
       เเต่สัญญานไม่ติด
       gran:hello hello บ้าเอย ทำไม เอ้เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
       เเต่ควันตัวหนึ่งมาทางเครื่ิองบิน ลำ 51 
       elon:เครื่องบินเป็นอะไรไม่รู้
       ผู้ขับ:ขอให้ทุกคนรัดเข้มขัดให้เเน่่นเเล้วนั่งลง
       sammy:เเย่เเล้วฝนตกหนักมาก
       matin:ใจเย็นเย็น เด็กเด็ก
       ผู้ช่วย:เเย่เเล้วเครื่องกำลังตกในเกาะ
       เเล้วจากนั้นเครื่องบินตกเกาะ
       วันต่อมา
       11คนนี้สลบอยู่หมด
       elon:อืม ฉันอยู่ไหนเนี่ย หาที่นี่มันที่ไหนเนี่ย
       elon ก็ตืนมา
       elon:งั้นปลูกทุกคนก่อน mike ตืนตืน
       mike:อะไร elon เหย นี่มัน
       elon:นี่มันเกาะร้าง
       mike:ตอนนั้นเราอยู่เครื่องบินไม่ใช้หรือ
       elon:ตอนนี้เครื่องบินก็พังเเล้วนี้
       mike:ไหน หาซ่วยเเล้ว เเล้วเราจะออกยังไง
       elon:ฉันไม่รู้
       matin:นี้พวกนาย เอยที่นี้
       elon mike:นี่เกาะร้าง matin
       matin:ฉันอยากบ้าตายนี่มันอะไรเนี่ย
       mike:elon นายไปกับฉันไปหาอาหารมา ลุงmatinปลูกคนไว้
       matin:ได้ระวังตัวด้วยล่ะ
       mike:ครับลุง
       mike กับ elon ไปหาอาหาร
       3 ชั่วโมง
       elon:มีมะพร้าว 12 ลูก ไม่มีน้ำเลย
       mike:วันนี้พอก็เเล้วกัน ใครโทรมา
       mike:hello 
       ken:mike ตอนนี้สบายไหม
       mike:ไม่ต้องมาสบายฉันติดอยู่เกาะล้าง
       ken:เกิดอะไรขึ้นเเบบนั้นได้ไง
       mike:เครื่องบินก็ตกเเล้ว ยังมี hello hello
       ken:hello hello mike hello บ้าเอย
       mike:บ้าเอยเบตเตอร์รี่มาหมดอะไรตอนนี้
       elon:กับกันเถอะ
       elon กับ mike ก็กับมา
       sammy:นี่ elon mike ฉันรอเธอตั้งนาน ใครตืนก่อน
       mike:elon ตืนก่อน นี่มะพร้าว sammy 
       sammy:ขอบใจ 
       bat:มะพร้าวนี่สุดยอดเลยน่ะอร่อยมาก
       mike:ขอบคุณ ตอนนี้ฉันก่อไฟก่อน 
       licani:ฉันอยากกลับบ้านเเล้ว
       elon:นี้เราจะทำยังไงเราไม่มีเรือหรืออะไรที่จะกลับได้
       gran:โอ็ย ฉันปวดหัวน่ะ
       michal:ฉันจะเอายามาให้น่ะ
       michal ก็ไปเอายามา
       michel:ในนี้มีขนมยาอาหารนี้โทรศัพท์ ok ก็ได้อยู่น่ะ
       michel ก็กลับที่บ้าน
       michel:นี่ gran ยาช่วยเเก้ปวดหัว
       garn:สงสัยฉันเล่นโทรศัพท์มากไปน่ะเลยเป็นยังงี้
       elon:ฉันจะทำยังไงล่ะเราไม่มีปลากินเลย
       matin:นี้michel กับ elon ช่วยไปตัดต้นไม้ให้ฉันได้ไหม
       elon:ได้ครับลุงเราจะเอาต้นไม้มาให้น่ะ
       matin:นี่ขวาน 2 อันน่ะ 
       elon กับ matin ไปตัดไม้มาทำบ้าน
       3 ชั่วโมงต่อมา
       elon:นี้ครับต้นไม้
       matin:mike เธอช่วยทำบ้าน
       mike:ได้ครับ
       วันที่ 2
       matin:พวกเราปลาได้เเล้ว
       sammy:ว้าว ลุงเก่งจัังค่ะหนู่ไม่เคยตกปลามานานเลย
       tomas:ก็ชอบอยู่เเต่ต้อนนี้ไม่เเล้ว
       matin:อ้าว ทำไมล่ะ
       tomas:ผมชอบกินไก่ kfc มากกว่า
       matin:ไม่เอานะไก่ไม่มีประโยชน
       tomas:ทำไมครับ 
       matin:เขาใช้นำมันเก่าทอด อย่าง mc kfc subway อะไรก็ตามที่ เป็นไก่เข้าใช่นำมันเก่าหมดเลยในข่าวบอก
       tomas:งั้นกินปลาดีกว่า
       garn:ได้ปลาอีก 2 ตัวเเล้ว
       matin:ทำได้เยี่ยมมาก
       elon:เดี่ยวคืนนี้ฉันจะจัดงานปลาอย่างกินนะ
       sammy:ได้จ่ะ elon 
       คืน
       elon:พวกเราอยู่บนเกาะร้าง
       tomas:พวกเรา เราเจอ 
      วอกกี้ทอกกี้
       matin:เอามาให้ลุงก่อนว่ามันใช่ได้ไหม
       tomas:มันใช้ได้ครับ
       matin:ทำเสียง hello สิ
       tomas:hello 
       ผู้กำกับเครื่องบิน:มีอะไรให้ช่วยไหม
       tomas:ผมชื่อ tomas เราอยู่เกาะร้าง
       
      ผู้กำกับเครื่องบิน:ok ลองบอกเครื่องบินมาลำอะำไรบอกเรามาเลย
       tomas:ลำ 51
       ผู้กำกับเครื่องบิน:ลำ 51 ok ได้เเล้วเกาะร้าง ok เราจะส่งเรือไปเต่  มันไม่ว่างต้องวัน 8 ถึงมาน่ะ
       tomas:บ้าเอย ทำไม ต้องวันที่ 28 ด้วยล่ะ
       elon:ok ปลาอย่างเสร็จเเล้ว ok กินได้
       วันที่ 3
       tomas:วันนี้เป็นวันที่ดีจัง
       tomas:นั้นเรือ ช่วยเราด้วยเราอยู่ ทางนี้ ทางนี้
       tomas:ไม่นะ ไม่ ทำไม่ไม่มาเลย
       elon:หาว นี่ tomas ตืนเเต่เช้าเลยหรือ
       tomas:ใช่

        elon:นายเห็น gran ไหมไม่เลย
        gran:กรี๊ด
        elon:เกิดอะไรขึ้น
        elon tomas ก็เข้าไปในป่าเเต่ว่า
       elon:เกิดอะไรขึ้นgran
       gran:คือว่าฉันเห็นศพคนอยู่2 คน
       tomas:ไหนล่ะ เฮ้จริงจริงด้วย
       15:20 นาที
       matin:มีผู้ชาย 2 ชุดดำกับเเดง เป็นเด็ก
       sammy:ฉันเกลียดศพคน
       elon:เกลียดก็ไปไกล้ไกล้เลย
       sammy:อย่ามาด่าฉันอย่างนี่สิ
       mike:ใจเย็นเพื่อนๆ
       วันที่4 
       matin:พวกเรามาดูนี้สิ
       elon:ครับอะไรครับ
       พวกเขาเจอ ผู้รอดชิวีตที่นั่งเรือมา 2 คน เป็นหญิงกับลูกสาว

       mike:เราเห็นผู้รอดชิวีต 2 คน
       SAMMY:เด็กหญิง 1 คนเป็นสาวผมเเดงนี้เธอถืออะไร
       del:มือถือหนูค่ะ
       sammy:น้าขอดูได้ไหม
       del:ได้ค่ะ
       sammy:เเบตเธอเหลือ 2 คีดเอง
       ellos:พวกเธอมาทำอะไรที่ล่ะ
       mike:พวกเราขึ้นเครื่องบินมาจากนั้นเราเห็นควันตัวหนึ่งมาหาเครื่องเราเเล้วมันตกจากเกาะนี้
       ellos:อืมเรื่องราวเป็นอย่างนี้เอง
      วันที่5 
       tom:ไม่อยากจะเชื่อฝนจะตกเเล้วเราจะทำยังไง
       tomas:รู้เเล้วเราก็เข้าไปในบ้านนั้นสิ
       del:พี่ทอมค่ะ
       tom:อะไร
       del:หนูอยากกลับบ้าน
       tom:ใจเย็นๆเหลือ3วันก็ออกจากเกาะน้ได้เเล้ว
       ฝนตกเเล้ว
       gran:หนาวจัง
       elon:ฉันจะก่อไฟให้ อ่ะติดเเล้ว mikeไปเอาใบไม้มาให้หน่อย
       mike:ใบไม้หาเเล้ว
       elon:เฮ้บ้าเอ้ย
       mike:เราจะทำยังไงดี หนาวตาย เเถมฝนตกด้วย
       matin:ไม่ต้องห่วยนะ นอนก่อนเดียวหยุดฝนตก
       15:40 นาที
       elon:เฮ้ ฝนหยุดตกเเล้ว
       วันที่6
       mike:จะ2วันเเล้วก็จะหนีออกจากที่นี่
       
       
       

       
       
       
         
       
       
       
       
       

       

       
       
       
       
       
       
       

       
       
       
       

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×